top of page

Μακρόν και Στάρμερ αποφάσισαν να οδηγήσουν την Ουκρανία σε συνθηκολόγηση

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Jul 13
  • 4 min read
ree

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 13.07.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Πέτρος Ακόποφ

659

Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται για μια «σημαντική δήλωση σχετικά με τη Ρωσία» τη Δευτέρα, δύο ευρωπαϊκές πυρηνικές δυνάμεις έκαναν τα πάντα για να εξουδετερώσουν πλήρως την απήχηση της ομιλίας του Αμερικανού προέδρου. Η απόφαση που έλαβαν η Βρετανία και η Γαλλία βάζει τέλος στις προσπάθειες του Τραμπ να συμβάλει στον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Τώρα, για να καταλήξει σε συμφωνία (έστω και μακροπρόθεσμα) με τη Μόσχα, η Ουάσιγκτον θα πρέπει πρώτα να πείσει τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ να εγκαταλείψουν τα σχέδια που έχουν ήδη ανακοινώσει.

Ο Τραμπ, κατά πάσα πιθανότητα, θα ανακοινώσει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας — πιο συγκεκριμένα, κατά των χωρών που αγοράζουν τους ενεργειακούς πόρους μας. Το σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται εδώ και καιρό στο Κογκρέσο και τώρα ο πρόεδρος των ΗΠΑ απλώς πρέπει να δώσει το πράσινο φως για την ψήφισή του. Το κύριο μέλημα του Τραμπ είναι να εξασφαλίσει πλήρη ελευθερία κινήσεων στο θέμα των κυρώσεων, δηλαδή να μπορεί να αποφασίζει μόνος του αν θα τις επιβάλει ή όχι — και να τις καταργεί εξίσου αυθαίρετα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα το πετύχει: δεν χρειάζεται καθόλου τον έλεγχο του Κογκρέσου. Αλλά το ίδιο το  νόημα της εμφάνισης του νέου νόμου (όπως και του νέου μοντέλου στρατιωτικών προμηθειών στην Ουκρανία — ώστε οι Ευρωπαίοι να πληρώνουν εξ ολοκλήρου όλα τα αμερικανικά όπλα) για τον Τραμπ είναι να αναγκάσει τον Πούτιν να συνάψει συμφωνία εκεχειρίας. Δηλαδή, ο Αμερικανός πρόεδρος πιστεύει ότι, ενισχύοντας την πίεση, θα καταστήσει τα έξοδα για τη Ρωσία απαράδεκτα και θα επιτύχει τη συγκατάθεσή μας για τη διακοπή των εχθροπραξιών.

Ο υπολογισμός είναι κοντόφθαλμος, αλλά ο Τραμπ είναι πεπεισμένος ότι δεν έχει άλλα μέσα για να ασκήσει πίεση στον Πούτιν. Το γεγονός ότι οι νέες κυρώσεις δεν θα σταματήσουν τη Ρωσία δεν θα είναι μεγάλη έκπληξη. Ωστόσο, στο δρόμο προς μια ειρηνευτική συμφωνία (η οποία, φυσικά, αργά ή γρήγορα θα επιτευχθεί) εμφανίζεται τώρα ένα εμπόδιο που, κατ' αρχήν, καθιστά άσκοπες οποιεσδήποτε ενέργειες του Τραμπ. Μπορεί να επιβάλει νέες κυρώσεις ή όχι, μπορεί ακόμη και να καταργήσει τις παλιές — όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία. Επειδή οποιαδήποτε αμερικανο-ρωσική συμφωνία για την Ουκρανία προσκρούει στην επιθυμία των Ευρωπαίων να εισάγουν στρατεύματα στο έδαφος της Ανεξάρτητης Ουκρανίας. Και μάλιστα αμέσως μετά τη σύναψη της εκεχειρίας — αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία σε καμία περίπτωση δεν θα συμφωνήσει, όποιες και αν είναι οι συνθήκες και η γραμμή κατάπαυσης του πυρός. Η εισβολή στρατευμάτων των χωρών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι μια απόλυτη κόκκινη γραμμή, η υπέρβαση της οποίας θα σημαίνει ότι ο Δυτικός κόσμος καταδικάζει την Ουκρανία σε πόλεμο μέχρι την πλήρη ήττα και την παράδοση.

Τι συνέβη; Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Μακρόν στη Μεγάλη Βρετανία, οι δύο χώρες συμφώνησαν να αναβαθμίσουν το καθεστώς των υφιστάμενων γαλλο-βρετανικών ενωμένων εκστρατευτικών δυνάμεων από το επίπεδο της ταξιαρχίας σε αυτό του σώματος (50.000), ώστε να είναι σε θέση να συμμετέχουν σε μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις. Επιπλέον, σε αυτές μπορούν να προσχωρήσουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες — ο Μακρόν δήλωσε μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι δυνάμεις μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό των δυνάμεων αποτροπής, οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν στην Ουκρανία υπό την αιγίδα του «συνασπισμού των προθύμων» στο πλαίσιο της μελλοντικής συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός. Όπως είπε ο Μακρόν, «έχει καταρτιστεί ένα σχέδιο που είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε την ημέρα της θέσπισης του καθεστώτος κατάπαυσης του πυρός», δηλαδή αμέσως. Και για πάντα — αφού ο Στάρμερ πρόσθεσε ότι «διαθέτουμε μελλοντικές δυνάμεις που θα αναπτυχθούν για την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας για πολλά χρόνια».

Δηλαδή, το Παρίσι και το Λονδίνο ετοιμάζονται για την κατάληψη της Ουκρανίας — και η ανάπτυξη του «εκστρατευτικού σώματος» τους στο έδαφός της θα σημαίνει την πραγματική ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Αλλά, μισό λεπτό, δεν ήταν ακριβώς λόγω αυτής της απειλής που η Ρωσία ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση; Και τώρα μας προτείνουν να την ολοκληρώσουμε, ώστε το ΝΑΤΟ να μπορέσει να απορροφήσει ανεπίσημα την Ουκρανία; Ανοησία; Φυσικά. Ωστόσο, με τις δηλώσεις του, ο γαλλο-βρετανικός σύμμαχος προσπαθεί να στριμώξει σε μια γωνία όχι τον Πούτιν, αλλά τον Τραμπ. Ναι, το Λονδίνο και το Παρίσι δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν από αυτόν εγγυήσεις για την αμερικανική υποστήριξη του εκστρατευτικού σώματος — γιατί ακόμη και η αεροπορική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα σήμαινε τη συμμετοχή τους στην κατοχή. Αλλά, μη έχοντας εξασφαλίσει εγγυήσεις, χρησιμοποιούν τώρα την ιδέα της αποστολής του σώματος για να μπλοκάρουν οποιαδήποτε προσπάθεια του Τραμπ να συνεννοηθεί με τον Πούτιν.

Γιατί τι θα συμβεί; Ας υποθέσουμε ότι μετά τη σταδιακή επιδείνωση της κατάστασης για τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας και την απώλεια ενός ακόμη πιο σημαντικού τμήματος του ουκρανικού εδάφους, ο Τραμπ θα πιέσει τελικά το Κίεβο να προχωρήσει σε πραγματικές διαπραγματεύσεις για εκεχειρία, εξηγώντας ότι η εναλλακτική λύση θα είναι – μετά από κάποιο χρονικό διάστημα – η απλή παράδοση. Αλλά για να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ της Μόσχας και της Ουάσιγκτον, ο Πούτιν θα χρειαστεί εγγυήσεις ότι δεν θα εμφανιστούν στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία — και μπορεί ο Τραμπ να τις δώσει; Είναι σαφές ότι χωρίς την αμερικανική κάλυψη, το γαλλοβρετανικό σώμα πιθανότατα δεν θα επιχειρήσει καν να εισβάλει στην Ουκρανία, αλλά θα παραμείνει μια μικρή πιθανότητα. Μπορεί ο Ρώσος πρόεδρος να το ρισκάρει αυτό; Φυσικά όχι. Μπορεί ο Τραμπ να διατάξει δημοσίως το Λονδίνο και το Παρίσι να μην κάνουν καμία κίνηση; Υπάρχουν αμφιβολίες. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι δυνατή καμία συμφωνία για εκεχειρία.

Αποδεικνύεται ότι η νέα Αντάντα δεν θα πολεμήσει με τις δικές της δυνάμεις, αλλά είναι σε θέση να ματαιώσει ή να αναβάλει το τέλος του πολέμου.

 

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page