Ξεκίνησε: Ο Τραμπ προκάλεσε τον Σόρος
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Aug 29
- 6 min read

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 29.08.2025
© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη
Ντμίτρι Μπαβύριν
149
Η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι παίκτες που παίζουν για το μέλλον του κόσμου, γι' αυτό και παίζουν όπως παίζουν. Στο παιχνίδι τους έχει φτάσει ακόμη και κάτι σαν ημιτελικός: ο Ντόναλντ Τραμπ κήρυξε πόλεμο στον Τζορτζ Σόρος.
«Ο Τζορτζ Σόρος και ο θαυμάσιος ριζοσπαστικός αριστερός γιος του πρέπει να κατηγορηθούν σύμφωνα με το νόμο για την υποστήριξή τους σε βίαιες διαμαρτυρίες και πολλά άλλα σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ. Δεν θα επιτρέψουμε σε αυτούς τους τρελούς να συνεχίσουν να διαλύουν την Αμερική, χωρίς να της δίνουν ούτε την ευκαιρία να αναπνεύσει και να είναι ελεύθερη. Ο Σόρος και η ομάδα ψυχοπαθών, στην οποία ανήκουν οι τρελοί φίλοι του από τη Δυτική Ακτή, έχουν προκαλέσει τεράστια ζημιά στη χώρα μας», έγραψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ στο κοινωνικό δίκτυο «Αλήθεια».
Αυτή η μάχη αναμενόταν εδώ και καιρό. Στη δεξιά γωνία του ρινγκ και μέσα σε ένα πορτοκαλί φως βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος προκάλεσε τον παγκοσμιοποίηση, τη μετανάστευση, την αριστερή φιλελεύθερη δογματική, τις υπερεθνικές αρχές και άλλα, με εκπρόσωπο τον Τζορτζ Σόρος.
Στην αριστερή γωνία — ο γερασμένος και χλωμός Τζορτζ Σόρος: ιδεολόγος του παγκοσμιοποίησης στα άκρα, φίλος των τσιγγάνων, χορηγός των φιλελεύθερων δογματικών, κηδεμόνας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ούτω καθεξής, αλλά βρίσκεται στο ρινγκ μόνο για τα μάτια του κόσμου, ως εικόνα του εχθρού.
Ο Σόρος είναι 95 ετών και αποσύρθηκε από τα κοινά πριν από δύο χρόνια, παραδίδοντας τα κλειδιά του καταστήματος και τη διαχείριση του αμφιλεγόμενου ιδρύματος στον Αλεξάντερ Σόρος, τον ίδιο τον «υπέροχο ριζοσπαστικό αριστερό γιο». Αυτός είναι που παίζει για την κρυφή αυτοκρατορία του πατέρα του από τη θέση του ηγέτη.
Με άλλα λόγια, όταν ο Τζορτζ Σόρος ήταν στα καλύτερά του και στο τιμόνι, όταν έκανε ό,τι έκανε και αγόραζε όσους αγόραζε, ο Τραμπ δεν ζητούσε να τον βάλουν φυλακή. Και τώρα, που ο εχθρός είναι συνταξιούχος, ξαφνικά το θέλησε.
Ο ίδιος ο Τραμπ γνωρίζει ότι ο Άλεξ παρέμεινε στον πάγκο — είχαν ήδη μια ιστορική σύγκρουση με την ονομασία «εκλογές προέδρου των ΗΠΑ». Ο διάδοχος έκλεισε πολλά από τα έργα του πατέρα του στην Ευρώπη, προκειμένου να συγκεντρώσει τους πόρους στην Αμερική: στην εκστρατεία της Καμάλα Χάρις επενδύθηκαν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Επιπλέον, οι δομές του Σόρος-νεότερου αγόρασαν στις ΗΠΑ επαρχιακές εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς, οι οποίοι πάντα υποστήριζαν τους συντηρητικούς και τον Τραμπ. Αλλά τότε ο Τραμπ δεν κάλεσε να φυλακιστεί ο Σόρος.
Όταν οι βίαιες διαμαρτυρίες, για τις οποίες παραπονιέται ο Τραμπ, ήταν στο αποκορύφωμά τους, ούτε εκείνος ζήτησε να φυλακιστεί ο Σόρος. Στις αρχές του καλοκαιριού, σε όλη την Καλιφόρνια γίνονταν διαδηλώσεις ενάντια στις αντι-μεταναστευτικές επιδρομές υπό τη σημαία της πρώην μητρόπολης — του Μεξικού. Οι ΗΠΑ κυριολεκτικά διαλύονταν, και το γεγονός ότι συντονίζονταν αυτές οι διαδηλώσεις ανυπακοής από ΜΚΟ που ανήκαν στο «δίκτυο» του Σόρος ήταν γνωστό σε όλους όσους διαβάζουν εφημερίδες.
Ακόμα και όταν ο καλύτερος φίλος του Τραμπ ήταν ο Έλον Μασκ, του οποίου οι σχέσεις με τον Σόρος μπορούν να περιγραφούν ως μια παγκόσμια μάχη για το μέλλον της ανθρωπότητας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν απείλησε με φυλάκιση τους πολιτικούς, ιδεολογικούς και προσωπικούς εχθρούς του.
Κάτι έπρεπε να συμβεί για να τον τρομάξουν οι Σόρος από το πουθενά. Και συνέβη: ο Τραμπ παρασύρθηκε. Είναι τρομακτικό να το λέω, αλλά το έκαναν οι Εβραίοι. Πρόκειται για μια είδους εβραϊκή συνωμοσία: μερικοί Εβραίοι συνωμοτούν εναντίον άλλων Εβραίων. Και αυτή η ιστορία έχει περισσότερα προσωπικά στοιχεία από ό,τι φαίνεται — σε επίπεδο σαπουνόπερας.
Οι Σόρος πάντα τόνιζαν την καταγωγή τους, δωρίζοντας εκατομμύρια σε εβραϊκά ιδρύματα, όμως οι ιδέες του Σόρος του πρεσβύτερου δεν προέρχονται από την Τορά, αλλά από την κατοχή της Ουγγαρίας από τους Ναζί, όπου ζούσε τότε — και επέζησε ως εκ θαύματος. Η διάβρωση των εθνικών και των φυλετικών ταυτοτήτων για χάρη ενός πολυπολιτισμικού κόσμου είναι αυτό που έφεραν στην ανθρωπότητα ο Σόρος, τα δισεκατομμύρια του και οι γυναίκες του: η δεύτερη σύζυγος και μητέρα του Άλεξ είναι Γερμανίδα, η τρίτη και νυν σύζυγος είναι Αμερικανίδα ιαπωνικής καταγωγής. Έτσι, η προσωπική του ζωή αντανακλούσε τις απόψεις του.
Ο διάδοχος, αρνούμενος τα εθνοτικά στερεότυπα, προχώρησε ακόμη πιο μακριά. Τυχαία ή όχι, λίγους μήνες μετά την παράδοση του ιδρύματος από τον πατέρα του, ο Άλεξ Σόρος γνώρισε τη Χούμα Αμπερντίν, μια μουσουλμάνα πακιστανικής καταγωγής. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, ανακοίνωσαν τον αρραβώνα τους.
Η Αμπερντίν είναι 11 χρόνια μεγαλύτερη από τον σύζυγό της και για αυτήν είναι ο δεύτερος γάμος. Ο πρώτος σύζυγός της ήταν ο Τόνι Βάινερ, πρώην μέλος του Κογκρέσου, υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης και εξέχων πολιτικός των Δημοκρατικών. Ωστόσο, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον τέλεσε το γάμο τους όχι τόσο για τον Βάινερ, όσο για την Αμπερντίν — η σύζυγος το ζήτησε. Η Χίλαρι Κλίντον την αποκαλούσε κόρη της και την είχε κοντά της ως στενή σύμβουλο στις καλύτερες μέρες της καριέρας της, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου που ήταν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Αλλά η οικογένεια Κλίντον πάντα ενδιαφέρεται για την εξουσία και ποτέ για την οικογενειακή ευτυχία. Ο Βάιναρ διαγράφηκε από τους υποψήφιους πολιτικούς όταν καταδικάστηκε για μαζικές σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και συγκεκριμένα: έστελνε χωρίς να του το ζητήσουν γυμνές φωτογραφίες του σε δεκάδες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων και ανηλίκων. Η Αμπερντίν δήλωσε αμέσως ότι θα ζητήσει διαζύγιο, αλλά η διαδικασία κράτησε οκτώ χρόνια και ολοκληρώθηκε επίσημα μόνο αφού εκείνη και ο Σόρος βρήκαν ο ένας τον άλλον.
Στο γάμο τους παρευρέθηκε όλος ο «βάλτος της Ουάσιγκτον» μαζί με το «βαθύ κράτος», ενώ οι άσσοι του Κογκρέσου φωτογραφήθηκαν μαζί με άλλους εκατομμυριούχους. Ο Τραμπ δεν προσκλήθηκε, σαν κακιά μάγισσα, αλλά δεν είναι γι' αυτό που είναι θυμωμένος με τον Σόρος.
Εκτός από την υπηρεσία της στην Κλίντον, το επαγγελματικό προφίλ της Αμπερντίν είναι η προστασία των μουσουλμάνων. Με την άφιξή της στο μαγαζί, μέρος των οικογενειακών πόρων ανακατευθύνθηκε στην υποστήριξη της Παλαιστίνης και στον αγώνα κατά της κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου στο Ισραήλ. Σε αυτό το ιστορικό στάδιο, αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη θέση των Εβραίων στις φιλελεύθερες μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ. «Εξαιτίας αυτού που κάνει το Ισραήλ εκεί, μπορεί να αρχίσουμε να έχουμε προβλήματα εδώ», — αυτή είναι περίπου η λογική τους τώρα.
Και το Ισραήλ έχει κάνει πολλά: οι πόλεις της Γάζας έχουν σκόπιμα καταστραφεί, και υπό συνθήκες αποκλεισμού τα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα. Η κυβέρνηση του Νετανιάχου δεν το αναγνωρίζει, αλλά το συνειδητοποιεί, και πρόσφατα κάλεσε να κινητοποιηθούν οι αντίπαλοι της προπαγάνδας και οι λομπίστες όπου υπάρχουν. Ο κύριος λομπίστας του Ισραήλ στις ΗΠΑ είναι ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ήταν ο πιο φιλοϊσραηλινός πρόεδρος στην ιστορία κατά την πρώτη θητεία του, ενώ κατά τη δεύτερη η προθυμία του να καλύψει τον Νετανιάχου πήρε απρεπείς και ανεξήγητες διαστάσεις. Η τόσο θερμή φιλία με εκείνους που κατηγορούνται για γενοκτονία σε όλες τις κατοικημένες ηπείρους, βλάπτει τη δημοτικότητα και μάλιστα έμπλεξε τις ΗΠΑ σε επίθεση κατά του Ιράν — μια επικίνδυνη περιπέτεια με ασαφή αποτελέσματα.
Στην ίδια την Αμερική συχνά αναρωτιούνται για τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς και, ακολουθώντας το νήμα, καταλήγουν στην οικογένεια. Όλοι οι βιογράφοι του Τραμπ συμφωνούν ότι τα μέλη της οικογένειας είναι τα λίγα άτομα που ακούει και στα οποία υποχωρεί πρόθυμα.
Η αγαπημένη του κόρη Ιβάνκα ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό πριν από το γάμο της με τον αγαπημένο της πεθερό, Τζάρεντ Κούσνερ. Σε αυτόν τον κλάδο των πολυεκατομμυριούχων δεν είναι όλα ρόδινα: ο πατέρας του Τζάρεντ, ο Τσαρλς, εξέτισε ποινή δύο ετών, μεταξύ άλλων, επειδή προσέλαβε μια πόρνη για τον γαμπρό του, προκειμένου να στείλει ένα ενοχοποιητικό βίντεο στην αδελφή του. Στο δικαστήριο αυτό αναγνωρίστηκε ως παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων από τον δικηγόρο.
Στο τέλος της πρώτης προεδρικής θητείας του, ο Τραμπ χάρισε στον Κούσνερ τον πρεσβευτή για αυτή την ίντριγκα, ώστε να του επιστραφεί η άδεια δικηγόρου, και στην αρχή της δεύτερης θητείας του τον έστειλε ως πρεσβευτή στη Γαλλία. Πρόσφατα, ο νέος πρεσβευτής κατηγόρησε τις αρχές της χώρας υποδοχής για την ανοχή τους σε αντισημιτικές εκδηλώσεις στους δρόμους και την κακή διδασκαλία της ιστορίας του Ολοκαυτώματος στα σχολεία.
Και οι δύο Κούσνερ — ο πατέρας και ο γιος — είναι ενεργοί υποστηρικτές των συμφερόντων του Ισραήλ. Το γεγονός ότι ο Τζάρετ και η Ιβάνκα κατείχαν υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση Τραμπ εξηγούσε την πολιτική του κατά την πρώτη θητεία του. Κατά τη δεύτερη θητεία, το ζευγάρι αυτό δεν βρίσκεται στο Λευκό Οίκο, αλλά εξακολουθούν να είναι μέλη της οικογένειας.
Έτσι ή αλλιώς, ο Τραμπ προκάλεσε τον Σόρος όχι όταν το χρειαζόταν ο ίδιος, αλλά όταν το χρειαζόταν το Ισραήλ. Δηλαδή η οικογένεια. Όλοι οι ήρωες αυτής της ιστορίας προσπαθούν για το καλό της οικογένειας.
Όσον αφορά τους «τρελούς φίλους από τη Δυτική Ακτή» που αναφέρονται στην απειλή του προέδρου, ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ. Η πρώην σύζυγός του ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ντόναλντ Τραμπ τον νεότερο για αρκετά χρόνια (ο αρραβώνας λύθηκε στα τέλη του περασμένου έτους), εργάστηκε ως σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ τον παλαιότερο (δηλαδή του προέδρου και του αποτυχημένου πεθερού της) και τώρα ετοιμάζεται να αναλάβει τη θέση της πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Αλλά αυτό δεν είναι που κάνει τον Νιούσομ σημαντικό πρόσωπο.
Ακριβώς στην Καλιφόρνια καίει η γη κάτω από τα πόδια της Εθνικής Φρουράς. Ακριβώς αυτή η πολιτεία έχει ανακηρυχθεί κέντρο αντίστασης στον τραμπισμό. Ακριβώς εκεί δοκιμάζονται οι ιδέες αναδιάρθρωσης της κοινωνίας σύμφωνα με τον Σόρος. Και ακριβώς ο Νιουμς σχεδιάζει να γίνει ο κύριος ανταγωνιστής του διαδόχου του Τραμπ στις επόμενες προεδρικές εκλογές (ήθελε να συμμετάσχει και σε αυτές, αλλά δεν τον άφησαν οι ανώτεροι του — ο Τζο Μπάιντεν και η Καμάλα Χάρις).
Αλλά αυτή η μάχη θα γίνει στην επόμενη σεζόν του Game of Thrones, ενώ η τρέχουσα χαλάει την αντιστοιχία των χαρακτήρων με τους στόχους τους. Το να είναι ο Σόρος εναντίον του Ισραήλ, ο Τραμπ εναντίον της Παλαιστίνης, είναι άβολο για τον Ρώσο θεατή. Και το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι εδώ το γνωρίζουν: το κύριο είναι η οικογένεια.







Comments