Dmitri Minin
Το Πεκίνο βοηθά στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ Σουνιτών και σιιτών, ηλικίας αιώνων
Η ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών, ή όπως αποκαλείται, η ηγεσία, βασιζόταν σε πολλά μέρη του κόσμου στην αρχαία και απλή, αλλά και αποτελεσματική, φόρμουλα του «divide και του rule», την οποία κληρονόμησαν οι Αμερικανοί από τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Η θάλασσα του αίματος που έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκεται στον πυρήνα της. Η στρατηγική της Κίνας, όσο μετριοπαθής και αν είναι, βρίσκεται στο δρόμο για να γίνει ο επόμενος παγκόσμιος ηγέτης, αλλά βασίζεται σε αντίθετες αρχές. Πρόκειται για τους εξίσου αρχαίους κομφουκιανικούς κανόνες της "ενάρετης διακυβέρνησης" και της αυστηρής τήρησης του νόμου. Το ποια από τις δύο στρατηγικές -το "σπαθί" ή το "κλαδί ελιάς"- είναι πιο συμπαθής για τους λαούς του κόσμου γίνεται όλο και πιο σαφές.
Διαίρεση του ισλαμικού κόσμου σε σιίτες (κόκκινο) - σουνίτες (πράσινο)
Με κάποιο τρόπο, χωρίς να το αντιληφθούν πολλοί, η Κίνα "σάρωσε" πρώτη τη Λατινική Αμερική κάτω από τη μύτη των ΗΠΑ. Εκεί, δεν είναι μόνο ο πρώτος οικονομικός εταίρος της ηπείρου, αλλά γίνεται επίσης μια ολοένα και πιο ορατή πολιτική δύναμη. Η σημερινή "αριστερή στροφή" στη Λατινική Αμερική δεν βασίζεται πλέον στο ΚΚΣΕ, αλλά στο μοντέλο της επιτυχίας του ΚΚΚ στην οικοδόμηση μιας ανεπτυγμένης κοινωνίας. Στη συνέχεια έβαλε χέρι στην Αφρική, όπου κυριαρχεί σε κάθε δείκτη οικονομικής παρουσίας, και μόλις πρόσφατα έβαλε, ίσως όχι το τελευταίο αλλά πολύ χειροπιαστό καρφί στο φέρετρο της μακρόχρονης κυριαρχίας της Αμερικής στη Μέση Ανατολή. Και εδώ, η Κίνα αναδείχθηκε πρώτα ως ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της περιοχής (πάνω από 300 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022) και τώρα ενισχύει αυτά τα αποτελέσματα με σημαντικές πολιτικές πρωτοβουλίες.
Σημαίες του Ιράν και του KSA
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 10 Μαρτίου, στο πλαίσιο της κινεζικής διαμεσολάβησης όχι οπουδήποτε αλλού αλλά στο Πεκίνο, για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν, και συνεπώς μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών στην περιοχή, αποτελεί στην πραγματικότητα γεωπολιτική επανάσταση. Σοβαρές εκδόσεις του τύπου «The Nill» αποκάλεσαν τις ειδήσεις σχετικά με αυτό «εκπληκτικές». Ο ρόλος της Κίνας στη διευκόλυνση της συμφωνίας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο μελετών της Ουάσιγκτον για τη Μέση Ανατολή, προκάλεσε μια μορφή τρόμου στην Αμερικανική πρωτεύουσα, αναγκάζοντας ορισμένους να πουν ότι η νέα γεωπολιτική εποχή «ξεκίνησε», και ισχυρίζονται ότι η συμφωνία υπερέβη τα όρια της «σε όλα όσα κατάφεραν να επιτύχουν οι ΗΠΑ στην περιοχή από τότε που ο Μπάιντεν ανέλαβε την εξουσία».
Ταυτόχρονα, σε αντίθεση με τις φιλελεύθερες αναταραχές που εισήχθησαν πριν από περισσότερο από μία δεκαετία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη χαοτικοποίηση της περιοχής με τη μορφή της παροιμιώδους «Αραβικής Ανοιξης», η νέα επανάσταση στην απόδοση των Κινέζων είναι ειρηνική και εδραιωμένη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μετριαστούν οι επιπτώσεις της μακροχρόνιας διάσπασης Shia-Sunni στον μουσουλμανικό κόσμο, η οποία μαστίζεται από γενιές αποικιοκρατών, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου της Αμερικής. Είναι αστείο, για παράδειγμα, να ακούμε πώς οι Αμερικανοί, με όλη τους τη δύναμη ενώ προκαλούν περιφερειακές συγκρούσεις, κατηγορούν τους Κινέζους για «επιθετική διείσδυση» στη Μέση Ανατολή, σε μια εποχή που οι τελευταίοι πραγματικά κατασβέουν αυτές ακριβώς τις συγκρούσεις.
Και βλέπουν και θέλουν να δουν περαιτέρω σχέσεις σουνιτών-σιιτών στην περιοχή στη Δύση.
Έτσι βλέπουν οι κάτοικοι της περιοχής το παρασκήνιο των συγκρούσεων
Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τη Μέση Ανατολή ή το "κενό" που θα καλύψει η Ρωσία ή η Κίνα. Ποιος άλλος εκτός από τους Αμερικανούς, είπε, θα μπορούσε να διασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή; Ωστόσο, το αντίθετο έχει συμβεί, αναφέρει το Al Jazeera. Ενώ οι Αμερικανοί συνέχιζαν να σπέρνουν τους σπόρους της διχόνοιας, τρομάζοντας τα κράτη του Κόλπου με την ολοένα αυξανόμενη απειλή από το Ιράν και επιβάλλοντάς τους όλο και πιο ακριβά οπλικά συστήματα, η Κίνα άπλωνε κλαδί ελιάς σε όλους. "Το Πεκίνο έκανε αυτό που η Ουάσινγκτον απέτυχε να κάνει - να συμφιλιώσει την Τεχεράνη και το Ριάντ. Οι Αμερικανοί, από την άλλη πλευρά, σαν σπασμένος δίσκος, συνεχίζουν να παραμιλούν ότι είναι έτοιμοι να προστατεύσουν τους πάντες από το Ιράν, χωρίς να παρατηρούν ότι κανείς δεν το χρειάζεται πια και ότι έχει αναδυθεί μια νέα πραγματικότητα στην περιοχή στην οποία δεν χωράνε.
Ποιον τρόπο προτιμούν οι κάτοικοι της περιοχής αποδείχθηκε σαφώς από τους Σαουδάραβες ηγέτες, φιλοξενώντας στη χώρα το δεύτερο εξάμηνο του 2022, πρώτα τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και στη συνέχεια τον Πρόεδρο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Τόνισαν τον υψηλό σεβασμό για τον Σι Τζινπίνγκ και τον εκλεπτυσμένο ανατολικό χλευασμό για τον Μπάιντεν.
Ο πρίγκιπας Mohammed bin Salman της KSA καλωσορίζει τον Xi Jinping
Ο ίδιος πρίγκιπας Muhammad ibn Salman προσπαθεί να εξηγήσει κάτι στον Μπάιντεν
Αμερικανοί εμπειρογνώμονες προσπαθούν να διαβεβαιώσουν ότι η υπογεγραμμένη συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ιράν για τη συμφιλίωση και την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων δεν έχει ακόμη αποδείξει τη βιωσιμότητά της.
Ωστόσο, είναι ήδη σαφές ότι δεν πρόκειται για επεισόδιο, αλλά για σημαντική αλλαγή στις ενδοπεριφερειακές σχέσεις. Εκτεταμένες διαδικασίες συμφιλίωσης που απορρέουν από αυτή τη συμφωνία βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλη τη Μέση Ανατολή. Υπουργοί και απεσταλμένοι των πρώην αντιμαχόμενων χωρών συναντιούνται παντού και συμφωνούν να εγκαταλείψουν την αντιπαράθεση. Ανακοινώθηκε το τέλος του πολέμου στην Υεμένη, η αναγνώριση της Συρίας από σχεδόν ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών στο Ιράκ κ. λπ. Στις 19 Μαρτίου, οι ανώτεροι αξιωματούχοι ασφαλείας του Ιράν και του Ιράκ υπέγραψαν συμφωνία για τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας μεταξύ Τεχεράνης και Βαγδάτης παρουσία του ιρακινού πρωθυπουργού Μοχάμεντ Σία Αλ-Σουντανί. Υπό την αιγίδα της Κίνας, μια ευρύτερη Σύνοδος Κορυφής προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στο τέλος του τρέχοντος έτους μεταξύ του Ιράν και του Συμβουλίου Συνεργασίας των έξι κρατών του Κόλπου, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα περιφερειακό σύστημα ασφαλείας "χωρίς την παρουσία εξωπεριφερειακών δυνάμεων" (διαβάστε: Οι Ηνωμένες Πολιτείες).
Η κορυφαία έκδοση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ για τις εξωτερικές υποθέσεις πιστεύει ότι ο ανακριβής υπολογισμός της περιφερειακής πολιτικής του Λευκού Οίκου ήταν ότι επικεντρώθηκε κυρίως στο πρόβλημα της συμφιλίωσης του εγγύτερου σύμμαχου του Ισραήλ με τους γείτονές του στο πλαίσιο του «Abraham». Η Ουάσιγκτον επέλεξε να διατηρήσει την εχθρότητα μεταξύ της υπόλοιπης Μέσης Ανατολής για να τους προσφέρει προστασία μεταξύ τους. Ορισμένοι Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες το αποκαλούν αυτό στρατηγική του «godfather». Η Κίνα εξέτασε την κατάσταση ευρύτερα και κέρδισε.
Η Washington Post παραθέτει τον Γ. Κίσινγκερ να λέει ότι η συμφωνία μεταξύ Τεχεράνης και Ριάντ στο Πεκίνο αντιπροσωπεύει "μια σημαντική αλλαγή στη στρατηγική κατάσταση στη Μέση Ανατολή". Και σίγουρα θα περιπλέξει την κατάσταση για το Ισραήλ, το οποίο στο εξής "θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα συμφέροντα της Κίνας". Είπε επίσης ότι η συμφωνία αποτελεί ένα σημαντικό βήμα του Πεκίνου στις προσπάθειές του να επηρεάσει τη διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.
G. Kissinger
Οι Αμερικανοί προσπαθούν να καθησυχάσουν τους εαυτούς τους ότι, αντιθέτως, η Κίνα δεν θα είναι σε θέση να τους ανταγωνιστεί στρατιωτικά στην περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με τον τρόπο αυτό παραβλέπουν δύο παράγοντες. Πρώτον, θα μειωθεί η ίδια η ανάγκη για την παρουσία τους στη Μέση Ανατολή, η οποία σφραγίζεται από διακυβερνητικές συνθήκες, καθώς η περιοχή «βρίσκεται στην ειρήνευση». Οι τοπικές ελίτ βλέπουν τώρα, και με τον καιρό θα δουν ακόμα περισσότερα, ότι η παρουσία του Αμερικανικού στρατού είναι η κύρια πηγή περιφερειακής έντασης. Είναι εύκολο να προβλέψει κανείς αιτήματα για αναθεώρηση των συνθηκών εκ μέρους τους.
Θα είναι επίσης δύσκολο να τις αγνοήσουμε λόγω του δεύτερου παράγοντα - την ενεργό προώθηση από τη Ρωσία του ειρηνευτικού σχεδίου της Κίνας για τη Μέση Ανατολή, όπως επιβεβαιώθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του XI Jinping στη Μόσχα. Η Ρωσία δεν είναι μικρός εταίρος για τις δράσεις του Πεκίνου στην περιοχή, αλλά σημαντικός σύμμαχος. Οι ομαλές και προσεκτικά δομημένες σχέσεις της Ρωσίας με όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και της KSA, και η εγγύτητα των στρατιωτικών δυνατοτήτων της στην περιοχή βαρύνουν σημαντικά σε αυτή τη στρατηγική εξίσωση. Επιπλέον, η Μόσχα και το Πεκίνο μοιράζονται τη βασική αντίληψη ότι τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής μπορούν να επιλυθούν μόνο με τη συμφιλίωση και την ενοποίηση και όχι με τη διαίρεση και το χάος.
Ετικέτες: Iran China Russia Saudi Arabia
Εκτυπώσιμη έκδοση
In- the -Middle- East, the -American-style -Arab- Spring- is- changing- into- a- Chinese-style- consolidation
https://www.fondsk.ru/news/2023/03/27/na-smenu-arabacoj-vesnidet-konsolidaciblizhnego-vosko-voskiskiskiskiskiski-Bo-Khtml