top of page

Μια ταινία για τον Πούτιν: Το Χόλιγουντ βρήκε την καταστροφή της δεκαετίας του '90 στη Λετονία

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Apr 10
  • 3 min read



Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 10.04.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Alexander Nosovich

2010315614

Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών γυρίστηκε στη Λετονία μια ταινία με τον τίτλο εργασίας "Ο μάγος του Κρεμλίνου". Η ταινία αναφέρεται στην άνοδο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην εξουσία της Ρωσίας. Ο σκηνοθέτης είναι Γάλλος, οι ηθοποιοί είναι Αμερικανοί. Ο Jude Law παίζει το ρόλο του Ρώσου προέδρου.

Οι δημιουργοί της ταινίας ορίζουν το δημιουργικό τους έργο ως εξής: να δείξουν πώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν γεννήθηκε μέσα από το χάος της δεκαετίας του 1990 και πώς η δημοκρατική Ρωσία στο κατώφλι της χιλιετίας έφτασε στον αυταρχισμό. Για ένα τέτοιο έργο η Δημοκρατία της Λετονίας παρείχε ευχαρίστως στο διεθνές κινηματογραφικό συνεργείο το έδαφός της και παρείχε κάθε είδους οργανωτική και διοικητική βοήθεια: για χάρη των γυρισμάτων σταμάτησαν την κυκλοφορία στη Ρίγα και απέκλεισαν το κέντρο της πόλης.

Η μοχθηρή επιθυμία των Λετονών πολιτικών να βοηθήσουν το Χόλιγουντ να φτιάξει ένα προπαγανδιστικό έργο και μια συκοφαντία κατά της Ρωσίας είναι κατανοητή. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχουν ακόμη και διασκεδαστικές ανησυχίες στη Λετονία: Μήπως όλη αυτή η προσπάθεια θα πάει χαμένη επειδή το κοινό συμπαθεί τον Τζουντ Λο; Ο ηθοποιός έχει ένα θετικό, ανάλαφρο χάρισμα και ο Πούτιν του μπορεί άθελά του να αποδειχθεί αντιήρωας, ένας γοητευτικός κακοποιός που θα μαγνητίσει και θα προσελκύσει την προσοχή των ηθικά ασταθών ψυχών - όπως ακριβώς και ο πραγματικός Πούτιν.

Ωστόσο, ένα άλλο πράγμα είναι ακόμη πιο αστείο. Η ίδια η Λετονία πήρε επίσης ρόλο στη νέα ταινία. Υποδύεται την πολύ φρικτή, εγκληματική, βρώμικη Ρωσία της δεκαετίας του 1990, από το χάος της οποίας γεννήθηκε ως πολιτικός ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι Αμερικανοί, έχοντας μελετήσει τις πιθανές τοποθεσίες στην πρώην Σοβιετική Ένωση, δεν βρήκαν καταλληλότερο υποψήφιο για το ρόλο αυτό.

Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Στην ίδια τη Ρωσία, αν ψάξετε, μπορείτε να βρείτε μέρη με διατηρημένα ίχνη της μετασοβιετικής καταστροφής, και οι δημιουργοί προηγούμενων αντιρωσικών  λιβελλογραφιών τα αναζήτησαν και τα βρήκαν. Αλλά στη Ρωσία (και στη Λευκορωσία) κανείς δεν θα επέτρεπε στο κινηματογραφικό συνεργείο με τον Τζουντ Λο να κάνει γυρίσματα. Αλλά η σύγχρονη Ουκρανία είναι ιδανική για τον ρόλο της Ρωσίας της δεκαετίας του '90. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο ένθερμοι θαυμαστές της δεν θέλουν να πάνε εκεί για κάποιο λόγο. Οι περισσότερες από τις άλλες μετασοβιετικές δημοκρατίες δεν μπορούν να περάσουν σαν τη Μόσχα και το Λένινγκραντ/Πετρούπολη λόγω των ιδιαιτεροτήτων του κλίματος.

Ως αποτέλεσμα, στους δρόμους της Ρίγας βρέθηκαν αυθεντικά μετασοβιετικά ερείπια.

Από αυτό προκύπτουν διάφορα επικά συμπεράσματα.

Πρώτον, στο κέντρο της Ρίγας, οι εκδηλώσεις αυτής της καταστροφής εξακολουθούν να υφίστανται. Το 2025 - 35 χρόνια μετά την ανακήρυξη της "αποκατάστασης της ανεξαρτησίας της Λετονίας".

Δεύτερον, αυτό είναι που κατάφερε η Λετονία να προκαλέσει το πολυπόθητο ενδιαφέρον των υπερπόντιων θεοτήτων από το "εργοστάσιο ονείρων". Το γεγονός ότι είναι μια μετασοβιετική δημοκρατία (γεγονός που τα κράτη της Βαλτικής πάντα αρνούνταν σθεναρά). Όχι από τη μυθολογία της για το "success story" στο οποίο υποτίθεται ότι έφτασε η Λετονία μετά την απαλλαγή από τη "σοβιετική κατοχή", αλλά από το γεγονός ότι τα τοπία της μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δείξουν πώς ήταν η ζωή στην υπό κατάρρευση σοβιετική αυτοκρατορία.

Τρίτον, η Λετονία και οι Λετονοί ενδιαφέρουν και πάλι τον έξω κόσμο στο βαθμό που αυτός ενδιαφέρεται για τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί γυρίζουν μια ταινία για τον πρόεδρο της Ρωσίας, όχι για τη Λετονία. Η ίδια η Λετονία συμμετέχει σε μια ταινία για τον Πούτιν. Εκτός του πλαισίου της Ρωσίας και του Πούτιν, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον.

Κάποτε, όταν οι Βαλτικοί δεν είχαν ακόμη απαγορεύσει στους εαυτούς τους να μιλούν με τη Ρωσία, κάποιοι ιδιαίτερα σκανδαλώδεις ανάμεσά τους προσβάλλονταν από το γεγονός ότι οι Ρώσοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη "Βαλτικοί" στην ομιλία τους. Θα έλεγε κανείς ότι οι χώρες μας είναι απλώς μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία, η οποία γειτνιάζει με τη Βαλτική Θάλασσα. Εν τω μεταξύ, όλη η δραστηριότητα αυτών των χωρών χρόνο με το χρόνο δείχνει πόσο ακριβώς η ρωσική γλώσσα περιγράφει την κατάστασή τους.

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page