top of page

Ψητό κοτόπουλο... ταϊβανέζικου τύπου

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Jul 19
  • 7 min read
ree

Αυστραλία – μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας στον Ειρηνικό Ωκεανό

Elena Pustovoitova

Το κοτόπουλο «taiwan yan su ji» είναι ένα ταϊβανέζικο φαγητό του δρόμου, το οποίο αγοράζουν για να το απολαύσουν ενώ περπατούν ή πηγαίνουν στη δουλειά. Τα κομμάτια κοτόπουλου είναι μικρά – για μια μπουκιά, για ευκολία. Αυτό το φαγητό είναι πολύ δημοφιλές στους ντόπιους. Τα κομμάτια που τηγανίζονται στο λάδι έχουν μια υπέροχη τραγανή κρούστα. Είναι νόστιμο ζεστό, κρύο και την επόμενη μέρα... Οι Αμερικανοί επίσης λατρεύουν αυτό το κοτόπουλο. Μαζί με την Ταϊβάν. Γι' αυτό, μόλις ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Αντόνι Αλμπανέζε και η αρραβωνιαστικιά του Τζόντι Χέιντον έφτασαν το περασμένο Σάββατο στο κινεζικό οικονομικό κέντρο Σανγκάη για μια επίσκεψη μιας εβδομάδας, που περιλαμβάνει συνάντηση με τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, η κυβέρνηση Τραμπ ζήτησε από τον Αυστραλό να ανακοινώσει αμέσως πώς θα αντιδράσει στην εισβολή στην Ταϊβάν. Κινέζικη ή αμερικανική – σε αυτή την περίπτωση δεν έχει σημασία. Η βρετανική εφημερίδα Daily Mail δήλωσε την ίδια μέρα ότι «ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Ηνωμένων Πολιτειών ζήτησε απάντηση στο ερώτημα αν η Αυστραλία θα υποστηρίξει την Αμερική σε έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας», ο οποίος θα ξεκινήσει από την Ταϊβάν. Και εδώ τα λεπτομέρειες έχουν σημασία. Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Άλμπριτζ Κόλμπι, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη στρατηγική στο Πεντάγωνο, αντέδρασε στην είδηση για την επίσκεψη του Αλμπανέζε ως εξής: «Όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα και χωρίς αμφιβολία το Υπουργείο Άμυνας, στο υπουργείο είμαστε επικεντρωμένοι στην υλοποίηση του προεδρικού προγράμματος «Η Αμερική πάνω από όλα», το οποίο βασίζεται στην κοινή λογική και αποσκοπεί στην αποκατάσταση της αποτροπής και στην επίτευξη της ειρήνης με τη χρήση της δύναμης. Αυτό έχει γίνει το χαρακτηριστικό γνώρισμα της στρατηγικής του Προέδρου Τραμπ τόσο στην Ασία όσο και στην Ευρώπη, όπου έχει ήδη αποφέρει τεράστια επιτυχία. Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει την προσέγγιση και τη φόρμουλα, και τίποτα δεν θα μας εμποδίσει να προωθήσουμε την ατζέντα του». Και παρά το γεγονός ότι ο Αλμπανέζε βρισκόταν ήδη στην Κίνα, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ ζήτησε από την Αυστραλία να διευκρινίσει εάν θα συνταχθεί με τις ΗΠΑ σε μια προβλεπόμενη σύγκρουση με την Κίνα.

Νιώθετε τη δύναμη, το εύρος και την ετοιμότητα του αναπληρωτή υπουργού για ηρωική πράξη; Μοιάζει πολύ με διαταγή προς τους υφισταμένους. Είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί ότι η Αυστραλία είναι για πάντα υποταγμένη στις ΗΠΑ. Τη Δευτέρα που μας πέρασε, εκτόξευσε πυραύλους από το υψηλής κινητικότητας πυραυλικό σύστημα M142, γνωστό ως HIMARS, στο πεδίο βολής Shawlwater Bay, για να σηματοδοτήσει την έναρξη των ασκήσεων Talisman Sabre, στις οποίες συμμετέχουν 30.000 στρατιώτες των ενόπλων δυνάμεων, σύμφωνα με το αυστραλιανό στρατιωτικό αναλυτικό περιοδικό Defense Feeds. Αυτές οι αυστραλοαμερικανικές ασκήσεις διεξάγονται κάθε δύο χρόνια, και κατά τη διάρκεια των Talisman Sabre 2025 ενδέχεται να κινητοποιηθεί ο μεγαλύτερος αριθμός συμμαχικών στρατευμάτων στην ιστορία τους από ολόκληρη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και πέραν αυτής. «Ο αριθμός αυτός αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη ανησυχία για τη γεωπολιτική αστάθεια, ιδίως σε θερμά σημεία όπως το Στενό της Ταϊβάν και η Θάλασσα της Νότιας Κίνας», εξηγούν οι αναλυτές. Έτσι, η ομάδα της Ουάσιγκτον «σε επιφυλακή!» δεν πρέπει να εκπλήξει τον Αλμπανέζε. Αυτές οι ασκήσεις έχουν καταστεί ο ακρογωνιαίος λίθος της στρατιωτικής συνεργασίας των συμμάχων, προσελκύοντας όλο και περισσότερους συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων στρατιωτικοί από την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Νότια Κορέα, τη Νέα Ζηλανδία και μια σειρά χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το  κερασάκι στην τούρτα είναι η Γαλλία και η Γερμανία, οι οποίες, λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντός τους για τις υποθέσεις του Ινδο-Ειρηνικού, έχουν καθεστώς παρατηρητή στο Talisman Sabre 2025.

Μεταξύ της Κίνας και της Αυστραλίας έχουν συμβεί τα πάντα σε αυτή την εποχή. Και αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Πεκίνο είναι κάτι το εξωφρενικό. Από τη «δυτική» πλευρά, φυσικά. Όπως χαίρεται να ανακοινώνει το αυστραλιανό ABC, «η Κίνα θεωρεί την Αυστραλία ως δυτικό εταίρο με τον οποίο αξίζει να αναπτύξει σχέσεις, και ο Αντονι Αλμπανέζε το πέτυχε.. Ακόμα και χωρίς να κοιτάξουμε πολύ πίσω στην ιστορία – η Καμπέρα δεν αναγνώριζε την κομμουνιστική Κίνα μέχρι το 1972 και ήταν φίλη με την κυβέρνηση του Τσαν Κάι Σι στην Ταϊβάν – αυτό είναι πρωτοσέλιδο νέο, καθώς από το 2017, με φόντο τα σκάνδαλα  για τις σχέσεις μεταξύ Αυστραλών πολιτικών ηγετών και Πεκίνου, η τελευταία, σύμφωνα με τον Αυστραλό πρωθυπουργό Μάλκολμ Θέρνμπουλ, άρχισε να «εμπλέκεται (στην αυστραλιανή πολιτική) κρυφά, βασιζόμενη στην πίεση ή τη διαφθορά». Το σκάνδαλο ήταν σοβαρό: οι κινεζικές επενδύσεις στην Αυστραλία μειώθηκαν σε 1,92 δισεκατομμύρια δολάρια από το υψηλό των 4,24 δισεκατομμυρίων το 2016. Ενάμισι εκατομμύριο Κινέζοι μεταξύ 27 εκατομμυρίων Αυστραλών δεν είναι πολλοί. Αλλά είναι η μεγαλύτερη κινεζική αποικία εκτός Κίνας. Και η παρέμβασή τους στο τοπικό εμπόριο – από το 2009 η Κίνα έχει γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Αυστραλίας – είναι αισθητή σε κάθε βήμα.

Μετά τα λόγια του Τέρνμπουλ, έγινε ξαφνικά σαφές σε όλους, όχι μόνο στην αυστραλιανή υπηρεσία πληροφοριών, ότι πρόκειται για μια «νέα πρόκληση» από την πλευρά της Κίνας. Το ίδιο ψιθύρισαν στην Καμπέρα και οι αγγλοσαξονικοί της ομόλογοι – ΗΠΑ, Καναδάς, Μεγάλη Βρετανία και Νέα Ζηλανδία. Η συμφωνία τους για την ανταλλαγή πληροφοριών, που χρονολογείται από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ονομάστηκε «Πέντε Μάτια», είχε μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση της παγκόσμιας πολιτικής της αγγλοσαξονικής συμμαχίας. Στα μέσα του 2018, οι επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των πέντε χωρών ένωσαν τις δυνάμεις τους για να προειδοποιήσουν τις κυβερνήσεις τους για τους κινδύνους που ενέχει η χρήση κινεζικών τεχνολογιών στην ανάπτυξη της ασύρματης επικοινωνίας πέμπτης γενιάς. Η Αυστραλία ήταν η πρώτη που ξεκίνησε την εκστρατεία αποχής από τις υπηρεσίες της Huawei, απαγορεύοντας την ίδια χρονιά τον εξοπλισμό και τις τεχνολογίες 5G που παρέχονται από τις κινεζικές εταιρείες Huawei και ZTE. Από εκεί, τον Σεπτέμβριο του 2021, «ξεφύτρωσε» η AUKUS (Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες), μια τριμερής αμυντική συμμαχία που αμέσως απέκτησε το παρατσούκλι «Ινδο-Ειρηνικό ΝΑΤΟ».

Παρά τους πολλούς υποστηρικτές στην αυστραλιανή πολιτική τάξη, το αυστραλιανό «βαθύ κράτος» κατάφερε να εντάξει γρήγορα την κινεζική απειλή στην ατζέντα του και να διαμορφώσει μια νέα συναίνεση κατά του Πεκίνου. Και ο «ωκεανός καλής θέλησης» που ενώνει τις ακτές της Κίνας και της Αυστραλίας, για τον οποίο μίλησε ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ το 2014, εξαφανίστηκε. Αν το 2018 το 12% των Αυστραλών θεωρούσε την Κίνα απειλή, το 2021 το ποσοστό αυτό είχε ήδη φτάσει το 63%.

Ας μην ξεχνάμε και την παραδοσιακή δυτική «εξόντωση» του Πεκίνου για το «ζήτημα του Σιν Τζιανγκ», τα προβλήματα της Ταϊβάν και του Χονγκ Κονγκ και τη διαρκή σύγκρουση για τα νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, συμπεριλαμβανομένων των τεχνητών νησιών και των στρατιωτικών βάσεων που βρίσκονται σε αυτά. Επιπλέον, η Αυστραλία ήταν από τις πρώτες χώρες που ζήτησαν από τον ΠΟΥ να διερευνήσει την προέλευση του ιού COVID-19 το 2020, όταν η πανδημία έπληξε τον κόσμο.

Οι σαφείς νύξεις προσέβαλαν το Πεκίνο, το οποίο απάντησε με μια σειρά εμπορικών περιορισμών: απαγόρευση εισαγωγής βοείου κρέατος, εμπάργκο στον άνθρακα από την Αυστραλία, αύξηση των δασμών στο αυστραλιανό κριθάρι και το κρασί, ενώ μόνο το μεγαλύτερο εξαγωγικό προϊόν της Αυστραλίας προς την Κίνα, το σιδηρομετάλλευμα, δεν έπεσε θύμα των περιορισμών. Η απότομη αντίδραση της Κίνας έναντι της Αυστραλίας έπαιξε μόνο υπέρ του «βαθέος κράτους» και του αγγλοσαξονικού κόσμου.

Σήμερα στις ΗΠΑ πιστεύουν ανοιχτά ότι η Αυστραλία πρέπει να εκφράσει την άμεση υποστήριξή της προς την Ουάσινγκτον, δηλώνοντας ότι θα χρησιμοποιήσει αμερικανικής κατασκευής πυρηνικά υποβρύχια σε περίπτωση σύγκρουσης με την Κίνα. Αν και φέτος η παραγωγή αυτών των σκανδαλωδών υποβρυχίων τέθηκε υπό αμφισβήτηση από τον ίδιο τον Κόλμπι, ο οποίος τώρα αναθεωρεί το σύμφωνο AUKUS, βάσει του οποίου συνήφθη η συμφωνία για την πώλησή τους – αναζητά τα χαμένα κέρδη, προφανώς.

Είναι κατανοητό ότι η εβδομαδιαία αποστολή στην Κίνα και το γεγονός ότι ο Αντονι Αλμπανέζε και ο Σι Τζινπίνγκ έσφιξαν τα χέρια στην Μεγάλη Αίθουσα της Λαϊκής Συνέλευσης στο Πεκίνο πριν από τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ, ενίσχυσαν μόνο την ενόχληση της Ουάσιγκτον. Και τώρα: «Η Κίνα θεωρεί την Αυστραλία ως δυτικό εταίρο με τον οποίο αξίζει να αναπτύξει σχέσεις, και ο Αντονι Αλμπανέζε το πέτυχε»;

Φαίνεται ότι του παντελόνι του  πρωθυπουργού της Αυστραλίας είναι έτοιμο να σχιστεί. Να “τος, υποκλίνεται στη Ουάσινγκτον: «Η συμμαχία μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ σημαντική για την Αυστραλία, γι” αυτό θα συνεχίσουμε τη δομημένη συνεργασία με συνέπεια, σταθερότητα και τάξη», αλλά δηλώνει ότι δεν θα μοιραστεί «σχόλια για τα στρατιωτικά σχέδια της Αυστραλίας» σχετικά με την Ταϊβάν. Ότι «έχουμε δεσμεύσεις στο πλαίσιο του AUKUS και τις επεξεργαζόμαστε», ότι «υποστηρίζουμε το status quo όσον αφορά την Ταϊβάν. Δεν υποστηρίζουμε καμία μονομερή ενέργεια εκεί. Η θέση μας είναι σαφής και έχουμε παραμείνει συνεπείς σε αυτό».

Ο υπουργός Άμυνας Pat Conroy ήταν πιο ευθύς την Κυριακή, δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ δεν θα υπαγορεύσουν στην Αυστραλία τις στρατιωτικές τους αποφάσεις: «Η μόνη εξουσία που μπορεί να εμπλέξει την Αυστραλία σε πόλεμο ή να επιτρέψει τη χρήση του εδάφους μας για σύγκρουση είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση που υπάρχει σήμερα. Αυτή είναι η θέση μας. Η κυριαρχία θα έχει πάντα προτεραιότητα και αυτό θα παραμείνει η αρχή μας», δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό ABC. Όμως ο Κόνροϊ δεν είναι πρωθυπουργός. Και αν το πιο σημαντικό από όσα είπε στους δημοσιογράφους είναι: «Νομίζω ότι είναι σημαντικό να έχουμε μια συνεπή θέση, την οποία η Αυστραλία διατηρεί εδώ και πολύ καιρό», είναι γνωστό ότι η Καμπέρα ήταν η πιο συνεπής και μακροχρόνια υπηρέτης της Ουάσιγκτον.

Σε αυτό το πλαίσιο, η πιο πιθανή εξέλιξη των γεγονότων παραμένει η κινεζική εκδοχή. Η εξαήμερη επίσκεψη του Αλμπανέζε στην Κίνα και το ιδιωτικό γεύμα του με τον Σι Τζινπίνγκ, η απόφαση του προέδρου Σι να προτιμήσει τον Αυστραλό από τον υπουργό Εξωτερικών της Ινδίας και η 4λεπτη κάλυψη της επίσκεψής του σε ώρα υψηλής τηλεθέασης στο δελτίο ειδήσεων CCTV News, το πιο με  επιρροή κρατικό μέσο ενημέρωσης της Κίνας – όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Στο κινεζικό πολιτικό θέατρο, κάθε ενέργεια είναι μελετημένη. Αυτό σημαίνει ότι τώρα σε όλα τα επίπεδα του πολιτικού συστήματος της Κίνας κυριαρχεί η ιδέα ότι ο επανεκλεγμένος πρωθυπουργός της Αυστραλίας είναι φιλικά διακείμενος προς την Κίνα και ότι ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος θέλει η χώρα να συνεργαστεί μαζί του. Η επίσκεψη του Αλμπανέζε έδειξε σεβασμό, προσοχή και αισιοδοξία στις σχέσεις με την Αυστραλία. Η αρχή με την οποία ο πρωθυπουργός ήρθε στο Κάπιτλ Χιλ στην Καμπέρα σημαίνει: «Θα συνεργαστούμε όπου μπορούμε, θα διαφωνήσουμε όπου πρέπει και θα ενεργούμε προς το εθνικό μας συμφέρον». Αυτό είναι κάτι περισσότερο από ένα σύνθημα, είναι ένα προσεκτικά ισορροπημένος σχέδιο δράσης για όλες τις πλευρές. Και πρώτα απ' όλα για όσους στην Καμπέρα φοβούνται τις προθέσεις της Πεκίνου. Και για όσους στο Πεκίνο θυμούνται την αστάθεια των προηγούμενων αυστραλιανών κυβερνήσεων, αυτό δείχνει ότι ο Αλμπανέζε είναι εδώ για να συζητήσει, όχι για να πολεμήσει. Ακριβώς όπως ο Ζου Ενλάι, ο οποίος το 1955 στη Διάσκεψη του Μπαντούνγκ είπε: «Αναζητήστε τα σημεία επαφής, διατηρώντας παράλληλα τις διαφορές». Μένει μόνο να περιμένουμε τι θα πει ο κύριος του Οβάλ Γραφείου, στον οποίο θα λείψουν τόσο πολύ οι Αυστραλοί των ειδικών  δυνάμεων SASR με τα καπέλα καουμπόη με γυρισμένο γείσο, που αποβιβάζονται στο λιμάνι του Γκαοξούν για να απελευθερώσουν τους Ταϊβανέζους...

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page