Τα Γερμανικά τανκς στην Ουκρανία θα σταματήσουν τη Γερμανία, όχι τον Πούτιν

Γερμανικό άρμα μάχης Leopard - RIA Novosti, 1920, 19.04.2022

© AFP 2022 / Attila Kisbenedek

Διαβάστε το ria.ru στο

Petr Akopov

Στη Γερμανία δυναμώνουν οι φωνές εκείνων που απαιτούν να παραδοθούν το συντομότερο δυνατό βαρέα όπλα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανικών αρμάτων μάχης "Leopard". Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο - για τους ίδιους τους Γερμανούς.

Μιλώντας στη Bundestag στα τέλη Φεβρουαρίου, ο καγκελάριος Scholz χαρακτήρισε "την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία" ως μια στιγμή καμπής για τη Γερμανία, λέγοντας ότι "δεχόμαστε την πρόκληση που μας θέτει ο χρόνος με νηφαλιότητα και αποφασιστικότητα". Και μέσα σε δύο μήνες, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει διανύσει μεγάλη απόσταση από την παραδοσιακή άρνηση να προμηθεύει όπλα σε ζώνες συγκρούσεων μέχρι την επιθυμία να "σταματήσει την προέλαση του Πούτιν προς τα δυτικά με κάθε κόστος". Μη μπορώντας να αρνηθεί τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου, το Βερολίνο αναζητά διαρκώς νέους τρόπους για να δείξει την υποστήριξή του στην Ουκρανία: χορηγώντας δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια, φιλοξενώντας πρόσφυγες, παραδίδοντας όπλα και υποσχόμενη προμήθειες βαρέως οπλισμού. Τι συνέβη με τους Γερμανούς, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν υιοθετήσει μια αρκετά ισορροπημένη στάση, επιδιώκοντας να διατηρήσουν τους δεσμούς με τη Ρωσία και να μην υποκύψουν στις αμερικανικές πιέσεις; Ήταν πραγματικά τόσο έκπληκτοι από την έναρξη της ειδικής μας επιχείρησης στην Ουκρανία, ή υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος;

---

"Πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτός ο πόλεμος θα διαρκέσει περισσότερο και ότι ο ουκρανικός στρατός θα πρέπει να είναι πλήρως ικανός να ανακτήσει τα κατακτημένα εδάφη. <...> Η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας πρέπει να αποκατασταθεί. <...> Αν δεν καταφέρουμε να σταματήσουμε τον Πούτιν στην Ουκρανία και να τον απωθήσουμε, θα συνεχίσει. <...> Η επίθεση μπορεί να συνεχιστεί στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία, τη Μολδαβία και άλλα μέρη της Ευρώπης. <...> Πρέπει να σταματήσουμε τον Πούτιν τώρα.

Αυτό προέρχεται από τον Φρίντριχ Μερτς, τον πιθανό μελλοντικό καγκελάριο και αρχηγό του CDU, του μεγαλύτερου κόμματος της Γερμανίας, το οποίο βρίσκεται τώρα στην αντιπολίτευση. Ασκεί δριμεία κριτική στον καγκελάριο Scholz για την αργοπορία του:

"Με τη συμπεριφορά του θέτει σε κίνδυνο τη συνοχή ολόκληρης της ευρωπαϊκής κοινότητας απέναντι στη Ρωσία. <...> Θέλουμε να μάθουμε τι παραδίδεται και, κυρίως, γιατί η Γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει να παραδώσει αυτό που είναι διαθέσιμο.

Και ο Μερτς δεν είναι ο μόνος: Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν όχι μόνο πτώση της εμπιστοσύνης στον Σολτς και την κυβέρνηση (38% εμπιστεύεται την καγκελάριο και 49% είναι δυσαρεστημένοι), αλλά και στις ενέργειές τους στην Ουκρανία. Εδώ υπάρχει ακόμη λιγότερη εμπιστοσύνη, αλλά, το κυριότερο, αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που τάσσονται υπέρ του εφοδιασμού της Ουκρανίας με βαρέα όπλα. Υπάρχουν ήδη 55% τέτοιων ατόμων.

Ο λόγος είναι απλός: περισσότερα από τα τρία τέταρτα των Γερμανών πιστεύουν ότι η Ρωσία υπό τον Βλαντιμίρ Πούτιν αποτελεί απειλή για τη Γερμανία. Δηλαδή, οι Γερμανοί ήταν πεπεισμένοι ότι οι Ρώσοι αποτελούν απειλή γι' αυτούς - όχι για τα Γερμανικά συμφέροντα, αλλά για τη χώρα τους ως τέτοια (αν και μόλις πριν από λίγα χρόνια η κύρια απειλή δεν εθεωρείτο στη Ρωσία, αλλά στις ΗΠΑ, δηλαδή στον σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ). Οι Γερμανοί βλέπουν τους Ρώσους ως απειλή και, ως εκ τούτου, είναι πρόθυμοι να ανεχθούν οικονομικές δυσκολίες και να εγκαταλείψουν εντελώς το ρωσικό φυσικό αέριο (αλλά όχι αμέσως). Ήδη ο μισός πληθυσμός τάσσεται υπέρ του μποϊκοτάζ των Ρωσικών πηγών ενέργειας, αν και οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η γερμανική οικονομία θα πληγεί σκληρά.

Το γεγονός ότι μια ρήξη με τη Ρωσία θα ήταν καταστροφική όχι μόνο για τη γερμανική οικονομία, αλλά και για ολόκληρο το (ευεργετικό για τους Γερμανούς) εγχείρημα της ευρωενσωμάτωσης, δεν γίνεται κατανοητό από τις ευρύτερες γερμανικές μάζες, επειδή θα μπορούσαν να φοβηθούν από τη "ρωσική απειλή". Πιστεύει ο ίδιος ο Μερτς αυτό που λέει - ότι η Ρωσία θα εισβάλει στην Πολωνία, τη Βαλτική και άλλα μέρη της Ευρώπης, δηλαδή θα επιτεθεί στο ΝΑΤΟ; Ίσως όχι, αλλά πολλοί Γερμανοί έχουν ήδη πειστεί γι' αυτό. Καθώς και ότι ο ουκρανικός στρατός είναι ικανός να "διεκδικήσει κατακτημένα εδάφη" και να "αποκαταστήσει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας" και ως εκ τούτου θα πρέπει να βοηθηθεί από άρματα μάχης και πυροβολικό. Η Γερμανία ουσιαστικά σύρεται σε πόλεμο με τη Ρωσία - ναι, στα χέρια άλλων - και δεν το βλέπει;

Αλίμονο, όπως έχει συμβεί περισσότερες από μία φορές στην ιστορία των ρωσογερμανικών σχέσεων. Η ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια στην ενοποίηση της Γερμανίας το 1871 ήταν βραχύβια. Η ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια με τη γερμανική ενοποίηση το 1991 δεν άντεξε ούτε αυτή τη δοκιμασία του χρόνου. Απειλεί η Ρωσία τη Γερμανία; Αρπάζοντας το δικό της ιστορικό έδαφος, την Ουκρανία, από τα χέρια των Αγγλοσαξόνων; Αποτελεί απειλή για το Βερολίνο, το Μόναχο και το Αμβούργο; Ή μήπως αποτελεί απειλή για τα σχέδια ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στον ευρωπαϊκό χώρο, σε ένα ειρηνικό "Τέταρτο Ράιχ" που διαμορφώνεται ως Ευρωπαϊκή Ένωση;

Αν οι Γερμανοί ήταν ειλικρινείς, θα το έλεγαν, αλλά η αποδόμηση της εθνικής τους συνείδησης από τους ίδιους τους Αγγλοσάξονες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν τους επιτρέπει να αποκαλούν τα πράγματα με τα σωστά τους ονόματα. Είναι πιο εύκολο γι' αυτούς να πιστέψουν τον ατλαντικό μπαμπούλα για τους Ρώσους που απειλούν τους Γερμανούς από το να παραδεχτούν ότι ήταν η δική τους απληστία και τύφλωση που οδήγησαν την κατάσταση στην Ουκρανία σε πόλεμο. Στην οποία η Γερμανία απλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να εμπλακεί, αν νοιαζόταν πραγματικά για τα εθνικά της συμφέροντα και την ασφάλειά της.

Επειδή δεν είναι προς το εθνικό συμφέρον της Γερμανίας να προσπαθήσει να επανασχεδιάσει τα σύνορα της Ευρώπης και της Ρωσίας - ένα μάθημα που οι Γερμανοί θα έπρεπε να είχαν μάθει καλά το 1945. Αλλά όχι, ξανά και ξανά παρασύρθηκαν σε μια σύγκρουση στην Ανατολή, σε μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Όχι μόνο περιττό γι' αυτούς, αλλά και απειλή για τη γερμανική ασφάλεια. Πώς; Με τη στρατηγική αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας της Γερμανίας, με την αύξηση της εξάρτησής της από τους Αγγλοσάξονες και τους Ευρωπαίους πληρεξουσίους τους, και τελικά με την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι τώρα η Γερμανία θα αναγκαστεί να έρθει σε ρήξη με τη Ρωσία και σε λίγα χρόνια θα αναγκαστεί να χτυπήσει τα κεραμίδια με την Κίνα. Και τι θα κάνει η προσανατολισμένη στις εξαγωγές γερμανική οικονομία, εις βάρος της οποίας το Βερολίνο θα συνεχίσει να οικοδομεί την ΕΕ; Και η κατάρρευση της ΕΕ θα πλήξει τελικά και τη Γερμανία, η οποία δεν θα μπορέσει να καθίσει με σταυρωμένα χέρια στο φρούριό της.

Υπάρχει ακόμη χρόνος για τη Γερμανία να μην ξαναγλιστρήσει σε αυτό το σενάριο. Αλλά με το πρώτο χτύπημα του Leopard στην Ουκρανία, θα στερηθεί την ευκαιρία να καθορίσει το μέλλον της.

German- tanks- in- Ukraine -will -stop -Germany, -not Putin

https://ria.ru/20220419/ukraina-1784220316.html