Οι G7 φοβούνται να μποϊκοτάρουν τον Πούτιν

Οι ηγέτες της G7 στη σύνοδο κορυφής στη Γερμανία - RIA Novosti, 1920, 28.06.2022

© AP Photo / Susan Walsh

Διαβάστε το ria.ru

Petr Akopov

Η σειρά των συνόδων κορυφής των ηγετών του δυτικού κόσμου συνεχίζεται αυτή την εβδομάδα, καθώς η G7 μεταβαίνει από τη Βαυαρία στη Μαδρίτη για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Για πρώτη φορά ταξιδεύουν με πλήρες προσωπικό: ακόμη και ο Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, η οποία δεν είναι μέλος του Ατλαντικού Συμφώνου. Ο Κισίντα θα συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής ως προσκεκλημένος, αλλά δεδομένου ότι τα δογματικά έγγραφα του ΝΑΤΟ θα περιλαμβάνουν για πρώτη φορά αναφορά στις απειλές και τις προκλήσεις που θέτει η Κίνα, ο προσκεκλημένος του Ειρηνικού μπορεί να αισθάνεται ότι είναι πλήρης εταίρος. Το κύριο θέμα και των δύο συναντήσεων είναι η Ρωσία και ο Πούτιν, ή μάλλον οι απαντήσεις στην "απειλή για τη Δύση" που θέτουν.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ έχει ήδη ανακοινώσει την απόφαση να αυξηθεί η δύναμη ταχείας αντίδρασης της συμμαχίας από 40.000 σε 300.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης των δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη, ιδίως στη Βαλτική. Οι Ατλαντιστές ετοιμάζονται να ξεκινήσουν πόλεμο με τη Ρωσία - στην Ουκρανία ή ακόμη και στο έδαφός τους; Όχι, απλά "δείχνουν", δηλαδή επιδεικνύουν τη δύναμή τους. Και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για να το κάνουν - όπως συνέβη στην αρχή της συνάντησης της G7 στο Ελμάου της Βαυαρίας, όταν ο Μπόρις Τζόνσον πρότεινε να βγάλουν τα σακάκια τους για να "δείξουν ότι είμαστε πιο άνετοι από τον Πούτιν", και ο Τρουντό πρότεινε αστειευόμενος "να κάνουμε επίδειξη ιππασίας με γυμνά στήθη". Χιούμορ για τον συνομιλητή - ειδικά αν θυμηθεί κανείς ότι οι φωτογραφίες του Πούτιν να ιππεύει με γυμνό κορμό δίνουν αρνητική ματσιστική ή και σεξουαλική χροιά στη Δύση, όχι όμως στη Ρωσία. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας των μη αυτοαπασχολούμενων δυτικών πολιτικών διαχειριστών μπροστά σε έναν ελεύθερο άνθρωπο;

Σε γενικές γραμμές, ολόκληρη η σύνοδος κορυφής του Ελμάου περιορίστηκε σε μια σκόπιμη επίδειξη "θωρακικών μυών", ξεκινώντας με τον Μπάιντεν και τον Σολτς να ανταλλάσσουν σχόλια σχετικά με το πόσο χαρούμενοι ήταν και οι δύο με την ενότητα της Δύσης, ή αλλιώς ο Πούτιν είχε υποθέσει ότι η ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία θα έσπερνε τη διχόνοια στο G7 και το ΝΑΤΟ. Γιατί να προκύπτει ότι ο Πούτιν, ο οποίος εδώ και χρόνια διαφημίζει την περιορισμένη κυριαρχία των Ευρωπαίων, είχε τέτοιες αφελείς ελπίδες; Τίποτα - απλώς είναι αδύνατο να μην επαινέσει ο ένας τον άλλον για τη συνοχή τους.

Το μόνο ερώτημα είναι τι θα γίνει με αυτό στη συνέχεια: να αυξηθεί η δύναμη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, να δοθούν περισσότερα χρήματα και όπλα στο Κίεβο; Και πιστεύετε ότι "το Κρεμλίνο πρέπει να ηττηθεί στην Ουκρανία", όπως έγραψε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ; Αλλά το Κρεμλίνο δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν άλλο εκτός από τον ίδιο του το λαό- και "στην ακλόνητη ενότητα της G7 σε αλληλεγγύη με τον ουκρανικό λαό. Χρήματα, όπλα και πολιτική υποστήριξη. Όλοι κινητοποιήθηκαν για τον Ζελένσκι και την Ουκρανία", όπως έγραψε ο ίδιος Michel, δεν μπορεί να κάνει τον Πούτιν και τη Ρωσία να παραιτηθούν από την επίτευξη των στόχων τους στην Ουκρανία. Η Δύση μπορεί να συνεχίσει να προσποιείται ότι είναι σίγουρη για την ικανότητά της να το αποτρέψει, να μιλάει για την επικείμενη ήττα της Ρωσίας - όσο πιο επώδυνη θα είναι αργότερα, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να παραδεχτεί τη δική της ήττα.

Και αυτή η στιγμή θα έρθει αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα. Επιπλέον, ο Πούτιν, ο οποίος έχει επανειλημμένα ανακηρυχθεί Χίτλερ, πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί. Και να εξηγήσουν στους ίδιους τους πολίτες τους γιατί είναι ξαφνικά δυνατόν να μιλήσουν ξανά με έναν "εγκληματία πολέμου"; Οι πιο αντιπαθητικοί προς τον Πούτιν είναι οι Αγγλοσάξονες (οι Πολωνοί και τα κράτη της Βαλτικής δεν περιλαμβάνονται - ούτως ή άλλως δεν κινδυνεύουν να "δουν τον Πούτιν"), καθώς οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς ποντάρουν κυρίως στην "ήττα της Ρωσίας". Η οποία δεν μπορεί να φανεί ούτε μέσα από τα οπτικά συστήματα του ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ, η ώρα Χ πλησιάζει, και όχι μόνο στα ουκρανικά μέτωπα. Λιγότεροι από πέντε μήνες απομένουν μέχρι τη σύνοδο κορυφής της G20 - την πρώτη πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση των ηγετών του κόσμου εδώ και τρία χρόνια.

Πρόκειται να συναντηθούν στο Μπαλί στα μέσα Νοεμβρίου και οι πιθανότητες είναι καλές ότι κανένας κορονοϊός δεν θα εμποδίσει και τους είκοσι προέδρους, πρωθυπουργούς και πρίγκιπες του θρόνου να έρθουν στην Ινδονησία.

Στις αρχές της άνοιξης, η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπάθησαν να πείσουν τον πρόεδρο της Ινδονησίας Widodo να αρνηθεί την πρόσκληση του Ρώσου προέδρου, αλλά έλαβαν μια απολύτως λογική απάντηση: κανείς δεν μπορεί να αποκλειστεί από την G20. Ωστόσο, η Ινδονησία συμφώνησε να προσκαλέσει τον Ζελένσκι - τη δεύτερη ημέρα της συνόδου κορυφής θα πραγματοποιηθεί συνάντηση με τους επικεφαλής των χωρών που θα επισκεφθούν τη σύνοδο. Το αν ο Ζελένσκι θα είναι πρόεδρος μέχρι τότε και τι θα απομείνει από την Ουκρανία είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Αλλά θα έρθει ο Πούτιν και τι πρέπει να κάνουν οι Αγγλοσάξονες σε αυτή την κατάσταση. Ο Μπάιντεν, ο Τζόνσον, ο Τρουντό και ο νέος πρωθυπουργός της Αυστραλίας Αλμπανέζε; Να μην εμφανιστούν για να διαδηλώσουν την οργή τους με αυτόν τον τρόπο; Δηλαδή, να αποστατήσουν αλλά να προσπαθήσουν να το παρουσιάσουν ως νίκη; Δεν θα πετύχουν - όπως ακριβώς απέτυχαν ήδη να πείσουν ακόμη και τους ίδιους τους εταίρους της G7 να υποστηρίξουν το αίτημα για μη πρόσκληση του Πούτιν.

Αυτό κατέστη σαφές την Άνοιξη, όταν σε μια από τις εκδηλώσεις της G20, μια συνάντηση των υπουργών Οικονομικών, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του Ρώσου υπουργού Σιλουάνοφ μόνο οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας, του Καναδά και της Γαλλίας εγκατέλειψαν την αίθουσα. Και ο τελευταίος σαφώς με δική του πρωτοβουλία, καθώς ο πρόεδρος Μακρόν υπενθυμίζει συνεχώς την ανάγκη να "μιλήσει με τη Ρωσία". Και τώρα τα παιχνίδια γύρω από το μποϊκοτάζ της Ρωσίας στην G20 έχουν τελειώσει εντελώς - μετά τη σύνοδο κορυφής της G7 όλες οι δυτικές χώρες έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Πρέπει να πάμε στο Μπαλί.

Πρώτον, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen δήλωσε ότι αντιτίθεται στην ιδέα του μποϊκοτάζ της συνόδου κορυφής της G20 λόγω της συμμετοχής του Βλαντιμίρ Πούτιν σε αυτήν:

"Πρέπει να σκεφτούμε πολύ προσεκτικά αν θα παραλύσουμε το σύνολο των G20, γι' αυτό και δεν το υποστηρίζω. Κατά την άποψή μου, η G20 είναι πολύ σημαντική, μεταξύ άλλων και για τις αναπτυσσόμενες χώρες, για να επιτρέψουμε στον Πούτιν να καταστρέψει ξανά αυτό το όργανο".

Είναι τα συνηθισμένα: η Δύση επιβάλλει κυρώσεις, αλλά ο Πούτιν ζητά αυξήσεις τιμών, οι δυτικές χώρες δεν επρόκειτο να πάνε στο G20, αλλά και πάλι ο Πούτιν το καταστρέφει. Η διέξοδος, όμως, είναι να πάμε και να "πούμε στον Πούτιν κατάμουτρα τι πιστεύουμε γι' αυτόν και τις ενέργειές του":

"Ένα πράγμα είναι σαφές: δεν θα υπάρξει "business as usual" - δηλαδή καμία κανονικότητα.

Δεν θα υπάρξει κανονικότητα όταν η Δύση καταστρέφει όχι μόνο τους δεσμούς με τη Ρωσία, αλλά και την ίδια της την οικονομία. Μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου οι συνέπειες της αύξησης των τιμών της ενέργειας θα γίνουν ακόμη πιο αισθητές - και τότε, φυσικά, είναι η κατάλληλη στιγμή να απειληθεί ο Πούτιν με νέες κυρώσεις, για παράδειγμα για τις βραχυπρόθεσμες παραδόσεις φυσικού αερίου (τις οποίες οι ίδιοι αποφάσισαν να απορρίψουν σταδιακά).

Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς επανέλαβε επίσης αυτό το συναίσθημα, λέγοντας: "Η G20 πρέπει να συνεχίσει να διαδραματίζει το ρόλο της. Όλοι συμφωνούν σε αυτό. Και γι' αυτό υπάρχει μια γενική πεποίθηση, όπως είπε και η von der Leyen, ότι δεν θέλουμε να τορπιλίσουμε την G20". Δηλαδή, προφανώς, ελήφθη μια συλλογική απόφαση στο G7 να πάει στο Μπαλί, αν και το πώς θα συμπεριφερθεί εκεί δεν είναι ακόμη σαφές, συμπεριλαμβανομένου του Scholz. Όταν ρωτήθηκε αν θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Πούτιν (αναφερόμενος στη γενική συνάντηση της G20), η καγκελάριος δεν έδωσε σαφή απάντηση:

"Θα πάρουμε μια απόφαση λίγο πριν φύγουμε, γιατί μέχρι τότε η κατάσταση στον κόσμο μπορεί να έχει αλλάξει πολύ".

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παγκόσμια κατάσταση θα αλλάξει δραστικά τους επόμενους μήνες, αλλά είναι ήδη πολύ διαφορετική από ό,τι ήταν στις αρχές του έτους. Το μόνο πράγμα που θα παραμείνει σίγουρα αμετάβλητο είναι τα συμφέροντα της Ρωσίας, τα οποία υπερασπίζεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο Μπαλί, θα τα υπερασπιστεί, όχι ως "κατηγορούμενος στη δίκη της ιστορίας", όπως θα έλεγαν οι Αγγλοσάξονες, αλλά ως ηγέτης μιας δύναμης που δεν μπορεί να αγνοηθεί και που προσπαθούν άσκοπα να την νικήσουν. Και όποιος θέλει να του πει κατάμουτρα "τι σκέφτεται", θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ακούσει πίσω αυτό που η Δύση θα αντιπαθούσε πολύ, αλλά θα ήταν κοντά στον υπόλοιπο κόσμο.

Μην προσπαθήσετε καν να γίνετε "πιο cool από τον Πούτιν" - δεν θα πετύχει ούτως ή άλλως.

G7- afraid -to -boycott -Putin

https://ria.ru/20220628/sammit-1798557548.html