Οι Ευρωπαίοι αιωρούνται μεταξύ οικονομίας υγιεινής και ευλογιάς των πιθήκων

Το έμβλημα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στην πόρτα των κεντρικών γραφείων - RIA Novosti, 1920, 25.06.2022

© RIA Novosti / Alexey Vitvitsky

Διαβάστε το ria.ru στο

Elena Karayeva

Οι ειδικοί του ΠΟΥ γνωρίζουν πώς να προσελκύουν την προσοχή. Μέχρι αργά χθες το βράδυ, τα κεντρικά γραφεία του ΠΟΥ παρέμεναν σιωπηλά σχετικά με το αν θα προετοιμάσουν ή όχι τον κόσμο για μια νέα πανδημία, την ευλογιά.

Η καθυστερημένη αντίδραση δεν οφειλόταν τόσο σε γραφειοκρατικές όσο σε πολιτικές εκτιμήσεις. Η ίδια η ονομασία της νόσου, λιγότερο μεταδοτική από την ευλογιά (την οποία τελικά νίκησε μια συντονισμένη προσπάθεια και όχι μόνο ο μαζικός εμβολιασμός και άλλα μέτρα προφύλαξης), είναι αμφιλεγόμενη. Διότι, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, η ονομασία, όπως λένε, "στιγματίζει την Αφρική".

Ένας ακούσιος συνειρμός, σύμφωνα με τους γιατρούς, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με τη συγκριτική γλωσσολογία στον ελεύθερο χρόνο τους, είναι ότι "η αφρικανική ήπειρος έρχεται αμέσως στο μυαλό, διότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μαϊμούδων".

Τα γεγονότα, και όχι οι "συνειρμοί" του φιλισταίου, δείχνουν ότι αν είμαστε προσεκτικοί (δηλαδή προκλητικά όχι πολιτικά ορθοί) στην επιλογή των λέξεων, τότε η ασθένεια όπως την ξέρουμε σήμερα θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί "ευρωπαϊκή ευλογιά", αφού η Ευρώπη, τόσο η νησιωτική όσο και η ηπειρωτική, έχει αποδειχθεί όχι μόνο η πιο μολυσμένη περιοχή του κόσμου σήμερα, αλλά και εκείνη όπου η μόλυνση εξαπλώνεται ταχύτερα.

Μόνο στη Γαλλία παρατηρήθηκε σχεδόν πενταπλασιασμός την τελευταία εβδομάδα, με το Υπουργείο Υγείας της χώρας να υποστηρίζει στις 17 Ιουνίου ότι έχουν διαγνωστεί λίγο πάνω από 60 κρούσματα και ότι έχουν επιβεβαιωθεί σχεδόν 280 ασθενείς. Το Παρίσι και τα προάστιά του αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό, και αν εξετάσετε περαιτέρω τις στατιστικές, αποδεικνύεται ότι είναι κυρίως οι κάτοικοι των μεγάλων (για τα γαλλικά δεδομένα) πόλεων ή αστικών συγκροτημάτων που έχουν μολυνθεί.

Το επόμενο σημείο, το οποίο αναμφίβολα θα προκαλέσει ανατριχίλα στο πολιτικά ορθό κοινό, είναι ότι σχεδόν καμία γυναίκα δεν είναι μεταξύ εκείνων που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια.

Και το μέσο πορτρέτο ενός τυπικού ασθενούς είναι ένας ομοφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος άνδρας που έχει μια πλούσια και ποικίλη (πολύ) προσωπική ζωή.

Αυτό δεν είναι εικασία ή υπόθεση, όπως μπορεί να νομίζουν οι προοδευτικοί, είναι ο ισχυρισμός των γιατρών λοιμωδών νοσημάτων, και μάλιστα αρκετά επίσημος.

Οι εκθέσεις που ασχολούνται με την εξάπλωση της μαϊμού-παρωτίτιδας στην Ευρώπη, έστω και με σφιγμένα δόντια, αναγνωρίζουν ότι η μόλυνση γίνεται είτε μέσω της σεξουαλικής επαφής, είτε αν δεν τηρούνται οι κανόνες προσωπικής υγιεινής (π.χ. δεν υπάρχει δική μας οδοντόβουρτσα - και είναι δανεική, ε, ή αν κοιμόμαστε σε βρώμικα κλινοσκεπάσματα, ή δεν πλένουμε τα χέρια, κ.ο.κ.), ή όταν υπάρχουν όλοι αυτοί οι παράγοντες κινδύνου.

Το θέμα είναι ότι στην Ευρώπη, η οποία ήταν ήδη το θέατρο αόρατων αιματοβαμμένων, όταν στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της οι άνθρωποι πέθαιναν κατά εκατοντάδες χιλιάδες, μολυνόμενοι επίσης επειδή δεν έπλεναν τα χέρια τους όσο συχνά θα έπρεπε σε έναν τόσο περήφανο πολιτισμό που έχει επιτύχει, τίθεται ξανά το ζήτημα των καθαρών χεριών, της τακτικής αλλαγής των κλινοσκεπασμάτων, της διαθεσιμότητας οδοντόβουρτσας για ατομική και όχι συλλογική χρήση.

Όλες οι ίδιες δεξιότητες που στη Σοβιετική Ένωση, την τόσο μισητή από αυτή την πολιτισμένη Ευρώπη "φυλακή των εθνών", και στην "αυταρχική" Ρωσία, ήταν και εξακολουθούν να είναι κάτι το αυτονόητο. Το πρόβλημα των όχι πάντα και όχι πολύ καθαρών ευρωπαϊκών χεριών, καθώς και των όχι πολύ φρέσκων σεντονιών, δεν συνδέεται μόνο με την απροθυμία να πλένετε και να πλένετε πιο συχνά (αν και κανείς δεν ακύρωσε την τεμπελιά σε αυτό το βασίλειο όλων των καλύτερων), αλλά περισσότερο με την επιθυμία, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, να εξοικονομήσετε χρήματα. Στο νερό. Συμπεριλαμβανομένου του ζεστού νερού. Και σίγουρα όχι για να λειτουργήσει το πλυντήριο ρούχων, το οποίο σπαταλά νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Και μια οδοντόβουρτσα (ειδικά πολλές για διαφορετικές περιστάσεις - για το σπίτι, για ταξίδια, για σύντομες διανυκτερεύσεις) μπορεί επίσης να είναι πολυτέλεια.

Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα σημεία όπου εξαπλώνεται η μόλυνση.

Αυτοί που παρακολουθούν και συλλέγουν στατιστικά στοιχεία και στη συνέχεια αναφέρουν στεγνά και επίσημα ότι οι κύριες εστίες μόλυνσης στις αρχές Μαΐου ήταν μια σάουνα στη Μαδρίτη, της οποίας οι κύριοι επισκέπτες ήταν ομοφυλόφιλοι, και ένα φεστιβάλ φετιχιστών στο Βέλγιο - με την ίδια περίπου πελατεία.

Δέκα ημέρες μετά τον εντοπισμό της ομάδας κινδύνου και της ομάδας όσων είχαν ήδη μολυνθεί, ο ΠΟΥ εξέδωσε αμέσως ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιοριστούν, πόσο μάλλον να ακυρωθούν, οι πολυάριθμες "παρελάσεις υπερηφάνειας".

Σήμερα, βέβαια, κανείς δεν μπορεί, χωρίς να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για ομοφοβία και άλλες αμαρτίες, όπως πιστεύουν οι ενοχλητικοί προοδευτικοί, να αμφισβητήσει δημόσια, ή έστω ιδιωτικά, την ανάγκη τέτοιων εκδηλώσεων σε, ε, συγκεκριμένες επιδημιολογικές συνθήκες.

Έτσι, σήμερα, στις 25 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι μια μαζική "πορεία ουράνιου τόξου". Καθώς πραγματοποιήθηκε στη Disneyland Paris, όπου έρχονται οικογένειες με μικρά παιδιά. Ο Μίκυ Μάους και η Μίνι Μάους, ο Μπάμπι, η Χιονάτη και όλοι οι άλλοι ήρωες των κάποτε ευφυών κινούμενων σχεδίων και τώρα τα εμπορεύματα για την προβολή κατάλληλων συμβόλων και την προώθηση σχετικών ιδεών πραγματοποίησαν την "παρέλαση υπερηφάνειας" τους.

Γιατί, δεν θα έπρεπε τα παιδιά σε τρυφερή ηλικία να γνωρίζουν ότι τα μοντέρνα φύλα είναι σχεδόν περισσότερα από τα χρώματα του ουράνιου τόξου;

Όσον αφορά την πιθανότητα μετάδοσης, όλα αυτά είναι τα πράγματα των ομοφοβικών αντιδραστικών που διαφωνούν με την κίνηση του πολιτισμού και της προόδου "προς τα εμπρός".

Το γεγονός ότι αυτή η "πρόοδος" μπορεί επίσης να ωθήσει προς τα εμπρός ένα νέο κύμα μόλυνσης δεν έχει καμία απολύτως σημασία, διότι σε έναν κόσμο που δεν σκέφτεται, αλλά μάλλον "εξαπλώνεται" και "διαδίδεται", χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα, αναγνωρίζει ως επιτακτική ανάγκη μόνο τις δικές του ανάγκες (σωματικές πάνω απ' όλα) και τις δικές του απολαύσεις (σε όλο το φάσμα).

Τι, πώς και πού θα πάει - ποιος νοιάζεται καθόλου;

Αυτό είναι από τη μία πλευρά.

Από την άλλη πλευρά - οι γιατροί λένε ότι αν η ανάπτυξη των λοιμώξεων από τη μαϊμού ευλογιά δεν επιβραδυνθεί τουλάχιστον (απλά αρχίστε να πλένεστε πιο συχνά, βουρτσίστε τα δόντια σας και αλλάξτε τα κλινοσκεπάσματά σας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, θυμάστε να τα βράζετε) και στην κορυφή αυτής της ανάπτυξης έρχεται μια αύξηση του αριθμού αυτών Εάν η ήπειρος μολυνθεί από ένα νέο στέλεχος του κοροναϊού (ναι, έρχεται το έβδομο κύμα πανδημίας στην Ευρώπη), τότε η ήπειρος θα μπορούσε να βρεθεί αθόρυβα στις ημέρες των επιδημιών που μαίνονταν στην Ευρώπη, μειώνοντας κάθε φορά στο μισό τον πληθυσμό της.

Έτσι, εκτός από τον πληθωρισμό, την εξαθλίωση, την ανεργία και τη σοβαρή οικονομική κρίση, υπάρχουν και προβλήματα υγείας στον ορίζοντα.

Φαίνεται, ωστόσο, ότι μέχρι στιγμής οι Ευρωπαίοι - τόσο οι αρχές όσο και οι απλοί άνθρωποι - είναι έτοιμοι να αγνοήσουν πανηγυρικά και δημόσια την τελευταία περίσταση.

Europeans -hover- between- sanitary- economy- and- monkey- pox

https://ria.ru/20220625/evropeytsy-1798005131.html