Η Ευρώπη θα καταστρέψει την οικονομία της

Krasnodarskaya CS συγκρότημα μεταφοράς φυσικού αερίου εξαγωγής - RIA Novosti, 1920, 29.03.2022 © RIA Novosti / Vitaly Timkiv Μετάβαση στην τράπεζα εικόνων Διαβάστε ria.ru Sergei Savchuk Sergei Savchuk Όλα τα υλικά Ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ δήλωσε ότι οι χώρες της G7 δεν συμφωνούν με την απαίτηση της Ρωσίας να πληρώνει για τους ενεργειακούς πόρους σε ρούβλια. Ταυτόχρονα, η συλλογική Ευρώπη, η οποία είναι πιστή στο συμμαχικό της καθήκον, γνωρίζει τώρα τις απτές συνέπειες των αντιρωσικών κυρώσεων που έχει ήδη επιβάλει. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, υπάρχουν μαζικές απεργίες από αγρότες που αρνούνται να ξεκινήσουν τη σπορά αν οι Βρυξέλλες δεν μειώσουν τις τιμές των καυσίμων. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που στις 25 Μαρτίου οι Ευρωπαίοι ηγέτες απαίτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας να λάβουν όλα τα δυνατά μέτρα για την εξομάλυνση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, οι οποίες λόγω της πανδημίας είχαν προηγουμένως σέρνεται προς τα πάνω, ενώ τον τελευταίο μήνα άρχισαν να εκτοξεύονται στα ύψη, σημειώνοντας νέα ιστορικά ρεκόρ. Είναι διασκεδαστικό να παρατηρεί κανείς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, οι οποίοι ξαφνικά ανακάλυψαν ότι οι νόμοι της παγκοσμιοποίησης λειτουργούν και προς τις δύο κατευθύνσεις και ότι η Ρωσία δεν είναι καθόλου μια υποβαθμισμένη περιφέρεια, αλλά ο βασικός προμηθευτής πόρων, χωρίς τους οποίους το συνηθισμένο επίπεδο ευρωπαϊκής άνεσης γίνεται οδυνηρά ακριβό. Ωστόσο, ο αντίκτυπος των αντιρωσικών κυρώσεων δεν είναι μόνο η εκτίναξη των λογαριασμών κοινής ωφέλειας στα ύψη. Χάρη σε διάφορα δημοσιεύματα, το ευρύ κοινό είναι πεπεισμένο ότι η εγκατάλειψη του ρωσικού φυσικού αερίου, σαν μια μηχανή του χρόνου, θα γυρίσει τον Γηραιό Κόσμο στο πρόσφατο παρελθόν, όταν ο λαμπτήρας ήταν ένα θαύμα και μόνο οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας ονειρεύονταν θερμές μπαταρίες σε κάθε διαμέρισμα. Η δήλωση είναι αληθής, αλλά μόνο εν μέρει. Πίσω από τις σκηνές της ευρείας κατανόησης είναι το γεγονός ότι το αέριο, όπως λέει το παλιό ανέκδοτο, δεν είναι μόνο πολύτιμο φως και θερμότητα, αλλά και μια τεράστια βάση στοιχείων, χωρίς την οποία η συνήθης ζωή ενός σύγχρονου ανθρώπου είναι απλά αδύνατη. Η σημερινή μας συζήτηση μπορεί να φανεί σε κάποιους βαρετή και να τους θυμίζει μαθήματα χημείας στο γυμνάσιο, αλλά, σας διαβεβαιώνουμε, στο τέλος θα καταλάβετε πολύ πιο καθαρά τον ανεκδοτολογικό χαρακτήρα της σημερινής κατάστασης, όταν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υπόσχεται όχι μόνο να σώσει την ευρωπαϊκή βιομηχανία και οικονομία, αλλά και να απορρίψει εντελώς τις εισαγωγές ρωσικών ενεργειακών πόρων έως το 2027. Ας ξεκινήσουμε με κάποιες πληροφορίες. Το φυσικό αέριο διακρίνεται σε λιπαρό αέριο και ξηρό αέριο. Το παχύ αέριο ονομάζεται μεθάνιο, περιέχει διάφορες προσμίξεις (βαριούς υδρογονάνθρακες), η περιεκτικότητα των οποίων καθιστά οικονομικά βιώσιμη την εξόρυξη και την επακόλουθη επεξεργασία τους. Το ξηρό αέριο, όπως είναι εύκολο να μαντέψει κανείς, είναι μεθάνιο, από το οποίο έχουν αφαιρεθεί αυτά τα πολύ βαριά κλάσματα. Πρόκειται για ξηρό αέριο που συνήθως διοχετεύεται μέσω κεντρικών αγωγών στους πελάτες, αν και μπορεί επίσης να παραδοθεί λιπαρό αέριο κατόπιν συμφωνίας. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο προμηθευτής δεν διαθέτει δική του ικανότητα επεξεργασίας. Τέτοιες συμβάσεις στερούν από τον εξαγωγέα το μεγαλύτερο μέρος του δυνητικού κέρδους, επειδή πωλεί μια μεταγενέστερη πρώτη ύλη και όχι ένα δευτερογενές προϊόν με προστιθέμενη αξία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι βιομηχανικές χώρες είναι τόσο πρόθυμες να συνάψουν συμφωνίες και να αποσπάσουν πόρους από πιο καθυστερημένα και φτωχότερα έθνη, ανταλλάσσοντας τα δικά τους υπερκέρδη με de facto χάντρες. Ας πούμε αμέσως ότι η Ρωσία τα πάει καλά με την επεξεργασία του φυσικού αερίου. Και θα είναι ακόμη καλύτερα στο εγγύς μέλλον. Η κατασκευή ενός γιγαντιαίου εργοστασίου, του Amur GPP, ολοκληρώνεται κοντά στην πόλη Svobodny και σύντομα θα ξεκινήσει η κατασκευή ενός πιο μετριοπαθούς εργοστασίου στην Ust-Luga. Με άλλα λόγια, πρακτικά καθαρό μεθάνιο θα ρέει από τη Ρωσία και όλες οι χρήσιμες προσμίξεις θα αποφέρουν χρήματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα, ας το επαναλάβουμε για άλλη μια φορά, με αμοιβαία συμφωνία μπορεί να προμηθεύεται αέριο λίπους και σε ξένους αγοραστές. Η τελευταία είναι τόσο ενδιαφέρουσα για τον απλούστατο λόγο ότι μέσα σε αυτήν, όπως σε ένα παραμυθένιο σεντούκι, περιμένουν οι πιο αληθινοί θησαυροί, που ενθουσιάζουν κάθε χημικό. Από το φυσικό αέριο, η σύγχρονη βιομηχανία έχει μάθει πώς να εξάγει το αιθάνιο, το προπάνιο, το βουτάνιο, το ήλιο και το κλάσμα πεντάνιο-εξάνιο. Ας απαριθμήσουμε εν συντομία τις εφαρμογές τους. Το αιθάνιο είναι ένα ενδιάμεσο προϊόν για το πιο γνωστό αιθυλένιο. Είναι η πιο άφθονη οργανική ένωση στον κόσμο, που λαμβάνεται βιομηχανικά. Κάθε χρόνο, τα χημικά εργοστάσια παράγουν πάνω από 100 εκατομμύρια τόνους αιθυλενίου, μια αγορά που αυξάνεται σταθερά με μέσο ρυθμό πέντε τοις εκατό ετησίως. Αποτελεί επίσης τη βάση για έναν άλλο όγκο παραγωγής που σπάει ρεκόρ - το πολυαιθυλένιο. Φυσικά, εδώ δεν μιλάμε καθόλου για σακούλες σούπερ μάρκετ. Από πολυαιθυλένιο παράγεται το ευρύτερο φάσμα ταινιών (τροφίμων, συσκευασίας, γεωργικών προϊόντων, θερμοσυρρικνούμενων), σωλήνων νερού και αερίου, χημικών ινών, ηλεκτρικών μονωτικών υλικών, προσθετικών οργάνων, πλαστικών για την αυτοκινητοβιομηχανία και την ηλεκτρονική βιομηχανία και πολλά άλλα πράγματα. Το προπάνιο είναι πολύ πιο γνωστό λόγω της χρήσης του ως καύσιμο για κουζίνες αερίου και θερμοσίφωνες. Έχει εξαπλωθεί ως πόρος θέρμανσης μεγάλων βιομηχανικών εγκαταστάσεων, όπως εργαστήρια, αγροκτήματα ή θερμοκήπια. Εκτός από την αμιγώς θερμική παραγωγή, το προπάνιο χρησιμοποιείται για την κοπή και τη συγκόλληση μετάλλων. Το βουτάνιο είναι επίσης περιζήτητο ως καύσιμο, αποθηκεύεται και μεταφέρεται σε φιάλες, αλλά έχει και αυτό τη δική του ιδιαιτερότητα. Χρησιμοποιείται ως ψυκτικό μέσο στους καταψύκτες και αντικαθιστά όλο και περισσότερο το φρέον, το οποίο θεωρείται τοξικό και επιβλαβές για το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα. Το προπάνιο και το βουτάνιο χρησιμοποιούνται ευρέως ως καύσιμα για οχήματα (καύσιμο LPG). Το κλάσμα πεντάνιο-εξάνιο είναι ίσως το λιγότερο γνωστό χρήσιμο συστατικό του φυσικού αερίου, αλλά είναι γνωστό στους επαγγελματίες της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το κλάσμα χρησιμοποιείται ευρέως ως πρώτη ύλη στις χημικές μονάδες πετρελαίου και φυσικού αερίου και οι διαδικασίες διαχωρισμού υδρογονανθράκων δεν θα ήταν δυνατές χωρίς αυτό. Πρόκειται για μια διαδικασία χωρίς απόβλητα, το ίδιο το κλάσμα εξάγεται πρώτα από το φυσικό αέριο και στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την εξαγωγή άλλων συστατικών. Το τελευταίο πράγμα που θα βγάλουμε από το σεντούκι του θησαυρού μας είναι το ήλιο. Δεν εμφανίζεται στη φύση σε καθαρή μορφή, αλλά λόγω της εξαιρετικής σημασίας του, η παραγωγή ηλιακού αερίου αυξάνεται συνεχώς. Αρκεί να πούμε ότι η παγκόσμια αγορά ηλίου ανέρχεται σε 160 εκατομμύρια κυβικά μέτρα και αυξάνεται σταθερά. Όπως και τα ξαδέλφια του που αναφέρθηκαν παραπάνω, το ήλιο δεν είναι απλώς ένα ευγενές αέριο και είναι απαραίτητο για το γέμισμα των μπαλονιών. Το ήλιο χρησιμοποιείται στον σύγχρονο εξοπλισμό φωτισμού LED, στις οθόνες και τις οθόνες υγρών κρυστάλλων, στον εξοπλισμό απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού, στους κινητήρες διαστημοπλοίων και πυραύλων, στα ειδικά αναπνευστικά μείγματα που χρειάζονται τόσο οι δύτες όσο και οι γιατροί, και χωρίς αυτό δεν θα λειτουργούσαν η σύγχρονη μεταλλουργία και ο επιταχυντής αδρονίων. Οι ΗΠΑ κυριαρχούν στη διεθνή αγορά ηλίου, παράγοντας περίπου 87 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, αλλά η ταχεία αύξηση της παραγωγής για την κάλυψη των αναγκών, ας πούμε, της Ευρώπης, δεν ήταν ακόμη δυνατή. Αυτή τη στιγμή, λόγω της έντονης αντίδρασης των Πράσινων των ΗΠΑ, η κατασκευή και η έναρξη λειτουργίας δεκατεσσάρων νέων γραμμών υγροποιημένου φυσικού αερίου έχει καθυστερήσει. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε αύξηση της παραγωγής ακατέργαστου φυσικού αερίου, και επομένως και του ηλίου. Και σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, περίπου το 28% του παγκόσμιου ηλίου περιμένει στα σπλάχνα της χώρας μας, και μόλις τεθεί σε λειτουργία το εργοστάσιο Amursky, η Ρωσία θα διεκδικήσει το ένα τρίτο του παγκόσμιου εμπορίου ηλίου. Θα πρέπει να γίνει ειδική αναφορά σε ένα στοιχείο όπως η αμμωνία. Αυτό το άχρωμο αέριο, με χαρακτηριστική πικάντικη οσμή, παράγεται επίσης από το φυσικό αέριο με επεξεργασία σε χαμηλές θερμοκρασίες και υψηλή πίεση. Ο καθένας από εμάς είναι σχεδόν βέβαιο ότι την έχει συναντήσει, επειδή πρόκειται για κοινή αμμωνιακή αλκοόλη, αλλά ο ορίζοντας εφαρμογής της είναι πολύ ευρύτερος και πιο σημαντικός. Η συντριπτική πλειονότητα της παγκόσμιας αμμωνίας χρησιμοποιείται για την παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων, νιτρικού και θειικού αμμωνίου καθώς και ουρίας. Ένας τόνος αμμωνίας παράγει κατά μέσο όρο 800 χιλιόγραμμα λιπάσματος, χωρίς το οποίο η λίπανση των χειμερινών καλλιεργειών, των λαχανικών και των αροτραίων καλλιεργειών νωρίς την άνοιξη θα ήταν αδύνατη. Πολύ απλά: χωρίς αμμωνία δεν υπάρχει καλλιέργεια. Η σύγχρονη γεωργία είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, όπου σχεδόν όλοι οι πιθανοί φυσικοί κίνδυνοι εξαλείφονται από την επιστήμη και τη βιομηχανία. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε ότι η σταδιακή κατάργηση των ρωσικών υδρογονανθράκων, ιδίως του φυσικού αερίου, από τη Γερμανία και την Ευρώπη στο σύνολό της είναι μη αναστρέψιμη. Ο κ. Scholz είναι πολιτικός και η λαϊκιστική ρητορική είναι συγχωρήσιμη. Θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να ακούσετε τον διευθύνοντα σύμβουλο της BASF, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες σύνθετων χημικών προϊόντων στον κόσμο. Με ετήσιο κύκλο εργασιών 64 δισεκατομμυρίων ευρώ, η BASF διαθέτει τη μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων στον κόσμο, από πολυουρεθάνες έως ταχέως διαλυτά περιβλήματα χαπιών. Δεδομένου ότι η γερμανική βιομηχανία εξαρτάται κατά περισσότερο από το ένα τρίτο από το φυσικό αέριο, το ερώτημα παραμένει: Πού θα προμηθεύονται οι γερμανικές χημικές εταιρείες τις πρώτες ύλες τους, τι θα χρησιμοποιούν οι Γερμανοί αγρότες για να λιπαίνουν τα χωράφια τους και πώς θα γεμίζουν τα ταμεία τους οι Γερμανοί χρηματοδότες; https://ria.ru/20220329/evropa-1780542048.html