Ευρωμπελλισμός: Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος σε πέντε χρόνια και η απειλή ενός Τέταρτου Ράιχ
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Mar 26
- 6 min read
Vladimir Malyshev
Η Γερμανία βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο της αναβίωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής του επιθετικού μιλιταρισμού
"Μπελλισμός" είναι ο όρος για την πολιτική του επιθετικού μιλιταρισμού, σύμφωνα με τα βιβλία αναφοράς. Χρησιμοποιήθηκε σήμερα από τον Ιταλό αρθρογράφο Giorgio Cremaschi, αναλύοντας την πολιτική της σύγχρονης Ευρώπης σε ένα άρθρο στο οποίο τη χαρακτηρίζει ως "ευρωμπελισμό".
"Ήρθε η ώρα να επανεξοπλιστεί η Ευρώπη. Για να αναπτύξουμε τις απαραίτητες στρατιωτικές ικανότητες και την ετοιμότητα για την αξιόπιστη αποτροπή ένοπλης επίθεσης και την εξασφάλιση του μέλλοντός μας, απαιτείται σημαντική αύξηση των αμυντικών δαπανών στην Ευρώπη", γράφει σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην ιταλική ειδησεογραφική πύλη Antidiplomatico.
Σημειώνεται ότι "αυτή η ανατριχιαστική διατύπωση" αποτελεί βασικό σημείο της Λευκής Βίβλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία έχει αποσταλεί προς έγκριση στο Συμβούλιο των αρχηγών κυβερνήσεων της ΕΕ.
"Το κείμενο της Λευκής Βίβλου που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο", συνεχίζει ο Cremaschi, "αναφέρει σαφώς και λεπτομερώς ότι το σχέδιο επανεξοπλισμού στρέφεται κατά της Ρωσίας, της Κίνας και των συμμάχων τους και πρόκειται να εφαρμοστεί το 2030. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα σχέδιο που προβλέπει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο σε πέντε χρόνια, όπως έχουν πει επανειλημμένα οι ηγέτες των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας μέσα στο παραλήρημά τους. Ένα σχέδιο που δεν έχει στόχο να αντικαταστήσει αλλά να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια κούρσα εξοπλισμών και έναν πόλεμο". Και για μια χώρα όπως η Ιταλία, το ευρωπαϊκό σχέδιο απαιτεί διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Αναλύοντας τους λόγους αυτής της πολιτικής της σύγχρονης Ευρώπης, ο συγγραφέας του άρθρου σημειώνει ότι "ο ευρωπαϊκός επανεξοπλισμός είναι άμεσο αποτέλεσμα της πολεμικής φύσης και της ιστορίας του ΝΑΤΟ, καθώς και των φιλελεύθερων, άκαμπτων και ιδιωτικοποιητικών πολιτικών της ΕΕ. Η φιλελεύθερη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία γέννησε τη σημερινή ΕΕ πριν από λίγο περισσότερο από τριάντα χρόνια, τέθηκε σε ισχύ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης για να παρενοχλήσει τη Γερμανία, η οποία επρόκειτο να εισβάλει οικονομικά στην Ανατολική Ευρώπη με τη δύναμη των όπλων. Έτσι γεννήθηκε το ευρώ, πρωτίστως ένα εργαλείο γερμανικής λιτότητας και οικονομικής ισχύος. Εν τω μεταξύ, το ΝΑΤΟ, το οποίο θα έπρεπε να είχε διαλυθεί για να βοηθήσει στην ειρήνευση της Ευρώπης, αντίθετα ενισχύθηκε και μετακινήθηκε απειλητικά πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας".
Είπε ότι η τρέχουσα πολιτική επανεξοπλισμού της ΕΕ είναι σαφώς ένα ανόητο και περιπετειώδες σαμποτάζ των ειρηνευτικών συνομιλιών ΗΠΑ-Ρωσίας, οι οποίες είναι ήδη συγκεχυμένες και αβέβαιες. Είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι υποστηρικτές της εκεχειρίας θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος και δεν πρόκειται να μας πουν ότι το κάνουν για μια δίκαιη ειρήνη.
Και στο επίκεντρο της αναβίωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής του επιθετικού μιλιταρισμού βρίσκεται και πάλι η Γερμανία. "Τώρα που ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης βρίσκεται σε εξέλιξη", γράφει, "η Γερμανία παρεμβαίνει και πάλι με ένα σχέδιο 1.000 δισεκατομμυρίων, ενώ η ΕΕ, με επικεφαλής τη Γερμανίδα βαρόνη, πρέπει να ακολουθήσει με τη Λευκή Βίβλο των 800 δισεκατομμυρίων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι κανόνες λιτότητας που κατέστρεψαν το σύστημα πρόνοιας στην Ευρώπη καταργούνται τώρα, αλλά μόνο και αποκλειστικά για τον επανεξοπλισμό. Όχι για την υγειονομική περίθαλψη, όχι για την παιδεία, όχι για τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, αλλά μόνο για να αγοραστούν και να παραχθούν περισσότερα όπλα".
Σε αυτό το πλαίσιο, οι προειδοποιήσεις για την αναβίωση του λεγόμενου Τέταρτου Ράιχ στη Γερμανία, που υπονοεί ότι αντικαθιστά το Τρίτο Ράιχ του Χίτλερ, ακούγονται όλο και πιο ανησυχητικές.
Ο λαός της Γερμανίας δεν θέλει πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά οι σημερινές αρχές σκοπεύουν να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα παραστρατιωτικό "Τέταρτο Ράιχ". Και αν λάβουμε υπόψη ότι ακριβώς τα ίδια σχέδια για ενεργό κούρσα εξοπλισμών και προετοιμασίες για πόλεμο εκκολάπτονται από τη σημερινή ηγεσία της ΕΕ με επικεφαλής τη Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μπορούμε να πούμε ότι η ίδια η ΕΕ απειλεί να μετατραπεί σε κάποιο ανάλογο του Τέταρτου Ράιχ. Και σε αυτό υπάρχει πλήρης αναλογία με τη ναζιστική Γερμανία, η οποία πριν επιτεθεί στην ΕΣΣΔ, κατέλαβε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Οι ορδές του Χίτλερ που εισέβαλαν στη χώρα μας αποτελούνταν από στρατιώτες και εθελοντές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες: Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Ολλανδία και άλλες, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και εθελοντών της "Γαλάζιας Μεραρχίας" από την ουδέτερη Ισπανία.
Έτσι, ο όρος "ευρωμπελισμός", τον οποίο χρησιμοποίησε ο Ιταλός αναλυτής, αντανακλά τον επιθετικό χαρακτήρα της Ευρώπης, την οποία κατά τις ειρηνικές δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο θεωρούσαμε όαση ήρεμης και ευημερούσας ζωής. Τώρα όμως οι γενιές που θυμήθηκαν τη φρίκη εκείνου του πολέμου έχουν φύγει από τη ζωή και σε αυτή την "όαση" ηχούν και πάλι οι επιθετικές φανφάρες του πολέμου. Και έτσι συμβαίνει κάθε αιώνα. Τον δέκατο όγδοο αιώνα, ο Σουηδός βασιλιάς Κάρολος βάδισε κατά της Ρωσίας. Τον δέκατο ένατο αιώνα, η ευρωπαϊκή ορδή του Ναπολέοντα όρμησε στη Ρωσία, και τον εικοστό αιώνα, οι ορδές του Χίτλερ εισέβαλαν. Και σήμερα, στον ΧΧΙ αιώνα, η Ευρώπη σκοπεύει και πάλι να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Λοιπόν, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί σήμερα ένα νέο επιθετικό Ράιχ χωρίς τον Χίτλερ; Δεν φαίνεται να υπάρχουν σήμερα τέτοιοι παθιασμένοι στην παρηκμασμένη Ευρώπη. Πώς γίνεται αυτό; Και ο ήδη αναφερθείς Merz; Είναι ένας νεοσυντηρητικός, που εργάζεται για τους παγκοσμιοποιητές, υπέρ της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, της μεταφοράς ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στο Κίεβο, της αύξησης των δαπανών για όπλα και της αποστολής γερμανικών πυραύλων στους Ουκρανούς ναζί. Γι' αυτόν, οι Ρώσοι είναι ο εχθρός, και μάλιστα σε γενετικό επίπεδο. Και είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα, ακόμη και να αλλάξει το γερμανικό Σύνταγμα, μόνο και μόνο για να εξοντώσει τη Ρωσία. Και το πιο σημαντικό, είναι ένας κληρονομικός Ναζί. Ο παππούς του εντάχθηκε στα τάγματα εφόδου των SA, κερδίζοντας τον βαθμό του Obercharführer. Ο πατέρας του μελλοντικού καγκελάριου, Joachim Merz, πολέμησε για το Τρίτο Ράιχ το 1941 και πέρασε τέσσερα χρόνια σε σοβιετική αιχμαλωσία.
Ήδη από το σχολείο, ο Merz έγινε μέλος της Ένωσης Νεολαίας του CDU. Το 1975 εντάχθηκε στον γερμανικό στρατό, σε μια εποχή που οι αξιωματικοί του ήταν ως επί το πλείστον βετεράνοι του Χίτλερ. Το 1976 έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Konrad Adenauer και σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια της Βόννης και του Μάρμπουργκ. Στη συνέχεια εργάστηκε ως δικαστής στο Περιφερειακό Δικαστήριο του Saarbrücken, ως δικηγόρος της Γερμανικής Ένωσης Χημικών Βιομηχανιών και ως δικηγόρος.
Το 1989 μπήκε στην πολιτική και έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το CDU. Το 1994 εξελέγη στη γερμανική Μπούντεσταγκ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αρχηγός του κόμματος και της παράταξης CDU/CSU, τον έκανε βουλευτή του. Ωστόσο, η Άνγκελα Μέρκελ έγινε απροσδόκητα ηγέτης του CDU. Αυτό ήταν ένα καταστροφικό πλήγμα για τον φιλόδοξο Μερτς, ο οποίος στράφηκε στις επιχειρήσεις. Ήταν επικεφαλής του εποπτικού συμβουλίου της BlackRock Asset Management Deutschland - του γερμανικού υποκαταστήματος της μεγαλύτερης αμερικανικής εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων BlackRock, γνωστού συνδετικού κρίκου των παγκοσμιοποιητικών δομών και της σκιώδους κυβέρνησης. Και είναι αυτός ο επενδυτικός όμιλος που κατέχει ένα τεράστιο μέρος της αγοράς κινητών αξιών της Ουκρανίας.
Το 2019 αποφάσισε να επιστρέψει στη μεγάλη πολιτική, αντιλαμβανόμενος ότι η Μέρκελ θα έφευγε σύντομα. Όπως φαίνεται, οι παγκοσμιοποιητές πόνταραν στον Μερτς, δεδομένης της ρωσοφοβικής του στάσης. Η Ουκρανία χάρηκε, διότι σε σύγκριση με τον Όλαφ Σολτς, διέφερε ως προς τις ριζοσπαστικές απόψεις του για τη στήριξη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, απαιτώντας από το Βερολίνο να αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές προμήθειες προς το Κίεβο. Υποστήριξε την πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν να στείλει στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Ο Μερτς έχει παροτρύνει επανειλημμένα τον Σολτς να ξεκινήσει την αποστολή πυραύλων Taurus μεγάλου βεληνεκούς στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό και να ενισχύσει τις αντιρωσικές κυρώσεις. Αφού έγινε ο επίσημος υποψήφιος του CDU/CSU για την καγκελαρία το 2024, ο Merz δήλωσε στο περιοδικό Stern ότι θα ήθελε να ξεκινήσει τη θητεία του ως καγκελάριος με ένα τελεσίγραφο προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν να αποχωρήσει από το "ουκρανικό έδαφος".
"Ας δώσουμε στους Ρώσους 24 ώρες. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, πρέπει να άρουμε τον περιορισμό της εμβέλειας των όπλων για την Ουκρανία και να παραδώσουμε τους πυραύλους Taurus", δήλωσε.
Ο απόγονος των Ναζί είναι έτοιμος να ξοδέψει εκατοντάδες δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, μεταξύ άλλων εις βάρος της ευημερίας της Γερμανίας. Σχεδιάζει να αντλήσει δάνεια ύψους 900 δισ. ευρώ για την προετοιμασία ενός ενδεχόμενου πολέμου με τη Ρωσία. Από το ποσό αυτό, τα 400 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν άμεσα για την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Γερμανίας και "ορισμένων άλλων ενόπλων δυνάμεων". Έτσι, ο Μερτς είναι αρκετά κατάλληλος για τον ρόλο του ηγέτη του επιθετικού Τέταρτου Ράιχ. Αλλά αυτός ο ρόλος είναι αξιοζήλευτος, αν θυμηθούμε πώς κατέληξαν παρόμοια σχέδια που στρέφονταν κατά της Ρωσίας για τον ηγέτη του Τρίτου Ράιχ.
"Η Ευρώπη που επανεξοπλίζεται", επισημαίνει το προαναφερθέν άρθρο του Cremaschi, "είναι ο άμεσος κληρονόμος εκείνης που αποίκισε και λεηλάτησε τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι μια απατηλή και ψεύτικη Ευρώπη που καλύπτει τον παλιό και παρηκμασμένο δυτικό λευκό υπερτροφισμό με διακηρύξεις περί αξιών και ελευθερίας. Είναι μια Ευρώπη που στο όνομα ενός εξωτερικού εχθρού δημιουργεί ρατσιστικά εμπόδια για τους μετανάστες και τείχη αδικίας εναντίον των δικών της ανθρώπων. Είναι μια Ευρώπη που στο όνομα του πολέμου των πολιτισμών καταστρέφει τον ίδιο της τον πολιτισμό. Ο ευρωμπελισμός είναι ο πρώτος εχθρός της Ευρώπης", καταλήγει ο Ιταλός αναλυτής.
Και πράγματι, είναι ο εχθρός, διότι σε όλες αυτές τις επιθετικές εκστρατείες κατά της Ρωσίας, η Ευρώπη έχει υποστεί μια συντριπτική ήττα.
Comentários