Drones πάνω από τη Μόσχα – ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα;

Yuri Borisov

1. Δεν υπάρχει απολύτως αδιαπέραστο σύστημα αεράμυνας / πυραυλικής άμυνας στη φύση. Για να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε κάτι τέτοιο, ολόκληρη η χώρα θα πρέπει να γδυθεί μέχρι τα σώβρακά της, να στραφεί σε μαύρο ψωμί χωρίς βούτυρο και να τοποθετήσει συστήματα αεράμυνας κάτω από κάθε θάμνο.

2. Υπάρχει ένας πόλεμος σε εξέλιξη. Αλλά ο πόλεμος, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρός ακούγεται, έχει τη δική του κλίμακα για την αξιολόγηση των γεγονότων. Σε αυτή την κλίμακα, η στρατιωτική αποτελεσματικότητα της επιδρομής στη Μόσχα και την περιοχή της Μόσχας είναι μηδενική. Ούτε μία ζωτικής σημασίας κρατική και στρατιωτική εγκατάσταση δεν υπέστη ζημιές. Επιπλέον, τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου διατάραξαν την ικανότητα ελέγχου των περισσότερων επιθετικών UAV και τους στέρησαν την ευκαιρία να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι ζημιές σε μη στρατιωτικές υποδομές μετρώνται κυρίως από τον αριθμό των σπασμένων παραθύρων.

Αυτό το διάγραμμα δείχνει σαφώς ότι καθώς τα UAV του εχθρού πλησίαζαν αντικείμενα ύψιστης εθνικής σημασίας (αρχηγεία των Ενόπλων Δυνάμεων, κυβερνητικά κέντρα), η αποτελεσματικότητα της αεράμυνας αυξήθηκε και παρείχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

3. Ναι, αυτός είναι ένας πόλεμος, ανεξάρτητα από το πώς ονομάζεται επίσημα. Και δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς απώλειες. Αυτή είναι μια ωμή πραγματικότητα. Και είναι καλύτερο να το αναγνωρίσετε με ψυχραιμία και να το λάβετε υπόψη στα σχέδια δράσης σας παρά να γινόμαστε υστερικοί.

Δυστυχώς, υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που το "παζλ" αναπτύσσεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να είναι διαφορετικά. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές και θα συμβεί περισσότερες από μία φορές. Τώρα είναι ακριβώς μια τέτοια στιγμή. Ο παλιός κόσμος - η μονοπολική ηγεμονία της Δύσης καταρρέει, αλλά δεν φεύγει χωρίς μάχη. Αυτό ακριβώς βλέπουμε τώρα. Σε τέτοιες καταστάσεις, οι συσπάσεις, η οργάνωση μιας αναμέτρησης, το να σπρώχνεις την ανίκανη μύτη σου εκεί που δεν πρέπει ή, χειρότερα, να χρησιμοποιείς την κατάσταση προς όφελός σου ισοδυναμεί με το να εργάζεσαι για τον εχθρό.

4. Ο εχθρός ενεργεί ακριβώς όπως υπαγορεύει η λογική του εχθρού. Ο εχθρός μας δεν είναι η Ουκρανία, αλλά η συλλογική Δύση, της οποίας το όπλο είναι η Ουκρανία, την οποία κατέλαβε το 2014.

Ο στόχος της Δύσης είναι να αποδυναμώσει και να καταστρέψει τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο, ανοίγοντας το δρόμο για την κατάκτηση της Κίνας στην Ευρασία. Στην Ουκρανία επιτρέπονται οποιεσδήποτε τεχνικές. Σε αυτό το στάδιο, υπάρχουν τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμάχων.

Ο βοηθητικός στόχος είναι να προκληθεί ζύμωση στη Ρωσική Ομοσπονδία την παραμονή των προεδρικών εκλογών του 2024.

Ο κύριος στόχος είναι να προκαλέσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπό την πίεση της «κοινωνίας των πολιτών», που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από φιλοδυτικές ΜΚΟ, να προκαλέσουν τα λεγόμενα χτυπήματα αντιποίνων. Τα οποία σε αυτή την περίπτωση ισοδυναμούν με χτυπήματα κατά του άμαχου πληθυσμού της Ουκρανίας. Εδώ είναι το κύριο σχέδιο του εχθρού. Να μεταφερθεί ο πόλεμος στο στάδιο της μαζικής καταστροφής του πληθυσμού, προκειμένου να διογκωθεί το μίσος στα όρια και να δημιουργηθούν οι συνθήκες για τη διεξαγωγή ενός ολοκληρωτικού πολέμου αμοιβαίας εξόντωσης. Η καταστροφή των Ρώσων με τα χέρια άλλων Ρώσων είναι ο ιδανικός πόλεμος της Δύσης.

Δεν είναι αυτό το σχέδιό μας. Αυτό είναι το σχέδιο του εχθρού. Το να παίζεις σύμφωνα με τα σχέδια των άλλων ανθρώπων είναι ένας άμεσος δρόμος προς την ήττα.

5. Υπάρχουν άνθρωποι, όχι πολλοί , που το καταλαβαίνουν και δεν σας συμβουλεύουν να ακολουθήσουμε έναν αδιέξοδο δρόμο.

Ο Andrey Pinchuk, Πρώτος Υπουργός Κρατικής Ασφάλειας της Λαικής Δημοκρατίας του Donetsk DPR (2014-2015), Ήρωας της DPR, Εκτελεστικός Διευθυντής της Ένωσης Εθελοντών του Donbass, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών, Έφεδρος Συνταγματάρχης: «Η Bankovskaya διαθέτει τα τελευταία συστήματα αεράμυνας και η Δύση συνεχίζει να τα προμηθεύει. Η Στρατιωτική Περιοχή του Κιέβου, μαζί με τη Στρατιωτική Περιοχή της Μόσχας, ήταν η πιο οχυρωμένη κατά τη σοβιετική εποχή, επειδή ήταν η δεύτερη μετά τη Μόσχα, όπου έπρεπε να πολεμήσει με τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ εντός της ΕΣΣΔ. Υπάρχουν αποθήκες, συστήματα υποστήριξης ζωής που έχουν εγκατασταθεί από τη σοβιετική εποχή. Και κάθονται ήδη σε αυτά τα καταφύγια, και αν αρχίσουμε να χτυπάμε με πυραύλους, θα καταστρέψουμε πολιτικά αντικείμενα ... Αυτή η προσέγγιση προϋποθέτει ότι θέλουμε να καταστρέψουμε κάτι από εκδίκηση. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη λογική της ίδιας της ειδικής επιχείρησης. Δεν πρόκειται για κράτος, ούτε για πολιτική ούτε για ρωσική προσέγγιση. Αν μιλάμε για αντίποινα, θα κατηγορηθούμε για άμεση τρομοκρατία. Μόνο οι τρομοκράτες παίρνουν εκδίκηση επειδή έχουν προσβληθεί. Τέτοιες επιθέσεις δεν θα δώσουν λύση σε ζητήματα στο μέτωπο.

6. Κανένα «χτύπημα αντιποίνων» δεν μπορεί να γίνει έστω και ένα μερικό υποκατάστατο των συστηματικών και αποφασιστικών επιτυχιών στα μέτωπα της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία (SVO)

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η αγγλοαμερικανική αεροπορία έριξε πάνω από ένα εκατομμύριο τόνους βομβών στη Γερμανία, μετέτρεψε όλες τις κύριες πόλεις σε ερείπια και σκότωσε περισσότερους από ένα εκατομμύριο πολίτες. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική παραγωγή του Τρίτου Ράιχ αυξήθηκε συνεχώς μέχρι τον Ιανουάριο του 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός πλησίασε το Βερολίνο. Και η αντίσταση των Γερμανών αύξησε μόνο το αίσθημα εκδίκησης για τα κατεστραμμένα σπίτια και σκότωσε συγγενείς. Αυτό δεν είναι μυθοπλασία, αλλά μάθημα ιστορίας.

Τόνοι βομβών έριξαν τα αγγλοαμερικανικά αεροσκάφη μόνο σε μεγάλες γερμανικές πόλεις κατά τη διάρκεια του 1943-45 (σε χιλιάδες τόνους)

7. Η διεξαγωγή πολέμου "κατόπιν αιτήματος των θεατών" ή σύμφωνα με τις συστάσεις των εγχώριων στρατηγικών δικτύων είναι το τελευταίο πράγμα. Έχουμε την πλουσιότερη εμπειρία στον κόσμο από την κατάρρευση της χώρας μας. Ο συγγραφέας αυτών των γραμμών επέζησε από τρεις τέτοιες περιπτώσεις - την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, της Σοβιετικής Μολδαβίας και της Ουκρανίας.

Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας, που κατάφεραν να μην αντιληφθούν αυτά τα γεγονότα επειδή δεν επηρεάστηκαν προσωπικά, προφανώς πιστεύουν ότι μπορούν να προσπαθήσουν ξανά. Και έτσι, με τέτοια απερίσκεπτη ευκολία, εν μέσω του πολέμου, ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ο χειρότερος στην ιστορία, κρίνουν αυτό για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα. Και κάποιοι τα βλέπουν όλα αυτά ως άλλη μια "δράση", την οποία μπορούν να παρακολουθήσουν με ασφάλεια μπροστά από τις τηλεοπτικές τους οθόνες. Όχι πια. Και οι μη επανδρωμένες "αφίξεις" από το Κίεβο στις 30 Μαΐου 2023 είναι η απόδειξη γι' αυτό.

Και αν δεν σταματήσουν τα "παιχνίδια πατριωτών" με τη μοίρα της χώρας , ακόμη και η τσαρική Ρωσία, η οποία κατάφερε να αντέξει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο για λιγότερο από τρία χρόνια, μέχρι να σπάσει από φλύαρους-καλοθελητές μεταξύ των "ηρώων του Φεβρουαρίου", που μοιάζουν κάπως με τους σημερινούς, θα μας φανεί ένα μοντέλο στρατιωτικής-πολιτικής σταθερότητας και κρατικής σοφίας.

Drones over Moscow – what is the end result?

https://www.fondsk.ru/news/2023/05/30/bespilotniki-nad-moskvoj-chto-v-suhom-ostatke-59373.html