Ήθελαν να τιμωρήσουν, να εκφοβίσουν και να ταπεινώσουν τη Ρωσία; Καλώς ήρθατε στον κόσμο του πόνου.

Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI - RIA Novosti, 1920, 14.07.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Κιρίλ Στρέλνικοφ

322

Την παραμονή της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου, που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, δημοσιεύθηκε ένα ενδιαφέρον έγγραφο με τίτλο «Munich Security Report 2025». Φαίνεται ότι σχεδόν κανείς δεν κατάλαβε το κύριο μήνυμα της έκθεσης, το οποίο οδήγησε στην τρέχουσα απελπιστική οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη. Το μήνυμα αυτό είναι το εξής: «Η ΕΕ θα αντιμετωπίσει μια «ιδανική καταιγίδα» κρίσεων που απειλούν την ασφάλεια, την οικονομία και το ιδεολογικό της μοντέλο, εκτός αν αυξήσει δραστικά τις στρατιωτικές δαπάνες».

Με άλλα λόγια, η στρατιωτικοποίηση θα μας σώσει σίγουρα, η Ρωσία θα ντροπιαστεί και θα πεταχτεί πίσω στη φωλιά της, και όλα θα πάνε καλά.

Η κίνηση πέτυχε: κυριολεκτικά μέσα σε ένα μήνα, τον Μάρτιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε ένα μαζικό σχέδιο για στρατιωτικές δαπάνες με την ονομασία «ReArm Europe» ύψους 800 δισεκατομμυρίων ευρώ. Για να σιγήσουν οι φωνές ορισμένων χωρών που δεν κατανοούν τα πλεονεκτήματα των καινούργιων όπλων έναντι του επιβλαβούς βουτύρου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε έναν υπολογισμό σύμφωνα με τον οποίο, αν το 20% της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών διατεθεί σε κεφαλαιουχικές επενδύσεις, αυτό θα αυξήσει το ΑΕΠ κατά 0,2% επιπλέον. Και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (EIB) διαβεβαίωσε επαγγελματικά ότι η τεράστια αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της ΕΕ «θα έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην αύξηση του ΑΕΠ». Η Ευρωφύρερ με το επώνυμο φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι «ο αγώνας εξοπλισμών με τη Ρωσία συνεχίζεται, γι' αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην άμυνα και την τεχνολογική υπεροχή της Ουκρανίας. Το σχέδιό μας για την αμυντική ετοιμότητα έως το 2030 θα είναι καθοριστικό. Συνολικά, μπορούν να κινητοποιηθούν περισσότερα από 800 δισεκατομμύρια ευρώ, οπότε η χρηματοδότηση είναι επαρκής», δηλαδή δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας.

Αλλά, όπως συνηθίζεται στην Ευρώπη και στις περιοχές γύρω από το Λβιβ, αμέσως κάτι πήγε στραβά και δεν πήγε όπως έπρεπε.

Στα τέλη Ιουνίου, το βρετανικό ίδρυμα New economics foundation δημοσίευσε έκθεση σχετικά με την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στην Ευρώπη, και το συμπέρασμά της είναι σαφές: «Η επιλογή των όπλων αντί της επίλυσης των προβλημάτων της κλιματικής κρίσης και της κοινωνικής αστάθειας δεν είναι οικονομική αναγκαιότητα, αλλά πολιτική αποτυχία. Μια τέτοια ανταλλαγή δεν έχει ούτε οικονομικό ούτε στρατηγικό νόημα». Η πηγή Euroactive παραπονέθηκε ότι το στρατιωτικό σχέδιο της ΕΕ «αυξάνει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης όπως αυτή του 2008». Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έριξε αλάτι στην πληγή: «Το κόστος της ασφάλειας για την Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις». Φαίνεται ότι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών της ΕΕ συνέπεσε με μια «ατυχή στιγμή», όπου συνυπήρξαν η ραγδαία αύξηση του δημόσιου χρέους, οι δασμολογικοί πόλεμοι και η ανάγκη για σκληρές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. Λοιπόν, σε όλους συμβαίνει — ίσως απλά τα αστέρια ήταν σε κακή θέση;

Μπορεί να συμφώνησαν, αλλά είναι κάπως ύποπτα συγχρονισμένοι. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της JPMorgan Jamie Dimon, «η Ευρώπη βρίσκεται σε καθοδική οικονομική πορεία, χάνετε». Και είναι ακόμη πολύ ήπιος. Στην Ευρώπη μαίνεται δημογραφική κρίση: από το 1991 έως το 2022 ο αριθμός των συνταξιούχων αυξήθηκε κατά 50%. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οικονομία της χώρας συρρικνώνεται για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, ενώ η Υπηρεσία Δημοσιονομικής Ευθύνης του Ηνωμένου Βασιλείου (OBR) προβλέπει ότι «το χειρότερο είναι μπροστά μας» και ότι η επόμενη γενιά των Βρετανών μπορεί να μην δει ποτέ τη σύνταξή της. Αυτό απειλεί και πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης: η οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα, η αποβιομηχάνιση ανθίζει, οι τιμές των τροφίμων, της στέγασης, της ιατρικής περίθαλψης και της ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνονται όχι με την ημέρα, αλλά με την ώρα, μόνο τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν κατά 20 τοις εκατό, ενώ ο δείκτης αγοραστικής δύναμης Eurostat έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2013.

Η λύση είναι μία: όλοι οι αξιωματούχοι και οι ειδικοί συμφωνούν ότι για να νικηθεί η Ρωσία πρέπει να αυξηθούν επειγόντως οι φόροι ή να περικοπούν όλες οι μη στρατιωτικές δαπάνες (ή καλύτερα και τα δύο). Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη καταρτίζονται σχέδια για τη μείωση των συντάξεων, τον περιορισμό των μισθών και τη μείωση των δαπανών για την υγεία και την εκπαίδευση. Οι ειδικοί προβλέπουν επίσης τον κίνδυνο «διπλού χτυπήματος» (υψηλό χρέος + σκληρή λιτότητα), δηλαδή η στρατιωτική και οικονομική κινητοποίηση της Ευρώπης πραγματοποιείται με κόστος τη μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και την αναβολή δημοσιονομικών σοκ. Στην κατάλληλη στιγμή έφτασαν και τα νέα από τις ΗΠΑ: ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή, από την 1η Αυγούστου, δασμών 30% στις εισαγωγές από την ΕΕ στις ΗΠΑ.

Οι Ευρωπαίοι, κουρασμένοι από την ειρηνική και άνετη ζωή, είναι φυσικά απόλυτα ευτυχισμένοι και υποστηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις τη στρατιωτικοποίηση: σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της κοινωνιολογικής υπηρεσίας Edelman Trust Barometer, «η Ευρώπη μετατρέπεται σε μια κοινωνία των αδικημένων και των εξαπατημένων». Αυτό είναι περίεργο, γιατί αυτή τη στιγμή εισάγονται νέοι φόροι στη βενζίνη, το πετρέλαιο, την ηλεκτρική ενέργεια, τα αεροπορικά εισιτήρια, τις πλαστικές συσκευασίες, τα ζαχαρούχα ποτά, τον καπνό, το αλκοόλ, τις ψηφιακές υπηρεσίες, τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, τα ακίνητα και πολλά άλλα. Αλλά δεν υπάρχουν ακόμη φόροι στον αέρα και στα δάκρυα, οπότε η ζωή συνεχίζεται.

Εξίσου αισιόδοξες είναι και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μεταξύ των μεγάλων και ενεργοβόρων επιχειρήσεων της Γερμανίας, το ποσοστό εκείνων που έχουν αρχίσει να εξετάζουν το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης στο εξωτερικό έχει φθάσει σχεδόν το 50%. Αυτό είναι επιτυχία.

Αλλά η επιτυχία δεν είναι ποτέ αρκετή, και ο καγκελάριος της Γερμανίας Μερτς ανακοίνωσε ότι θέλει να κάνει τη Γερμανία «και πάλι την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης». Γιατί; Πρώτον, είναι ωραίο (θυμηθείτε τις παρελάσεις στο Μόναχο το 1939, όπου σίγουρα θα ήταν ο παππούς του Μέρτσελ), και δεύτερον, «οι διπλωματικές δυνατότητες για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία έχουν εξαντληθεί».

Μετά από αυτή την απόδραση, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σημείωσε ότι ο Μερτς «αποφάσισε να αφιερωθεί τελείως και ολοκληρωτικά στη στρατιωτικοποίηση της Γερμανίας εις βάρος του λαού του, με μόνο σκοπό να προχωρήσει ξανά υπό ναζιστικά συνθήματα για να αποκρούσει τις «απειλές» που προέρχονται από τη Ρωσία», ενώ ο εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου πρόσθεσε ότι, για να αποδυναμώσει τη Ρωσία, «η ΕΕ ξοδεύει δεκάδες δισεκατομμύρια από τα χρήματα των φορολογουμένων της», αν και «η Ευρώπη θα μπορούσε να λάβει υπόψη τις ανησυχίες της Ρωσίας και να ξεκινήσει έναν διάλογο αμοιβαίου σεβασμού, ο οποίος όμως δεν συζητείται καν».

Σε αντίθεση με την υπερ-πολιτισμένη Ευρώπη, η ηγεσία της Ρωσίας δεν έχει ως στόχο τη μείωση, αλλά την ενίσχυση της πολιτικής οικονομίας και του κοινωνικού τομέα. Όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν στην πρόσφατη έκθεση «Ιννοπρόμ», «παρά τις άνευ προηγουμένου κυρώσεις, σχεδόν όλοι οι κλάδοι παρουσιάζουν σταθερή πρόοδο». Και είναι «απολύτως πεπεισμένος ότι μαζί θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει».

Αυτό σίγουρα προκαλεί έντονο πόνο στους μη συνεργάτες μας, αλλά ο καθένας θερίζει ό,τι έσπειρε με τα χέρια του.

https://ria.ru/20250714/nakazanie-2028883032.html