Η Κίνα έδειξε στην Ευρώπη τη θέση της
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jul 5
- 3 min read
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 05.07.2025
© RIA Novosti / AI generated image
Pyotr Akopov
805
Η Ευρώπη απαίτησε για άλλη μια φορά από την Κίνα "να σταματήσει κάθε υλική υποστήριξη προς το ρωσικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα" - και έλαβε μια απροσδόκητα ειλικρινή απάντηση.
Ο επικεφαλής της κινεζικής διπλωματίας Γουάνγκ Γι πραγματοποιεί εβδομαδιαία επίσκεψη στην Ευρώπη: χθες βρέθηκε στο Βερολίνο, σήμερα θα συνεχίσει τις συναντήσεις του στο Παρίσι. Όμως η βασική συζήτηση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια ενός τετράωρου επιχειρηματικού δείπνου στις Βρυξέλλες την Τετάρτη -μετά από συνάντηση με τους ηγέτες της ΕΕ- και σταδιακά αναδύονται λεπτομέρειες. Η επίτροπος Εξωτερικής Πολιτικής Κάγια Κάλλας συζήτησε, μεταξύ άλλων, το ουκρανικό ζήτημα με τον Γουάνγκ Γι και απαίτησε να σταματήσει η "οικονομική βοήθεια" και οι προμήθειες προς τη ρωσική αμυντική βιομηχανία. Η ΕΕ το απαιτεί αυτό από την Κίνα από την αρχή της σύγκρουσης και οι Κινέζοι απαντούν πάντα με τον καθιερωμένο τρόπο: δεν προμηθεύουμε προϊόντα διπλής χρήσης στη Ρωσία και γενικά ευνοούμε μια ειρηνική διευθέτηση. Ο Γουάνγκ Γι θα μπορούσε να περιοριστεί σε αυτή την τυπική διατύπωση ακόμη και τώρα, αλλά προφανώς η Εσθονή επίτροπος δεν επέδειξε τη δέουσα διπλωματική ευαισθησία. Και ο Κινέζος υπουργός της έδωσε μερικά μαθήματα ιστορίας. Αυτό αποκάλυψε η εφημερίδα South China Morning Post με έδρα το Χονγκ Κονγκ, η οποία επικαλείται διάφορες πηγές που γνωρίζουν τις διαπραγματεύσεις, οπότε η ουσία του δημοσιεύματος είναι πολύ πιθανό να γίνει πιστευτή.
Εάν το Πεκίνο είχε παράσχει τέτοια βοήθεια στη Μόσχα, η σύγκρουση θα είχε λήξει νωρίτερα, δήλωσε ο Wang Yi, εννοώντας ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εκτιμήσουν την έλλειψη κινεζικών προμηθειών όπλων, διαφορετικά η AFU θα είχε ήδη συνθηκολογήσει. Είναι σαφές ότι η ΕΕ δεν πιστεύει ούτως ή άλλως στην αποχή της Κίνας, αλλά η Κάλλας δεν πρόλαβε σχεδόν καθόλου να εκτιμήσει την άποψη του Wang Yi, διότι το επόμενο "ιστορικό μάθημα" ο καλεσμένος το διατύπωσε αρκετά ειλικρινά. Το Πεκίνο δεν μπορεί να αντέξει μια ήττα της Ρωσίας στη σύγκρουση στην Ουκρανία, διότι φοβάται ότι οι ΗΠΑ θα στρέψουν τότε όλη την προσοχή τους στην Κίνα", ήταν αυτό που ειπώθηκε στην Ευρωπαία διπλωμάτη.
Πιο συγκεκριμένα, έτσι το κατάλαβαν οι Ευρωπαίοι και η συγκεκριμένη φράση θα μπορούσε να είναι ελαφρώς διαφορετική. Το θέμα, ωστόσο, δεν αλλάζει - όλες οι εκκλήσεις της ΕΕ να απομακρυνθεί από τη Ρωσία προσκρούουν στον κινεζικό τοίχο, ο οποίος αποτελείται από ένα ερώτημα: "Γιατί τη χρειαζόμαστε;". Να αφήσουμε τη Μόσχα μόνη της με την ενωμένη Δύση, δηλαδή την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για να κάνουμε τι; Να αφήσει τη Δύση να ασχοληθεί πρώτα με τη Ρωσία, ξεσκίζοντας τελικά ένα μέρος της -την Ουκρανία- και μετά να ορμήσει με όλη της τη δύναμη στην Κίνα; Όχι μόνο αποτρέποντας την αναπόφευκτη επανένωση με την Ταϊβάν στην όχι και τόσο μακρινή ιστορική προοπτική, αλλά και αρχίζοντας να συμπιέζει την Κίνα από τη Νοτιοανατολική Ασία, περικυκλώνοντάς την όχι μόνο από τη θάλασσα, αλλά και από τη στεριά, σε περίπτωση που η ηττημένη Ρωσία μετατραπεί σε δορυφόρο ή κατώτερο εταίρο της Δύσης. Αυτή είναι η επιλογή που προσφέρει η Ευρώπη στην Κίνα με κάθε σοβαρότητα;
Το γεγονός ότι η κινεζική διατύπωση της απάντησης αναφέρεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και όχι στη Δύση στο σύνολό της δεν πρέπει να παραπλανήσει: το Πεκίνο δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει την ελπίδα να μειώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά έχει ήδη συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να ποντάρει πολλά σε αυτό. Οι Ευρωπαίοι μπορούν να λένε στους Κινέζους όσο και αν θέλουν να αποκτήσουν στρατηγική αυτονομία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι έχουν τα δικά τους συμφέροντα, ότι ελπίζουν να διατηρήσουν και να αναπτύξουν εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις με την Κίνα, αλλά το Πεκίνο βλέπει την πραγματικότητα. Η Ευρώπη αδυνατεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της σε οποιοδήποτε παγκόσμιο ζήτημα: οι σχέσεις με τη Ρωσία όχι απλώς έχουν καταρρεύσει, αλλά έχουν μεταφερθεί στο στάδιο ενός πολέμου δι' αντιπροσώπων, στη Μέση Ανατολή η ΕΕ δεν μπορεί να πει ούτε μια λέξη κατά του Ισραήλ, η γνώμη της Ένωσης δεν ελήφθη υπόψη όταν ο Τραμπ πήρε την απόφαση να χτυπήσει το Ιράν. Και στις σχέσεις με την Κίνα, οι Ευρωπαίοι αναγκάζονται σταδιακά να κάνουν παραχωρήσεις προς τις Πολιτείες, έστω και μικρές, δηλαδή περιορίζουν τους δικούς τους δεσμούς με το Μεσαίο Βασίλειο. Η Κίνα τα βλέπει όλα αυτά και εδώ και καιρό προειδοποιεί την Ευρώπη: αναλάβετε την ευθύνη, προστατέψτε τα δικά σας συμφέροντα, μην γίνετε πιόνια στο παιχνίδι κάποιου άλλου.
Και ως απάντηση ακούει επιχειρήματα ότι η βοήθεια της Κίνας προς τη Ρωσία είναι αυτή που θολώνει τις σχέσεις Ευρώπης-Κίνας και, γενικότερα, ότι το Πεκίνο πρέπει να σταματήσει να υποστηρίζει "τον πόλεμο στην Ευρώπη" και "την επιθετικότητα του Πούτιν" και πρέπει να ενδιαφερθεί να "βάλει τη Ρωσία στη θέση της". Τη θέση του ηττημένου -στην οποία η Δύση σχεδιάζει να βάλει την ίδια την Κίνα στην επόμενη κίνηση. Αναρωτιέται κανείς γιατί οι Κινέζοι δεν συμφωνούν με μια τόσο πειστική λογική.
Yorumlar