Η Κίνα έχει προκαλέσει τις ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή

Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ και ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν συναντώνται στο Ριάντ - RIA Novosti, 1920, 12.12.2022

© AP Photo / Σαουδαραβικό Πρακτορείο Τύπου

David Narmania

Το κύριο γεγονός της περασμένης εβδομάδας στον διπλωματικό κόσμο ήταν η επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στη Σαουδική Αραβία. Διεξήχθη με τονισμένη φιλικότητα και διπλωματία, όχι σε αντίθεση με το καλοκαιρινό ταξίδι του Τζο Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή. Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν υπήρχαν ηθικολογίες και κηρύγματα περί δημοκρατίας και η χειραψία των δύο ηγετών ήταν επιδεικτικά μακρά - σε αντίθεση με το καλοκαιρινό ταξίδι του Αμερικανού πολιτικού πατριάρχη. Πράγματι, η περιοδεία του Αμερικανού προέδρου κορυφώθηκε με την ταπεινωτική μείωση της παραγωγής πετρελαίου στο πλαίσιο της συμφωνίας ΟΠΕΚ+, η οποία παραλίγο να στοιχίσει στους Δημοκρατικούς τις εκλογές.

Ο Σι Τζινπίνγκ βρέθηκε στο Ριάντ για τρεις ημέρες - εκτός από τις διμερείς συνομιλίες με τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, συναντήθηκε επίσης με τους ηγέτες του Αραβικού Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και συμμετείχε στην αραβοκινεζική σύνοδο κορυφής.

Γιατί είναι όλα αυτά σημαντικά για τη Ρωσία;

Η πραγματική σημασία της επίσκεψης μένει να φανεί, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές - η Κίνα ήρθε στη Μέση Ανατολή για καλό σκοπό. Βέβαια, ολόκληρο το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνήθους στρατηγικής του Πεκίνου "η οικονομία πριν από την πολιτική": οι δύο πλευρές συνήψαν συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων σε ένα ευρύ φάσμα τομέων και ο Σι Τζινπίνγκ παρουσίασε οκτώ πρωτοβουλίες που αφορούν πτυχές που κυμαίνονται από την ενεργειακή ασφάλεια έως την πολιτική για τη νεολαία στον αραβικό κόσμο. Αλλά η επίσκεψη καταδεικνύει επίσης τον ακτιβισμό του Πεκίνου εκτός της οικείας Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα ήταν η έκκληση του Κινέζου προέδρου προς τις αραβικές χώρες να πωλούν πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο χρηματιστήριο της Σαγκάης έναντι γουάν. Και αποτελεί ήδη ένα πολύ σοβαρό μήνυμα για την πρόθεση του Πεκίνου να συμμετάσχει στον αγώνα για την απο-δολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας, στον μύλο της οποίας οι ίδιες οι ΗΠΑ ρίχνουν ενεργά νερό στο κρασί τους με τις αντιρωσικές κυρώσεις.

Μια άλλη σημαντική στιγμή ήταν η ανακοίνωση της σαουδαραβικής και της κινεζικής πλευράς σχετικά με τον συντονισμό των προγραμμάτων τους "Όραμα 2030" και "Μία ζώνη, ένας δρόμος". Ενδιαφέρον παρουσιάζει και εδώ η ομιλία του Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος τόνισε ότι το Πεκίνο θεωρεί το Ριάντ αξιόπιστο προμηθευτή πόρων. Σημειώστε ότι στο τέλος του 2021, η Σαουδική Αραβία ήταν η πρώτη χώρα σε εισαγωγές πετρελαίου προς την Κίνα. Ταυτόχρονα, το πρόγραμμα "Όραμα 2030" προβλέπει μείωση του μεριδίου των εσόδων από το εμπόριο καυσίμων. Με άλλα λόγια, το Μεσαίο Βασίλειο προσπαθεί να επηρεάσει ανοιχτά, αν όχι να εγκαταλείψει τα σχέδια του εταίρου του στη Μέση Ανατολή, τουλάχιστον να λάβει υπόψη του τα συμφέροντα του Πεκίνου. Μέχρι στιγμής, τα καρότα έρχονται - οι δύο πλευρές έχουν επίσης συμφωνήσει να συνεργαστούν στον τομέα της πράσινης ενέργειας.

Αλλά ίσως η πιο απροσδόκητη στιγμή του ταξιδιού είναι η δήλωση σχετικά με τις κοινές δράσεις στον τομέα της ασφάλειας και της σταθερότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κίνα - αν και με τη χαρακτηριστική της επιφυλακτικότητα και μετριοπάθεια - προτείνει μια τέτοια πρόταση τόσο μακριά από τα σύνορά της. Φυσικά, η αντικατάσταση των ΗΠΑ με τις πωλήσεις όπλων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν είναι μια γρήγορη λύση, και δεν είναι καν στο τραπέζι αυτή τη στιγμή, αλλά με φόντο τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ Ριάντ και Ουάσινγκτον η δήλωση ακούγεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.

Η επίσκεψη είναι πιθανό να έχει σταθεροποιητική επίδραση σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής - οι φήμες για επικείμενο πόλεμο μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, οι οποίες κυκλοφόρησαν πρόσφατα ευρέως με εντολή των Αμερικανών, έχουν πλέον διαψευστεί οριστικά. Το κινεζικό κεφάλαιο διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο και στις δύο χώρες και η Τεχεράνη είναι απίθανο να είναι πρόθυμη να απαντήσει ανοιχτά στο Ριάντ για την ενεργό υποστήριξη των διαδηλώσεων στο Ιράν.

Από την άλλη πλευρά, οι παγκόσμιοι παίκτες θα πρέπει να παρακολουθούν πολύ προσεκτικά τις ενέργειες του Πεκίνου. Μια τέτοια προσπάθεια να εκτοπιστούν οι Αμερικανοί από την περιοχή, πρώτα απ' όλα οικονομικά, δεν μπορεί παρά να είναι ικανοποιητική. Επιπλέον, η Κίνα διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτού του στόχου. Δεν επιδιώκει να επιβάλει τις αξίες της, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις αραβικές χώρες υπό το φως όλων όσων συμβαίνουν με τη λεγόμενη φιλελεύθερη ιδεολογία στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Ταυτόχρονα, η Κίνα δεν προσπαθεί να αναλάβει το ρόλο του χωροφύλακα, αντιλαμβανόμενη την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος, ενώ το παράδειγμα της αμερικανικής ντροπής στο Αφγανιστάν είναι εξαιρετικά πειστικό. Ωστόσο, είναι θέμα χρόνου να μετατραπεί το οικονομικό κεφάλαιο του Πεκίνου σε πολιτικό κεφάλαιο.

Για τη Μόσχα, η επέκταση της επιρροής του Κινέζου εταίρου της είναι καλή, εφόσον συνδέεται με τον περιορισμό του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά όχι με τη μετατροπή του αραβικού κόσμου σε δικό της βενζινάδικο.

Βέβαια, τα υπαρξιακά συμφέροντα της Ρωσίας μετά τις επιτυχίες στη Συρία στον τομέα αυτό δεν προκαλούν ανησυχία: η ισλαμιστική τρομοκρατία έχει ηττηθεί χάρη στις νίκες επί του ΙΚ*, πράγμα που σημαίνει ότι ο παράγοντας αυτός δεν θα επιτρέψει σε εξωτερικές δυνάμεις να αποσταθεροποιήσουν την κατάσταση στον Καύκασο ή στις μουσουλμανικές περιοχές της χώρας.

Ένας άλλος λόγος για την ηρεμία είναι ο στρατηγικός χαρακτήρας της επίσκεψης - η Κίνα δεν σχεδιάζει καν ένα ιστορικό αύριο, αλλά μάλλον το μεθαύριο.

* Τρομοκρατική οργάνωση που απαγορεύεται στη Ρωσία.

China -challenges- the- US -in- the -Middle- East

https://ria.ru/20221212/kitay-1837919644.html