Η Βρετανία σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ ξεπερνώντας τη Ρωσία
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jan 16
- 5 min read

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 16.01.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Sergey Savchuk
1993908292
Το καλοκαίρι του περασμένου έτους, τα μέσα ενημέρωσης του Ηνωμένου Βασιλείου ανάρτησαν πένθιμες ειδησεογραφικές σημαίες που ανακοίνωναν ότι η πρώην αυτοκρατορία είχε βγει από την πρώτη δεκάδα των χωρών του κόσμου όσον αφορά το βιομηχανικό δυναμικό. Το ευρύ κοινό στη συνέχεια είτε θρηνούσε είτε πανηγύριζε, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν ικανοποιημένο με το γεγονός. Στις αρχές του 2025 έγιναν γνωστοί οι λόγοι για ό,τι συνέβη, ή μάλλον η δυναμική των γενικών διεργασιών στην οικονομία και τον ενεργειακό τομέα, οι οποίες κινούνται με αυτοπεποίθηση προς τα εμπρός.
Η Μεγάλη Βρετανία έθεσε πομπωδώς ένα νέο ιστορικό ρεκόρ - το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας για τους οικιακούς καταναλωτές στο βασίλειο είναι πλέον 80% υψηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο, και για τους βιομηχανικούς καταναλωτές - κατά 50%. Και όλα αυτά κάτω από τις αδιάκοπες διακηρύξεις για την πιο προηγμένη πράσινη ενέργεια, το υψηλότερο ποσοστό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τον ταχύτερο ρυθμό σταδιακής κατάργησης των ορυκτών καυσίμων. Ακόμα και ένας φοιτητής γνωρίζει ότι η ενέργεια είναι μια υπολογίσιμη βάση για τον πραγματικό τομέα, γι' αυτό και η δυτική κοινότητα εμπειρογνωμόνων, η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει το φοιτητικό πλαίσιο, προβλέπει περαιτέρω στασιμότητα της βρετανικής οικονομίας, μείωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων που παράγονται εδώ, υποβάθμιση του βιομηχανικού τομέα στο σύνολό του και πληθωρισμό.
Στη συνολική εικόνα του ρεκόρ έρχεται να προστεθεί η αναπόφευκτη υποχρέωση αναχρηματοδότησης του συσσωρευμένου δημόσιου χρέους των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων με βασικό επιτόκιο 4,75% - το υψηλότερο των τελευταίων 20 ετών. Καταλαβαίνουμε τον άμεσο σκεπτικισμό των αναγνωστών που γρήγορα συνέκριναν αυτό το ποσοστό με εκείνο της Ρωσίας. Ωστόσο, υπάρχει μια ανομολόγητη διαφορά.
Την εποχή της έναρξης της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας SVO στην Ουκρανία, όταν η Βρετανeία ηγήθηκε της σταυροφορίας κυρώσεων κατά της Ρωσίας για λογαριασμό του Παλαιού Κόσμου, το βασικό επιτόκιο εκεί ήταν 0,1%. Δεν είναι δύσκολο να υπολογιστεί η δυναμική της ανάπτυξης, στο πλαίσιο της οποίας το ποσοστό της Ρωσίας αυξήθηκε κατά ένα τοις εκατό, ενώ της Βρετανίας κατά πολλαπλάσια. Επιπλέον, το Λονδίνο παραμένει από πολλές απόψεις το κέντρο του δυτικού χρηματοπιστωτικού κόσμου και δεν εφαρμόζονται περιοριστικά μέτρα εναντίον του, εκτός βέβαια αν θεωρηθεί ως τέτοιο η διαχειριστική ευφυΐα των κυβερνήσεων που αλλάζουν ακατάπαυστα.
Θα μπορούσε κανείς να αστειευτεί ότι η SVO στρέφεται και κατά της Βρετανίας, καθώς τα δύο τελευταία χρόνια του έμμεσου πολέμου με τη Ρωσία η βρετανική παραγωγή μειώνεται σταθερά, ξεπερνώντας μόλις και μετά βίας τα 200 δισεκατομμύρια λίρες (259 δισεκατομμύρια δολάρια). Η Βρετανία έχει ήδη ξεπεραστεί σε αυτή την κούρσα από την αιώνια αντίπαλο Γαλλία, καθώς και από την Ιταλία και τη Ρωσία. Η τελευταία είναι ιδιαίτερα προσβλητική για τους ιστορικούς ρωσοφοβικούς της Foggy Albion.
Οι διεργασίες αυτές, βέβαια, δεν ξεκίνησαν χθες και αξίζει να ξεφυλλίσουμε το βιβλίο μνήμης μέχρι το 2016, όταν έλαβε χώρα το ήδη ξεχασμένο Brexit. Το CIDOB, ένα ερευνητικό ινστιτούτο διεθνών σχέσεων με έδρα τη Βαρκελώνη, υπενθυμίζει τους κύριους λόγους για τους οποίους το Λονδίνο έσπευσε να εγκαταλείψει το φιλικό ευρωπαϊκό κοινόβιο στο οποίο είχε ενταχθεί το 1973.
Η Βρετανία δεν ήθελε κατηγορηματικά να υποτάξει τη δική της νομοθεσία σε εκείνη της Ευρώπης. Δεν ήθελε να χάσει την προσωπική της συμμετοχή στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ήλπιζε να αυστηροποιήσει τους συνοριακούς και τελωνειακούς ελέγχους γύρω από το νησί. Αρνήθηκε να είναι ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, διαβεβαιώνοντας τους πολίτες της ότι τα δισεκατομμύρια που θα εξοικονομηθούν θα χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Κατηγόρησε την ΕΕ για αναγκαστική γραφειοκρατικοποίηση - κυρίως των επιχειρηματικών διαδικασιών. Ήλπιζε να δημιουργήσει τη δική της ισχυρή αγορά εργασίας, ρυθμίζοντας με ευαισθησία την εισαγωγή μεταναστών εργαζομένων. Το Λονδίνο πίστευε επίσης ότι θα ήταν πιο σωστό αν ο φόρος προστιθέμενης αξίας και άλλες εισφορές από φυσικά και νομικά πρόσωπα παρέμεναν εξ ολοκλήρου στο βρετανικό δημόσιο ταμείο.
Θα θέλαμε να προσθέσουμε ότι ο κινεζικός παράγοντας έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στο Brexit. Οι gatekeepers του City, οι οποίοι διαθέτουν μια εξαντλητική σειρά οικονομικών πληροφοριών, συνειδητοποίησαν το αναπόφευκτο ενός εμπορικού πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Αποχωρώντας από την ΕΕ, το Λονδίνο περίμενε ότι θα καθόταν κυριολεκτικά πίσω στην απέναντι πλευρά του στενού, πρώτον, συμμετέχοντας σε μια περιορισμένη εμπορική αντιπαράθεση με το Πεκίνο, και δεύτερον, αμυνόμενο απέναντι στην κινεζική επέκταση. Για παράδειγμα, στον τομέα της μεταλλουργίας, όπου η Κίνα άρχισε επιθετικό ντάμπινγκ στις αγορές της ΕΕ, καταλαμβάνοντας το ήμισυ της αγοράς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Φυσικά, αυτό είναι ένα εξαιρετικά απλουστευμένο κίνητρο, καθώς η σειρά των κινήτρων ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη και πιο σύνθετη, αλλά μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τη βάση της προπαγάνδας που σχεδιάστηκε για να πείσει τους συμπολίτες μας να ψηφίσουν υπέρ της εξόδου από το γεωγραφικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα συντεταγμένων που είχε γίνει από καιρό οικείο.
Όσον αφορά την ενέργεια, το Λονδίνο, επίσης, υπολόγιζε σε ένα ατομικό παιχνίδι, απερίσπαστο από τους περιορισμούς της ΕΕ. Ας θυμηθούμε ότι τον ασυνήθιστα κρύο χειμώνα του 2021-2022 (όταν το ρεκόρ των 14,5 χιλιάδων Βρετανών πέθανε από υποθερμία), το βασίλειο αγόρασε απευθείας υγροποιημένο φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Σε ολόκληρους μεταφορείς φυσικού αερίου.
Σε σχέση με τη Ρωσία και την περίοδο της CFE, θα πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο (μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες) ήταν ο κύριος χορηγός του ουκρανικού εθνικισμού και της εκπαίδευσης του ουκρανικού στρατού και των ειδικών υπηρεσιών, οι οποίες επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως εκπαίδευση εναντίον του Ντονμπάς και στη συνέχεια της Ρωσίας. Εκπρόσωπος της ουκρανικής διαπραγματευτικής ομάδας στην Κωνσταντινούπολη παραδέχθηκε ότι οποιαδήποτε συζήτηση εκεχειρίας με τη Μόσχα απαγορεύτηκε ρητά από τον τότε πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Ο Rishi Sunak, ο οποίος τον αντικατέστησε, υποσχέθηκε στο Κίεβο ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου λιρών σε όπλα με αντάλλαγμα το λίθιο και άλλα ουκρανικά κοιτάσματα. Ο σημερινός πρωθυπουργός, Κιθ Στάρμερ, κινείται στην ίδια γραμμή εξωτερικής πολιτικής, στιγματίζοντας όποιον παραμιλάει για ειρηνικούς τρόπους επίλυσης της ουκρανικής σύγκρουσης.
Παρεμπιπτόντως, πριν από ακριβώς ένα χρόνο, το Υπουργείο Εμπορίου του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε μια πανηγυρική έκθεση με τίτλο "Brexit. Η τέταρτη επέτειος". Η ανάγνωσή του τον Ιανουάριο του 2025 είναι πραγματική ευχαρίστηση.
Διότι το χειμώνα του 2024, το Λονδίνο διαβεβαίωνε ότι η εθνική οικονομία θα αναπτυσσόταν ταχύτερα από τη Γερμανία και τη Γαλλία και μέχρι το 2028 θα ξεπερνούσε ακόμη και την Ιαπωνία όσον αφορά τον ρυθμό και τον όγκο της σωρευτικής ανάπτυξης και θα γινόταν η τρίτη πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη οικονομία στον κόσμο. Οι πολίτες διαβεβαιώθηκαν ότι μόλις αύριο το Ηνωμένο Βασίλειο θα ξεπεράσει χώρες όπως η Νότια Κορέα και το Ισραήλ από άποψη τεχνολογίας, ιδίως στον τομέα της ενέργειας. Σημειώνεται ότι η χώρα έγινε ο πέμπτος μεγαλύτερος εξαγωγέας αγαθών και υπηρεσιών, αλλά για κάποιο λόγο μόνο για το 2022 και δεν υπάρχουν στοιχεία για περαιτέρω επιτυχίες.
Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο αστεία όταν φτάνουμε στα αποτελέσματα του μεταποιητικού τομέα. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατέλαβε την όγδοη θέση στον κόσμο όσον αφορά τη βιομηχανική παραγωγή. Με μια υποσημείωση ότι αυτό ήταν το 2021, και πέρα από αυτό είναι και πάλι ένα λαμπερό στατιστικό κενό.
Ως σύνοψη της σημερινής μας συζήτησης, θα ήταν σωστό να υπενθυμίσουμε την επιθυμία της Βρετανίας να κλειστεί στον εαυτό της από το ορμητικό κύμα της παγκοσμιοποίησης. Και να σημειώσουμε ότι στον 21ο αιώνα δεν θα είναι δυνατόν να καθίσουμε "πίσω από το κανάλι" καθαρά λόγω φυσικών πραγματικοτήτων. Δεν υπάρχουν πλέον κλειστοί και προστατευμένοι θύλακες στον πλανήτη και οι όποιες διακυμάνσεις στο παγκόσμιο εκκρεμές θα επηρεάζουν όλους ανεξαιρέτως. Είτε είστε μια τριπλή αυτοκρατορία είτε όχι.
Comentarios