Εργάτης σε εγκατάσταση αποθήκευσης φυσικού αερίου - RIA Novosti, 1920, 01.07.2022
© AP Photo / Frank Augstein
Διαβάστε ria.ru
Sergei Savchuk
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της G7 το δυτικό μπλοκ προσπάθησε σκληρά να δείξει ομοψυχία και ενότητα στον αγώνα του κατά της Ρωσίας, αλλά η πραγματικότητα έβαλε αμέσως τα πάντα στη θέση τους. Τα Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν με εμφανή ανησυχία ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο αποχώρησε σκανδαλωδώς από την ΕΕ πριν από λίγο καιρό, ενδέχεται να κλείσει και τους δύο αγωγούς φυσικού αερίου προς την ηπειρωτική χώρα.
Υπάρχουν δύο διασυνδέσεις που αντλούν φυσικό αέριο και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Ο πρώτος είναι ο αγωγός BBL μήκους 235 χιλιομέτρων από το Balgzand στην Ολλανδία στο Bacton στην κομητεία Norfolk στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η κατασκευή του άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και η BBL τέθηκε σε λειτουργία το 2006. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ότι τα μέρη θα ήταν σε θέση να αντλούν έως και 16 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως.
Υπάρχουν κάποιες σημαντικές ασήμαντες λεπτομέρειες εδώ.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Balgzand επιλέχθηκε ως σημείο εκκίνησης. Είναι ένας αρκετά σημαντικός κόμβος διανομής φυσικού αερίου και, επιπλέον, φιλοξενεί ένα μεγάλο εργοστάσιο επεξεργασίας φυσικού αερίου. Κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90 ειδικά για την επεξεργασία του μπλε καυσίμου από το υπεράκτιο κοίτασμα Rotliegend. Από το Balgzand το αέριο διοχετεύεται στο εθνικό σύστημα διανομής Gasunie και μεταφέρεται μέσω σωλήνων στα ολλανδικά νοικοκυριά.
Μέχρι το 2010, ωστόσο, κατέστη σαφές ότι η Βρετανία, η οποία δεν διαθέτει σχεδόν καθόλου δικές της υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης και παραδοσιακά χρησιμοποιούσε αέριο από τροχούς, χρειαζόταν πολύ περισσότερο καύσιμο λόγω της σταδιακής κατάργησης της παραγωγής με καύση άνθρακα και της πράσινης μετάβασης. Μετά από επιμονή του Λονδίνου, πραγματοποιήθηκαν τεχνικές δοκιμές και ακολούθησε ένας τέταρτος σταθμός συμπίεσης στις ολλανδικές ακτές, ενώ η χωρητικότητα των σωλήνων BBL 36 ιντσών αυξήθηκε σπασμωδικά σε 19,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Ένα άλλο δυσάρεστο και προσεκτικά παρακαμπτόμενο γεγονός είναι ότι το αέριο που παρέχεται στη Βρετανία είναι σε μεγάλο βαθμό ρωσικής προέλευσης. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο BBL διακλαδίζεται προς τη Γερμανία, όπου συνδέεται με τον Nord Stream.
Ο δεύτερος αγωγός στην Ευρώπη εισέρχεται στα βρετανικά νησιά από τη βελγική Ζεεμπρούγκε και καταλήγει στο Bacton, το οποίο χρησιμεύει ως κόμβος για την περαιτέρω διανομή εντός του Βασιλείου. Ο αγωγός, ο οποίος ανήκει σε ίσα μερίδια στην Fluxys (Βέλγιο) και τη Snam (Ιταλία), έχει μήκος 235 χιλιόμετρα. Η δυναμικότητα είναι πάνω από 25 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, αλλά υπάρχει ένα τεράστιο αλλά, το οποίο επηρεάζει κρίσιμα τις τρέχουσες φυγοκεντρικές διεργασίες.
Τόσο ο αγωγός BBL όσο και η βελγική Βόρεια Θάλασσα προβλέπουν τη ροή αερίου και προς τις δύο κατευθύνσεις, αλλά σε άνισες αναλογίες. Για παράδειγμα, ο ολλανδικός διασυνδετήριος αγωγός μπορεί να αντλήσει τριπλάσια ποσότητα καυσίμων προς τη Βρετανία από όση λαμβάνει πίσω. Και οι δύο αγωγοί κατασκευάστηκαν αρχικά με σκοπό την άντληση των ελλιπών ποσοτήτων καυσίμων που απαιτούνται σε μια συγκεκριμένη περιοχή σε μια συγκεκριμένη εποχή του έτους. Δεν είναι μυστικό για τους ειδικούς ότι η Βρετανία αυξάνει δραστικά τις εισαγωγές το φθινόπωρο και το χειμώνα και επιστρέφει πλεονάσματα το καλοκαίρι, αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες.
Στην πραγματικότητα, και οι δύο υποθαλάσσιοι αγωγοί κατασκευάστηκαν για την εξασφάλιση των βρετανικών ενεργειακών συμφερόντων και οι επανεξαγωγές ήταν καθαρά συμβολικές.
Και τώρα, το καλοκαίρι του 2022, η Βρετανία προειδοποιεί επίσημα ότι είναι έτοιμη να σταματήσει εντελώς την προμήθεια μπλε καυσίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της οργιώδους ενεργειακής κρίσης και της απόλυτης ενεργειακής έλλειψης. Σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή αυτό θα σήμαινε ένα μεγάλο διακρατικό σκάνδαλο και επιδείνωση των σχέσεων, αλλά τώρα η συλλογικότητα των χωρών που ενώνονται με την ιδέα της ήττας της Ρωσίας δίνει ένα καλό πρόσωπο σε ένα πολύ κακό παιχνίδι.
Η σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη δεν προκλήθηκε από τη Μόσχα. Η Ρωσία προσπάθησε να θέσει σε λειτουργία το Stream 2 μέχρι την τελευταία στιγμή και δεν έχει κάνει την παραμικρή νύξη ότι οι υφιστάμενες συμβάσεις προμήθειας φυσικού αερίου ενδέχεται να μην τηρηθούν. Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση - και η Βρετανία ειδικότερα - που επινοεί με ζήλο όλο και πιο περιοριστικά μέτρα κατά της Ρωσίας, σε σημείο που το φυσικό αέριο έχει γίνει τόσο σπάνιο που οι κυβερνήσεις τους προτρέπουν ανοιχτά τους συμπολίτες τους να κάνουν ντους για όχι περισσότερο από πέντε λεπτά, και μεγάλες εταιρείες όπως η Γερμανική BASF βρίσκονται ένα βήμα πριν από το κλείσιμο της παραγωγής. Επομένως, όσοι Ευρωπαίοι ηγέτες και αν συγκεντρωθούν σε συνόδους κορυφής, όσο και αν επιδεικνύουν αδιάσπαστη ενότητα, μπορεί κανείς να πει λογικά: το Ευρωπαϊκό επίπεδο διαρρηγνύεται από τις ραφές.
Το σημερινό παράδειγμα των σχέσεων εντός του φιλικού ευρωπαϊκού terrarium οικοδομήθηκε σε μια περίοδο σταθερής ευημερίας, όταν οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις δεν γνώριζαν σχεδόν καθόλου πόσοι και τι είδους ενεργειακοί πόροι τους έρχονταν από το εξωτερικό, παρέχοντας ένα τόσο οικείο επίπεδο άνεσης. Τότε, παρεμπιπτόντως, γεννήθηκε η άποψη (που διατυπώθηκε από τον αείμνηστο γερουσιαστή Μακέιν) ότι η Ρωσία ήταν ένα τριτοκλασάτο βενζινάδικο. Οι τοπικοί μεσίτες εξουσίας γνώριζαν την πραγματικότητα, φυσικά, αλλά δυστυχώς για τους απλούς Ευρωπαίους, δεν διαμορφώνουν τη δημόσια πολιτική.
Η Ευρώπη βιώνει τώρα μια κολοσσιαία ανθρωπογενή έλλειψη ενέργειας, και δυστυχώς για τα στελέχη της Ευρώπης και του Whitehall, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να αντικαταστήσει τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Κανένα από τα στοιχήματα (όπως η αύξηση των εισαγωγών πετρελαίου από τη Λιβύη ή του υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ) δεν έχει αποδώσει.
Για πόσα χρόνια η Ρωσία φοβόταν την απομόνωση, αλλά σήμερα είμαστε εμείς που βλέπουμε τον Παλαιό Κόσμο να χτίζει πυρετωδώς φράχτες, εγκαταλείποντας τις συμμαχικές του δεσμεύσεις προς όφελος των δικών του συμφερόντων.
Όσον αφορά τη Βρετανία, μπορεί να ειπωθεί με κάποια δόση σχολαστικότητας ότι η διακοπή των εξαγωγών φυσικού αερίου δεν θα την βοηθούσε. Η χώρα καταναλώνει ετησίως 72,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα του μπλε καυσίμου, ενώ η δική της παραγωγή ανέρχεται σε μάλλον μέτρια 39,5 δισεκατομμύρια. Άλλα 19 δισεκατομμύρια έρχονται μέσω τερματικών σταθμών επαναεριοποίησης με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου, γεγονός που καθιστά εύκολο τον υπολογισμό, χωρίς αριθμομηχανή, του πόσο φυσικό αέριο προέρχεται από την Ευρώπη. Η Ευρώπη, η οποία τώρα αντιμετωπίζει μια πολύ απλή επιλογή: να συνεχίσει την αντιρωσική πορεία που επιβάλλουν το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον και να παραδώσει αυτό το ζωτικό καύσιμο μέσω της Μάγχης εις βάρος της ή, όπως οι Βρετανοί, να αρχίσει να το αποθηκεύει μέχρι καλύτερες μέρες στα βάθη των υπόγειων δεξαμενών.
Πρόκειται για ένα οδυνηρό δίλημμα, το οποίο επιδεινώνεται από το γεγονός ότι η Βρετανία δεν είναι μέλος της ΕΕ και παρόλα αυτά χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα τη διαμετακομιστική της ικανότητα, αγνοώντας τις ανάγκες όλων ανεξαιρέτως των ευρωπαϊκών χωρών - πρωτίστως, φυσικά, των ατμομηχανών και των κύριων δημοσιονομικών χορηγών, όπως η Γερμανία και η Αυστρία.
Με σκακιστικούς όρους, το πρόβλημα του ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου έχει οδηγήσει την ευρωπαϊκή ομάδα σε αδιέξοδο, όπου κάθε περαιτέρω κίνηση θα επιδεινώσει την τρέχουσα κατάσταση, γεγονός που στην πράξη θα οδηγήσει σε δυσαρέσκεια των πολιτών και σε αυξανόμενη πίεση στις διακρατικές σχέσεις. Είναι αστείο, πόσο γρήγορα οι άνθρωποι και οι χώρες της δημοκρατικής Δύσης, όταν το φάσμα των κυλιόμενων μπλακ άουτ και των κλειστών εργοστασίων διαφαίνεται στον ορίζοντα, ξεχνούν την αλληλεγγύη και αρχίζουν, σαν άπληστοι τσιγκούνηδες, να κρύβουν πολύτιμα βαρέλια, κυβικά μέτρα και τόνους ο ένας από τον άλλο.
Η φιλία είναι φιλία, αλλά οι υδρογονάνθρακες καταναλώνονται ξεχωριστά
Britain-is- ready -to -leave- Europe -without -gas
https://ria.ru/20220701/gaz-1799435646.html
Kommentare