Η Βρετανία παραδίδει masterclass στο "Πώς να καταστρέψετε την ίδια σας την ενέργεια

Βρετανική σημαία στο φόντο του Παλατιού του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο - RIA Novosti, 1920, 03.06.2022

© RIA Novosti / Alex McNaughton

Διαβάστε ria.ru

Sergei Savchuk

Το Λονδίνο, στην πραγματικότητα, ο κύριος ωφελημένος από τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση στην Ουκρανία, δείχνει επίμονα ένα καλό πρόσωπο, ενώ οι καρποί της αντιρωσικής του πολιτικής διαρρέουν με αυξανόμενη επιμονή. Πριν από λίγες ημέρες η Γαλλική εταιρεία Electricite de France (EDF) έκανε επίσημη ανακοίνωση ότι και οι δύο αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού Hinkley Point B θα κλείσουν τελικά αυτό το καλοκαίρι.

Η είδηση φαίνεται να είναι καθαρά τοπική και στενά εστιασμένη, αλλά έτσι φαίνεται μόνο με την πρώτη ματιά, αν δεν παρακολουθεί κανείς την κατάσταση στις Βρετανικές Νήσους στο σύνολό τους. Για να κατανοήσουμε την κλίμακα και, κυρίως, τις προοπτικές των σημερινών διεργασιών, ως συνήθως, ας οπλιστούμε με στατιστικά στοιχεία και έναν γεωγραφικό χάρτη.

Ο πυρηνικός σταθμός Hinkley Point B κατασκευάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα του περασμένου αιώνα, δηλαδή αυτή τη στιγμή είναι μια πολύπλοκη τεχνική εγκατάσταση όχι απλώς με εξαντλημένη, αλλά με σημαντικά ξεπερασμένη διάρκεια ζωής. Δεν υπάρχει κανένα σφάλμα εδώ. Υπάρχουν δύο αντιδραστήρες τύπου AGR, ο καθένας με καθαρή ισχύ 1300 μεγαβάτ, οι οποίοι λειτουργούν επιμελώς εδώ και είκοσι χρόνια.

Υπάρχουν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία για το συγκεκριμένο πυρηνικό εργοστάσιο.

Το πρώτο είναι ότι ο αντιδραστήρας που αναφέρθηκε (Προηγμένος Αερόψυκτος Αντιδραστήρας), όπου ο γραφίτης χρησιμοποιήθηκε ως ρυθμιστής νετρονίων και εψύχετο με διοξείδιο του άνθρακα, ήταν μια καθαρά βρετανική εξέλιξη. Δηλαδή, εκείνη την εποχή, το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν ακόμη σε θέση να σχεδιάζει και να κατασκευάζει μόνο του πυρηνικές εγκαταστάσεις. Οι AGR χρησιμοποιήθηκαν παράλληλα με τους αντιδραστήρες Magnox, το άλλο καμάρι της, αλλά οι Βρετανοί δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στην παγκόσμια αγορά και να ξεκινήσουν ευρεία επέκταση- ως εκ τούτου, και οι δύο τύποι αντιδραστήρων έγιναν το κύκνειο άσμα της τοπικής πυρηνικής βιομηχανίας.

Ένα άλλο ελάχιστα γνωστό γεγονός είναι ότι ο δεύτερος αντιδραστήρας τέθηκε σε λειτουργία δύο χρόνια νωρίτερα από τον πρώτο (το 1976 και το 1978, αντίστοιχα). Αυτό είναι εντελώς παράλογο και εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με τον κατασκευαστικό σχεδιασμό και την εφαρμογή στο εργοτάξιο.

Το Hinkley Point B βρίσκεται κοντά στην πόλη Bridgwater της κομητείας Somerset στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Η επιλογή της τοποθεσίας δεν είναι τυχαία, καθώς πρόκειται για μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές, όχι πολύ λιγότερο πυκνοκατοικημένη από τα μεγάλα συγκροτήματα γύρω από το Λονδίνο και το Μάντσεστερ. Επίσης, φιλοξενεί ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα, του οποίου οι ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια, εκτός από το Hinkley Point B, καλύπτονταν από τρεις άλλους πυρηνικούς σταθμούς: Hinkley Point A, Oldbury, Berkeley, καθώς και από αρκετούς μικρότερους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα. Το Somerset περιβάλλεται από τις κομητείες Devon, Dorset, Wiltshire και Gloucester. Οι τουριστικοί οδηγοί παίρνουν τα εύσημα για την περιγραφή της φυσικής ομορφιάς της υπαίθρου, δίνοντας μεγάλη έμφαση στον αγροτικό χαρακτήρα της βιομηχανίας.

Δεν είμαστε τουρίστες, οπότε αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τέσσερις πυρηνικοί σταθμοί σε μια υποτιθέμενη αγροτοβιομηχανική περιοχή.

Η απάντηση είναι απλή: οι ενεργοβόρες βιομηχανίες βρίσκονται εδώ. Το Bridgewater διαθέτει ένα μεγάλο λιμάνι όπου το φορτίο μεταφορτώνεται σε ποταμόπλοια για περαιτέρω μεταφορά στην ενδοχώρα. Υπάρχουν επίσης βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων και αερομεταφορών. Το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχουν πολλά μεγάλα εργοστάσια που εργάζονται για την αεροδιαστημική και αμυντική βιομηχανία. Γίνεται σαφές γιατί, πριν από μισό αιώνα, η ηγεσία της χώρας εξόπλισε την περιοχή με ισχυρούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας.

Στη συνέχεια ήρθε η δεκαετία του '80, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τοποθετήθηκε μια πραγματική βόμβα κάτω από τον ενεργειακό πλούτο του βασιλείου. Με καλή πίστη, φυσικά.

Πρώτον, με τις ευλογίες της Μάργκαρετ Θάτσερ, η τοπική βιομηχανία άνθρακα καταστράφηκε συστηματικά. Στη συνέχεια, οι οπαδοί της αύξησαν εξίσου συστηματικά την κατανάλωση πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθιστώντας τα τις βασικές εισροές στον τομέα της παραγωγής. Με φόντο τους υδρογονάνθρακες, το ειρηνικό άτομο, το οποίο απέκτησε φήμη μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ, υποχωρούσε όλο και περισσότερο στη σκιά. Η Βρετανία έπαψε να αναπτύσσει τα δικά της πυρηνικά έργα και οι αντιδραστήρες που βρίσκονταν σε λειτουργία υποβαθμίστηκαν αθόρυβα αλλά αδυσώπητα.

Προς το παρόν, και οι τρεις πυρηνικοί σταθμοί που συνδέονται με το Hinkley Point B έχουν κλείσει και βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την εκφόρτωση και την απόρριψη των ακτινοβολημένων πυρηνικών καυσίμων. Θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι το μερίδιο των ατόμων στο ενεργειακό μείγμα του Ηνωμένου Βασιλείου μειώνεται ραγδαία και σταθερά, αλλά αυτό δεν συνέβη.

Ας ανοίξουμε την επίσημη έκθεση της βρετανικής κυβέρνησης για την κατάσταση του εθνικού ενεργειακού τομέα στο τέλος του 2021.

Είναι εκπληκτικό ότι από το 1990, το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε σταθερά από οκτώ σε δώδεκα και μισό τοις εκατό. Αν υποθέσουμε ότι ένας αριθμός πυρηνικών εργοστασίων έχει κλείσει, αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ότι τα εργοστάσια που παραμένουν σε λειτουργία εργάζονται σε πλήρη δυναμικότητα, μεταφορικά μιλώντας, αποσπώντας και το τελευταίο νετρόνιο.

Αυτό το προαίσθημα είναι απολύτως σωστό. Οι φορείς εκμετάλλευσης του Hinkley Point B έχουν διπλασιάσει το φόρτο εργασίας με την πάροδο των ετών, και ενώ αρχικά ο σταθμός παρήγαγε 3,3 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως, σήμερα ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 7,4 γιγαβατώρες.

Η σημασία του εργοστασίου μπορεί να εκτιμηθεί έμμεσα από ένα άλλο γεγονός.

Η διάρκεια ζωής σχεδιασμού των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής είχε ήδη εξαντληθεί το 1996, αλλά παρατάθηκε διαδοχικά μέχρι το 2006 και το 2016. Το Βασίλειο στράφηκε με ταχείς ρυθμούς προς το φυσικό αέριο τόσο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όσο και για την παραγωγή θερμότητας (από 24 σε 42% του συνολικού ισοζυγίου).

Παρεμπιπτόντως, η υποβάθμιση και η απώλεια της τεχνικής επάρκειας της Βρετανίας στην πυρηνική βιομηχανία αποδεικνύεται περίτρανα από τον κατάλογο των ιδιοκτητών του Hinkley Point B. Από το 1976 έως το 2009, ο σταθμός ανήκε αποκλειστικά σε βρετανικές εταιρείες και στη συνέχεια το Λονδίνο ενέκρινε την πώληση του στρατηγικής σημασίας τομέα εξ ολοκλήρου στη Γαλλική EDF. Είναι σαν το Κρεμλίνο να είχε εγκρίνει την πώληση όλων των ρωσικών πυρηνικών εργοστασίων στο Καζακστάν, ας πούμε.

Η EDF αγωνίστηκε να παρατείνει τη διάρκεια ζωής των σταθμών παραγωγής ενέργειας, αλλά το τελευταίο έτος ήταν καταστροφικό για τους ίδιους τους Γάλλους. Ένας τεχνικός έλεγχος αποκάλυψε ένα τεράστιο ελάττωμα στις σωληνώσεις του αντιδραστήρα, κλείνοντας ταυτόχρονα τρεις τοπικούς ΑΗΣ. Το αποτέλεσμα ήταν μια τέτοια κατάρρευση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που η Γαλλία, ο κύριος εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη, αναγκάστηκε να αγοράσει ενέργεια από τους γείτονές της.

Για να παρηγορήσουμε λίγο τους Βρετανούς αναγνώστες μας, δεν είναι οι μόνοι που έμειναν εκτός της κούρσας για την ειρηνική πυρηνική ενέργεια. Η Γαλλική EDF έχει επίσης αποδειχθεί ανίκανη να σχεδιάσει και να κατασκευάσει σύγχρονους αντιδραστήρες. Για τον λόγο αυτό, το 2015 το Λονδίνο αναγκάστηκε, με βαριά καρδιά, να καλέσει την China General Nuclear (CGN) να συμμετάσχει σε ένα σχέδιο για την αναζωογόνηση της πυρηνικής βιομηχανίας του. Υποτίθεται ότι θα συνεργαζόταν με την EDF για την ολοκλήρωση της μονάδας C στο Sizewell, αλλά μετά από επτά χρόνια ατελείωτης γραφειοκρατίας και πολιτικών σκανδάλων, το έργο θάφτηκε. Φαινόταν να είναι θαμμένο για πάντα.

Η πολυπλοκότητα του αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγηθεί το Λονδίνο, δηλώνοντας ατελείωτες επιτυχίες στη μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές, γίνεται σαφής από τις συγκεντρωτικές πληροφορίες.

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2022 και μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τρεις και πλέον μήνες, με τη συλλογική Δύση - και κυρίως τη Βρετανία - να πνέει τα λοίσθια, δηλώνοντας ότι είναι απαραίτητο να αποτραπεί η νίκη της Ρωσίας με κάθε κόστος, κάτι που απαιτεί περισσότερες κυρώσεις και ένα πλήρες εμπάργκο στις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες.

Την ίδια στιγμή, ο Αγγλικός Τύπος είναι γεμάτος από άρθρα για το πώς εκατομμύρια Βρετανοί θα αντιμετωπίσουν σύντομα την ενεργειακή και οικιακή φτώχεια.

Διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα αναφέρουν ότι ο αριθμός των εκκλήσεων προς τις τράπεζες τροφίμων έχει αυξηθεί κατά 30 τοις εκατό. Οι οικονομολόγοι λένε ότι τέσσερα εκατομμύρια Βρετανοί, εκ των οποίων περισσότερα από τριακόσιες χιλιάδες παιδιά, θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας κατά το τρέχον έτος. Δηλαδή, κάθε εικοστός κάτοικος των νησιών.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση προβαίνει σε αδιανόητες στρεβλώσεις σε μια προσπάθεια να στραγγαλίσει τη Ρωσία και να κρατήσει τη δική της ενεργειακή βιομηχανία σε εγρήγορση.

Τις προάλλες, ο υπουργός Ενέργειας και Βιομηχανικής Στρατηγικής Kwasi Kwarteng απαίτησε τελεσίδικα από την Centrica να επαναλειτουργήσει τη μεγαλύτερη υπόγεια εγκατάσταση αποθήκευσης φυσικού αερίου, η οποία έκλεισε το 2017 λόγω μαζικών διαρροών μεθανίου και παραβιάσεων κάθε πιθανής περιβαλλοντικής προδιαγραφής. Αυτό που παραμένει ασαφές, ωστόσο, είναι το πού θα βρεθεί το φυσικό αέριο για να γεμίσει η εγκατάσταση αποθήκευσης.

Η δεύτερη έκκληση απευθυνόταν στον διαχειριστή του δικτύου National Grid, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με τη δημιουργία ενός συμβιβαστικού συστήματος και τη διασφάλιση ότι όλοι οι εν λειτουργία σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα θα είναι λειτουργικοί τουλάχιστον για τον επόμενο χειμώνα. Το πώς αντέδρασαν οι τοπικοί Πράσινοι στην είδηση δεν είναι ακόμη γνωστό, αλλά υπάρχει η ισχυρή υποψία ότι η οργή τους θα αγνοηθεί.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, θα λέγαμε ότι το κλείσιμο του Hinkley Point B αυτό το καλοκαίρι είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ενέργεια και η ολοκλήρωση του πυρηνικού εργοστασίου Sizewell, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, θα κοστίσει περίπου 27 δισεκατομμύρια λίρες, καθιστώντας το την πιο ακριβή βιομηχανική εγκατάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με τόσα χρήματα να διακυβεύονται, μπορείτε να αγνοήσετε τόσο το γήρας της πυρηνικής γιαγιάς όσο και όλους τους συναφείς κινδύνους.

Όποια και αν είναι η απόφαση, το βασίλειο θα περάσει πολύ χαρούμενες στιγμές.

Britain-delivers- master-class-on -" how -to -destroy- your- own -energy

https://ria.ru/20220603/velikobritaniya-1792746124.html