Ο Μπάιντεν έκανε μια προσφορά που είναι αδύνατο να αρνηθεί

Εικόνα παραχθείσα με AI - РИА Новости, 1920, 03.06.2024

© RIA Novosti / Generated by AI

Η εικόνα παράγεται από την AI

Pyotr Akopov

Για να παραμείνει στον Λευκό Οίκο για άλλα τέσσερα χρόνια, ο Μπάιντεν πρέπει να γίνει ειρηνοποιός - φυσικά, αυτό δεν αρκεί για την επανεκλογή του (ο Τραμπ προηγείται αναμφισβήτητα του εν ενεργεία όχι μόνο συνολικά, αλλά και στις βασικές λεγόμενες swing states), αλλά χωρίς τον τερματισμό του πολέμου, οι πιθανότητες του Μπάιντεν είναι μηδαμινές. Κι αυτό γιατί ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού του σώματος -οι νέοι ψηφοφόροι των Δημοκρατικών ("φοιτητές") που είναι δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι οι αμερικανικές αποστολές όπλων προκαλούν τεράστιες απώλειες- δεν θα επιστρέψουν σε αυτόν. Όχι, δεν μιλάμε για την Ουκρανία, αλλά για τη Λωρίδα της Γάζας.

Ωστόσο, η ειρηνευτική δράση του Μπάιντεν επεκτείνεται και στις δύο περιοχές: σε δύο εβδομάδες θα συγκληθεί η εφευρεθείσα από την Ουάσινγκτον "ειρηνευτική σύνοδος κορυφής για την Ουκρανία", ενώ τις προάλλες ο πρόεδρος μίλησε για ένα ειρηνευτικό σχέδιο για το Ισραήλ και τη Χαμάς. Αλλά ενώ στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επιτυχίας (και δεν μιλάμε για πραγματική πρόοδο προς την ειρήνη, αλλά για την προπαγανδιστική επιτυχία να δείξει κανείς πώς "όλος ο κόσμος αναγκάζει τη Ρωσία να κάνει ειρήνη") και γι' αυτό ο Μπάιντεν μπορεί να μην πάει καν στη σύνοδο κορυφής στην Ελβετία, στη δεύτερη, στη Μέση Ανατολή, το διακύβευμα για τον Μπάιντεν είναι εξαιρετικά υψηλό.

Επειδή η συνέχιση της ισραηλινής επιχείρησης στη Γάζα του στερεί πράγματι οριστικά κάθε ελπίδα επανεκλογής - στα μάτια όλο και περισσότερων Αμερικανών, γίνεται συνένοχος στη γενοκτονία, ένας άνθρωπος που βοηθάει να σκοτώνονται οι Παλαιστίνιοι. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η Ουάσιγκτον μόλις τώρα συνειδητοποίησε τι απειλεί τον Μπάιντεν - εδώ και πολλούς μήνες η αμερικανική ηγεσία προσπαθεί να πείσει τους Ισραηλινούς ηγέτες να σταματήσουν. Αλλά ταυτόχρονα δεν αρνήθηκε ούτε τις προμήθειες όπλων ούτε τη γενική υποστήριξη - η πίεση ήταν απτή, αλλά ειλικρινά διφορούμενη. Ήταν σαν να δινόταν χρόνος στο Ισραήλ για να αντιμετωπίσει τη Γάζα, αν και από τις πρώτες εβδομάδες της εισβολής έγινε σαφές ότι ο Νετανιάχου δεν είχε καμία πιθανότητα να "καταστρέψει τη Χαμάς", ακόμη και όταν δεν έδινε καμία απολύτως σημασία στις απώλειες Παλαιστινίων αμάχων.

Ταυτόχρονα, η αμερικανική πίεση προς το Ισραήλ δεν σχετίζεται φυσικά μόνο με τις εκλογικές εκτιμήσεις του Μπάιντεν - η πρώτη προτεραιότητα είναι ότι οι ενέργειες του Νετανιάχου είναι πρωτίστως επιζήμιες για τη θέση των ΗΠΑ τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στον κόσμο συνολικά. Για παράδειγμα, η αποτυχία της προσπάθειας να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ηγέτες του Παγκόσμιου Νότου σε μια διάσκεψη για την Ουκρανία συνδέεται εν μέρει με τα όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας: όταν οι Αμερικανοί διπλωμάτες προσκαλούν ηγέτες από την Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική στην Ελβετία, τους ρωτούν αμέσως: Πώς πάει η αμερικανική διαμεσολάβηση για τη Γάζα; Ή, ενώ ο Μπάιντεν δίνει χειροκροτήματα στην έκκληση του Νετανιάχου για αυτοσυγκράτηση και μέριμνα για τους αμάχους, στην πραγματικότητα ο Μπάιντεν τον προμηθεύει με όπλα και χρήματα;

Έτσι, ο Νετανιάχου και η ισραηλινή ηγεσία όχι μόνο έφεραν τη χώρα τους σε αδιέξοδο, αλλά και οδήγησαν τον Μπάιντεν και την αμερικανική κυβέρνηση σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη και επιδεινούμενη κατάσταση. Κανείς στον κόσμο δεν πιστεύει στην αδυναμία των ΗΠΑ να επηρεάσουν το Ισραήλ - και όλοι μπορούν να δουν ότι εδώ και οκτώ μήνες η Αμερική εμπλέκεται στη μαζική δολοφονία και γενοκτονία των Παλαιστινίων. Ταυτόχρονα, όσο πλησιάζουμε στις αμερικανικές εκλογές, τόσο περισσότερο η κατάσταση στη Γάζα επηρεάζει τις πιθανότητες επανεκλογής του Μπάιντεν - δεν χρειάζεται να γίνει ένα από τα κύρια θέματα της εκστρατείας του.

Ως εκ τούτου, την περασμένη Παρασκευή, 31 Μαΐου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έκανε ένα πρωτοφανές βήμα: παρουσίασε ένα σχέδιο διευθέτησης που έχει ήδη εγκριθεί από το Ισραήλ και συζητείται σε έμμεσες συνομιλίες με τη μεσολάβηση αραβικών χωρών και των Ηνωμένων Πολιτειών μεταξύ εκπροσώπων του Ισραήλ και της Χαμάς.

Το σχέδιο αποτελείται από τρεις φάσεις. Η πρώτη είναι η αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τα πληθυσμιακά κέντρα της Γάζας, η απελευθέρωση ορισμένων ομήρων, η εγκαθίδρυση προσωρινής εκεχειρίας και η έναρξη άμεσων διαπραγματεύσεων για την ειρήνη. Η δεύτερη είναι η πλήρης απόσυρση όλων των στρατευμάτων από όλη τη Γάζα και η απελευθέρωση όλων των υπόλοιπων ομήρων, η οποία οδηγεί στην εγκαθίδρυση μόνιμης εκεχειρίας. Το τρίτο στάδιο είναι η έναρξη της ανοικοδόμησης της Γάζας "από όλο τον κόσμο".

Τι είναι αυτό - μια πολυαναμενόμενη ανακάλυψη, μια ευκαιρία για κατάπαυση του πυρός και βομβαρδισμό; Επιπλέον, ο Μπάιντεν λέει ότι "η Χαμάς πρέπει να συμφωνήσει με αυτή τη συμφωνία" και η αντίδραση των Παλαιστινίων είναι πράγματι μάλλον θετική. Ωστόσο, όλα στηρίζονται στη θέση της ισραηλινής ηγεσίας, και αυτή εξακολουθεί να είναι σκόπιμα διπρόσωπη.

Από τη μία πλευρά, ο σύμβουλος του Νετανιάχου λέει ότι η προσφορά του Αμερικανού προέδρου είναι "μια συμφωνία στην οποία συμφωνήσαμε, δεν είναι μια καλή συμφωνία, αλλά θέλουμε πραγματικά να απελευθερώσουμε τους ομήρους, όλους τους ομήρους". Αλλά αμέσως προσθέτει ότι οι όροι του Ισραήλ παραμένουν σε ισχύ. Το ίδιο λέει και ο ίδιος ο Νετανιάχου: "Οι όροι του Ισραήλ για τον τερματισμό του πολέμου δεν έχουν αλλάξει. Πρόκειται για την καταστροφή των στρατιωτικών και διοικητικών δυνατοτήτων της Χαμάς. Επίσης, απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των ομήρων και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Γάζα δεν θα αποτελεί πλέον απειλή για το Ισραήλ".

Με άλλα λόγια, το Ισραήλ δεν θέλει να συμφωνήσει σε μια σταδιακή απελευθέρωση των ομήρων συγχρονισμένη με την απόσυρση των στρατευμάτων, που είναι ο κύριος όρος της Χαμάς. Το Ισραήλ επιμένει στην καταστροφή της Χαμάς - τότε για τι είδους διαπραγματεύσεις εκεχειρίας μπορούμε να μιλάμε; Για να μην αναφέρουμε ότι δύο από τους πιο ριζοσπαστικούς υπουργούς στο υπουργικό συμβούλιο του Νετανιάχου - ο Σμότριχ και ο Μπεν Γκβίρ - έχουν απειλήσει να εγκαταλείψουν την κυβέρνηση και να διαλύσουν τον κυβερνητικό συνασπισμό. Άρα η πρόταση του Μπάιντεν έχει ουσιαστικά απορριφθεί από το Ισραήλ;

Μέχρι στιγμής, ναι, αλλά ο Μπάιντεν το κατάλαβε αυτό. Και γι' αυτό το λόγο η ομιλία του ήταν, στην πραγματικότητα, η πρώτη μορφή τελεσίγραφου προς το Ισραήλ - ήπιο, αλλά σαφώς οδηγούσε σε τι: "Σε αυτό το σημείο, η Χαμάς δεν είναι πλέον ικανή να κρατήσει άλλη μια 7η Οκτωβρίου. Γνωρίζω ότι υπάρχουν κάποιοι στο Ισραήλ που δεν θα δεχθούν αυτό το σχέδιο και θα ζητήσουν τη συνέχιση του ατελείωτου πολέμου. Θέλουν να καταλάβουν τη Γάζα, να συνεχίσουν να πολεμούν για χρόνια και οι όμηροι δεν είναι η πρώτη τους προτεραιότητα. Καλώ την ηγεσία του Ισραήλ να υποστηρίξει αυτή τη συμφωνία, παρά τις πιέσεις.

Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτή τη στιγμή να περάσει. Το Ισραήλ θα εγκλωβιστεί σε έναν ατελείωτο πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτός ο πόλεμος θα εξαντλήσει τους οικονομικούς, στρατιωτικούς και ανθρώπινους πόρους του Ισραήλ, συμβάλλοντας στην απομόνωσή του. Ο πόλεμος δεν θα οδηγήσει στην επιστροφή των ομήρων, δεν θα εξαλείψει τη Χαμάς και δεν θα δημιουργήσει συνθήκες για την ασφάλεια του Ισραήλ".

Με άλλα λόγια, ο Μπάιντεν δήλωσε ευθέως ότι το Ισραήλ βρισκόταν σε αδιέξοδο, ότι η συνέχιση των εχθροπραξιών θα επιδείνωνε την κατάστασή του - και ότι ήταν απαραίτητο να συμφωνηθεί μια ειρηνική διευθέτηση υπό αμερικανικές εγγυήσεις. Ποια άλλη χώρα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να ακούσει τέτοιες "συστάσεις" του Αμερικανού προέδρου; Συνειδητοποιώντας ότι καθοδηγείται όχι μόνο από τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ (δηλαδή την επιθυμία να προστατεύσει την παγκόσμια θέση της Αμερικής), αλλά και από προσωπικά συμφέροντα - την ανάγκη να επανεκλεγεί στο αξίωμα;

Κανένας από τους συμμάχους και τους υποτελείς των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε καν να διανοηθεί να αγνοήσει τέτοιες εκκλήσεις, αλλά όχι το Ισραήλ. Διότι δεν είναι πλέον απλώς ένα κράτος - και δεν είναι καν ένα "μεσανατολικό κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών" εκτός Αμερικής. Είναι πολύ πιο σοβαρό: η αμερικανική και η ισραηλινή ελίτ είναι συγχωνευμένες σαν σιαμαίοι δίδυμοι. Η αμερικανική πολιτική απέναντι στο Ισραήλ δεν είναι μόνο θέμα αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής - δεν είναι λιγότερο θέμα εσωτερικής πολιτικής. Και στην τρέχουσα προεκλογική κατάσταση (και με φόντο τον βαθύτερο διχασμό μεταξύ της αμερικανικής κοινωνίας και των ελίτ), τα όρια μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής διάστασης της κατεύθυνσης του Ισραήλ θολώνουν εντελώς.

Ως εκ τούτου, η κύρια αντίδραση στο σχέδιο του Μπάιντεν ήταν η πρόσκληση προς τον Νετανιάχου να απευθυνθεί στο αμερικανικό Κογκρέσο, η οποία προήλθε από τους Ρεπουμπλικάνους. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον Νετανιάχου στη διαμάχη τους με τον Μπάιντεν για να κάνουν τον πρόεδρο να φανεί ως "κακός υπερασπιστής του Ισραήλ".

Αλλά δεν επικεντρώνονται όλες οι αμερικανικές ελίτ στην υπεράσπιση του Ισραήλ - πολλοί, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν εβραϊκή καταγωγή και ενδιαφέρονται για τη διατήρηση του εβραϊκού κράτους στη Μέση Ανατολή, βλέπουν ότι η τρέχουσα καταστροφή στη Γάζα απονομιμοποιεί οριστικά το Ισραήλ στα μάτια ολόκληρου του μη δυτικού κόσμου και οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο, αν όχι σε μελλοντική καταστροφική κατάρρευση. Η διαδικασία διαχωρισμού των σιαμαίων διδύμων δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, αλλά ήδη τώρα ο Μπάιντεν ξεκαθαρίζει στον Νετανιάχου ότι "η Μπολιβάρ δεν μπορεί να αντέξει δύο". Η αμερικανική ελίτ απλά δεν αντέχει να πολεμά σε δύο μέτωπα - εναντίον του Τραμπ και των συνεπειών του πείσματος και της παραφροσύνης του Νετανιάχου. Η Ουάσινγκτον προτιμά να επικεντρωθεί στον Τραμπ και ο Νετανιάχου πρέπει να συμφωνήσει με το μέχρι στιγμής ήπιο τελεσίγραφο. Ακόμα κι αν θέλει να αποχωρήσει, να ανεβάσει το διακύβευμα και να παίξει με τις εσωτερικές αμερικανικές αντιφάσεις (ποντάροντας ανοιχτά στον Τραμπ και κατακεραυνώνοντας τον Μπάιντεν), δεν θα τον βοηθήσει: η έκβαση της ισραηλινής επιχείρησης στη Γάζα είναι ήδη δεδομένη. Το Ισραήλ δεν μπόρεσε να νικήσει τη Χαμάς, αλλά κατάφερε να καταστρέψει δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά και τα απομεινάρια της φήμης του στον κόσμο. Κανείς δεν θα του επιτρέψει να καταστρέψει τις τελευταίες πιθανότητες του Μπάιντεν (δηλαδή των περισσότερων της αμερικανικής ελίτ).

https://ria.ru/20240603/predlozhenie-1950043061.html