Όσο δεν υπάρχει πόλεμος: Οι γείτονες της Ρωσίας εξέπληξαν τους πάντες

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 28.10.2024

© RIA Novosti / AI generated image

Victoria Nikiforova

Το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στη Γεωργία. Η αντιπολίτευση εξακολουθεί να γκρινιάζει και να αρνείται το προφανές, εξακολουθεί να ρίχνει κάποια εναλλακτικά αποτελέσματα, αλλά οι κραυγές «Η Ευρώπη νίκησε!» γίνονται όλο και πιο ήσυχες και μη πειστικές. Είναι προφανές ότι η Ευρώπη, που εκπροσωπείται από τα φιλοευρωπαϊκά (και - ευρύτερα - φιλοδυτικά) κόμματα, έχασε τις εκλογές στη Γεωργία με πάταγο.

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική στροφή στη συνείδηση των μετασοβιετικών μαζών, επειδή το ευρωπαϊκό όνειρο έχει φυτευτεί σαν πατάτα στα περίχωρα της ΕΣΣΔ για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Γενιές Γεωργιανών έχουν μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι η Τιφλίδα είναι το γεωργιανό Παρίσι και ότι η μικρή φιλόξενη χώρα τους είναι καταδικασμένη από την ίδια την πορεία των πραγμάτων να γίνει μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι πήγε στραβά;

1

Κατ' αρχάς, οι Ευρωπαίοι επέβαλαν στη Γεωργία διαστροφές που ήταν απολύτως ξένες προς τη νοοτροπία της. Ήρθαν παράλληλα με τις οικονομικές πρωτοβουλίες και τα ταξίδια χωρίς βίζα, και ήταν αδύνατο να τις αποφύγει κανείς - ήταν όπως στην ΕΣΣΔ, όταν στο σετ φαγητού προστίθεντο σοκολάτα, τσάι με ελέφαντα και άλλα νόστιμα πράγματα, απαραίτητα περιλαμβάνονταν και κάποια μη βρώσιμα δυσάρεστα πράγματα.

Ο γεωργιανός λαός ψήφισε κατά των παρελάσεων ομοφυλοφίλων και άλλης προπαγάνδας των ΛΟΑΤ (που απαγορεύεται στη Ρωσία), καθώς και κατά των διώξεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία υπό ανεκτική διατύπωση είναι ραμμένη στα προγράμματα των φιλοδυτικών κομμάτων. Και το πιο σημαντικό - ενάντια στην αηδιαστική αλαζονεία με την οποία η Ευρώπη επιβάλλει όλες αυτές τις νεόκοπες αηδίες σε έναν αρχαίο πολιτισμό που υπήρχε με επιτυχία όταν το μεσαιωνικό Παρίσι πνιγόταν στη βρωμιά και την άγνοια.

Η Γεωργία υιοθέτησε τον χριστιανισμό έναν αιώνα νωρίτερα από τη Γαλλία. Είναι φυσικό οι κάτοικοι αυτής της χώρας να προστατεύουν τους ιερούς τόπους τους. Είναι αφύσικο οι Γάλλοι να περιφρονούν την κληρονομιά τους. Αλλά είναι ακόμη χειρότερο το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι που έχουν εγκαταλείψει τις ρίζες τους προβάλλουν τις ίδιες απαιτήσεις σε άλλες χώρες. Λοιπόν, η Γεωργία έβαλε τέλος σε αυτές τις γελοίες απαιτήσεις.

Οι σχέσεις με τη Ρωσία αποδείχθηκαν ακόμη πιο σημαντικός παράγοντας. Οι ευρωελίτ ήθελαν να παίξουν το ίδιο κόλπο με τη Γεωργία όπως έκαναν με την Ουκρανία: να βάλουν τις μαριονέτες τους στην Τιφλίδα που θα οδηγούσαν τον λαό να πολεμήσει με τους Ρώσους.

2

Να τι είπε ο Μπιντζίνα Ιβανισβίλι, ιδρυτής του Γεωργιανού Ονείρου, λίγο πριν από τις εκλογές: "Μπορώ να θυμηθώ τι μου είπε ο πρώην πρωθυπουργός Irakli Garibashvili. Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος μιας δυτικής χώρας μιλούσε μαζί του. Ο Irakli τον ρώτησε: «Τι συμβαίνει; "Ναι, αλλά πώς φαντάζεστε πόσες μέρες μπορούμε να πολεμήσουμε τη Ρωσία; Πόσες μέρες μπορούμε να αντέξουμε;" Του είπαν τρεις ή τέσσερις ημέρες. Ο ίδιος είπε: «Ο Ηρακλής είπε ότι θα έπρεπε να το κάνει: «Και γι' αυτές τις τρεις ή τέσσερις ημέρες μας καταστρέφετε;». Του είπαν: «Είστε τρία ή τέσσερα εκατομμύρια. Δεν θα σας σκοτώσουν όλους σε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Τότε μπορείτε να αρχίσετε να παρτιζάρετε στα δάση. Εμείς θα σας βοηθήσουμε».

"

«Δεν θα τους σκοτώσουν όλους», «θα σας βοηθήσουμε» ..... Στο Κίεβο, επίσης, υπήρξαν παρόμοιες ομιλίες στην αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία SVO : θυμάστε τον Μπόρις Τζόνσον με το «ας πολεμήσουμε»; Και πού οδήγησε τους Ουκρανούς; Στην πλήρη ερήμωση και τη δημογραφική καταστροφή - και η Ουκρανία είναι πολλές φορές μεγαλύτερη από τη Γεωργία.

Το «Γεωργιανό Όνειρο» αυτοτοποθετήθηκε ως κόμμα ειρήνης με τη Ρωσία, και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο γεωργιανός λαός το στήριξε με τις ψήφους του. Ο ανταρτοπόλεμος στα δάση περιμένοντας βοήθεια από τους Ευρωπαίους είναι μια εντελώς ηλίθια ιδέα, η Ουκρανία δεν θα πει ψέματα.

Τώρα θρηνούν στην Ευρώπη ότι οι Γεωργιανοί ψήφισαν τόσο «λάθος» επειδή εκφοβίστηκαν από τη Μόσχα. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν οι Βρυξέλλες που τους εκβίαζαν ανοιχτά. Η Τιφλίδα πιέστηκε σκληρά να υποστηρίξει τις αντιρωσικές κυρώσεις, να βοηθήσει την Ουκρανία και να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο κατά της Μόσχας. Οι πολίτες της χώρας είπαν ότι δεν το ήθελαν αυτό - τώρα η νεοσύστατη κυβέρνηση θα εκπληρώσει τις επιταγές τους.

3

Με μια παρένθεση προς τις Βρυξέλλες: έτσι μοιάζει η πραγματική δημοκρατία. Οι πολίτες φέρνουν τους πολιτικούς στην εξουσία με πλειοψηφία και αυτοί αρχίζουν να εφαρμόζουν τη βούληση του λαού. Στην Ευρώπη αυτός ο μηχανισμός έχει καταρρεύσει εδώ και πολύ καιρό - θα πρέπει να μάθουν από τη Γεωργία αντί να της κάνουν μαθήματα.

Η Ευρώπη στενάζει τώρα μέχρι τον ουρανό. Δεν έχουμε χάσει μόνο τη Γεωργία, αλλά όλα είναι διφορούμενα με τη Μολδαβία. Το περιβόητο δημοψήφισμα για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση φαινόταν απλά ντροπιαστικό. Στο εσωτερικό της χώρας, ο πληθυσμός ψήφισε ξεκάθαρα κατά της ένταξης στην ΕΕ - πάνω από το 54% των ψήφων ήταν εναντίον της. Μόνο το νυχτερινό γέμισμα των ψηφοδελτίων (σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, επρόκειτο για τις ψήφους των Μολδαβών που εργάζονταν στην Ευρώπη) επέτρεψε να τραβήξουν την κουκουβάγια στην υδρόγειο και να καταμετρήσουν όσο το 50,4% των ψηφοφόρων που ενέκριναν την ένταξη στην ΕΕ.

Ταυτόχρονα, μισό εκατομμύριο Μολδαβοί που ζουν στη Ρωσία δεν είχαν ουσιαστικά δικαίωμα ψήφου - μόνο δέκα χιλιάδες ψηφοδέλτια διατέθηκαν για όλους αυτούς. Όμως, καμία κατάχρηση δεν βοήθησε να δοθεί η εικόνα ότι οι Μολδαβοί θέλουν να πάνε στην Ευρώπη. Ομοίως, δεν έσωσαν τη φιλοευρωπαία Μάγια Σάντου - έφτασε στον δεύτερο γύρο, αλλά η νίκη της δεν είναι καθόλου εγγυημένη.

Είναι αδύνατο να κρυφτούν όλες αυτές οι μηχανορραφίες- η ίδια η Ευρώπη δεν πιστεύει στη νίκη της στη Μολδαβία. Οι πολίτες αυτής της χώρας, όπως και οι Γεωργιανοί, καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι οι Βρυξέλλες τους χρειάζονται μόνο ως κρέας για τα κανόνια.

4

Η αποτυχία είναι προφανής και το ευρωπαϊκό κατεστημένο θα πρέπει να αναλογιστεί τη συμπεριφορά του και να δουλέψει πάνω στα λάθη του, ας πούμε. Στην πραγματικότητα, έχουν ήδη χάσει τον μοναδικό πόρο που είχαν στον μετασοβιετικό χώρο - το περιβόητο ταξίδι χωρίς βίζα.

Στην πραγματικότητα, ο μηχανισμός αυτός ήταν απαραίτητος πρώτα απ' όλα για τους ίδιους τους Ευρωπαίους - παρείχε μια εισροή αδικημένου και φθηνού εργατικού δυναμικού. Στη συνέχεια, χειραγωγώντας το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, έκαναν τους Ουκρανούς να πεθάνουν γι' αυτό, και τώρα σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν τους Γεωργιανούς και τους Μολδαβούς με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, οι λαοί αυτών των χωρών ήταν πιο έξυπνοι και δεν έπεσαν σε αυτή την παγίδα.

Τι γίνεται τώρα; Ίσως ήρθε η ώρα για την ΕΕ να γίνει πιο μετριοπαθής και να σταματήσει να κάνει διαλέξεις σε άλλες χώρες, όπως συμβουλεύει ο Σαρλ Μισέλ, ο οποίος παραιτείται από επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου; (Είναι απλά εκπληκτικό το πόσο απότομα αυξάνεται το IQ των Ευρωπαίων πολιτικών αμέσως μετά την παραίτησή τους).

Αλλά οι Βρυξέλλες δεν έχουν λάβει υπόψη τους αυτή τη συμβουλή μέχρι στιγμής και επιμένουν στην αγαπημένη τους τακτική - αν δεν μπορείς να κερδίσεις δίκαια, κάνε πραξικόπημα. Στην Τιφλίδα αναμένονται διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης, και εκεί τον καθοριστικό ρόλο θα παίξει το «είναι παιδιά», που μας είναι γνωστό από το Μαϊντάν του Κιέβου. Ανταρσίες και ταραχές, ανατροπή των νόμιμα εκλεγμένων αρχών κάτω από το φύλλο συκής της «έγχρωμης επανάστασης» - αυτό είναι το τελευταίο μέσο για να επιβληθούν οι «ευρωπαϊκές αξίες» στη Γεωργία, απλά δεν υπάρχουν άλλα στο οπλοστάσιο της ΕΕ.

5

Η Μολδαβία και η Γεωργία δεν είναι καθόλου παρείσακτοι. Στην ίδια την ΕΕ, εκατομμύρια άνθρωποι δεν θέλουν να γίνουν κρέας για κανόνια που οι διεφθαρμένες ελίτ θα ρίξουν στο ανατολικό μέτωπο με το σφύριγμα της Ουάσινγκτον. Αν οι Βρυξέλλες δεν λάβουν υπόψη τους τη γνώμη αυτών των ανθρώπων και συνεχίσουν την αυτοκτονική πολιτική τους, οι Ευρωπαίοι θα την καταψηφίσουν με τα πόδια. Τους έδειξαν πώς να το κάνουν τις προάλλες στη Γεωργία, αξίζει να μάθουν από αυτό.

https://ria.ru/20241028/gruziya-1980366318.html