Οι Αγγλοσάξονες ανοίγουν ένα δεύτερο μέτωπο κατά της Κίνας

Αμερικανικά μαχητικά F/A-18 απογειώνονται από το κατάστρωμα του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS George H.W. Ο Μπους στον Περσικό Κόλπο - RIA Novosti, 1920, 28.04.2022

© AP Photo / Hasan Jamali

Διαβάστε το ria.ru

Petr Akopov

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί κάλλιστα να ξεκινήσουν μια στρατιωτική επιχείρηση, αλλά όχι εκεί όπου τους ζητείται, όχι στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας. Η Αμερική απειλεί σχεδόν ανοιχτά με στρατιωτική εισβολή σε μια από τις μικρότερες χώρες του κόσμου, τις Νήσους Σολομώντα. Αν και η χώρα αυτή στην Ωκεανία είναι μικρή (μόλις 700.000 κάτοικοι και χίλια νησιά) και νεαρή (44 χρόνια ανεξαρτησίας), κατέχει μια πολύ σημαντική θέση στον χάρτη του Ειρηνικού καθώς και στην αμερικανική ιστορία.

---

Εξάλλου, η πρώτη μεγάλη νίκη επί των Ιαπώνων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κερδήθηκε εδώ - κατά τη διάρκεια της μάχης του Γκουανταλκανάλ. Τον Φεβρουάριο του 1943, η εκκένωση από τους Ιάπωνες (οι οποίοι είχαν καταλάβει το νησί αυτό που ανήκε στους Βρετανούς την άνοιξη του 1942) επέστρεψε την πρωτοβουλία στους Αμερικανούς και θεωρείται από αυτούς σχεδόν σημείο καμπής στον πόλεμο του Ειρηνικού. Η απειλή της ιαπωνικής εισβολής στην Αυστραλία - την τελευταία μεγάλη χώρα της περιοχής που δεν είχε καταληφθεί από την αυτοκρατορία - απομακρύνθηκε. Έτσι, τώρα οι Νήσοι Σολομώντα απειλούνται ξανά;

Ναι, και μάλιστα συγκρίνεται με τον φασισμό: ο Αυστραλός υπουργός Άμυνας Peter Dutton δήλωσε τις προάλλες ότι οι αυξανόμενες φιλοδοξίες της σημερινής Κίνας είναι παρόμοιες με εκείνες της χιτλερικής Γερμανίας τη δεκαετία του 1930. Ορίστε λοιπόν... Νομίζατε ότι μόνο στη Ρωσία οι Αγγλοσάξονες φωνάζουν τώρα "Χίτλερ, Χίτλερ"; Όχι, όλα σύμφωνα με τους νόμους ενός είδους, ο Ευρωπαίος Χίτλερ πρέπει να έχει τον Ασιάτη σύντροφο. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Κίνα ανακηρύσσεται ως ο ασιατικός εταίρος.

Και ενώ το Πεκίνο έχει ήδη αποκαλέσει τις "αηδιαστικές" και "τρελές δηλώσεις" του Ντάτον πολεμική προπαγάνδα και συκοφαντική δυσφήμιση της Κίνας για ιδιοτελείς πολιτικούς σκοπούς (μια αναφορά στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στην Αυστραλία τον Μάιο), το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό: η δαιμονοποίηση της Κίνας, όπως και της Ρωσίας, είναι μια συνειδητή πολιτική των Αγγλοσαξόνων. Η Κίνα έχει κατηγορηθεί εδώ και καιρό όχι μόνο για αυταρχισμό, αλλά και για γενοκτονία (των Ουιγούρων στο Σιντζιάνγκ - δεν πειράζει που ο αγώνας κατά των τρομοκρατών μεταμφιέζεται ως εθνοκάθαρση) και για σχέδια εξωτερικής επέκτασης, δηλαδή ότι αποτελεί απειλή για τους γείτονές της και τον κόσμο γενικότερα. Δεν υπάρχουν αποδείξεις; Δεν έχει σημασία, το κυριότερο είναι να επαναλαμβάνουμε συνεχώς για την "απειλή" - την κινεζική (όπως και τη ρωσική).

Υπό αυτή την έννοια, η ιστορία των Νήσων Σολομώντος είναι πολύ αποκαλυπτική. Οι Αγγλοσάξονες έκαναν φασαρία για τα σχέδια των Κινέζων να δημιουργήσουν ναυτική βάση στα νησιά, αλλά τι συνέβη στην πραγματικότητα;

Και στην πραγματικότητα ένα σχέδιο συμφωνίας ασφαλείας μεταξύ των δύο κρατών εμφανίστηκε ήδη από τον Μάρτιο. Όχι στο ανώτατο επίπεδο, αλλά στο επίπεδο των αστυνομικών υπηρεσιών. Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι πολύ πρόσφατα δεν υπήρχαν καθόλου σχέσεις μεταξύ της Κίνας και των Νήσων Σολομώντος: το νησιωτικό κράτος ήταν ένα από τα τελευταία μη νάνο έθνη στον κόσμο που αναγνώρισαν την Ταϊβάν. Πριν από δυόμισι χρόνια, το φθινόπωρο του 2019, η κυβέρνηση των Σολομώνων αναγνώρισε τελικά τη ΛΔΚ, κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη, τόσο ευεργετικές για μια φτωχή χώρα μπορεί να είναι οι κανονικές σχέσεις με τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Αλλά ακόμη και τότε η κίνηση αυτή έχει ήδη προκαλέσει δυσαρέσκεια στους Αγγλοσάξονες: τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Αυστραλία. Όπως είναι κατανοητό, απλά δεν θέλουν να αφήσουν την Κίνα να εισέλθει στην Ωκεανία, την οποία θεωρούν ως σφαίρα επιρροής τους και ως πεδίο περιορισμού του Πεκίνου. Ωστόσο, μη έχοντας οικονομικούς και εμπορικούς μοχλούς για μια τέτοια συγκράτηση, απλά αρχίζουν να κλονίζουν την κατάσταση επί τόπου: Τα ίδια τα Νησιά Σολομώντα απλά προσπάθησαν να καταρρεύσουν.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έβαλαν στοίχημα τις αρχές του πολυπληθέστερου νησιού, της Μαλαΐτα. Έχουν δηλώσει τη διαφωνία τους με την αναγνώριση της Κίνας και έχουν μάλιστα διεξάγει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τους. Ποιος είναι ο λόγος για την όξυνση του αυτονομισμού (εκτός από τις αιώνιες ενδονησιωτικές διαμάχες για τα Σόλομονς); Οι μηχανορραφίες των Αγγλοσαξόνων, οι οποίοι έδωσαν χρήματα (αν και Ταϊβανέζικα) και εξήγησαν πόσο άσχημα θα ήταν τα πράγματα υπό τους Κινέζους. Το περασμένο φθινόπωρο σημειώθηκαν ακόμη και αντικυβερνητικές ταραχές στην πρωτεύουσα Χονιάρα (με τη συμμετοχή επισκεπτών Μαλαϊτιανών), οι οποίες κατέληξαν σε ταραχές, απόπειρα εισβολής στο κοινοβούλιο και πογκρόμ στην κινεζική συνοικία. Έστειλε τελικά η Κίνα στρατεύματα;

Όχι, η Αυστραλία το έκανε (και όχι για πρώτη φορά), η χώρα έχει συνθήκη ασφάλειας και άμυνας με τις Σολωμόνες. Αρέσει στις αρχές του νησιού αυτή η εξάρτηση από τους Αγγλοσάξονες (όχι μόνο την Αυστραλία, αλλά και τη Βρετανία και τις ΗΠΑ); Φυσικά όχι - αντιλαμβάνονται ότι θα μπορούσαν εύκολα να καταστρέψουν τη χώρα τους. Επομένως, η απόφαση να συνάψει συμφωνία με τη ΛΔΚ είναι απολύτως δικαιολογημένη από την άποψη της ανησυχίας για την ενίσχυση της μάλλον κλονισμένης εθνικής κυριαρχίας.

Μήπως όμως το Πεκίνο θέλει να εκμεταλλευτεί την αδυναμία των Σολομώνων και να τους βάλει στα χέρια με την ίδρυση ναυτικής βάσης εκεί - άλλωστε, αυτό είναι που φοβίζουν οι Αυστραλοί τους εαυτούς τους και τους άλλους;

Στις 19 Απριλίου, οι Κινέζοι ανακοίνωσαν ότι είχαν ήδη υπογράψει συμφωνία με τα νησιά. Ωστόσο, αναφέρει ότι θα συνεργαστεί για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών της και ότι η Κίνα έχει το δικαίωμα να στείλει αστυνομικό και στρατιωτικό προσωπικό "για να βοηθήσει στη διατήρηση της δημόσιας τάξης". Υπάρχει επίσης μια ρήτρα σχετικά με τη δυνατότητα εισόδου κινεζικών πλοίων στα λιμάνια της χώρας "σύμφωνα με τις ανάγκες της και με τη συγκατάθεση των Νήσων Σολομώντος", και αυτό είναι που οι Αγγλοσάξονες προσπαθούν να περάσουν ως το πρώτο βήμα προς τη δημιουργία μιας ναυτικής βάσης.

Υπάρχει υστερία στην Αυστραλία - οι Κινέζοι είναι 2.000 χιλιόμετρα μακριά! - και οι Αμερικανοί έστειλαν διυπηρεσιακή αντιπροσωπεία στη Χονιάρα (12.000 χιλιόμετρα από τις αμερικανικές ακτές). Αν και ο πρωθυπουργός Σογκαβάρε διαβεβαίωσε τους Αμερικανούς ότι δεν θα υπάρξει κινεζική στρατιωτική βάση, οι ΗΠΑ δεν εφησυχάζουν.

Ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα Ανατολικής Ασίας και Ειρηνικού Daniel Kritenbrink, ο οποίος συναντήθηκε με τον Sogavare, δήλωσε ότι "η συμφωνία έχει πιθανές επιπτώσεις στην περιφερειακή ασφάλεια όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους συμμάχους και τους εταίρους σε ολόκληρη την περιοχή":

"Φυσικά και σεβόμαστε την κυριαρχία των Νήσων Σολομώντος, αλλά θα θέλαμε επίσης να τους ενημερώσουμε ότι αν ληφθούν μέτρα για την καθιέρωση μιας de facto μόνιμης στρατιωτικής παρουσίας από την Κίνα, θα έχουμε σοβαρές ανησυχίες και θα απαντήσουμε επαρκώς σε αυτές τις ανησυχίες".

Όταν ρωτήθηκε αν απέκλεισε την προοπτική πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ σε περίπτωση εγκατάστασης κινεζικής ναυτικής βάσης, ο Κρίτενμπρικ δήλωσε ευθέως: δεν απέκλεισε "ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν στρατιωτική δράση εναντίον των Νήσων Σολομώντος".

Τι συμβαίνει λοιπόν; Αν και οι ΗΠΑ διαθέτουν δεκάδες βάσεις κατά μήκος των κινεζικών ακτών από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία έως τη Σιγκαπούρη, τα τελευταία χρόνια αυξάνουν την πίεση στην Ουράνια Αυτοκρατορία στον Ειρηνικό. Το AUKUS που δημιούργησαν πέρυσι, μαζί με τη Βρετανία και την Αυστραλία, είναι ουσιαστικά ένα στρατιωτικό μπλοκ. Η Κίνα δεν διαθέτει ούτε μία βάση στην περιοχή, αλλά φυσικά θέλει να διασφαλίσει ότι μπορεί τουλάχιστον να επιτρέπει στο ναυτικό της να προσεγγίζει τα λιμάνια των άλλων. Αλλά ακόμη και αυτό κηρύσσεται από τους Αγγλοσάξονες ως επιθετικότητα και απειλή για τους ίδιους και τους συμμάχους τους - με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Συμπεριλαμβανομένων των ανεξάρτητων κρατών που έχουν το θράσος να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να λαμβάνουν ανεξάρτητες αποφάσεις.

Έτσι, η ιστορία αυτή δεν αφορά τις μακρινές Νήσους Σολομώντα (παρεμπιπτόντως, είναι μεταξύ των πέντε χωρών στον κόσμο που δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία). Πρόκειται για μια ιστορία σχετικά με την πραγματική στάση των Αγγλοσαξόνων απέναντι στην κυριαρχία άλλων λαών. Θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν την Κίνα και τη Ρωσία ως απειλές για την ειρήνη και τη δημοκρατία.

Αλλά δεν το έχουμε συνηθίσει, ξέρουμε ακριβώς με ποιον έχουμε να κάνουμε.

Anglo-Saxons-open-a-second-front-against-China

https://ria.ru/20220428/kitay-1785814610.html