Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς συναντώνται στο Παρίσι - RIA Novosti, 1920, 29.10.2022
© AFP 2022 / Ludovic Marin
Sergei Savchuk
Τις προάλλες πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι η συνάντηση των ηγετών της Γερμανίας και της Γαλλίας και, ως συνήθως, το κύριο θέμα συζήτησης δεν ήταν η Ουκρανία. Όπως αναφέρει το Politico, κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Όλαφ Σολτς και ο Εμανουέλ Μακρόν συζήτησαν την τρέχουσα κατάσταση, κατά την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν την πιο παχιά και κερδοφόρα βιομηχανική και οικονομική κρέμα με τη μορφή μεγάλων βιομηχανιών, ιδίως αυτοκινητοβιομηχανιών που έχουν μετακινηθεί ενεργά στην άλλη πλευρά του ωκεανού τους τελευταίους μήνες.
Οι ηγέτες των δύο πλουσιότερων και ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, παρά τις πρόσφατες ψυχρές προσωπικές σχέσεις, αποφάσισαν ομόφωνα ότι η ανοχή της μέχρι πρότινος συγκαλυμμένης και τώρα ανοιχτής ληστείας από την Ουάσινγκτον δεν είναι πλέον ανεκτή.
Για να κατανοήσετε τη δυναμική των όσων συμβαίνουν, εξετάστε την πορεία των γεγονότων με χρονολογική σειρά.
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τις 16 Αυγούστου, όταν ο Τζο Μπάιντεν υπέγραψε τον λεγόμενο νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος συνεπάγεται απτές περικοπές στις δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη, φορολογική μεταρρύθμιση και συνέχιση του "πρασίνου" του εθνικού ενεργειακού τομέα. Αυτό λέει το προοίμιο, και οποιοσδήποτε με ελάχιστη νομική γνώση θα σας πει ότι το πιο σημαντικό και επικίνδυνο πράγμα βρίσκεται στην τελευταία σελίδα, με τα μικρότερα δυνατά γράμματα. Τα κύρια θύματα είναι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες τυπικά δεν αποτελούν μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών ούτε έχουν υπογράψει τη νομοθεσία αυτή. Διότι τα μικροσκοπικά γράμματα στη συμβατικά τελευταία σελίδα του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού αναφέρουν ευρείες πιστώσεις για την επέκταση και την ενίσχυση του αμερικανικού πραγματικού τομέα. Συγκεκριμένα, δισεκατομμύρια δολάρια διατίθενται από τον προϋπολογισμό για την επιδότηση των ξένων εταιρειών που αποφασίζουν να έρθουν σε ρήξη με το παρελθόν και να συνδέσουν το μέλλον τους με την Αμερική.
Κατ' αρχήν, είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς έναν μήνα που η ΕΕ πέρασε χωρίς εντάσεις και αναταραχές από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ωστόσο, ο Αύγουστος αξίζει ίσως να ξεχωρίσει για τον λόγο ότι οι αρχηγοί κρατών της ΕΕ ήταν εξαιρετικά απασχολημένοι με την αναζήτηση χρημάτων για να βοηθήσουν τον ουκρανικό στρατό, χρημάτων για να αγοράσουν ενέργεια πριν από την έναρξη της περιόδου θέρμανσης και πάλι χρημάτων, αλλά για να μετριάσουν τα αποτελέσματα της πλήρους κρίσης. Ειδικότερα, για να βοηθηθούν τα νοικοκυριά και οι βιομήχανοι, οι οποίοι άρχισαν να πνίγονται στη δίνη της κρίσης των τιμών της ενέργειας. Επομένως, αν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί παρατήρησαν την ψήφιση του αμερικανικού νόμου, προφανώς δεν του έδωσαν ιδιαίτερη σημασία.
Και μάλιστα πολύ λανθασμένα.
Για τον επόμενο μήνα, κυριολεκτικά, οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι κατασκευαστές θα συγκεντρώνονται ενεργά πέρα από τον ωκεανό. Μεταξύ άλλων, η Volkswagen, η BASF, η Tesla, η οποία μόλις ξεκίνησε την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και μια σειρά άλλων, όπως η εταιρεία παραγωγής λιπασμάτων OCI N.V., η εταιρεία κοσμημάτων Pandora και η εταιρεία παραγωγής πυρίμαχων υλικών RHI Magnesita.
Φυσικά, η μετεγκατάσταση ακόμη και ενός μόνο μεγάλου εργοστασίου είναι μια εξαιρετικά δαπανηρή διαδικασία σε όλα τα μέτωπα, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι η αναχώρηση των φορολογούμενων και των εργοδοτών δεν άρχισε χθες. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι διαχειριστές των ατμομηχανών το παρατήρησαν μόλις τώρα και, πρέπει να πούμε, ότι είναι πολύ αναστατωμένοι. Αυτό προκύπτει από τη διατύπωση των πρακτικών της συνάντησης στο Παρίσι. Ειδικότερα, το Παρίσι και το Βερολίνο θεωρούν ότι οι αμερικανικές επιδοτήσεις αποτελούν άμεση παραβίαση των αρχών της ελεύθερης αγοράς και ανοιχτή εκδήλωση του λόμπι και του αθέμιτου ανταγωνισμού. Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που ο Μακρόν και ο Σολτς συμφώνησαν στο αδιανόητο. Εάν η Ουάσιγκτον δεν σταματήσει να προσελκύει τις μεγάλες επιχειρήσεις υπό την οικονομική και φορολογική της πτέρυγα, το Παρίσι και το Βερολίνο θα προβούν σε αντίποινα με μέτρα διακρίσεων κατά των κρατών.
Κατανοούμε τον σκεπτικισμό πολλών αναγνωστών μας, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μάρτυρες της απόλυτης αναλγησίας της Ευρώπης όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της εις βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, θα ήταν παράλειψη αν δεν συμφωνούσαμε με αυτή την ευρεία άποψη. Και μόνο επειδή η ίδια η ανάδειξη του θέματος από τους ηγέτες των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της ευρωζώνης και των δύο βασικών χορηγών του προϋπολογισμού των Βρυξελλών αποτελεί από μόνη της διπλωματικό σκάνδαλο. Οι δύο πλευρές προχώρησαν με ενιαίο μέτωπο, αγνοώντας την κρίση στις διμερείς σχέσεις. Η ιστορική σύγκρουση μεταξύ της Boeing και της Airbus μπορεί να αναφερθεί ως παράδειγμα για το πώς η Ευρώπη - όταν το θέμα είναι πραγματικά κρίσιμο - είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Οι κατασκευαστές αεροσκαφών, αν και θεωρούνται ανεξάρτητοι ιδιωτικοί φορείς, στην πραγματικότητα είναι βαθιά ενσωματωμένοι σε κρατικές υπηρεσίες και υπουργεία που θέλουν απεγνωσμένα να βοηθήσουν τους δικούς τους, χωρίς να διστάζουν να κάνουν βρώμικα κόλπα και να πληρώσουν το κόστος. Μέσα στις ατελείωτες γκάφες που συνόδευσαν την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, η λυσσαλέα μάχη στον ΠΟΕ μεταξύ Boeing και Airbus, που φαινομενικά διεξήχθη, αλλά στην πραγματικότητα από τις κυρίαρχες παρατάξεις στην Αμερική και την Ουάσιγκτον, έχει ήδη ξεχαστεί. Ενώ η δίκη ήταν σε εξέλιξη, τα μέρη δεν δίστασαν να επιβάλουν κυρώσεις στον ανταγωνιστή. Για παράδειγμα, απαγόρευσαν την πώληση κρασιού και προϊόντων κρέατος που παρασκευάζονται από την απέναντι πλευρά στα αεροσκάφη τους, επέβαλαν εντελώς δρακόντειους δασμούς στην υπέρπτηση της επικράτειάς τους και πολλά άλλα. Ο ΠΟΕ αποφάνθηκε υπέρ της αμερικανικής ανησυχίας, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τον εμπορικό πόλεμο, απλώς τον έθεσε σε σκιά.
Αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ νωρίς για να διαγράψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, και αν ήμουν στην θέση της Ουάσινγκτον, καλά θα έκανα να υπολογίσω το όριο της ισχύος, πέρα από το οποίο οι Ευρωπαίοι θα πρέπει είτε να πεθάνουν εντελώς αδιευκρίνιστοι, είτε να καταστρέψουν τις μονοπολικές και αυτοκαταστροφικές σχέσεις.
Και υπάρχουν πολλά για να σκεφτούμε, διότι η κρίση δεν έχει περάσει πουθενά και ο λάκκος της βαθαίνει όλο και περισσότερο.
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ποσοστό ρεκόρ πληθωρισμού 10,4%, παρόλο που η προηγούμενη πιο δυσοίωνη πρόβλεψη έκανε λόγο για πληθωρισμό το πολύ δέκα τοις εκατό. Σύμφωνα με έκθεση του Institute for Financial Research, ο γερμανικός οικονομικός οδοστρωτήρας βρίσκεται ήδη σε ύφεση και ούτε οι πιο απελπισμένοι αναλυτές δεν τρέχουν να προβλέψουν την έκτασή της. Ο λόγος, σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι η αυτοκτονική ενεργειακή πολιτική του Βερολίνου, το οποίο απέρριψε αποδεδειγμένες προμήθειες ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου δεκαετιών.
Τις συνέπειες δεν χρειάζεται καν να τις σκεφτούμε.
Οι περιβαλλοντολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς η RWE, ένας από τους πυλώνες της γερμανικής ενέργειας, μόλις διέλυσε μία από τις οκτώ μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες στο πάρκο Keienberg, ενώ δύο ακόμη θα κοπούν το επόμενο έτος. Η κίνηση αυτή έγινε προκειμένου να αυξηθεί σημαντικά η επιφάνεια του υπαίθριου ανθρακωρυχείου Gartzweiler, του μεγαλύτερου παραγωγού καφέ άνθρακα. Στη νέα πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις συμβατικές πηγές ενέργειας και, επιπλέον, είναι βαθιά ασύμφορες. Οι ανεμογεννήτριες του Keuenberg έχουν ήδη συμπληρώσει 20 χρόνια λειτουργίας και οι τοπικοί νόμοι δεν επιτρέπουν πλέον επιδοτήσεις μετά από αυτό το διάστημα, οπότε η κυβέρνηση βρήκε αμέσως τον λιγνίτη, που μισούν οι περιβαλλοντολόγοι, πιο ωραίο και πιο κερδοφόρο.
Στο σπίτι του Μακρόν η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.
Τις προάλλες ο Γάλλος πρόεδρος απηύθυνε διάγγελμα προς το έθνος στο οποίο με θλίψη ανακοίνωσε ότι από την 1η Ιανουαρίου 2023 οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος για όλες τις κατηγορίες καταναλωτών θα αυξηθούν κατά τουλάχιστον 15%. Ο Πρόεδρος προσπάθησε αμέσως να γλυκάνει το χάπι προσθέτοντας ότι η αύξηση της τιμής αναμενόταν να είναι διπλάσια, αλλά η κυβέρνηση έβαλε ένα άγνωστο ποσό, το οποίο κυριολεκτικά κατάφερε να καλύψει το χάσμα των τιμών. Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός έχει φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ, όπως ακριβώς και στη Γερμανία. Λόγω της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, τα κρατικά έσοδα έχουν μειωθεί κατά 85 δισεκατομμύρια ευρώ το 2022 και αυτό βασίζεται μόνο σε εκτιμήσεις τριών τριμήνων. Με άλλα λόγια, ο αριθμός θα αυξηθεί περαιτέρω μέχρι το τέλος του έτους. Το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Ερευνών (Insee), αφού ανέλυσε τα στοιχεία της εγχώριας αγοράς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από την 1η Σεπτεμβρίου τα τρόφιμα στη Γαλλία, ένα σημαντικό αγροτοβιομηχανικό κράτος, είχαν αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά δέκα τοις εκατό και οι δαπάνες του προϋπολογισμού για την ενέργεια είχαν αυξηθεί κατά 18 τοις εκατό.
Αυτές οι τάσεις, παρεμπιπτόντως, είναι αυτές που οδήγησαν στο πρόσφατο σκάνδαλο Scholz/Macron.
Ο Γερμανός ηγέτης ανακοίνωσε τις διατάξεις ενός προγράμματος σύμφωνα με το οποίο το Βερολίνο σχεδιάζει να διοχετεύσει 200 δισεκατομμύρια ευρώ στην οικονομία του τα επόμενα χρόνια. Φυσικά, αυτό θα οδηγήσει αυτόματα σε δραστική μείωση των εισφορών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, γεγονός που μακροπρόθεσμα απειλεί με κατάρρευση τις οικονομίες χωρών όπως η Πολωνία, η Βουλγαρία και η Ελλάδα. Ο Εμανουέλ Μακρόν, βέβαια, κυβερνά μια πολύ πιο πλούσια χώρα, αλλά το Παρίσι δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες δαπάνες, γι' αυτό και ο Γάλλος ηγέτης αντιμετωπίζει τα γερμανικά σχέδια ως ντεμαράζ και σχεδόν σαμποτάζ. Και ενώ τα προηγούμενα παχιά χρόνια οι πρόεδροι και οι καγκελάριοι είχαν αρκετό οικονομικό μαξιλάρι για να διατηρούν την ευγένεια και το πρόσωπό τους, τώρα δεν ντρέπονται στις εκφράσεις τους.
Οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Βρυξελλών με την Ουάσιγκτον θα είναι σίγουρα τεταμένες.
Μόνο και μόνο επειδή πλησιάζει ο Νοέμβριος και η Ευρώπη εισέρχεται στην πρώτη της παγωμένη περίοδο χωρίς συνεκτικό ενεργειακό πρόγραμμα. Είναι αλήθεια ότι οι υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου είναι γεμάτες κατά 95%, αλλά θυμίζουμε ότι ο σωρευτικός τους όγκος δεν υπερβαίνει τα 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα- και η ΕΕ δαπανά 120 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μόνο για θέρμανση.
Η εξάρτηση από το εισαγόμενο ΥΦΑ δεν έχει επίσης αποδειχθεί.
Σύμφωνα με αναφορές εμπόρων, στο ισπανικό λιμάνι του Κάντιθ βρίσκονται αυτή τη στιγμή αρκετά πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου, τα οποία σκόπιμα δεν έρχονται να ξεφορτώσουν. Ο λόγος είναι ότι οι τιμές του ΥΦΑ έχουν μειωθεί λόγω της μειωμένης ζήτησης. Οι προμηθευτές δεν κρύβουν καν το γεγονός ότι είναι διατεθειμένοι να περιμένουν μέχρι το Νοέμβριο, μόνο και μόνο για να πουλήσουν το περιεχόμενο των υδροσυλλεκτών τους σε χαμηλή τιμή. Παρεμπιπτόντως, δεν πρόκειται για μακροχρόνιες συμβάσεις με τη Ρωσία, αλλά για συμβόλαια spot.
Το αμερικανικό Bloomberg προσθέτει ζοφερά χρώματα στην εικόνα.
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι προς το παρόν οι ευρωπαϊκές αγορές έπαψαν να είναι premium λόγω των πλεονασματικών αποθεμάτων, αλλά με το πρώτο κρύο οι τιμές εκτοξεύτηκαν στην Ασία. Για πρώτη φορά από τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους το κόστος των χιλίων κυβικών μέτρων μπλε καυσίμου στα χρηματιστήρια Ασίας-Ειρηνικού ξεπέρασε το ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εξαγωγείς, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών, αντιλήφθηκαν αμέσως την αλλαγή του ανέμου, κατήγγειλαν μονομερώς τις συμφωνίες με τους Ευρωπαίους αγοραστές και οδήγησαν τα πλοία τους στα λιμάνια της Ιαπωνίας και της Κορέας. Τίποτα προσωπικό, απλά δουλειά, όπως λένε.
Η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η κρίση στο εσωτερικό της ΕΕ και η αύξηση της ρητορικής και της ευθείας αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του μπλοκ του ευρώ υποδηλώνουν παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές. Ας κάνουμε υπομονή, ο χειμώνας είναι πολύ κοντά.
An- uprising -against- American- hegemony- begins- in- Europe
https://ria.ru/20221029/evropa-1827666622.html
Comments