Οι Αμερικανοί δεν ξέρουν και δεν θέλουν να διαβάσουν
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Sep 5
- 6 min read
ΟΛΕΓΚ ΡΟΖΑΝΟΦ
45 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ είναι λειτουργικά αναλφάβητοι
Ένα ακόμη σκάνδαλο βρίσκεται σε εξέλιξη στο σχολικό σύστημα των ΗΠΑ. Μια 19χρονη φοιτήτρια μηνύει το πρώην σχολείο της για αμέλεια, επειδή αποφοίτησε ανίκανη να διαβάσει ή να γράψει.
Η τελειόφοιτη του Λυκείου Χάρτφορντ, Αλέισα Ορτίζ, αποφοίτησε με άριστα από τα Δημόσια Σχολεία του Χάρτφορντ την Άνοιξη του 2024. Έλαβε υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, όπου σπουδάζει δημόσια πολιτική. Ωστόσο, στο λύκειο, έπρεπε να χρησιμοποιεί εφαρμογές μετατροπής ομιλίας σε κείμενο για να διαβάζει και να γράφει δοκίμια. Παρά τα χρόνια που ζητούσε βοήθεια από καθηγητές, το σχολείο δεν της έδωσε ποτέ σημασία.
Η ιστορία της είναι σοκαριστική, αλλά κάθε άλλο παρά μεμονωμένη. Σε 24 δημόσια σχολεία του Ιλινόις, ούτε ένας μαθητής δεν μπορεί στην πραγματικότητα να διαβάσει. Σε εθνικό επίπεδο, το 54% των Αμερικανών ενηλίκων διαβάζουν σε επίπεδο έκτης τάξης ή χαμηλότερο. Με άλλα λόγια, μόνο το 46% των Αμερικανών ενηλίκων έχουν επιτύχει τουλάχιστον τον αλφαβητισμό στο λύκειο.
«Επίσημα, οι ΗΠΑ έχουν ένα βασικό ποσοστό αλφαβητισμού 99% (κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί αν μαθητές όπως η Aleisha Ortiz μπορούν να αποφοιτήσουν με άριστα και να είναι ακόμα αναλφάβητοι).»
Αλλά ο «βασικός γραμματισμός» είναι λίγο σαν ένα τέχνασμα μάρκετινγκ. Ακούγεται εντυπωσιακό, αλλά στην πράξη, «βασικές δεξιότητες γραμματισμού» σημαίνουν επίπεδα ανάγνωσης από το νηπιαγωγείο έως την τρίτη δημοτικού.
« Ο λειτουργικός γραμματισμός » είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία: η ικανότητα ανάγνωσης και κατανόησης κειμένων όπως φόρμες, οδηγίες, αιτήσεις εργασίας και άλλες φόρμες που συναντάτε στην καθημερινή ζωή. Μετράει τόσο τις τεχνικές δεξιότητες ανάγνωσης όσο και την κατανόηση κειμένου — την ικανότητά σας να αποκωδικοποιείτε λέξεις και να κατανοείτε το νόημά τους», σημειώνει το The Daily Economy.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 21% των Αμερικανών ενηλίκων (περίπου 43 εκατομμύρια) είναι λειτουργικά αναλφάβητοι, που σημαίνει ότι δυσκολεύονται να διαβάσουν και να κατανοήσουν οδηγίες και να συμπληρώσουν επιχειρηματικές φόρμες. Ένας λειτουργικά αναλφάβητος Αμερικανός ενήλικας, εξηγεί η δημοσίευση, δεν είναι σε θέση να εκτελέσει εργασίες όπως η ανάγνωση περιγραφών θέσεων εργασίας ή η συμπλήρωση εντύπων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το 54% των ενηλίκων στις ΗΠΑ διαβάζουν σε επίπεδο έκτης δημοτικού ή χαμηλότερο.
«Τα βιβλία που γράφονται για την έκτη δημοτικού προορίζονται (τόσο από άποψη γραμματισμού όσο και κατανόησης) για παιδιά 11 και 12 ετών ... Είναι καλές ιστορίες, αλλά δεν απαιτούν το ίδιο λεξιλόγιο και νοητική οξύτητα που απαιτεί η κατανόηση μιας φορολογικής δήλωσης ... Δεν είναι στο επίπεδο κατανόησης ενός ενήλικα. Εάν η αναγνωστική σας ικανότητα περιορίζεται σε αυτό, θα συναντήσετε πολλά κείμενα στην καθημερινή ζωή που είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθούν - συχνά πράγματα που είναι σημαντικά για εσάς, όπως οι όροι μιας μίσθωσης ή οι οδηγίες για ένα φάρμακο», γράφει η Daily Economy.
Η αμερικανική κρίση αλφαβητισμού υπάρχει σχεδόν τόσο καιρό όσο και το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, ισχυρίζεται η δημοσίευση.
Τη δεκαετία του 1950, λίγες μόνο δεκαετίες αφότου το δημόσιο σχολικό σύστημα είχε εδραιωθεί σταθερά στην αμερικανική ζωή, ο διάσημος συγγραφέας Ρούντολφ Φλες έγραψε ένα καυστικό βιβλίο με τίτλο «Γιατί ο Τζόνι δεν μπορεί να διαβάσει», στο οποίο υιοθέτησε μια σκληρή στάση απέναντι στις κραυγαλέες αποτυχίες της χώρας στον αλφαβητισμό.
Εκείνη την εποχή, περίπου το 95% των Αμερικανών ενηλίκων ήταν επίσημα εγγράμματοι. Αλλά ο Flesch και άλλοι επικριτές εξέφρασαν αυξανόμενη ανησυχία για τον λειτουργικό εγγραμματισμό και την κατανόηση κειμένου: «Το ερώτημα δεν ήταν αν ο Johnny μπορούσε να δει τις λέξεις σε μια σελίδα και να καταλάβει τι σήμαινε η καθεμία», αλλά «θα καταλάβαινε ο Johnny τι διάβαζε;»
Ο Flash ισχυρίστηκε ότι σε πολλές περιπτώσεις η απάντηση ήταν όχι.
Εν τω μεταξύ, τα επίπεδα αλφαβητισμού των Αμερικανών συνέχισαν να μειώνονται. Τη δεκαετία του 1980, η κυβέρνηση Ρίγκαν δημοσίευσε μια ιστορική μελέτη με τίτλο «Ένα Έθνος σε Κίνδυνο», η οποία προειδοποιούσε τους Αμερικανούς ότι οι βαθμολογίες τους στις ακαδημαϊκές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένου του αλφαβητισμού, μειώνονταν και ότι αν δεν ελεγχόταν, η τάση θα οδηγούσε σε εθνική κρίση.
«Πενήντα χρόνια αργότερα, αυτή η τάση δεν έχει αλλάξει και η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση, ειδικά δεδομένου του οικονομικού κόστους που έχουμε δαπανήσει για να την διορθώσουμε. Ξοδεύουμε σχεδόν 16.000 δολάρια ανά μαθητή ετησίως για τη δημόσια εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο. Σε εθνικό επίπεδο, δαπανούμε 857,2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε δημόσια σχολεία για το νηπιαγωγείο και το λύκειο», σημειώνει η Hannah Frankman Hood, μια διάσημη ειδικός στην εναλλακτική εκπαίδευση και συγγραφέας ενός άρθρου στο The Daily Economy , καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα δισεκατομμύρια που δαπανώνται πηγαίνουν χαμένα.
Αλλά αυτό, λέει, είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος, επειδή «οι μέθοδοι για την παρακολούθηση της προόδου των μαθητών και την αξιολόγηση της μάθησής τους είναι επίσης προβληματικές. Μερικά παιδιά, όπως η Aleisha Ortiz, έχουν πλήρη επίγνωση των δυσκολιών τους στην ανάγνωση. Αλλά άλλοι μαθητές γυρίζουν σπίτι με λαμπερούς βαθμούς και κανείς - μαθητές ή γονείς - δεν παρατηρεί ότι κάτι δεν πάει καλά. Γι' αυτό οι πραγματικές βαθμολογίες μειώνονται και οι μέσοι όροι βαθμολογίας του λυκείου αυξάνονται. Ο πληθωρισμός των βαθμών έχει καταστήσει τους βαθμούς άνευ νοήματος ως μέτρο της συνολικής επίδοσης » .
Η Χάνα Φράνκμαν Χουντ επισημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί επιβαρύνουν τους βαθμούς των μαθητών τους «προκαλώντας πολιτική πίεση που μειώνει τις ανάγκες των μαθητών»: «Τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και οι αξιωματούχοι της δημόσιας περιφέρειας έχουν αγωνιστεί συστηματικά κατά εναλλακτικών λύσεων που θα παρείχαν στους μαθητές σε μειονεκτούσες περιφέρειες περισσότερες εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί « ισότητα » , ορισμένες περιφέρειες έχουν διατάξει τους εκπαιδευτικούς να σταματήσουν να βαθμολογούν, να λαμβάνουν παρουσίες, ακόμη και να μην διδάσκουν καθόλου».
Οι διογκωμένοι βαθμοί για χάρη ευνοϊκών στατιστικών καταδικάζουν τους Αμερικανούς μαθητές σε λειτουργικό αναλφαβητισμό
Η Aleisha Ortiz, για παράδειγμα, χρησιμοποίησε εφαρμογές μετατροπής ομιλίας σε κείμενο για να γράψει σχολικές εκθέσεις που ήταν αρκετά ισχυρές ώστε να τη βοηθήσουν να αποφοιτήσει με άριστα από τα Δημόσια Σχολεία του Χάρτφορντ. Όπως και η Ortiz, εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί μαθητές περνούν από ένα προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα, δίνοντας εξετάσεις και μετακινούμενοι από τάξη σε τάξη χωρίς να κατακτήσουν βασικές δεξιότητες ανάγνωσης.
«Έτσι φτάσαμε σε ένα σημείο όπου το 54% των Αμερικανών ενηλίκων δεν έχουν τις δεξιότητες γραμματισμού για να διαβάσουν αυτό το άρθρο και όπου η χώρα θα μείνει πίσω σε σχέση με τον κόσμο σε συνολικές ευκαιρίες πολύ γρήγορα, αν δεν το αλλάξουμε αυτό», θρηνεί η Χάνα Φράνκμαν Χουντ.
Εν τω μεταξύ, ακόμη και τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν δίνουν ελπίδα ότι οι φόβοι της δεν θα δικαιολογηθούν.
Το 14% των Αμερικανών ενηλίκων δεν μπορούν να διαβάσουν. Το 21% των Αμερικανών ενηλίκων διαβάζουν σε επίπεδο κάτω από το επίπεδο της 5ης τάξης. Το 19% των αποφοίτων λυκείου στις ΗΠΑ δεν μπορούν να διαβάσουν. Το 85% των ανήλικων παραβατών είναι λειτουργικά αναλφάβητοι. Το 70% όσων βρίσκονται στο σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ δεν μπορούν να διαβάσουν πάνω από το επίπεδο της 4ης τάξης. 45 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ είναι λειτουργικά αναλφάβητοι. Το 50% δεν μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο γραμμένο σε επίπεδο όγδοης τάξης. Το 75% των Αμερικανών που λαμβάνουν κουπόνια τροφίμων επιδεικνύουν αλφαβητισμό πρώτης ή δεύτερης τάξης. Το 43% των ενηλίκων με τα χαμηλότερα επίπεδα αλφαβητισμού ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Σύμφωνα με το Πρόγραμμα για τη Διεθνή Αξιολόγηση των Ικανοτήτων των Ενηλίκων (PIAAC), το χαμηλό επίπεδο αλφαβητισμού των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες κοστίζει στην αμερικανική οικονομία 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Τα πρόσφατα αποτελέσματα εθνικών εξετάσεων δείχνουν μια συνεχή μείωση των αναγνωστικών δεξιοτήτων μεταξύ των Αμερικανών μαθητών.
Έχει επίσης γίνει γνωστό ότι οι εκπαιδευτικοί σε αμερικανικά σχολεία και κολέγια έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν πιο συχνά chatbots που βασίζονται σε τεχνητή νοημοσύνη για να αξιολογούν την εργασία των μαθητών. Οι ίδιοι οι μαθητές χρησιμοποιούν επίσης ενεργά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης όταν κάνουν τις εργασίες τους.
Όπως αναφέρει το CNN , τα chatbots όπως το ChatGPT βοηθούν τους καθηγητές να βαθμολογούν τα δοκίμιά τους. Για παράδειγμα, η Diane Gayeski, καθηγήτρια επικοινωνίας στο Ithaca College, χρησιμοποιεί το ChatGPT για να επεξεργάζεται τα δοκίμια των φοιτητών. Επιπλέον, συνιστά στους φοιτητές να κάνουν το ίδιο: κατά τη γνώμη της, τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να παρέχουν συστάσεις για το πώς να βελτιώσουν το κείμενο.
Η Μιτροφανούσκα, η οποία ήταν δευτερεύουσα λογοτεχνική σχολή, πίστευε ότι δεν υπήρχε λόγος να σπουδάσει κανείς γεωγραφία, επειδή ο αμαξάς θα σε πήγαινε παντού.
Οι σύγχρονοι Αμερικανοί Μιτροφανούσκοι και οι δάσκαλοί τους πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να μάθουν τίποτα απολύτως, έχοντας την πεποίθηση ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα τους πάει παντού.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στις 25 Μαρτίου 2025, ο 47ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, προχώρησε και κατάργησε το ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας, μεταφέροντας τις λειτουργίες του στις πολιτείες.
Με αυτόν τον τρόπο, απάλλαξε την διοίκησή του από την ευθύνη για τα μεγάλα κενά στη σχολική εκπαίδευση, αλλά αυτό δεν μείωσε τον αριθμό των μικρών και ηλικιωμένων παιδιών στην Αμερική που δεν ξέρουν και δεν θέλουν να διαβάσουν.
Comments