Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Πνομ Πενχ της Καμπότζης - RIA Novosti, 1920, 07.08.2022
© AP Photo / Andrew Harnik
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Πνομ Πενχ της Καμπότζης.
Διαβάστε το ria.ru
Dmitri Kosyrev
Dmitry Kosyrev
Όλα τα υλικά
Ο σοβαρότερος λανθασμένος υπολογισμός ολόκληρης της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής -όχι μόνο της Ασιατικής, αλλά της παγκόσμιας- έγινε εμφανής στην πρωτεύουσα της Καμπότζης, την Πνομ Πενχ, μια πολυσύχναστη πόλη με μεγάλους δρόμους και λεωφόρους. Εκεί συγκεντρώθηκαν οι Υπουργοί Εξωτερικών των χωρών που αναφέρονται ως εταίροι στο διάλογο των δέκα χωρών της Ένωσης Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN), συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Κίνας και πολλών άλλων.
Εδώ, είναι σημαντικό να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τη σημασία αυτών των ετήσιων εκδηλώσεων. Πρόκειται για ανταλλαγή απόψεων, όπου δεν λαμβάνονται σταθερές αποφάσεις. Πρώτον, τα δέκα μέλη της ASEAN συσκέπτονται μεταξύ τους για να αναπτύξουν μια κοινή θέση για όλα τα ζητήματα - στην προκειμένη περίπτωση κυρίως για την εκδήλωση εντάσεων κατά μήκος της γραμμής Κίνας-ΗΠΑ-Ταϊβάν. Στη συνέχεια, μιλούν με κάθε εταίρο κάνοντας διάλογο έναν προς έναν, και στη συνέχεια διοργανώνουν μια γενική διάσκεψη, όπου ο καθένας λέει ό,τι θέλει πίσω από κλειστές πόρτες, και ο έξω κόσμος προσπαθεί να μάθει τι συνέβη πίσω από αυτές τις πόρτες.
Τώρα, αυτό που είναι πιο σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι συνήθως αυτό που δεν συνέβη. Ο τρόπος με τον οποίο θα έπρεπε να είχε γίνει (από την άποψη της Αμερικανικής διπλωματίας): όλες οι ασιατικές χώρες ήταν υποχρεωμένες πρώτον να καταδικάσουν και να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία σε σχέση με την ιστορία της Ουκρανίας και δεύτερον να κάνουν το ίδιο σε μια παρόμοια ιστορία γύρω από την Ταϊβάν. Δηλαδή, να καταδικάσουν την Κίνα. Για τους μαζικούς στρατιωτικούς ελιγμούς κατά τη διάρκεια και μετά την επίσκεψη της κυρίας Νάνσι Πελόζι στο νησί, για τον περιορισμό του διαλόγου με τις ΗΠΑ σε πολλά μέτωπα και για άλλες αντι-αμερικανικές κυρώσεις, για τις ίδιες κυρώσεις στην Ταϊπέι - και εδώ υπάρχει ήδη πρόβλημα για τις γειτονικές ασιατικές χώρες. Για παράδειγμα, επειδή η βιομηχανία κατασκευής ημιαγωγών της Ταϊβάν απειλείται. Για να μην αναφέρουμε την κοινή απειλή για τις επιχειρήσεις και το εμπόριο.
Αλλά δεν υπήρξε καταδίκη. Ξεκίνησε με ένα ανακοινωθέν από τους υπουργούς της ASEAN στο οποίο δήλωσαν την ουδετερότητά τους και κάλεσαν όλα τα μέρη της σύγκρουσης να σταματήσουν τα παιχνίδια και να συμφιλιωθούν. Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι ακριβώς η ίδια θέση που πήρε η ASEAN (και πολλές δεκάδες άλλες χώρες) για τη Ρωσία και την Ουκρανία. Και τότε, ήδη στη γενική διάσκεψη, όλοι οι Ασιάτες εξηγούσαν το ίδιο πράγμα στους Δυτικούς: θέλουμε να επιστρέψουμε στον κανονικό κόσμο της συνεργασίας με όλους.
Παρεμπιπτόντως, και με τη Ρωσία.
Στην Πνομ Πενχ, όπως πάντα, πραγματοποιήθηκε η ετήσια συνάντηση Ρωσίας-ASEAN, στην οποία συμμετείχε από την πλευρά της Ρωσίας ο Σεργκέι Λαβρόφ. Τα αποτελέσματα, εκτός από την αύξηση του εμπορίου πέρυσι, είναι πολλά. Αναπτύσσονται παλαιοί τομείς συνεργασίας και περιγράφονται νέοι, συμπεριλαμβανομένου του διαλόγου των συμβουλίων ασφαλείας για θέματα περιφερειακής σταθερότητας. Οι δύο πλευρές είναι ικανοποιημένες που η πρώτη ναυτική άσκηση Ρωσίας-ASEAN πραγματοποιήθηκε στα ύδατα της Ινδονησίας στα τέλη του 2021 και το 2022 ανακηρύχθηκε Έτος Επιστημονικής και Τεχνολογικής Συνεργασίας, ενώ εγκρίθηκαν επίσης ένα σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης και ένα σχέδιο εργασίας για την εκπαίδευση έως το 2026. Σε περίπτωση που κάποιος δεν ήξερε ότι η Ασία δεν είναι Ευρώπη, ορίστε.
Με λίγα λόγια, ο στόχος της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στον Ειρηνικό είναι να προσελκύσει όλα τα κράτη εκεί σε ένα είδος συλλογικής Δύσης στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά. Μια ιστορία με τίτλο "Η πτήση της γιαγιάς Pelosi" επέφερε ισχυρό πλήγμα στους στόχους αυτούς. Τα Κινεζικά μέσα ενημέρωσης εξέτασαν διεξοδικά όλες τις Αμερικανικές δημοσιεύσεις για το θέμα και παντού βρήκαν την ίδια ετυμηγορία με την παραπάνω: πρόκειται για αποτυχία. Οπότε λυπηθείτε τον καημένο τον Υπουργό Μπλίνκεν, ο οποίος στην Πνομ Πενχ άκουγε τις ευγενικές, λιτές φράσεις των εταίρων του, οι οποίες κατέληγαν σε ένα πράγμα: απέτυχε. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι υπέστη επίσης έναν θεαματικό λεκτικό βομβαρδισμό από Ρώσους και Κινέζους υπουργούς. Κρύβονταν, έφευγαν τρέχοντας από την αίθουσα, αποφεύγουν τις αγκαλιές (ή μάλλον, να φωτογραφίζονται) και ούτω καθεξής - αυτό συνέβη ήδη στις συναντήσεις της G20 στην Ινδονησία αρκετά πρόσφατα και δεν άρεσε σε κανέναν στην περιοχή.
Και αυτό, σημειωτέον, είναι μόνο η Ασία. Κάτι μου λέει ότι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Τις τελευταίες ημέρες σε πολλές συζητήσεις στη χώρα μας (στην Ρωσία) αυτό το ερώτημα (σχετικά με την έκβαση της πτήσης της γιαγιάς Πελόζι) έχει συζητηθεί κυριολεκτικά από κάθε Ασιάτη ή γενικότερο ειδικό. Έχουν αναδειχθεί διάφορες σχολές σκέψης. Ορισμένοι πιστεύουν, με βάση την αρχή του "χαμηλού χτυπήματος", ότι η Κίνα έχει χάσει στην όλη υπόθεση. Διότι δεν μπόρεσε να αποτρέψει την άφιξη της Pelosi στην Ταϊβάν και δείχνει ακόμη περισσότερο την οργή της μάταια.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν υπόψη ότι η Κίνα εργάζεται για το ίδιο κοινό στην ιστορία της Ταϊβάν, όπως η Ρωσία στην ουκρανική ιστορία. Δηλαδή: για το δικό της κοινό - και για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Όχι το δυτικό κοινό - δεν υπάρχει κανείς εκεί για να μιλήσει και κανείς για να επηρεάσει. Και η Πνομ Πενχ, μεταξύ άλλων, αποδεικνύει ότι τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία έχουν εκτιμήσει με ακρίβεια τις διαθέσεις του κοινού τους και ανταποκρίνονται σε αυτές. Η Αμερική, έχοντας δημιουργήσει δύο δίδυμες κρίσεις, δεν εκτίμησε αυτή την κατάσταση και τώρα βρίσκεται σε κουφή, αν και επιθετική άμυνα.
Και περισσότερα για τις σχολές σκέψης μας. Οι ίδιες συζητήσεις αποκάλυψαν ότι υπάρχουν πάρα πολλοί έξυπνοι άνθρωποι στη Ρωσία, και αυτό είναι κακό. Ένα έξυπνο άτομο δυσκολεύεται να πιστέψει ότι υπάρχουν πολλοί ηλίθιοι στον κόσμο - υποσυνείδητα υποθέτει ότι όλοι οι άλλοι είναι επίσης έξυπνοι. Άλλωστε, ένα τέτοιο άτομο, από παλιά μνήμη, πιστεύει ότι η Δύση είναι ύπουλη και πονηρή, αν όχι ανίκητη. Και έτσι ένας τέτοιος εμπειρογνώμονας κατασκευάζει τα πιο πολύπλοκα πολύπλευρα σχήματα, στα οποία προσπαθεί να χωρέσει όλα τα γεγονότα χωρίς εξαίρεση. Το αποτέλεσμα είναι μια έξυπνη συνωμοσία, η οποία καταστρώθηκε πριν από χρόνια και υλοποιείται σταθερά.
Συγκεκριμένα: πρώτα υπήρξε η ουκρανική πρόκληση εναντίον της Ρωσίας, μετά το ίδιο εναντίον της Κίνας, και η Νάνσι Πελόζι χρησιμοποιήθηκε εδώ τυφλά (δεδομένης της ανήσυχης φύσης της), και η Κίνα τέθηκε σε απαράδεκτη θέση στα μάτια των ίδιων των Κινέζων και των εταίρων...
Αλλά η κατάσταση φαίνεται να γίνεται πολύ πιο θλιβερή. Είμαστε αντιμέτωποι με τους τραγικούς λανθασμένους υπολογισμούς των Αμερικανών στρατηγιστών που επιδεινώνονται από την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος της χώρας και το γεγονός ότι δεκάδες έθνη σε όλο τον κόσμο βλέπουν αυτούς τους λανθασμένους υπολογισμούς και την κατάρρευση και κουνάνε λυπημένα το κεφάλι τους.
American- diplomacy- defeated- in- Phnom- Penh
https://ria.ru/20220807/diplomatiya-1807760335.html
Comments