top of page
Search
  • ILIAS GAROUFALAKIS

Η Αμερική αρνείται να σώσει την Ευρώπη


© AP Photo / Patrick Semansky

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν φθάνει στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στις Βρυξέλλες, Βέλγιο. Αρχειοθετημένη φωτογραφία.


Διαβάστε ria.ru

Sergei Savchuk

Τη στιγμή που το καλοκαίρι έχει μόλις τελειώσει και ο χειμώνας δεν έχει ακόμη αρχίσει, η επαινετή δυτική ενότητα σπάει από τις ραφές. Στον ξένο Τύπο υπάρχουν πολυάριθμες συνεντεύξεις επικεφαλής αμερικανικών εταιρειών παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπου δηλώνουν ευθέως και χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη ότι δεν μπορούν να σώσουν την Ευρώπη από την έλλειψη ενεργειακών φορέων υδρογονανθράκων και ότι η τελευταία θα πρέπει να προετοιμαστεί για σοβαρές δοκιμασίες, συμπεριλαμβανομένων των περικοπών παραγωγής και των κυλιόμενων μπλακ άουτ.

Η αναμφισβήτητη ειρωνεία της κατάστασης είναι ότι η Ουάσινγκτον ήταν εκείνη που πίεσε ενεργά και σχεδόν τελεσίδικα απαίτησε από τις Βρυξέλλες να λάβουν όλα τα δυνατά περιοριστικά μέτρα κατά των προμηθειών ρωσικού άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το εμπάργκο αναμενόταν να ρίξει τη ρωσική οικονομία και να στεγνώσει τον προϋπολογισμό, ο οποίος, όπως ήταν πεπεισμένοι πολλοί, στηριζόταν αποκλειστικά στις εισροές συναλλάγματος από τις πωλήσεις ενέργειας, ιδίως προς την Ευρώπη, η οποία ιστορικά αποτελούσε βασική αγορά για τις ρωσικές εξαγωγές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατυμπάνιζαν σε κάθε γωνιά ότι θα έσωζαν τους συμμάχους τους αυξάνοντας τις διηπειρωτικές προμήθειες του δικού τους σχιστολιθικού πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου, οπότε δεν υπήρχε τίποτα να φοβηθούμε.

Ωστόσο, μετά την πλήρη απαγόρευση της αγοράς ρωσικού άνθρακα και την απόπειρα επιβολής ανώτατου ορίου στις τιμές του πετρελαίου, έγινε ξαφνικά αντιληπτό ότι ήταν εξαιρετικά προβληματική η αντικατάσταση των μειωμένων όγκων και ότι αυτό που ερχόταν από άλλες χώρες άξιζε ήδη πολλαπλάσια. Για παράδειγμα, το κόστος ενός τόνου ενεργειακού άνθρακα είναι επίμονα πάνω από 350 δολάρια, δηλαδή τουλάχιστον τριπλάσιο από ό,τι ήταν πριν από ένα χρόνο. Προχθές, η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν περιέγραψε πολύ καθαρά και εύγλωττα την κατάσταση στην αγορά πετρελαίου. Μόλις υπάρξει πλήρης απαγόρευση των ρωσικών εισαγωγών πετρελαίου -η οποία βρίσκεται ακόμη υπό εξέταση και το εμπάργκο μπορεί να τεθεί σε ισχύ μέχρι το τέλος του έτους- θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της τιμής, ζητώντας πάνω από 100 δολάρια ανά βαρέλι. Ορισμένοι Αμερικανοί οικονομολόγοι και αναλυτές τοποθετούν την τιμή ακόμη και στα 120-140 δολάρια.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι Αμερικανοί έχουν πράγματι αυξήσει δραματικά το μερίδιό τους στις ευρωπαϊκές εισαγωγές. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο, λιγότερο από δύο μήνες μετά την έναρξη της Ρωσικής ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία και τη σταδιακή κατάρρευση των ρωσικών προμηθειών, οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ πωλούσαν ρεκόρ 1,5 εκατομμυρίου βαρελιών ημερησίως στους Ευρωπαίους φίλους τους. Οι εξαγωγές φυσικού αερίου έχουν επίσης αυξηθεί εντυπωσιακά - μόνο τον Ιούλιο, οι Αμερικανοί παρέδωσαν συνολικά 57 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκά λιμάνια. Αυτό καθιστά τον Παλαιό Κόσμο τη σημαντικότερη αγορά, η οποία αντιπροσωπεύει το 68% του συνόλου του φυσικού αερίου αμερικανικής προέλευσης που πωλείται στο εξωτερικό. Επιπλέον, η κυβέρνηση Μπάιντεν υποσχέθηκε να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις παραδόσεις, ακόμη και κατά 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ήταν αυτή η μελωδία που, χειραγωγώντας τα προαναφερθέντα στοιχεία, κατάφερε να πείσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να σπεύσει σε ένα αυτοκτονικό ενεργειακό αδιέξοδο.

Γεγονός είναι ότι υπήρξε μια κοινότυπη ανακατανομή της αγοράς, όταν ένας πωλητής, από τη μία πλευρά, τρομάζοντας μέχρι θανάτου τον αγοραστή και, από την άλλη, υποσχόμενος του το φεγγάρι, απλά εκτόπισε τον ανταγωνιστή. Το σύστημα μοιάζει πολύ με αυτό που χρησιμοποιούσαν όλα τα είδη εγκληματικών στοιχείων και εκβιαστών στην ύφεση της δεκαετίας του '90.

Και τώρα βρισκόμαστε στα μέσα ενός πολύ ζεστού Σεπτεμβρίου και η ρητορική από την άλλη πλευρά του ωκεανού έχει αλλάξει δραματικά. Με λίγα λόγια, η βασική ιδέα είναι η εξής: δεν υπάρχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά εσείς κρατιέστε εκεί.

Για παράδειγμα, η Quantum Energy Partners, μια μεγάλη εταιρεία επενδύσεων σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, δηλώνει ευθέως ότι η παραγωγή δεν μπορεί να αυξηθεί ούτε τώρα ούτε στο ορατό μέλλον. "Δεν θα υπάρξει καμία βοήθεια", καταλήγει ο επικεφαλής της εταιρείας. - Ούτε για πετρέλαιο, ούτε για φυσικό αέριο".

Οι συνάδελφοι από την εταιρεία γεωτρήσεων Pioneer Natural Resources συμφωνούν μαζί του. Ο διευθυντής της ξεκαθαρίζει ότι ο αριθμός των γεωτρήσεων στις ΗΠΑ έχει μείνει στάσιμος το τελευταίο έτος και δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για αύξησή του. Επιπλέον, η παραγωγή αργού πετρελαίου αναμένεται να μειωθεί ακόμη και κατά περίπου ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως.

Με τους περαιτέρω περιορισμούς της ΕΕ να είναι σχεδόν τελειωμένη υπόθεση, οι ρωσικές εξαγωγές αργού και προϊόντων προς τον Γηραιό Κόσμο αναμένεται να μειωθούν κατά τουλάχιστον 20% μέχρι το τέλος του έτους. Οι αγορές αντέδρασαν επαρκώς και το βαρέλι Brent κρατήθηκε σταθερά στα 95 δολάρια κατά τη διάρκεια των τελευταίων συναλλαγών, και δεδομένης της επικείμενης μείωσης των προμηθειών και των δηλώσεων από το εξωτερικό, μπορεί κανείς να περιμένει με ασφάλεια ότι ο μαύρος χρυσός θα παραμείνει φθηνός.

Αυτό τροφοδοτήθηκε επίσης από την ομιλία του Αλεξάντερ Νόβακ, ο οποίος ανακοίνωσε την πρόβλεψη μείωσης των εξαγωγών φυσικού αερίου προς την ΕΕ κατά περίπου 50 δισεκατομμύρια, που σημαίνει μείωση κατά ένα τρίτο σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του 2021. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ρωσικός προϋπολογισμός θα υποστελεχωθεί. Στο εγγύς μέλλον θα διεξαχθούν οι τελικές διαπραγματεύσεις για να συμφωνηθεί η κατασκευή του αγωγού μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας Power of Siberia-2, χωρητικότητας 50 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Ο πρώτος αγωγός "Power of Siberia" βρίσκεται σε διαδικασία εκκίνησης. Βραχυπρόθεσμα, τουλάχιστον 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μπλε καυσίμου θα αντληθούν μέσω αυτού του αγωγού. Ένας αγωγός φυσικού αερίου από το Βλαδιβοστόκ προς το βόρειο τμήμα της ΛΔΚ βρίσκεται επίσης στο στάδιο της τεχνικής ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει άλλα 10 δισεκατομμύρια. Ναι, τα παραπάνω έργα δεν θα δρομολογηθούν αύριο, αλλά οι σειρές των αγωγών θα συνδέσουν τελικά τη ρωσική αγορά με τις υψηλής ποιότητας και σχεδόν απύθμενες περιοχές της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού όσον αφορά τις ανάγκες.

Όσον αφορά την αντίδραση στις δηλώσεις των Αμερικανών ενεργειακών εμπειρογνωμόνων στην ίδια την Ευρώπη, η οποία εισέρχεται στην περίοδο θέρμανσης με εξαιρετικά θολές προοπτικές, εδώ, χωρίς καμία υπερβολή, μπορεί κανείς να περιμένει τα πάντα - από μια έκρηξη λαϊκής δυσαρέσκειας μέχρι τη φυσική κατάρρευση αυτού του πολιτικού μπλοκ.

Τις προάλλες ο Πολωνός πρωθυπουργός επιτέθηκε στη Γερμανία, κατηγορώντας την ότι δημιούργησε την τρέχουσα κρίση. Ο Morawiecki δήλωσε ότι η ενεργειακή βιομηχανία της Ευρώπης βρίσκεται σε ερείπια και ο λόγος γι' αυτό είναι η πρόωρη εγκατάλειψη από το Βερολίνο του άνθρακα και των πυρηνικών σταθμών, καθώς και η υπερβολική εξάρτησή του από τα Nord Streams, τα οποία για τους γνωστούς λόγους δεν μπορούν πλέον να επιτελέσουν τις λειτουργίες του έργου τους.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Η Πολωνία ανακοίνωσε επίσης ότι απαιτεί από τους Γερμανούς αποζημιώσεις για τα χρόνια της κατοχής κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίες ανέρχονται - σκεφτείτε το - σε περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Δηλαδή η Βαρσοβία, ο κύριος αποδέκτης της μη επιστρεφόμενης οικονομικής βοήθειας από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, προχωρά σε μια σκόπιμη μέγιστη επιδείνωση των σχέσεων με τον κύριο χορηγό. Το μόνο που μπορεί να μαρτυρήσει είναι το βάθος της συστημικής πολιτικής κρίσης που έχει προκύψει από την ενεργειακή κρίση. Τα λόγια που εκστόμισε η πολωνική ηγεσία τις τελευταίες εβδομάδες, θα ήταν σε άλλες εποχές υπεραρκετά, αν όχι για τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, τότε σίγουρα για τη μέγιστη ψύξη τους. Η θερμοκρασία της εγχώριας διακρατικής ρητορικής της Ευρώπης αντικατοπτρίζει σαφώς την ευρωπαϊκή κρίση, με τους επιμέρους δρώντες να σφίγγουν βίαια τα χέρια τους για την κουβέρτα των υδρογονανθράκων και ταυτόχρονα να αναζητούν ευθύνες μεταξύ των γειτόνων τους.

Η σημερινή κρίση δημιουργήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η Ευρώπη δεν θα βιώσει μια πραγματική φυγόκεντρη αποσύνθεση. Ίσως αυτό να είχαν κατά νου οι σχεδιαστές της κρίσης.


America- refuses- to- save- Europe


https://ria.ru/20220916/amerika-1817129568.html


μετάφραση με την βοήθεια reverso.net Yandex. Translate, deepl.com

3 views0 comments
Post: Blog2_Post
bottom of page