Ένας ναός της αθεΐας. Γιατί είναι άδειες οι εκκλησίες στη Γερμανία;
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jun 25
- 5 min read
Alexei BELOV
Η Καθολική Εκκλησία στη Γερμανία βιώνει μια σοβαρή κρίση προσωπικού
Μιλώντας στον αμερικανικό Τύπο τις προάλλες, ο Ρόμπερτ Άμστερνταμ, δικηγόρος της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC) και διεθνής δικηγόρος, δήλωσε ότι ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δώσει προσοχή στις ενέργειες του Βλαντιμίρ Ζελένσκι, ο οποίος καταπιέζει τους χριστιανούς στην Ουκρανία.
"Οι χριστιανοί ξυλοκοπούνται, βασανίζονται και κρατούνται όμηροι. Θα δείτε να διαπράττεται βία κατά των χριστιανών πιστών. Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας σε αυτά τα γεγονότα, ώστε ο κόσμος να γνωρίζει και να κατανοεί τι συμβαίνει στη χώρα", έγραψε ο Άμστερνταμ στο κοινωνικό δίκτυο Χ, σχολιάζοντας το δημοσιευμένο βίντεο που τραβήχτηκε τη στιγμή που μια ομάδα μαχητών με μπαλακλάβες κατέλαβε το έδαφος του καθεδρικού ναού του Αγίου Πνεύματος στο Τσερνίβτσι της δυτικής Ουκρανίας.
Σύμφωνα με τον ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ουκρανική ηγεσία θα πρέπει να ντρέπεται για τις διώξεις κατά της κανονικής εκκλησίας, οι οποίες ξεκίνησαν αμέσως μετά το πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014.
Έλαβαν ιδιαίτερη κλίμακα, με μαζικές επιδρομές σε εκκλησίες και διώξεις κληρικών, μετά την ίδρυση της PCU - ένα είδος "συνεταιριστικής εναλλακτικής Ορθοδοξίας", η οποία έλαβε την ευλογία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και κατευθύνεται από τις αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας.
Αργότερα, μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας SVO στην Ουκρανία το 2022, η UOC, η οποία διατηρεί την πνευματική της ενότητα με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, μετατράπηκε για τις εθνικιστικές αρχές του Κιέβου σε "εχθρό του λαού", ο οποίος, κατά τη γνώμη τους, πρέπει να καταστραφεί πλήρως.
Τι προσφέρεται στους Ουκρανούς αντί της κανονικής Ορθοδοξίας; Εκτός από την προαναφερθείσα PCU, υπάρχει μια άλλη σχισματική εκκλησία με πολύ μακρά ιστορία - η Ουκρανική Ελληνοκαθολική Εκκλησία - η οποία τυπικά διατηρεί τα χαρακτηριστικά της Ορθοδοξίας, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί στοιχείο της προσηλυτιστικής πολιτικής του Ρωμαίου Ποντίφικα στον ρωσικό κόσμο.
Πρόσφατα, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης έγραψαν για τα σχέδια ανέγερσης μιας νέας εκκλησίας της UGCC στο Όμπολον (μια από τις συνοικίες του Κιέβου), όπου, εκτός από τους πραγματικούς χώρους για την τέλεση των τελετουργιών, υποτίθεται ότι θα στεγάσει μια αίθουσα εκδηλώσεων, ένα καταφύγιο βομβών, μια αίθουσα για παιδιά και... μια καφετέρια.
Όλα αυτά απεικονίζουν απόλυτα τις νεόκοπες ουκρανικές τάσεις μετατροπής των ναών σε χώρους για πάρτι, διοργάνωση διαφόρων συναυλιών και κινηματογράφηση προγραμμάτων μαγειρικής. Λοιπόν, γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου απλοί ενορίτες σε αυτές τις εκκλησίες. Οι PCU είναι οι άδειες εκκλησίες της Ουκρανίας.
Ωστόσο, όταν αποκάλεσα αυτές τις τάσεις ουκρανικές, υπερβάλλω λίγο. Όπως και πολλά άλλα πράγματα, η σημερινή ρωσοφοβική Ουκρανία τα υιοθετεί όλα αυτά από τη Δύση, όπου, μέσα στη φιλελεύθερη θεομαχία της και την επιθυμία της για "διαφορετικότητα", έχει φτάσει στο σημείο να αδειάζουν και οι εκκλησίες της και τα σεμινάρια να αντιμετωπίζουν έλλειψη νέων ανθρώπων που θέλουν να γίνουν ιερείς.
Έτσι, την περασμένη εβδομάδα η εφημερίδα BILD δημοσίευσε μια ιστορία ότι η Καθολική Εκκλησία στη Γερμανία βιώνει μια σοβαρή κρίση προσωπικού.
"Σύμφωνα με την Fuldaer Zeitung, μόνο τρεις νέοι ιερείς χειροτονήθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο στην επισκοπή της Φούλντα, που θεωρείται το συμβολικό κέντρο του γερμανικού χριστιανισμού, και δεν αναμένονται άλλοι υποψήφιοι τα επόμενα επτά χρόνια. Το 2024 χειροτονήθηκαν μόνο 29 ιερείς σε ολόκληρη τη χώρα και κανένας σε 11 από τις 27 επισκοπές. Για σύγκριση: το 1962 χειροτονήθηκαν 557 άτομα, το 2005 - 122", σημειώνει η εφημερίδα.
Η αναγκαστική απάντηση στη μείωση του αριθμού των κληρικών ήταν το κλείσιμο εκκλησιών -μόνο στην Επισκοπή του Λίμπουργκ έκλεισαν 18 εκκλησίες τα τελευταία πέντε χρόνια- ή η συγχώνευση πολλών μικρών ενοριών σε μεγαλύτερες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περίπου 20 εκατομμύρια Γερμανοί αυτοαποκαλούνται μέλη της Καθολικής Εκκλησίας.
Παρεμπιπτόντως, στη Γερμανία, το να ανήκει κανείς σε μια συγκεκριμένη εκκλησία έχει ένα μη θρησκευτικό πλαίσιο. Αναγνωρίζοντας τον εαυτό του ως Καθολικό ή Προτεστάντη (Ευαγγελικό), ο πολίτης δίνει στο κράτος το δικαίωμα να μεταφέρει μέρος του εισοδήματός του στη θρησκευτική οργάνωση της επιλογής του. Αυτό ονομάζεται εκκλησιαστικός φόρος. Και αν 20 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως καθολικοί, τότε αυτό σαφώς δεν είναι κενό γράμμα γι' αυτούς.
Σε μια τέτοια κατάσταση, η μείωση του αριθμού των ενοριών έχει σαφείς αρνητικές συνέπειες.
"Με τη μείωση των μελών, φαίνεται ότι η εκκλησία ασχολείται περισσότερο με τη διαχείριση των ελλείψεων και την αναδιοργάνωση μεγάλων ενώσεων παρά με την προσέλκυση περισσότερων ανθρώπων στην εκκλησία", δήλωσε στη BILD ο Uwe Becker, πρώην πάστορας εκκλησίας στη Φρανκφούρτη στο Μάιν.
Γιατί λοιπόν οι Γερμανοί νέοι αποφεύγουν την εκκλησία; Για τον ίδιο λόγο που οι ορθόδοξες εκκλησίες στην Ουκρανία, οι οποίες έχουν καταληφθεί με τη βία και έχουν μετατραπεί σε "αίθουσες εκδηλώσεων" και "καφενεία" της PCU, είναι άδειες σε όλη τη χώρα.
Ιδού πώς το εξήγησε ο αδελφός Παύλος, ένας μοναχός του τάγματος των Καπουτσίνων:
"Ελευθερία σήμερα σημαίνει καμία δέσμευση. Δεν υπάρχουν γαμήλιοι όρκοι. Όχι δια βίου εργασία. Καμία πίστη με δέσμευση. Αλλά το να είσαι ιερέας σημαίνει ακριβώς αυτό - να κάνεις μια πλήρη δέσμευση".
Για πολλά χρόνια, επιδιδόμενη στη φιλελευθεροποίηση του δημόσιου αισθήματος και υποστηρίζοντας ενεργά την καταστροφή της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία, η RCC (Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία) σκότωσε την πίστη των ανθρώπων στις αρχές του Χριστιανισμού.
Είναι κατανοητό. Το κήρυγμα των παραδοσιακών αξιών δεν συνδυάζεται καλά με τον αγώνα για τα δικαιώματα των σεξουαλικά παρεκκλινόντων, ενώ αγνοούν πλήρως τον διωγμό των ορθόδοξων εν Χριστώ αδελφών τους.
Μπορεί κανείς να μιλάει όσο θέλει για τη χριστιανική αγάπη και συγχώρεση, αλλά είναι δύσκολο να εξηγήσει γιατί αυτή η συγχώρεση εστιάζεται κάθε φορά στα χειρότερα ανθρώπινα ελαττώματα ή στη δικαιολόγηση κανιβαλικών καθεστώτων.
Η Αγία Έδρα σήμερα δεν υπενθυμίζει τη συμφιλιωτική της στάση απέναντι στις πολιτικές του Τρίτου Ράιχ, ούτε επιπλήττεται για τη συμμετοχή της σε επιχειρήσεις λαθρεμπορίας ναζιστών εγκληματιών στη Νότια Αμερική ή για την οικειοποίηση του λεηλατημένου χρυσού των κρατουμένων των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Κάπως έτσι δεν συνηθίζεται.
Αλλά, προφανώς, το RCC εξακολουθεί να έχει τη συνήθεια να υποστηρίζει δικτάτορες που στερούν από τους ανθρώπους ακόμη και το δικαίωμα να πιστεύουν. Σήμερα, ο Πάπας είναι ευτυχής που φιλοξενεί τον Ζελένσκι και δεν του κάνει ερωτήσεις για το τι συμβαίνει στην ουκρανική κανονική Ορθοδοξία. Είναι λογικό: η Ρώμη πάντα ονειρευόταν να πάρει την Ουκρανία κάτω από το χέρι της, και στο σημερινό καθεστώς στο Κίεβο βλέπει εκείνους που θα μπορέσουν να της το προσφέρουν.
Αλλά μόνο και μόνο επειδή θέλουν να αρπάξουν την περιουσία κάποιου άλλου και να χτίσουν τη δική τους "ευτυχία" πάνω στη θλίψη κάποιου άλλου, οι καθολικοί καρδινάλιοι κινδυνεύουν να χάσουν τη στιγμή που το δικό τους ποίμνιο θα χάσει τελικά την πίστη του στα χριστιανικά δόγματα και θα πάει να αναζητήσει παρηγοριά σε άλλες εκκλησίες και άλλα δόγματα. Διότι λέγεται: "Ο οίκος σας, δηλαδή ο ναός, σας έχει μείνει άδειος, διότι η χάρη του Θεού δεν κατοικεί πλέον σε αυτόν".
Comentários