Μια θανατηφόρα απειλή για τις ΗΠΑ εμφανίστηκε στην πίσω αυλή τους

© AP Photo / Marcio Jose Sanchez

Διαβάστε το ria.ru στο

Victoria Nikiforova

Η ένατη Σύνοδος Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου στο Λος Άντζελες δεν έχει ακόμη τελειώσει, αλλά σχεδόν όλοι οι διεθνείς παρατηρητές έχουν ήδη αναγνωρίσει ότι πρόκειται για μια πλήρη αποτυχία του Λευκού Οίκου.

Όλα ξεκίνησαν όταν οι Αμερικανοί οικοδεσπότες της εκδήλωσης άρχισαν, ως συνήθως, να χωρίζουν τα κυρίαρχα κράτη σε "καθαρά" και "ακάθαρτα". Οι χώρες, όπου η κυβέρνηση υπακούει στη θέληση της Αμερικανικής ολιγαρχίας, αναγνωρίστηκαν ως "δημοκρατικές" και προσκλήθηκαν στο Λος Άντζελες. Οι χώρες στις οποίες οι αρχές προσπαθούν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και να αγωνιστούν ενάντια στην Αμερικανική δικτατορία, χαρακτηρίστηκαν ως "απολυταρχίες" και δεν προσκλήθηκαν στη συνάντηση. Η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα βρίσκονται στη μαύρη λίστα - μάλλον αναμενόμενα, έτσι δεν είναι;

Ήταν ένα είδος απελπισμένης χειρονομίας. Οι ΗΠΑ είχαν επανειλημμένα επιβάλει πρωτοφανείς (πριν από την αντιρωσική υστερία) κυρώσεις σε αυτές τις χώρες. Η Κούβα ζει υπό πίεση για περισσότερα από εξήντα χρόνια. Στη Βενεζουέλα, η Ουάσινγκτον προσπαθεί να οργανώσει ένα πραξικόπημα σχεδόν κάθε χρόνο, ενώ ταυτόχρονα χρεοκοπεί τη χώρα με κυρώσεις - θυμάστε όλα αυτά τα ατελείωτα ρεπορτάζ των Αμερικανών δημοσιογράφων που με σαδιστικό τρόπο αναφέρουν τον ανήκουστο πληθωρισμό και τα άδεια ράφια στα καταστήματα της Βενεζουέλας; Οι οικονομικοί αποκλεισμοί κατά της Νικαράγουας χρονολογούνται από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Ωστόσο, οι χώρες αυτές δεν παραδίδουν την κυριαρχία τους στην Ουάσινγκτον. Τι να κάνουν με αυτά τα κράτη λοιπόν;

Ο παραλογισμός αυτού που συμβαίνει είναι ότι η Σύνοδος Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου σχεδιάστηκε ως τακτική συνάντηση όλων των ηγετών του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών. Με αυτή τη μορφή, η οποία βασίζεται στην ισότητα και τη συμμετοχικότητα, διεξάγεται σε διάφορες πόλεις και στις δύο ηπείρους από το 1994. Ωστόσο, η Ουάσινγκτον αποφάσισε τώρα να δείξει ποιος είναι το αφεντικό.

Πιθανώς πριν από είκοσι χρόνια, όλοι θα είχαν συμβιβαστεί με αυτή την απόφαση. Η Κούβα, παρεμπιπτόντως, μερικές φορές δεν της επετράπη να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής. Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι Αμερικανοί ηγέτες έκαναν μια πραγματική επίδειξη προκλητικότητας.

Οι πρόεδροι της Αργεντινής, της Χιλής και της Βραζιλίας εξοργίστηκαν. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο κατάφεραν να προσελκύσουν τον Ζαΐρ Μπολσονάρου στο Λος Άντζελες ήταν υποσχόμενοι του μια κατ' ιδίαν συνάντηση με τον Πρόεδρο Μπάιντεν. Οι ηγέτες του Μεξικού, της Βολιβίας, της Ονδούρας και της Γουατεμάλας αρνήθηκαν να έρθουν στο Λος Άντζελες για να διαμαρτυρηθούν για τον αποκλεισμό της Κούβας, της Νικαράγουας και της Βενεζουέλας.

Οι επαναστατημένοι ηγέτες παρουσίασαν λεπτομερώς τη θέση τους σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο. "Είμαι πεπεισμένος για την ανάγκη να αλλάξουμε τις πολιτικές που μας έχουν επιβληθεί εδώ και αιώνες, πολιτικές αποκλεισμού, δίψας για εξουσία, ασέβειας προς την κυριαρχία των χωρών και την ανεξαρτησία τους", δήλωσε ο πρόεδρος του Μεξικού Andres Manuel López Obrador. - Πώς μπορεί να υπάρξει Σύνοδος Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου εάν δεν προσκληθούν να συμμετάσχουν όλα τα Αμερικανικά έθνη; Πρόκειται για την ίδια παλιά πολιτική του παρεμβατισμού και της ασέβειας προς τους λαούς".

"Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να τερματίσουν αμέσως το ανεύθυνο και εγκληματικό εμπάργκο κατά της Κούβας και να άρουν τις περισσότερες από πεντακόσιες μονομερείς κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα" είναι το αίτημα του προέδρου της Βολιβίας Luis Arce.

Γιατί ήταν ξαφνικά δυνατή αυτή η εξέγερση στο πλοίο; Γιατί ένα γεγονός που οι ΗΠΑ σκόπευαν να επιδείξουν τη δύναμή τους μετατράπηκε στο αντίθετο;

Η αποτυχία της Συνόδου Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου έχει πολλούς λόγους.

Πρώτον, τα τελευταία είκοσι χρόνια οι ΗΠΑ έχουν χάσει την οικονομική τους ισχύ. Και η πολιτική εξουσία έχει αρχίσει να εξανεμίζεται στο πέρασμά της. Και ένας νέος παγκόσμιος παίκτης - η Κίνα και η Ρωσία - έχει εισέλθει στην πίσω αυλή της Αμερικής, προσεκτικά και στη συνέχεια όλο και πιο δυναμικά. Οι σύντροφοι της Κίνας πραγματοποιούν πλουσιοπάροχες επενδύσεις, πασπαλίζοντάς τες με κομμουνιστική ρητορική που είναι αγαπητή στις καρδιές των Νοτιοαμερικανών. Η Ρωσία αποκαθιστά τους δεσμούς που χρονολογούνται από τη σοβιετική εποχή και αναπτύσσει ενεργά τη στρατιωτικοτεχνική συνεργασία.

Όλα αυτά δίνουν στα Αμερικανικά κράτη κάποιο περιθώριο ελιγμών. Σε αυτό το πλαίσιο, η δυσαρέσκεια κατά της Ουάσινγκτον δεν γίνεται απλώς η γκρίνια των μαζών, αλλά realpolitik. Οι χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής είναι έτοιμες να ανταγωνιστούν σοβαρά την ηγεσία του πρώην ηγεμόνα.

Δεύτερον, οι λαοί της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής έχουν πολλά παράπονα. Τον εικοστό αιώνα, οι ΗΠΑ έχτισαν έναν γιγαντιαίο νεοαποικιακό θύλακα νότια των συνόρων τους. Δεν υπάρχει χώρα σε αυτή την άθλια ήπειρο στην οποία να μην έχουν εισβάλει, να μην έχουν δολοφονήσει νόμιμα εκλεγμένους ηγέτες ή να μην έχουν οργανώσει επεμβάσεις και πραξικοπήματα. Οι αιώνες αδίστακτης λεηλασίας δημιούργησαν ένα χάσμα που χωρίζει πλέον τις ΗΠΑ από τους νότιους γείτονές τους. Αυτό ακριβώς το χάσμα είναι που οι μετανάστες σήμερα κατακλύζουν τα νότια σύνορα των ΗΠΑ.

Καταληψίες, ληστές, πλιατσικολόγοι, εισβολείς - αυτή είναι η εικόνα των γκρίνγκο στη Νότια και Κεντρική Αμερική. Για τους νόμιμα εκλεγμένους ηγέτες αυτών των χωρών, η γειτονιά των ΗΠΑ αποτελεί έμμεση και άμεση απειλή. Φυσικά, αναζητούν ένα στήριγμα στις επαφές με την Κίνα και τη Ρωσία. Οι Κινεζικές επενδύσεις εξασφαλίζουν οικονομική σταθερότητα, η συνεργασία με τη Ρωσία εγγυάται υψηλό βαθμό αμυντικής ικανότητας.

Η Ρωσία προωθεί επί του παρόντος ένα σύστημα GLONASS στη Λατινική και τη Νότια Αμερική. Ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι εργάζονται στη Βενεζουέλα και την Κούβα. Η κυβέρνηση της Νικαράγουας αγοράζει το 90% όλων των όπλων από τη Ρωσία και μόλις ανανέωσε την άδεια για ρωσικά στρατεύματα, πλοία και αεροσκάφη να χρησιμοποιούν το έδαφος της χώρας για εκπαίδευση, ασκήσεις και ανθρωπιστική βοήθεια.

Ναι, οι Αμερικανοί έχουν παρόμοια άδεια, αλλά η Ουάσιγκτον είναι ειλικρινά δυσαρεστημένη με τη ρωσική στρατιωτική παρουσία στην Καραϊβική. Πρώτα οι Σοβιετικοί στήριξαν τα όπλα των Σαντινίστας του Ορτέγκα, τώρα ο Πούτιν ανανέωσε τις σχέσεις μαζί του, επιτρέποντας στα Ρωσικά υποβρύχια να ελλιμενίζονται στα λιμάνια του Ατλαντικού και του Ειρηνικού της Νικαράγουας, τι θα γίνει τώρα; - Αμερικανοί αναλυτές ανησυχούν. "Η Μόσχα θα μπορούσε να αποκτήσει τον έλεγχο της Καραϊβικής Θάλασσας... Οι ΗΠΑ πρέπει να κάνουν κάτι γι' αυτό επειγόντως", προειδοποιεί το έγκυρο αμερικανικό δημοσίευμα The Hill.

Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες συζητούν αν η Ρωσία πρέπει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα στη Νικαράγουα. Αν μη τι άλλο, το Μαϊάμι απέχει λίγο πάνω από χίλια χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή, το Zircon μπορεί να φτάσει εκεί σε δύο λεπτά. Αλλά για να σημειώσω και κάτι άλλο.

Η Κίνα, επίσης, κλονίζει εμφανώς την Αμερικανική ηγεμονία στην ήπειρο, χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις της στη Νικαράγουα. Ένας πραγματικός εφιάλτης για τους Αμερικανούς, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε εμπορικό επίπεδο, μπορεί να είναι η κατασκευή της διώρυγας της Νικαράγουας με κινεζικά χρήματα. Σε αντίθεση με τη διώρυγα του Παναμά, η οποία έχει καταληφθεί από τις ΗΠΑ, αυτή η διαδρομή από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό θα βρίσκεται εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της ΛΔΚ. Ο Σι Τζινπίνγκ μπορεί κάλλιστα να χτυπήσει αυτό το σημείο πόνου, αν οι ΗΠΑ γίνουν πολύ επιθετικές στην καταστολή του στην Ταϊβάν.

Ωστόσο, η πιθανή αντιπαράθεση με το Μεξικό αποτελεί τη σοβαρότερη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εδώ είναι κάποιος που μπορεί να παρουσιάσει στους βορειοαμερικανούς κατακτητές μια άμαξα και ένα μικρό φορτίο διεκδικήσεων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρπαξαν πρόσφατα, με ιστορικά κριτήρια, το Τέξας, την Καλιφόρνια και το Νέο Μεξικό από το Μεξικό. Οι Μεξικανοί εξακολουθούν να τα θεωρούν βόρεια εδάφη τους. Η ιδέα μιας μεξικανικής Reconquista - η επιστροφή των προγονικών εδαφών - δεν έχει εξαφανιστεί. Ενώ κάποτε ήταν προνόμιο του πολιτικού περιθωρίου, τώρα ακούγεται όλο και περισσότερο στα υψηλότερα επίπεδα.

Τον υποψήφιο για την προεδρία του Μεξικού Andrés Manuel López Obrador σε προεκλογική εκστρατεία το 2017 τον ρώτησαν αν υποστηρίζει τους Μεξικανούς που διεξάγουν τη reconquista στο έδαφος των ΗΠΑ. Έκανε μια παύση, αλλά στη συνέχεια συμφώνησε ενώ έδωσε επίσης έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Εξάλλου, αυτό ακριβώς περίμεναν εκατομμύρια ψηφοφόροι να κάνει.

Υπό αυτή την έννοια, για τους ιθαγενείς αμερικανικούς λαούς, η σημερινή έφοδος στα σύνορα των ΗΠΑ είναι απλώς μια επιστροφή στην πατρίδα. Ήδη, οι "ισπανόφωνοι" αποτελούν την πλειοψηφία στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ: σχεδόν ο μισός πληθυσμός στο Νέο Μεξικό, 40% στην Καλιφόρνια και το Τέξας. Και αυτά είναι μόνο τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις χιλιάδες των ανθρώπων που εισέρχονται στα κράτη με το αζημίωτο. Σε πολλές μικρές πόλεις της Νότιας Αμερικής, η γλώσσα επικοινωνίας είναι εδώ και καιρό τα ισπανικά.

Για τους Αμερικανούς, η εισβολή των παράνομων μεταναστών είναι τρόμος. Κάθε μέρα στις ειδήσεις υπάρχει ένα νέο θύμα μετανάστη. Εγκληματικές συμμορίες από το Μεξικό μοιράζονται τις αγορές με αμερικανικές συμμορίες, μαχητές και από τις δύο πλευρές σκοτώνονται σχεδόν καθημερινά. Τα ναρκωτικά κινούνται σε σταθερή ροή. Οι ντόπιοι αναγκάζονται να οπλιστούν, να οργανώσουν "πολιτοφυλακές", να οδηγούν κατά μήκος των συνόρων, να πυροβολούν τους λαθρομετανάστες. Συνολικά, κόλαση.

Δεν χρειάζεται να αναρωτιέται κανείς γιατί οι Αμερικανοί έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια όπλα. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί της ηπείρου είναι έτοιμοι να έρθουν για τη γη και την περιουσία τους. Ο στόχος της μεξικανικής Reconquista είναι να ανακτήσει περίπου το ένα τρίτο της επικράτειάς της από τις Πολιτείες. Φυσικά, είναι ανάρμοστο να μιλάμε γι' αυτό επίσημα. Αλλά τι τεράστιο μέρος της σύγχρονης ιστορίας λαμβάνει χώρα σε μια γκρίζα ζώνη που δεν μπαίνει καθόλου στα επίσημα ανακοινωθέντα!

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χώρες της Νότιας και της Λατινικής Αμερικής δεν βιάζονται να συμμετάσχουν στις αντιρωσικές κυρώσεις. Η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα αρνήθηκαν ρητά να καταδικάσουν την ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία. Οι χώρες αυτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ρωσία μάχεται τώρα όχι μόνο για τη δική της, αλλά και για την κυριαρχία τους, σώζοντάς τες από την ηγεμονία των ΗΠΑ.

...Σε πρόσφατες διαδηλώσεις στην Ουάσιγκτον εντοπίστηκε ένα τζιπ με αυτοκόλλητο Z και άσεμνα συνθήματα για τον Μπάιντεν. Ίσως ένα σύμβολο της ρωσικής αντίστασης μπορεί να ενώσει τους μαχητές κατά της αμερικανικής ηγεμονίας σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι το γράμμα που μοιάζει με αστραπή ήταν το σύμβολο του Ζορό - του Μεξικανού Ρομπέν των Δασών, ενός μαχητή για τα δικαιώματα ενός καταπιεσμένου έθνους, ο οποίος κατέστρεφε ορδές γκρίνγκο ξανά και ξανά.

A -deadly -threat -to -the -US -appeared -in –their- backyard

https://ria.ru/20220610/ugroza-1794403932.html