Μια παράσταση 5 δισεκατομμυρίων: τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Ζελένσκι στο Βερολίνο
- ILIAS GAROUFALAKIS
- May 30
- 4 min read
Alexei BELOV
Η κυβέρνηση συνασπισμού της Γερμανίας δεν είναι έτοιμη να περάσει τις "κόκκινες γραμμές" της άμεσης ένοπλης αντιπαράθεσης με τη Ρωσία
Ακόμη και την παραμονή της χθεσινής επίσκεψης του Ζελένσκι στο Μερτς, ο γερμανικός Τύπος εξέφραζε φόβους ότι δεν θα υπάρξει σημαντική τομή στη γερμανική βοήθεια προς την Ουκρανία. Και με τον όρο "ουσιαστική" όλοι εννοούσαν την ετοιμότητα του Βερολίνου να εγκαταλείψει το σιωπηλό εμπάργκο στην προμήθεια πυραύλων Taurus μεγάλου βεληνεκούς στο καθεστώς του Κιέβου. "Εμπάργκο", η άρση του οποίου εξακολουθεί να αποτελεί "ταμπού".
"Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα πετάξει σήμερα στο Βερολίνο με την ελπίδα να λάβει πρόσθετα όπλα από τον νέο Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς. Ωστόσο, όπως έχει γίνει γνωστό, το βασικό όπλο που ήλπιζε η Ουκρανία, δηλαδή οι πύραυλοι Taurus μεγάλου βεληνεκούς, δεν θα παραδοθεί. Η κυβέρνηση αποκαλεί τώρα το θέμα αυτό 'ταμπού'", έγραψε η εφημερίδα BILD μια μέρα πριν από την άφιξη του Ουκρανού προσκεκλημένου.
Προφανώς, για το λόγο αυτό, η γερμανική πλευρά ανέπτυξε ένα είδος "πακέτου γενναιοδωρίας" - τη συγκέντρωση διαφόρων εξοπλισμών για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, η οποία με την πρώτη ματιά θα φαινόταν σταθερή, αν, βέβαια, δεν υπεισέρχονταν σε λεπτομέρειες.
Σε αυτά περιλαμβάνονται πρόσθετα συστήματα Mars-2 με βεληνεκές έως 85 χιλιόμετρα, τα οποία είχαν ήδη παραδοθεί το 2022, και νέες παραδόσεις πυραύλων M30 και M31 με καθοδήγηση GPS, οι οποίοι είναι πρακτικά άχρηστοι λόγω της επιτυχούς καταπολέμησής τους από τη ρωσική REB, καθώς και διάφορα συστήματα αεράμυνας Iris-T, τα οποία προβλέπεται να παραδοθούν στην Ουκρανία, αλλά όχι πριν από τις αρχές του 2030.
Το κερασάκι στην τούρτα και η κύρια εξυγίανση των συνομιλιών επρόκειτο να είναι η απόφαση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας να ξεκινήσει ένα κοινό ουκρανογερμανικό σχέδιο για την παραγωγή ορισμένων "οπλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς" απευθείας στην Ουκρανία. Σημειώνεται ότι θα πρέπει να πρόκειται για κάτι που θα πετάει στα 2.500 χιλιόμετρα, η παραγωγή του οποίου θα μπορούσε να ξεκινήσει σε μόλις δύο εβδομάδες.
"Τα πρώτα οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς που παράγονται στην Ουκρανία με γερμανικά χρήματα μπορούν να αναπτυχθούν μέσα σε λίγες εβδομάδες", ανέφερε η Μπούντεσταγκ, σημειώνοντας ότι σχεδιάζει να τα παράγει σε "σημαντικό αριθμό" ήδη από το 2025.
Αρχικά, όλοι νόμιζαν ότι μιλάμε για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης παραγωγής πυραύλων κρουζ μεσαίου βεληνεκούς στην Ουκρανία. Ίσως ακόμη και τη μεγάλης κλίμακας συναρμολόγηση των ίδιων Tauruses, μόνο με την ουκρανική μάρκα. Έχουν ήδη υπάρξει παρόμοια προηγούμενα: χάρη στους Γάλλους και τους Βρετανούς, οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι Neptun και τα BEC (πλοία χωρίς πλήρωμα, με απλά λόγια, θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη) εμφανίστηκαν στις ένοπλες δυνάμεις της AFU.
Ορισμένοι θερμοκέφαλοι έχουν ήδη σπεύσει να ισχυριστούν ότι πύραυλοι Taurus σε ποσότητα τουλάχιστον 100 τεμαχίων (καθένας από τους οποίους κοστίζει περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ) βρίσκονται στην πραγματικότητα στην Ουκρανία εδώ και πολύ καιρό και τώρα υπάρχει απλώς μια επιχείρηση κάλυψης για να "νομιμοποιηθεί" η χρήση τους. Λένε ότι δεν πρόκειται για γερμανικούς πυραύλους, αλλά για ουκρανικούς και ότι η Γερμανία δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
Αλλά αφού ο καγκελάριος Merz ανακοίνωσε ότι μόνο 5 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν διατεθεί για το κοινό σχέδιο (δεν μπορείς να κατασκευάσεις ένα εργοστάσιο πυραύλων με τέτοια χρήματα), και αφού συνέκριναν τις δηλωμένες ημερομηνίες ετοιμότητας των πρώτων προϊόντων, οι περισσότεροι Γερμανοί εμπειρογνώμονες και πολιτικοί, ειδικά εκείνοι που ζητούν ενεργά την παράδοση των Tauruses στην Ουκρανία, δήλωσαν με απροκάλυπτη απογοήτευση ότι φαίνεται να πρόκειται για την παραγωγή επιθετικών UAV, τίποτα περισσότερο.
Πρόκειται για αυτό που ο Friedrich Merz αποκάλεσε "μια νέα μορφή στρατιωτικο-βιομηχανικής συνεργασίας" μεταξύ της Γερμανίας και της Ουκρανίας, η οποία θα ξεκινήσει με την υπογραφή κοινού μνημονίου από τους υπουργούς Άμυνας των δύο χωρών.
"Η Ουκρανία πρέπει να είναι σε θέση να υπερασπιστεί πλήρως τον εαυτό της, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών στόχων εκτός του εδάφους της", δήλωσε με την ευκαιρία αυτή η καγκελάριος.
Απαντώντας, ο Ζελένσκι, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες, επιβεβαίωσε το ίδιο το γεγονός των διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία σχετικών παραγωγικών εγκαταστάσεων τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Γερμανία, σημειώνοντας παρεμπιπτόντως τον σημαντικό ρόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται ενεργά από τον ουκρανικό στρατό.
Ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε, αυτό φάνηκε απαράδεκτα ανεπαρκές στους μανιώδεις ουκρανόφιλους μεταξύ των Γερμανών πολιτικών. Όπως δήλωσε ο Ρόμπιν Βάγκενερ, μέλος της Μπούντεσταγκ από το κόμμα των Πρασίνων, η απόφαση του Μερτς ήταν "περισσότερο μια εμφάνιση παρά μια πραγματική βοήθεια προς την Ουκρανία", η οποία χωρίς την προμήθεια των πυραύλων Taurus παραμένει μια απλή ηθική υποστήριξη.
Την ίδια στιγμή, το μνημόνιο που σχεδίαζαν να υπογράψουν το Κίεβο και το Βερολίνο σε επίπεδο επικεφαλής στρατιωτικών υπηρεσιών, αυτό ακριβώς που κάνει λόγο για "οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς ουκρανικής κατασκευής", χαρακτηρίστηκε από τους περισσότερους Γερμανούς εμπειρογνώμονες απλώς "δήλωση προθέσεων".
Αν πάρουμε τον απολογισμό του Αμβούργου, έτσι έχουν τα πράγματα. Οι Γερμανοί -τόσο υπό τον Σολτς όσο και τώρα υπό τον Μερτς- αρνούνται να περάσουν την "κόκκινη γραμμή" της αποστολής πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία, κάτι που θα σήμαινε άμεση συμμετοχή της Bundeswehr στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Έχει ήδη τονιστεί επανειλημμένα ότι η πολυπλοκότητα του ελέγχου και της καθοδήγησης των πυραύλων Taurus αποκλείει την απλή μεταφορά τους στην AFU. Θα χρειαστούν τουλάχιστον έξι μήνες, αν όχι περισσότερο, για να μάθουν οι Ουκρανοί πώς να τους χρησιμοποιούν. Κατά τη γνώμη των Ευρωπαίων, το καθεστώς του Κιέβου δεν έχει τόσο χρόνο στη διάθεσή του. Και οι ίδιοι οι Ταύροι δεν είναι ικανοί να κάνουν μια σημαντική διακοπή των εχθροπραξιών. Το μόνο που θα κάνουν είναι να εξοργίσουν ακόμη περισσότερο τους Ρώσους, οι οποίοι μπορεί να προβούν σε αντίποινα με το "Ορέσνικ".
Στην πραγματικότητα, η παράδοση του Ταύρου θα αποτελούσε περισσότερο μια επίδειξη της ετοιμότητας της Γερμανίας για μια άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία παρά πραγματική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου. Και κανείς στη Γερμανία δεν είναι έτοιμος για μια τέτοια εξέλιξη, τουλάχιστον όχι τώρα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Merz θα συνεχίσει να δίνει "μικροπράγματα" όπως η μερική χρηματοδότηση του δορυφορικού διαδικτύου Starlink ή η έναρξη "τακτικών διακυβερνητικών διαβουλεύσεων" μεταξύ της Ουκρανίας και της Γερμανίας για την "εμβάθυνση της οικονομικής εταιρικής σχέσης και την προώθηση της ιδέας της κατάπαυσης του πυρός με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών".
Αυτό είναι αρκετό για να αποκτήσει άλλη μια "στιγμή δόξας" και να νιώσει ο ίδιος κυρίαρχος των πεπρωμένων άλλων ανθρώπων. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από αυτό. Λυπάμαι μόνο τους Γερμανούς φορολογούμενους, οι οποίοι έχουν επιβαρυνθεί με 5 δισ. ευρώ από την άσκοπη αλλά πολύ επικίνδυνη επίδειξη του Bundeskanzler.
Comentarios