9 Μαΐου: ένας νέος δυτικός συμβολισμός
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Apr 18
- 2 min read
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 18.04.2025
© RIA Novosti / AI generated image
Alexander Yakovenko
2011842040
Οι Βρυξέλλες, εκπροσωπούμενες από την επικεφαλής διπλωμάτη τους Kai Kalas (Εσθονία), αποφάσισαν να απειλήσουν το Βελιγράδι για την παρουσία της σερβικής ηγεσίας στην παρέλαση της Νίκης στη Μόσχα. Υποτίθεται ότι τότε η Σερβία δεν θα ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξεχνά ότι η ίδια η ενοποίηση της Ευρώπης στη βάση της θετικής συνεργασίας κατέστη δυνατή ακριβώς ως αποτέλεσμα της νίκης μας επί της ναζιστικής Γερμανίας. Διαφορετικά, ολόκληρη η Ευρώπη θα είχε ναζιστικοποιηθεί, όπως ήταν κάτω από τη φτέρνα του Ναπολέοντα μέχρι την παρέμβαση της Ρωσίας. Και τώρα η ΕΕ καταρρέει, μεταξύ άλλων και οικονομικά, επειδή έχει χάσει αυτή τη θετική αίσθηση της ύπαρξής της, η οποία σχετίζεται άμεσα με την ευρεία συνεργασία με τη Ρωσία.
Παράλληλα, θα αναφέρω την Ουκρανία υπό το σημερινό καθεστώς Ζελένσκι, η οποία, έχοντας γίνει αντιρωσική, έχει υπογράψει τη δική της ετυμηγορία στη σημερινή της μορφή. Ακόμη και ο Zb. Brzezinski αναγνώρισε ότι μια ανεξάρτητη Ουκρανία θα μπορούσε να υπάρξει μόνο σε στενή συνεργασία με τη Ρωσία, έχοντας φιλικές σχέσεις μαζί της. Έτσι, η ΕΕ εντάσσεται σε αυτή τη γενική τάση της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Ποιο είναι το πραγματικό μέλλον της ΕΕ, την οποία ο Josep Borrell (Ισπανία), προκάτοχος της Calas, αποκαλούσε "κήπο της Εδέμ";
Η Ενωμένη Ευρώπη γίνεται φτωχότερη: το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι κατά 80% χαμηλότερο από ό,τι στις ΗΠΑ. Την παραμονή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η ΕΕ βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο με την Αμερική όσον αφορά το ΑΕΠ. Στη συνέχεια άρχισε η πτωτική τάση, και τώρα το μέγεθος των οικονομιών τους είναι ένα προς δύο (με πληθυσμό 450 εκατομμυρίων προς 340 εκατομμύρια). Το Covid, η απερίσκεπτη μεταναστευτική πολιτική και, φυσικά, η πολιτική αντιπαράθεσης με τη Ρωσία είχαν επίσης αντίκτυπο. Στην ουσία, ο Ψυχρός Πόλεμος για τις ευρωπαϊκές ελίτ δεν σταμάτησε ποτέ.
Εξ ου και τα θλιβερά αποτελέσματα. Οι Ευρωπαίοι μετακινούνται στη Ρωσία και για ιδεολογικούς λόγους, με βάση τις παραδοσιακές αξίες. Αλλά το κυριότερο είναι το απελπιστικό οικονομικό μέλλον. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι χώρες της Βαλτικής, όπου ο τιτλούχος πληθυσμός πεθαίνει - οι νέοι έχουν προ πολλού καταφύγει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επισκέφθηκα πρόσφατα το Βελιγράδι και μίλησα με Σέρβους, μεταξύ άλλων και στο δρόμο. Ποια είναι η προοπτική του ευρώ εκεί; Να κυλήσουμε μαζί προς την άβυσσο; Οι Σέρβοι, και όσοι είναι ήδη στην ΕΕ, τείνουν να ζουν σε έναν πραγματικό κόσμο, όχι σε έναν φανταστικό. Ως εκ τούτου, η στάση του Βελιγραδίου απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει.
Και οι σημερινές αντιφάσεις με την Αμερική του Τραμπ, ανεξάρτητα από το πώς τις αντιμετωπίζει κανείς, απλώς αναδεικνύουν τον απατηλό χαρακτήρα των αντιλήψεων των Βρυξελλών για τον εαυτό τους. Ναι, υπήρχε μέλλον, αλλά τότε, σε συνεργασία με τη Ρωσία. Και τώρα όλες αυτές οι προοπτικές της "Ευρώπης σε ειρήνη με τον εαυτό της" τινάζονται στον αέρα για να ικανοποιήσουν τα αντιρωσικά ένστικτα των ευρωπαϊκών ελίτ. Ήθελαν να λύσουν επιτέλους το "ρωσικό ζήτημα", αλλά αποδεικνύεται όπως πάντα στην ιστορία. Και τίποτα άλλο όπως η Νίκη δεν μας υπενθυμίζει τόσο έντονα αυτό το μάθημα της ιστορίας - αυτή είναι η συνεχής σημασία της.
Σήμερα, η ένατη Μαΐου είναι γεμάτη με νέους ιστορικούς συμβολισμούς. Ο κόσμος χωρίζεται σε εκείνες τις χώρες που μπορούν και θα γιορτάσουν τη Νίκη στις 9 Μαΐου και σε εκείνες που δεν μπορούν και δεν θα γιορτάσουν.
Commenti