Δεν νοιάζονται για τα παιδιά και τις γυναίκες: η χώρα έχει επιλέξει ποιους θα σώσει

© AFP 2021 / STR Οι άνθρωποι περιμένουν να επιβιβαστούν σε Γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, Αφγανιστάν - RIA Novosti, 1920, 21.08.2021

Έλενα Καράγιεβα Το Γαλλικό κρατικό ραδιόφωνο France Info στην ιστοσελίδα του δημοσίευσε ανοιχτή επιστολή προς τους κορυφαίους διανοούμενους της χώρας, στην οποία απευθύνουν έκκληση στον Πρόεδρο να εκκενώσουν τους«καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, ζωγράους, συγγραφείς, επιμελητές εκθέσεων» από την Καμπούλ.

Η επιστολή, σύμφωνα με αναφορές που εμφανίστηκαν λίγες ώρες αργότερα, έφτασε στον παραλήπτη: ο Μακρόν διέταξε να στείλει για τους Αφγανούς διανοούμενους, ένα στρατιωτικό αεροσκάφος. Ας σταματήσουμε να τονίσουμε: η παριζιάνικη διανόηση προέτρεψε να εξάγει όχι παιδιά, ούτε ασθενείς, ούτε ηλικιωμένους, ούτε αυτούς που, για παράδειγμα, υπηρέτησαν στο στρατό, ούτε μεταφραστές που εργάζονταν για τον γαλλικό στρατό και που τώρα κινδυνεύουν με θάνατο , αλλά τους δικούς τους. Συνάδελφοι, ας το πούμε έτσι. Επιπλέον, είναι δικοί τους με την κυριολεκτική έννοια, αφού αυτοί οι άνθρωποι έλαβαν γενναιόδωρα κεφάλαια για να προωθήσουν τις ιδέες της δυτικοποίησης της Αφγανικής κοινωνίας από τα χέρια αυτής της παριζιάνικης διανόησης . Έτσι, η Ευρώπη έχει περιγράψει τις προτεραιότητές της για το ποιον πρόκειται να φιλοξενήσει εισάγοντας ένα πραγματικό απαρτχάιντ. Μόνο που δεν βασίζεται στο χρώμα του δέρματος, αλλά στα εκπαιδευτικά προσόντα και, όχι λιγότερο σημαντικό, στα χρόνια αποδεδειγμένης πίστης στους ιδιοκτήτες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η απόφαση είναι πανευρωπαϊκή, που εγκρίθηκε, όπως θα έπρεπε να είναι στην ΕΕ, στη βάση της συναίνεσης, αφού ο Εμμανουήλ Μακρόν, απευθυνόμενος στο έθνος αυτή την εβδομάδα, το δήλωσε άμεσα. Λοιπόν, όσο είναι δυνατόν για έναν πολιτικό του επιπέδου του, φυσικά. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, μια χώρα όπου σε όλα τα δημόσια κτίρια εκτίθενται , ακόμη και στις παιδικές χαρές, οι λέξεις Liberté, Égalité, Fraternité ("Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα" — το επίσημο σύνθημα του κράτους) είπε "θα παρέχει καταφύγιο σε όσους έχουν ανάγκη, αλλά θα διευθετήσει τις αναφορές με βάση την ισχύουσα νομοθεσία", προκειμένου να αποφευχθούν μεγάλες ανεξέλεγκτες ροές των μεταναστών, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο αυτούς που τους αποδέχονται και να προστατεύσει τον εαυτόν τους από αυτούς." Η Γαλλία σκοπεύει να πάρει περίπου 30 χιλιάδες Αφγανούς. Ο Μακρόν υπενθύμισε τη συνομιλία με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ, τονίζοντας ότι συμμερίζεται αυτή την θέση. Η Γερμανία, από την πλευρά της, ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να δεχτεί περίπου τον ίδιο αριθμό μεταναστών από το Αφγανιστάν (περιλαμβάνει μέλη των οικογενειών), η Βρετανία, αν και δεν βρίσκεται πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέστησε σαφές ότι δεν τους πειράζει να ανοίξουν την πόρτα του Βασιλείου μπροστά σε 20 χιλιάδες πρόσφυγες. Η Εσθονία, αρχικά λέγοντας ότι θα χρειαστούν εκατό (100) άτομα, αποφάσισε να ρίξει νερό στον μύλο και αύξησε την ποσόστωση ήδη τρεις φορές: μέχρι 300 (τριακόσια) άτομα. Οι αριθμοί αυτοί είναι ανέκδοτοι κάποια άλλη στιγμή θα είχε προκαλέσει σαρκαστικό γέλιο: ο συνολικός αριθμός του πληθυσμού του Αφγανιστάν (η απογραφή δεν έχει διεξαχθεί, οπότε οι αριθμοί μπορούν να είναι μόνο κατά προσέγγιση) υπερβαίνει τα 35 εκατομμύρια ανθρώπους. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι λιγότερο από το ένα τοις εκατό του ενήλικου πληθυσμού συνδέθηκε με ευρωπαϊκούς θεσμούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς, αυτό υπερβαίνει την ποσόστωση που ανακοίνωσε η ΕΕ κατά τουλάχιστον μια τάξη μεγέθους. Σε γενικές γραμμές, όσον αφορά την αποχώρηση από τους πρώην συμμάχους, η εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών είχε μακρά και τεράστια. Η Γαλλία διακρίθηκε ιδιαίτερα. Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε όχι πολύ καιρό τα γεγονότα (2015), όταν στις στρατιωτικές ενέργειες που συμφωνήθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο (μεταξύ Πούτιν και Ολάντ) εναντίον του ισλαμικού κράτους IG * οι Γάλλοι έστειλαν μια ομάδα με επικεφαλής την ναυαρχίδα τους δηλαδή αεροπλανοφόρο ναυαρχίδα Charles de Gaulle στα ύδατα της Μεσογείου στις Συριακές ακτές και οι Ρώσοι πιλότοι στις βόμβες ΄ζωγράφιζαν επιγραφές " αυτό είναι για σας-για το Παρίσι!"(Ο Πούτιν είπε τότε ότι "θυμόμαστε τη Συμμαχική Αδελφότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τις παραδόσεις του"), καθώς σε λιγότερο από δέκα ημέρες, χωρίς να ενημερώσουν κανέναν, χωρίς να ενημερώσουν τους Συμμάχους, η ομάδα με το αεροπλανοφόρο υποχώρησε από την περιοχή των υδάτων της Συρίας. Λίγα χρόνια αργότερα, έγινε γνωστό ότι ο Ομπάμα, έχοντας μάθει για τη ρωσο-γαλλική συνεργασία, κάλεσε τον Ολάντ σε οργή και ουσιαστικά τον διέταξε να σταματήσει κάθε συντονισμό στρατιωτικών ενεργειών με τη Ρωσία εναντίον των τρομοκρατών του ισλαμικού κράτους*. Και μπορείτε να θυμηθείτε τα γεγονότα του αποικιακού πολέμου στην Αλγερία (1954-1962), όπου στο πλευρό της Γαλλίας ενάντια στους αντάρτες του εθνικού απελευθερωτικού μετώπου πολέμησαν, όπως ονομάζονταν από τους ίδιους τους Γάλλους, οι Hark. Οι Hark ανήκαν κυρίως στους αυτόχθονες Berbers και εντάχθηκαν στους αποίκους, ελπίζοντας να λάβουν περισσότερα δικαιώματα και ευκαιρίες για την εθνοτική τους ομάδα. Λίγους μήνες πριν από το τέλος του πολέμου, όταν σκιαγραφήθηκαν τα περιγράμματα των συμφωνιών των Ευβοίων το 1962, οι Χάρκς κατόπιν εντολής του Παρισιού ήταν υποχρεωμένοι να παραδώσουν όλα τα όπλα που πήραν από τον Γαλλικό στρατό (πως θα έδενε το γλυκό;). Την επόμενη μέρα μετά την υπογραφή του εγγράφου, στο οποίο η Αλγερία κέρδισε την ανεξαρτησία της, οι Harks έμαθαν ότι δεν είναι πλέον απαραίτητοι. Μόνο οι Harks, αριθμούσαν (και με τα μέλη της οικογένειας τους) περίπου 350 χιλιάδες άνθρωποι. Με τεράστιες προσπάθειες, μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες μπόρεσαν να μετακομίσουν στη Γαλλία και οι υπόλοιποι απλώς εμποδίστηκαν από τη νέα κυβέρνηση για τον λόγο ότι είχαν συνεργαστεί με τους αποικιοκράτες Τους σκότωσαν όλους δεν γλίτωσαν ούτε καν τα βρέφη. Και μόνο μετά από περισσότερα από 60 χρόνια, οι Γάλλοι αξιωματούχοι μουρμούρισαν ότι ναι, φυσικά, δεν εξελιχθηκε πολύ όμορφα τότε, όχι αρκετά στο πνεύμα του ανθρωπισμού και των ευρωπαϊκών αξιών, για τις οποίες, φυσικά, λυπούμαστε τρομερά σήμερα. Μόνο ένας πολύ αφελής, πολύ αθώος λαός θα μπορούσε να υποθέσει ότι, το να φύγεις από το Αφγανιστάν ντροπιασμένος (η ναπολεόντεια μάχη της Μπελεζίνα σε αυτό το υπόβαθρο μοιάζει με παράδειγμα θάρρους και αριστοκρατίας), οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί με τον εαυτό τους στο τρένο θα μπορούσαν να πάρουν τον οποιονδήποτε. Η διατριβή για τη σωτηρία, του καταφύγιου, του καταλύματος και του φαγητού παύει να είναι σημαντική όταν πρόκειται για τη διάσωση του δικού του πολιτικου καταφύγιου. Για τον Μακρόν, ο οποίος θα εκλεγεί σε λιγότερο από οκτώ μήνες, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ποιοι "Αφγανοί πρόσφυγες", παρακαλώ; Σε μια χώρα όπου πάνω από το ήμισυ του ενήλικου (δηλαδή του εκλογικού) πληθυσμού -δηλαδή το 64%- βλέπει άμεση σχέση "μεταξύ μετανάστευσης και τρομοκρατίας", κανένας πολιτικός δεν θα συμφωνούσε να αυτοκτονήσει ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στους Αφγανούς. Έτσι, λίγο πάνω από οκτώμισι χιλιάδες αιτήσεις ασύλου ετησίως για Αφγανούς (περισσότερες από όσες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, όπως έχει ήδη ισχυριστεί η υπουργός Εξωτερικών Marlene Schiappa) αποτελούν μακρά διπλωματικά παιχνίδια με το Ιράν, το Πακιστάν και την Τουρκία, όπου οι αιτούντες μπορούν υποτίθεται να περιμένουν τη σειρά τους για άδειες εισόδου στην ΕΕ. Φυσικά, αυτή η χάρη από την Άγκυρα, την Τεχεράνη και το Ισλαμαμπάντ δεν θα είναι δωρεάν (υπάρχει προηγούμενο: επειδή δεν άφησε τους Σύρους να περάσουν στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Τουρκία λαμβάνει 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από αυτήν). Σήμερα, οι Βρυξέλλες δεν θα κάνουν οικονομία αν δεν θέλουν να δουν πρόσφυγες από το Αφγανιστάν στο έδαφος της ΕΕ. Φυσικά, θα μετακομίσουν κάποιοι από αυτούς, όσοι γνωρίζουν άπταιστα τις ευρωπαϊκές γλώσσες, έχουν πανεπιστημιακά πτυχία ή κάνουν "πολιτικά σημαντικό έργο". Όλοι οι άλλοι μπορούν να παραδώσουν τα παιδιά τους έξω από τον φράχτη του αεροδρομίου (όπως παρέδιδαν τα μωρά στα εβραϊκά γκέτο κατά τη διάρκεια του πολέμου με την ελπίδα να σωθούν), να ικετεύουν, να φωνάζουν, να απαιτούν - η ΕΕ, άλλωστε, εκτιμά την ελευθερία του λόγου και με αυτή τη μορφή. Είμαστε όλοι μάρτυρες όχι μόνο μιας πολιτικής κρίσης όπου "κάτι πήγε στραβά", όχι μόνο μιας στρατιωτικής αποτυχίας όπου οι μυστικές υπηρεσίες και ο στρατός τα θαλάσσωσαν, όχι μόνο ενός χάους όπου μπορεί να χυθεί πολύ μεγάλο αίμα. Γινόμαστε μάρτυρες μιας τεκτονικής μετατόπισης και κατάρρευσης των αξιών που η Ευρώπη έχει επανειλημμένα διακηρύξει, που έχουν διακηρυχθεί από όλες τις υψηλές εξέδρες και τις πλατφόρμες των μέσων ενημέρωσης ότι αποτελούν τον πυρήνα της ΕΕ - βλέπουμε ότι αυτές οι αξίες υπάρχουν "μόνο για τους δικούς τους ανθρώπους". Οι αξίες αυτές είναι προφανώς διαστρωματωμένες, και η διαστρωμάτωση είναι σημάδι του Μεσαίωνα. Όπως η ειλικρίνεια, η ευγένεια και το έλεος για τους πεσόντες και τους αδύναμους είναι χαρακτηριστικά της Αναγέννησης. Είναι μόνο θέμα χρόνου να καταρρεύσει ο πολιτισμός - όχι κάτω από την επίθεση των βαρβάρων, αλλά ως αποτέλεσμα της απληστίας, της βλακείας και της ανθρώπινης χρεοκοπίας αυτών που διοικούν σήμερα την ΕΕ. Η ΕΕ βρίσκεται στο δρόμο προς τα κάτω, όπου κάθε βήμα είναι στο αίμα όσων πίστεψαν στα ευρωπαϊκά ιδεώδη. Ευρώπη, προδοσία είναι το όνομά σου! *Τρομοκρατική οργάνωση απαγορευμένη στη Ρωσία. https://ria.ru/20210821/frantsiya-1746603629.html