© AP Photo / Mindaugas Kulbis
Διαμαρτυρίες έξω από το κτίριο του κοινοβουλίου στο Βίλνιους της Λιθουανίας - RIA Novosti, 1920, 14.08.2021
Irina Alksnis
Χθες, ο πρωθυπουργός της Λευκορωσίας Roman Golovchenko δήλωσε ότι μέχρι τον Δεκέμβριο η χώρα θα είναι έτοιμη να μεταφορτώσει λιπάσματα ποτάσας μέσω ρωσικών - αντί λιθουανικών - λιμανιών.
Η πληροφορία αυτή ήταν ένα φυσικό συμπλήρωμα των ειδήσεων που έρχονταν από τη Βαλτική Δημοκρατία όλη την προηγούμενη εβδομάδα - και θύμιζε τακτικά τη μελωδία για το νησί της κακής τύχης. Η περιοχή έχει πολύ καιρό να δει τέτοια συγκέντρωση προβλημάτων και πραγματικά ηχηρά -σε διεθνές επίπεδο- σκάνδαλα.
Πρώτον, η μεταναστευτική κρίση στη Λιθουανία εισήλθε αυτή την εβδομάδα στην επόμενη, και αρκετά λογική, φάση: ξέσπασαν ταραχές στους καταυλισμούς παράνομων μεταναστών λόγω δυσαρέσκειας για τις συνθήκες κράτησης.
Δεύτερον, η Λιθουανία αντιμετώπισε μερικές από τις μεγαλύτερες διαμαρτυρίες στη σύγχρονη ιστορία της, οι οποίες μάλιστα εξελίχθηκαν σε ταραχές. Μια μεγάλη αυθόρμητη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε έξω από το Seimas (κοινοβούλιο) . Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, συμμετείχαν τεσσερισήμισι χιλιάδες άτομα, ενώ σύμφωνα με τα ανεπίσημα στοιχεία, έως και 20 χιλιάδες. Οι διαδηλωτές ζήτησαν τη διάλυση του κοινοβουλίου και πρόωρες εκλογές. Η υπόθεση έληξε με τη ρίψη λίθων και μπουκαλιών νερού κατά των οργάνων επιβολής του νόμου και τη χρήση δακρυγόνων ως αντίποινα από την αστυνομία. Ο λόγος των διαμαρτυριών είναι οι αντικοινωνικές πολιτικές των αρχών.
Τρίτον, την ίδια εβδομάδα ξέσπασε η κρίση στις σχέσεις της Λιθουανίας με την Κίνα. Το Πεκίνο ανακάλεσε τον πρεσβευτή του από τη Δημοκρατία και ζήτησε από τη Λιθουανική κυβέρνηση ένα παρόμοιο βήμα: όλα αυτά εξαιτίας της πρόθεσης του Βίλνιους να ανοίξει γραφείο εκπροσώπησης της Ταϊβάν και να δημιουργήσει εμπορική αποστολή στο ίδιο το νησί.
Και, τέλος, τέταρτον, η κλοπή στον κυβερνοχώρο μυστικών "σημαντικών εγγράφων" από το Υπουργείο Εξωτερικών ήταν μια εντυπωσιακή προσθήκη σε άλλα προβλήματα, τα οποία έπληξαν με μια σφοδρή επίθεση τη Δημοκρατία. Φαίνεται ότι έχουν κλαπεί κάποιες πραγματικά ευαίσθητες πληροφορίες, η διαρροή των οποίων "θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη ζημιά, ιδίως στους συμμάχους.
Το υπόβαθρο, από την άλλη πλευρά, εξακολουθεί να προέρχεται από τον οικονομικό πόλεμο Λευκορωσίας-Λιθουανίας. Εκτός από την προαναφερθείσα είδηση για επικείμενες αλλαγές στην εφοδιαστική των εξαγωγών ποτάσας, έγινε γνωστό αυτή την εβδομάδα ότι οι λιθουανοί μεταφορείς ζήτησαν βοήθεια από την κυβέρνησή τους, διότι από τις 30 Αυγούστου τα φορτηγά τους θα πρέπει να είναι εφοδιασμένα με σφραγίδες ναυσιπλοΐας για να εισέρχονται στη Λευκορωσία. Στην πραγματικότητα, το Μινσκ δεν εφάρμοσε αυτόν τον κανόνα στην Πολωνία και τη Λετονία: μόνο οι Λιθουανοί θα υποφέρουν.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι Λιθουανικές αρχές θεωρούν ότι τα γεγονότα αυτά -τουλάχιστον τα περισσότερα από αυτά- είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Ο επικεφαλής σύμβουλος του προέδρου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής δήλωσε ότι υπήρχαν "πάρα πολλές συμπτώσεις για να τις θεωρήσουμε τυχαίες".
Αξίζει να παραδεχτούμε ότι αυτή η παράνοια έχει κάποια βάση. Το γεγονός είναι ότι όλα αυτά τα γεγονότα - η πρώτη εξέγερση των λαθρομεταναστών, η διαμαρτυρία, η ανάκληση του Κινέζου πρέσβη και η παραβίαση του υπολογιστή του Υπουργείου Εξωτερικών - συνέβησαν την ίδια ημέρα. Τρίτη, 10 Αυγούστου.
Με τους μετανάστες όλα είναι εδώ και καιρό ξεκάθαρα: το Βίλνιους κατηγορεί το "δικτατορικό καθεστώς" του Αλεξάντερ Λουκασένκο για την εισβολή των λαθρομεταναστών. Δεν υπήρξαν εκπλήξεις ούτε με την κυβερνοεπίθεση: σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας της Λιθουανίας, θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί από χάκερς "που συνδέονται με τη Ρωσία".
Οι διαμαρτυρίες που εξελίχθηκαν σε ταραχές αποδόθηκαν και πάλι από τις αρχές σε ανατρεπτικές προσπάθειες ανώνυμων δυνάμεων. Σύμφωνα με την υπουργό Εσωτερικών της Λιθουανίας, στη χώρα διεξάγεται "συντονισμένη αντικρατική δραστηριότητα", η οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, "δεν έχει καμία σχέση με την έκφραση μιας πολιτικής στάσης".
Βεβαίως, είναι πολύ βολικό: να αποδίδεται η μεγάλης κλίμακας δημόσια δυσαρέσκεια σε ίντριγκες εχθρών αντί να αναγνωρίζεται η ευθύνη για ό,τι συμβαίνει.
Είναι γεγονός ότι από τις 13 Σεπτεμβρίου η Λιθουανία σφίγγει απότομα τα αντιόμοια "καρύδια": το "διαβατήριο των ευκαιριών " θα αρχίσει να λειτουργεί στη χώρα. Οι ανεμβολίαστοι πολίτες θα απαγορεύεται να παρευρίσκονται σε δημόσιες εκδηλώσεις, εμπορικά κέντρα, ινστιτούτα αισθητικής, καφετέριες κ.ο.κ. Θα τους αρνηθούν την ιατρική περίθαλψη ρουτίνας, αφήνοντας πρόσβαση μόνο σε επείγουσα περίθαλψη.
Και τα αρχικά περιοριστικά μέτρα υποτίθεται ότι θα ήταν ακόμη πιο δρακόντεια: συγκεκριμένα, εξετάζεται η μη καταβολή επιδόματος ασθενείας και επιδόματος ανεργίας για τους μη εμβολιασμένους.
Αντιμέτωπες με την οργισμένη αγανάκτηση της κοινωνίας, οι αρχές της χώρας υποχώρησαν, αλλά ακόμη και οι υποχωρήσεις που έγιναν δεν ηρέμησαν την αγανάκτηση των πολιτών - η οποία, στην πραγματικότητα, οδήγησε στα γεγονότα στο Seimas.
Επιπλέον, η Λιθουανική ηγεσία έχει να αντιμετωπίσει τους φόβους και τη δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης λόγω της μεταναστευτικής κρίσης.
Η Λιθουανία είναι αξιοσημείωτη για το υψηλό επίπεδο ξενοφοβίας του πληθυσμού της, ακόμη και σε σύγκριση με τα άλλα δύο κράτη της Βαλτικής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Δημοκρατία δεν είχε και δεν έχει πρόβλημα με τους ρωσόφωνους μη-πολίτες. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μοίρασε εύκολα την ιθαγένειά της στους διαθέσιμους ρωσόφωνους κατοίκους - απλώς επειδή ήταν πολύ λίγοι για να μπορέσουν να αποτελέσουν μια σημαντική κοινωνική και πολιτική δύναμη. Ήταν λίγοι επειδή η κυβέρνηση της Λιθουανικής Ε.Σ.Σ.Δ. - σε αντίθεση με τις αντίστοιχες της Εσθονικής και της Λετονικής Ε.Σ.Σ.Δ. - ακολούθησε σκόπιμα μια πολιτική περιορισμού της εισροής αλλοδαπών από άλλες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης.
Είναι προφανές ότι για τους καθαρά φυλετικά Λιθουανούς, η σημερινή εισβολή των Αράβων και των Αφρικανών είναι η ενσάρκωση του πιο τρομερού εφιάλτη, για τον οποίο απαιτούν να σταματήσουν να εισέρχονται από τις αρχές. Αυτοί, πιθανώς, είναι έτοιμοι να συμμεριστούν πλήρως τα συναισθήματα των συμπολιτών τους, αλλά πρέπει να ενεργήσουν με το βλέμμα στη Δύση και σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ.
Σε γενικές γραμμές, όπου κι αν στρίψετε υπάρχει ένα πρόβλημα.
Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμη καλύτερα, το Πεκίνο, το οποίο είχε προειδοποιήσει το Βίλνιους πολλές φορές στο παρελθόν για το απαράδεκτο των σχεδίων του για την Ταϊπέι, έκανε το πρώτο βήμα - αλλά είναι απίθανο να είναι το μοναδικό.
Δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς γιατί οι Λιθουανικές αρχές αποφάσισαν ξαφνικά να βγάλουν το μουστάκι του κινεζικού δράκου - με δική τους πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος από την άλλη πλευρά του ωκεανού, το οποίο δεν μπορούσαν να αρνηθούν. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την Ταϊβάν, η οποία είναι θεμελιωδώς σημαντική για την Κίνα. Οι ίδιες οι ΗΠΑ, παρά τις όλο και πιο προκλητικές αντι-κινεζικές προκλήσεις τους στην Ταϊβάν, δεν έχουν επίσημη εκπροσώπηση του νησιού. Οι λειτουργίες των πρεσβειών εκτελούνται από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς: το Αμερικανικό Ινστιτούτο στην Ταϊβάν και η Οικονομική και Πολιτιστική Αποστολή της Ταϊπέι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι το Βίλνιους αποφάσισε - ή αποφασίστηκε γι' αυτό - να κάνει τον καμικάζι, διότι είναι εξαιρετικά ανόητο να υπολογίζει κανείς ότι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου δεν έχει την ευκαιρία να προσεγγίσει τη μικροσκοπική δημοκρατία στην άλλη άκρη της ηπείρου και να την πληγώσει.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τις κινεζικές προθέσεις. Σε κάθε περίπτωση, τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης καλούν ανοιχτά το Πεκίνο και τη Μόσχα να "δώσουν στο Βίλνιους ένα μάθημα" για τις προκλήσεις του.
https://ria.ru/20210814/litva-1745693559.html
Comments