Οι μισοί Αμερικανοί θέλουν να διαλύσουν τις ΗΠΑ

© AFP 2021 / Alex Edelman Εορτασμός της Ημέρας Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον - RIA Novosti, 1920, 23.07.2021

Η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία του Μίσιγκαν μόλις κατήργησε νόμο που επέτρεπε στη Δημοκρατική κυβερνήτη της πολιτείας, Gretchen Whitmer, να επιβάλει lockdown.

Ωστόσο, ο πόλεμος για την ανεξαρτησία δεν τελείωσε εκεί. Οι κάτοικοι της πολιτείας περιμένουν με αγωνία μια νέα πρωτοβουλία των Δημοκρατικών της Ουάσιγκτον για την ανανέωση του καθεστώτος της μάσκας και της αυτοαπομόνωσης. Αντιμέτωποι με μια τέτοια προοπτική, θα θέσουν το ζήτημα της απόσχισης από τις ΗΠΑ. Η επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών του Μίσιγκαν Μάντοκ μιλάει ανοιχτά γι' αυτό. Ποτέ άλλοτε η ιδέα της απόσχισης - ή απλώς της διάλυσης - δεν ήταν τόσο δημοφιλής στις Ηνωμένες Πολιτείες. "Όχι, αλλά σοβαρά, ας χωρίσουμε για δύο χρόνια, ας ζήσουμε χωριστά", διασκεδάζει ο παρουσιαστής σατιρικής εκπομπής του FoxNews, Greg Gutfield. - Οι Δημοκρατικοί θα κάνουν το Δημοκρατικό τους πράγμα, οι Ρεπουμπλικάνοι θα κάνουν το Ρεπουμπλικανικό τους πράγμα. Θα δούμε ποιος το κάνει καλύτερα". Οι καλεσμένοι στο στούντιο γελούν χαρούμενα, αλλά η είδηση είναι αρκετά σοβαρή. Συζητούν τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης, σύμφωνα με την οποία σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί εγκρίνουν την ιδέα της απόσχισης των πολιτειών από τις ΗΠΑ. Μόλις πριν από λίγα χρόνια η ίδια η λέξη "απόσχιση" θεωρούνταν απρεπής στην καλή κοινωνία. Μόνο οι πιο σκληροτράχηλοι επιζήσαντες με την θύμιση στους κορμούς που ταξίδευαν στα ποτάμια και το μαγειρευτό φαί στην ύπαιθρο που δεν υπολόγιζαν τίποτα και ο ασεβής ραδιοφωνικός παρουσιαστής Rush Limbaugh. Και ιδού, στο πιο δημοφιλές τηλεοπτικό κανάλι συζητούν για τη διάλυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με χαχανητά και γέλια. Το περιοδικό Newsweek έχει ήδη δημοσιεύσει έναν χάρτη του μέλλοντος της Βόρειας Αμερικής. Σε αυτό, οι ρεπουμπλικανικές πολιτείες έχουν συγχωνευθεί με τις συντηρητικές επαρχίες του Καναδά υπό το όνομα "Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής". Και οι δημοκρατικές πολιτείες συγχωνεύτηκαν με τις προοδευτικές επαρχίες για να σχηματίσουν τις "Ηνωμένες Πολιτείες του Καναδά". Οι ΗΠΑ θα απαγορεύσουν τις αμβλώσεις και θα καταργήσουν τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Το USC θα νομιμοποιούσε ακόμα παράνομες ουσίες και θα επέτρεπε στον καθένα να παντρεύεται όποιον θέλει. Στην πραγματικότητα, η ιδέα δεν είναι καινούργια. Το 2016, μετά τη νίκη του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές, οι Δημοκρατικοί της Καλιφόρνιας μιλούσαν με κάθε σοβαρότητα για απόσχιση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βρήκαν ακόμη και ένα όνομα για τη διαδικασία - Calexit. Τώρα η απάντηση έφτασε και οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να αποσχιστούν. Περίπου το 66% των Αμερικανών ρεπουμπλικανικών πεποιθήσεων που ζουν στο νότο των ΗΠΑ υποστηρίζουν την ανεξαρτησία των πολιτειών τους από το ομοσπονδιακό κέντρο.

© RIA Novosti Σελίδα της ιστοσελίδας yescalifornia.org Στην πραγματικότητα, το χάος στην αμερικανική ζωή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις και η Ουάσιγκτον έχει τόσο ανεπαρκή έλεγχο της κατάστασης, ώστε οι διάφορες πολιτείες συμπεριφέρονται ήδη σαν ανεξάρτητα κράτη: εφαρμόζουν ανεξάρτητες πολιτικές, διαπληκτίζονται με τους γείτονές τους και αγνοούν προκλητικά τον Λευκό Οίκο. Αυτό που συμβαίνει θυμίζει έντονα την ελεύθερη βούληση του Μάχνοφ. Είναι μια περιπλάνηση από ωκεανό σε ωκεανό. Εδώ είναι οι Ρεπουμπλικάνοι στο νομοθετικό σώμα του Τέξας που προσπαθούν να περάσουν έναν νόμο για την τάξη της ψήφου. Η εκπληκτική καινοτομία τους είναι ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους στις εκλογές. Οι Δημοκρατικοί του Τέξας θεωρούν ότι πρόκειται για μια άσχημη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά αποτελούν μειοψηφία τόσο στη Γερουσία όσο και στο Κογκρέσο. Ο νόμος είναι απλά καταδικασμένος να περάσει. Περνάει από τη Γερουσία. Αλλά όταν πρόκειται για το Κογκρέσο, οι Δημοκρατικοί του Τέξας απογειώνονται σαν μεταναστευτικά πουλιά και πετούν σφήνα στην Ουάσιγκτον. Δεν υπάρχει απαρτία στο Κογκρέσο του Τέξας. Ο νόμος δεν μπορεί να περάσει. Στην Ουάσινγκτον, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Kamala Harris, αντί να εξηγήσει στους συναδέλφους της στο κόμμα ότι παραβιάζουν ξεδιάντροπα το νόμο και δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, υποστηρίζει πλήρως το διάβημα τους. Ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης του Τέξας Greg Abbott στέλνει δυνάμεις ασφαλείας πίσω από τους Δημοκρατικούς που διαφεύγουν, απαιτώντας να συλλάβουν τους φυγάδες και να τους φέρουν με τη βία στη Γερουσία. Αλλά οι Texas Rangers δεν έχουν τέτοια εξουσία εκτός της πολιτείας. Οι Δημοκρατικοί υπόσχονται να παραμείνουν στην Ουάσινγκτον μέχρι το τέλος Αυγούστου - μέχρι να τελειώσει η νομοθετική περίοδος στο Τέξας. Έχουν την πλήρη υποστήριξη του Προέδρου Μπάιντεν, του ανθρώπου που πρέπει με κάποιο τρόπο να εφαρμόσει τους νόμους της χώρας. Δεν είναι περίεργο που με όλη αυτή τη δυστυχία, οι Τεξανοί ήθελαν να κάνουν Texit. "Γιατί χρειαζόμαστε μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση; - ρωτά ο Ντάνιελ Μίλερ, επικεφαλής του Εθνικού Κινήματος του Τέξας και ακτιβιστής του Τέξας. - Έχουμε τα δικά μας. Οι Texas Rangers θα είναι το FBI μας, ο στρατός του Τέξας θα οργανώσει μια δύναμη αυτοάμυνας". Στο παραπάνω θα πρέπει να σημειώσουμε ότι με ΑΕΠ 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, το Τέξας είναι η δέκατη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, μπροστά από τον Καναδά και την Αυστραλία. Τα επιμέρους κράτη έχουν τις δικές τους μεταναστευτικές πολιτικές. Καθημερινά ακούγονται εκκλήσεις από την Ουάσινγκτον να αφήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα, να τους βοηθήσουμε, να τους αγαπήσουμε. Οι σερίφηδες της δημοκρατικής Καλιφόρνιας ενεργούν με αυτόν τον τρόπο. Αντιθέτως, τοπικές ένοπλες πολιτοφυλακές δρουν ανοιχτά στα σύνορα του Μεξικού με το Τέξας και την Αριζόνα. Σκληροί τύποι, πρώην στρατιωτικοί και αξιωματικοί ασφαλείας, οπλοφορούν, κυνηγούν τους λαθρομετανάστες σαν λαγούς, πυροβολούν λαθρέμπορους και εμπόρους ναρκωτικών της Λατινικής Αμερικής. Η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό. Η σχέση μεταξύ των μπλε (δημοκρατικών) πολιτειών και των κόκκινων (ρεπουμπλικανικών) είναι εντελώς μπερδεμένη. Το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ τους είναι βαθύτερο από το Γκραντ Κάνυον. Πρόσφατα οι δημοκρατικές αρχές της Καλιφόρνιας επανέλαβαν την απαγόρευση των δημοσίων υπαλλήλων και των φοιτητών να ταξιδεύουν με δημόσιο χρήμα σε πολιτείες που προσβάλλουν τους ΛΟΑΤ. Υπάρχουν 17 πολιτείες στον κατάλογο, όλες τους, φυσικά, ρεπουμπλικανικές. Πέρυσι, η Οκλαχόμα, σε απάντηση, απαγόρευσε "ασήμαντα ταξίδια" των υπαλλήλων της στην Καλιφόρνια — και τότε ποτέ δεν ξέρεις, θα μπορούσαν να δουν αρκετά από τα πάντα εκεί, θα αλλάξουν τον προσανατολισμό τους, Θεός φυλάξοι... Φυσικά, το κλείσιμο των συνόρων απέχει ακόμη πολύ, αλλά όλες αυτές οι μη φιλικές χειρονομίες υπενθυμίζουν αναπόφευκτα ότι το κράτος, όταν μεταφράζεται στα ρωσικά, είναι και κράτος και χώρα. Καθένα έχει τα δικά του σύνορα, το δικό του νομοθετικό σώμα, τις δικές του δυνάμεις ασφαλείας, ολόκληρο, εν γένει, τον μηχανισμό της κρατικής βίας. Και ανά πάσα στιγμή όλα αυτά μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν.

© REUTERS / Marco Bello Διαμαρτυρία υπέρ της Κούβας στο Μαϊάμι Η συντηρητική πολιτεία της Φλόριντα, το προγονικό φέουδο των Ρεπουμπλικάνων, μπήκε επίσης στη λίστα με τις στάσεις στην Καλιφόρνια. Ωστόσο, εκεί δεν έγινε καν αντιληπτό. Η πολιτεία της Φλόριντα έχει δραστηριοποιηθεί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής τις τελευταίες εβδομάδες. Πρώτον, υπήρχαν εκείνοι στο Μαϊάμι που σχεδίαζαν να δολοφονήσουν τον πρόεδρο της Αϊτής Moïse Jovenel. Τώρα κορυφαίοι τοπικοί πολιτικοί πιέζουν την Κούβα, χρηματοδοτώντας ακτιβιστές εκεί, ξεσηκώνοντας το Μαϊντάν, απαιτώντας από την Ουάσιγκτον να επέμβει άμεσα και από το Πεντάγωνο να στείλει τα βομβαρδιστικά. Τοπικοί ολιγάρχες, γερουσιαστές και βουλευτές, καθώς και διασπορές Αϊτινών και Κουβανών με τους σεβαστούς ηγέτες τους συμμετέχουν ενεργά στο κίνημα. Αν κρίνουμε από τη χλιαρή αντίδραση του Λευκού Οίκου, όλες αυτές οι μηχανορραφίες εξωτερικής πολιτικής αποτέλεσαν πλήρη έκπληξη για την ηγεσία της χώρας. Το ομοσπονδιακό κέντρο έχει ελάχιστη κατανόηση για το τι συμβαίνει στην Αϊτή και δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο εισβολής στην Κούβα. Το όλο θέμα είναι απόλυτος, επιδεικτικός ερασιτεχνισμός από το Μαϊάμι. Όχι, αυτό το χάος έχει φυσικά αντικειμενικούς λόγους. Η ομοσπονδιακή δομή της χώρας, η διάσπαση στην κορυφή, ο αντικειμενικά αδύναμος πρόεδρος που δεν έχει τη λαϊκή υποστήριξη, όλα είναι κατανοητά. Αλλά η Γερμανία, για παράδειγμα, είναι επίσης μια ομοσπονδία. Ο Πρόεδρος δεν έχει καθόλου εξουσία εκεί. Αλλά η κυβέρνηση της Βαυαρίας δεν στήνει ένα Μαϊντάν στην ήσυχη οδό στο Λιχτενστάιν και οι ηγέτες της Ρηνανίας-Παλατινάτου δεν προσπαθούν να αρπάξουν την Αλσατία και τη Λωρραίνη από τη Γαλλία πίσω από την πλάτη του Βερολίνου. Οι ίδιοι οι Αμερικανοί περιγράφουν ακατάπαυστα τη σχέση μεταξύ των κόκκινων και των μπλε πολιτειών ως γάμο χωρίς αγάπη. Και όλο και πιο συχνά έρχεται στο μυαλό μας η μεταφορά του διαζυγίου. "Αρκετά με το χτύπημα της πλάκας, ήρθε η ώρα να μοιράσουμε την περιουσία", συνοψίζει ο Δημοκρατικός συγγραφέας Paul Vandewelder. - "Θα πάρουμε τη Νέα Υόρκη και τη Χαβάη, τη Δυτική Ακτή και τη Βορειοανατολική... Εσείς θα πάρετε το Τέξας, το Μισισιπή, τη Συνομοσπονδία. Εμείς θα πάρουμε τον Μπιλ και τη Χίλαρι, τον Γούντι Άλεν και τη Μέριλ Στριπ, εσείς θα πάρετε τον Μιτς Μακόνελ, το Fox News, τη Σάρα Πέιλιν, εμείς θα πάρουμε τη Ντίσνεϊλαντ και το Χόλιγουντ, εσείς τους Βαπτιστές και τους ανεμοστρόβιλους... Θα χωρίσουμε το Γκραντ Κάνιον στα δύο... Η Αλάσκα πάει σε όποιον τη θέλει... Εμείς θα πάρουμε αστακό, τυρί, κρασί, εσείς καλαμπόκι, τηγανητό κοτόπουλο, ζυμαρικά (μπορούμε να ζήσουμε με αυτό). Εμείς παίρνουμε την Intel και την Google, εσείς παίρνετε την Halliburton και την Dell... Επιτέλους, εμείς θα κρατήσουμε όλους τους φόρους μας και εσείς θα πληρώσετε για μια φορά τα πάντα. Αυτό γράφτηκε πριν από εννέα χρόνια, και ο συγγραφέας είχε δίκιο. Οι κρατικές αρχές συμπεριφέρονται σαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να εισέρχονται όντως σε περίοδο ημιζωής. https://ria.ru/20210723/ssha-1742401424.html