Η μουσική μπροστά στη βία, ένα αντίδοτο για τη διατήρηση της ειρήνης στην Κούβα

© REUTERS / Alexandre Meneghini Διαδήλωση στην Κούβα - Sputnik World, 1920, 18.07.2021 ΑΒΑΝΑ (Sputnik) - Μέσα σε έξι ημέρες η Αβάνα, συγκλονισμένη από τη βία, είδε χτυπήματα να ανταλλάσσονται με χειροκροτήματα, οργισμένες φωνές με χαμόγελα, ξυλοδαρμούς με αγκαλιές και σκληρά πρόσωπα με τραγούδια και χορούς χαράς, ενώ υπάρχουν ακόμη πολλές πληγές που πρέπει να αποκατασταθούν για να επιτευχθεί ο δρόμος της ενότητας και της συμφιλίωσης.

Έξι ημέρες μετά τις καταγγελίες, τη βία, τους βανδαλισμούς, τις απειλές, τους ξυλοδαρμούς, τις πέτρες και την κατάφωρη μισαλλοδοξία, οι Κουβανοί χόρεψαν στο ρυθμό της ρούμπα στους δρόμους της Αβάνας.

Το περασμένο Σάββατο, 100.000 Κουβανοί συγκεντρώθηκαν κοντά στη θάλασσα, λίγα μέτρα από τον οβελίσκο που θυμίζει την πρώτη επέμβαση των ΗΠΑ στο νησί το 1898, ως πράξη πίστης προς τους κυβερνήτες τους, για να καταστήσουν σαφές ότι δεν υποστηρίζουν τη βία ως μέσο επίτευξης πολιτικών στόχων και ότι θα συνεχίσουν να εργάζονται για την ειρήνη και την οικοδόμηση μιας καλύτερης κοινωνίας. "Πρώτον, για να δείξουμε ότι είμαστε ένας λαός της ειρήνης και θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, ότι δεν υπάρχει βία μεταξύ των Κουβανών, επειδή είμαστε εδώ για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον- και δεύτερον, για να δείξουμε ότι, ανεξάρτητα από τα εσωτερικά προβλήματα που έχουμε, ο αποκλεισμός (των ΗΠΑ) είναι μια πραγματικότητα", δήλωσε στο Sputnik ένας Κουβανός που συνοδευόταν από την έφηβη κόρη του, τον Eduardo Alberto, εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα.

Ο Eduardo Alberto και η κόρη του κατά τη διάρκεια διαδήλωσης υπέρ της κουβανικής κυβέρνησης. © Sputnik / Miguel Fernández Martínez Ο Αλμπέρτο πρόσθεσε ότι "υπάρχει μια πολύ όμορφη επιστολή που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στα κοινωνικά δίκτυα, στην οποία ο μπασίστας του (βρετανικού) συγκροτήματος Pink Floyd (Roger Waters), χωρίς να γνωρίζει ολόκληρη την κουβανική πραγματικότητα, εξηγεί πολύ καλά τι σημαίνει αποκλεισμός και πώς μπορεί να οδηγήσει μια οικογένεια ή έναν λαό σε μια κατάσταση που μπορεί να εξαπολύσει μίσος, οπότε δεν μπορούμε να δεχτούμε το μίσος". Ανάμεικτα συναισθήματα Οι βίαιες σκηνές της 11ης Ιουλίου, που καταγράφηκαν στην Αβάνα και σε οκτώ άλλα σημεία του νησιού, περισσότερο από μώλωπες, μελανιές και ανθρώπους που σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή συνελήφθησαν, άφησαν σοβαρά και βαθύτερα σημάδια στους Κουβανούς, εντός και εκτός του νησιού, και εμβάθυναν τον ριζοσπαστισμό που χαρακτηρίζει κάθε πλευρά. Από το εξωτερικό, οι εκφράσεις μίσους - ακόμη και μεταξύ φίλων και μελών της οικογένειας - είναι ανησυχητικές, με εκκλήσεις για βία, μισαλλοδοξία, ανατροπή της θεσμικής τάξης της χώρας, ακόμη και με εκκλήσεις για άμεση στρατιωτική εισβολή των ΗΠΑ για την ανατροπή της κυβέρνησης του νησιού. Τα κοινωνικά δίκτυα κατακλύστηκαν από μηνύματα φορτωμένα με δυσαρέσκεια, κατηγορίες και παράπονα, τα οποία μπήκαν στα σπίτια και των δύο πλευρών, δημιουργώντας εμπόδια που σε ορισμένες περιπτώσεις θα είναι ανυπέρβλητα λόγω των υψηλών επιπέδων προσβολής. Από την άλλη πλευρά, η έκκληση προς τους υποστηρικτές της κυβέρνησης στο εσωτερικό του νησιού να υπερασπιστούν τους δρόμους από τη βία και τους βανδαλισμούς ερμηνεύτηκε από πολλούς ως μια μορφή αντιπαράθεσης μεταξύ των Κουβανών και υποκίνηση στη βία, αν και χρησίμευσε για να κατευνάσει τα πνεύματα και να αποκαταστήσει την ηρεμία εν μέσω επικίνδυνης κοινωνικής έντασης. Για άλλη μια φορά, οι κουβανικές οικογένειες διαλύθηκαν λόγω της αδιαλλαξίας και των δυο. Ρούμπα για να φτιάξει το κέφι Παρόλο που ορισμένοι στο Μαϊάμι, στις νότιες ΗΠΑ, ισχυρίζονται στα κοινωνικά δίκτυα ότι αυτοί οι 100.000 κάτοικοι της Αβάνας πάρθηκαν από την κυβέρνηση "με τη βία", "με εξαναγκασμό" ή υπό την απειλή ότι θα χάσουν τα σχολεία ή τις δουλειές τους, το πνεύμα χαράς και υποστήριξης προς την κυβέρνηση ήταν εμφανές. Ένας νεαρός φοιτητής, ο Erasmo Zaldívar, δήλωσε στο Sputnik ότι "κανείς δεν τον ανάγκασε να έρθει". "Ήρθα γιατί αισθάνομαι την ανάγκη, ως Κουβανός, να εκφράσω την απόρριψη της βίας και της ανάμειξης των άλλων στις υποθέσεις μας. Μπορείτε να με αναγκάσετε να έρθω, ακόμη και να χειροκροτήσω, αλλά κοιτάξτε μόνοι σας τα πρόσωπα του κόσμου, γιατί αυτό που κανείς δεν μπορούσε να μας αναγκάσει να κάνουμε είναι να γελάμε, να φωνάζουμε, να τραγουδάμε και να χορεύουμε, και κοιτάξτε πόσοι χαρούμενοι άνθρωποι χορεύουν γύρω μας", τόνισε. Εμπειρίες κακών περιόδων Στο διάγγελμά του προς το έθνος, ο πρόεδρος της Κούβας Miguel Díaz-Canel αναγνώρισε ότι είναι αναγκαία η αναγκαία αυτοκριτική, η εκκρεμούσα διόρθωση, η βαθιά αναθεώρηση των μεθόδων και των τρόπων εργασίας που συγκρούονται με τη θέληση να υπηρετηθεί ο λαός, καθώς και η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, των εμποδίων και της αναισθησίας ορισμένων που είναι τόσο επιζήμια. Επανέλαβε επίσης τη δέσμευση να εργαστεί και να διεκδικήσει την εκπλήρωση του κυβερνητικού προγράμματος και την επανεξέταση πιθανών λαθών σε αυτά τα χρόνια της έντονης πίεσης. Επιπλέον, επεσήμανε την ανάγκη να αρθρώσουν οι εκκρεμείς διάλογοι, να διασωθεί το κοινωνικό έργο και να προωθηθεί μεγαλύτερη προσοχή στους ευάλωτους τομείς. Μένει να δούμε αν η έκκληση για ειρήνη θα φτάσει σε όλους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ριζοσπαστικοποίησαν τα νόμιμα αιτήματά τους, των βίαιων που έσπειραν το χάος στους δρόμους και εκείνων που χρησιμοποίησαν τη βία ως μέσο προσφυγής. https://mundo.sputniknews.com/20210718/la-musica-frente-a-la-violencia-un-antidoto-para-mantener-la-paz-en-cuba-1114215447.html