- ILIAS GAROUFALAKIS
Κουβανοί κομμουνιστές ακολουθούμενοι από Αμερικανούς ολιγάρχες

© REUTERS / Eduardo Munoz
Μέλη της κουβανικής κοινότητας κατά τη διάρκεια συλλαλητηρίου στο Νιου Τζέρσεϊ - RIA Novosti, 1920, 15.07.2021

Οι κουβανικές διαδηλώσεις που ξεκίνησαν αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν αναμφίβολα τους δικούς τους εσωτερικούς λόγους. Μια πανδημία κοροναϊού, ελλείψεις φαρμάκων και τροφίμων, ένας κατεστραμμένος τουριστικός τομέας. Ο κύριος μοχλός τους, ωστόσο, είναι οι ΗΠΑ. Στη Βενεζουέλα οι Αμερικανοί απέτυχαν να κλονίσουν το καθεστώς, στη Λευκορωσία απέτυχαν επίσης, και η Ουκρανία, με τον Nord Stream 2, αποδείχθηκε βαλίτσα χωρίς χερούλι. Γιατί λοιπόν να μην έχουμε ένα Μαϊντάν δίπλα;
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Λευκός Οίκος προσπάθησε αρχικά να περιορίσει τις διαδηλώσεις. Αξιωματούχοι της κυβέρνησης είπαν ότι οι Κουβανοί εξεγείρονταν λόγω της πανδημίας, λόγω της γενικής φτώχειας - και σαφώς δεν ήθελαν να αναστατώσουν τα πράγματα. Αλλά τα πολιτικά βαρίδια των Ρεπουμπλικανών έχουν κατακεραυνώσει το θέμα.
Οι γερουσιαστές Μάρκο Ρούμπιο και Τεντ Κρουζ, καθώς και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρώην διευθυντής της CIA Μάικ Πομπέο άσκησαν έντονη κριτική στον Μπάιντεν για την έλλειψη απάντησης. Ζητήθηκε από τον πρόεδρο να παρέμβει επειγόντως στις κουβανικές υποθέσεις. "Οι Κουβανοί αγωνίζονται ενάντια σε μια κομμουνιστική δικτατορία", υποδαύλισε ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ντε Σάντις, επίσης φυσικά Ρεπουμπλικάνος, "δείχνουν θάρρος και η κυβέρνηση Μπάιντεν δείχνει δειλία.
Το θέμα έχει υποστηριχθεί ενεργά από τον Ντόναλντ Τραμπ. Το Ινστιτούτο του America First εξέδωσε ειδική ανακοίνωση για την υποστήριξη των Κουβανών. "Ας προστατεύσουμε την ελευθερία των μελλοντικών γενεών", έλεγε, "από τις απαξιωμένες ιδεολογίες - σοσιαλισμό, κομμουνισμό και μεγαλοτεχνολογία.
Τι να πούμε για τη "Μικρή Αβάνα" - την κουβανική διασπορά στο Μαϊάμι; Οι μετανάστες και οι απόγονοί τους συσπειρώνονται σήμερα κάτω από την καταρρακτώδη τροπική βροχή ακόμη πιο ενεργά από τους ίδιους τους Κουβανούς. Διαισθάνθηκαν την ευκαιρία να εκπληρώσουν ένα πανάρχαιο όνειρο - να διεκδικήσουν την ιδιοκτησία που απαλλοτριώθηκε από τους επαναστάτες και να κάνουν το νησί την 51η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών.

© REUTERS / Maria Alejandra Cardona
Συγκέντρωση ομογενών στην περιοχή της Μικρής Αβάνας των ΗΠΑ
Η συντριπτική πλειοψηφία της κουβανικής διασποράς στις ΗΠΑ είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Οι ίδιοι Ρούμπιο, Κρουζ, Πομπέο (για να μην αναφέρουμε τον Ντόναλντ Τραμπ) έχουν επανειλημμένα αφήσει να εννοηθεί ότι δεν θα τους πείραζε να θέσουν υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2024. Αν οι Ρεπουμπλικάνοι πετύχουν το Μαϊντάν στην Κούβα, οι ψηφοφόροι τους θα ενθουσιαστούν. Αν αποτύχουν, θα βγει το συμπέρασμα: πολέμησαν μια "κομμουνιστική δικτατορία".
Σήμερα, η Μόσχα, το Πεκίνο και η Πόλη του Μεξικού προειδοποιούν την αμερικανική κυβέρνηση να μην παρεμβαίνει στις υποθέσεις της κυρίαρχης Κούβας. Το μυστικό, ωστόσο, είναι ότι αυτή η ανάμειξη απέκτησε δυναμική πριν από αρκετά χρόνια.
Πρώτον, ο Τραμπ ανέτρεψε όλες τις αποφάσεις του Ομπάμα για τη βελτίωση των σχέσεων με την Κούβα και ανανέωσε τις κυρώσεις σε πλήρη ισχύ. Η οικονομία του νησιού Liberty Island στραγγαλιζόταν ανελέητα. Ταυτόχρονα, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης περιέγραφαν τη φτώχεια των Κουβανών με αηδιαστική υποκρισία. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του νησιού, και όχι το 60ετές εμπάργκο των ΗΠΑ, θεωρήθηκε ο ένοχος.
Ταυτόχρονα, η κουβανική διανόηση τρέφονταν. Bloggers, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, ράπερ, όλοι τους χρηματοδοτούνται από αξιωματούχους της αμερικανικής πρεσβείας στην Αβάνα και πληρώνονται από διάφορες αμερικανικές ΜΚΟ. Μόνο το National Endowment Foundation δαπανά περισσότερα από πέντε εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη δημιουργική τάξη της Κούβας.

© AFP 2021 / STR
Διαδήλωση υπέρ του κινήματος San Isidro στην Αβάνα
Το 2018 δημιουργήθηκε στην Αβάνα η "καλλιτεχνική" ένωση "Κίνηση San Isidro". Τα μέλη της κινηματογραφήθηκαν με την κουβανική σημαία στις πιο άσεμνες και ταπεινωτικές καταστάσεις. Φυλακίστηκαν επειδή κορόιδευαν τα εθνικά σύμβολα. Ωστόσο, οι ίδιοι Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί, με επικεφαλής τον Μάικ Πομπέο - τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ - τάχθηκαν αμέσως υπέρ των "καλλιτεχνών".
"Το κίνημα του San Ysidro χαρακτηρίζεται από έναν σφοδρό αντικομμουνισμό, ένα νοσηρό μίσος για τη χώρα τους και μια σφοδρή αγάπη για την Αμερική. "Ο Τραμπ είναι ο πρόεδρός μου! (περαιτέρω ακατάλληλο για εκτύπωση)", φωνάζει ο ηγέτης της, ο ράπερ Dennis Solis, καθώς ένας αστυνομικός του παραδίδει κλήση για ανάκριση.
Στον Solis επιβλήθηκε οκτώ μήνες φυλάκιση - όχι για "διαμαρτυρίες", παρεμπιπτόντως, αλλά για επαφή με τον ηγέτη της τρομοκρατικής ομάδας "Μοναχικοί Λύκοι" με έδρα το Μαϊάμι, Fernandez Figueras. "Το San Ysidro ξεκίνησε απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Το ανέφεραν όλα τα μέσα ενημέρωσης του κόσμου. Όμως η αστυνομία βρήκε ψυγεία γεμάτα με ακριβά εισαγόμενα τρόφιμα και ποτά στα σπίτια των απεργών πείνας. Το έχουμε ξαναδεί αυτό κάπου;
Το 2020, ο Solis, σε συνεργασία με Αμερικανούς μουσικούς, ηχογράφησε ένα τραγούδι με τίτλο Homeland and Life! Ο τίτλος του παρωδεί το διάσημο σύνθημα της επαναστατικής Κούβας, "Πατρίδα ή θάνατος!". Σήμερα έχει γίνει το σύνθημα των διαδηλώσεων, με το San Isidro να είναι ενεργός διοργανωτής των διαδηλώσεων.
Οι νέοι της Κούβας που φωνάζουν "Πατρίδα και Ζωή!" δεν γνωρίζουν τι θα τους φέρει η ήττα της "κομμουνιστικής δικτατορίας". Πίσω από τους Ρεπουμπλικανούς πολιτικούς που αγωνίζονται τόσο σκληρά σήμερα "για την ελευθερία σας και την ελευθερία μας" βρίσκονται οι μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις.
Οι αδελφοί Κοχ (πετρελαϊκή βιομηχανία) δανείζουν τον Μάικ Πομπέο, ο Ρόμπερτ Μέρσερ (bigdata) χρηματοδοτεί τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τεντ Κρουζ λαμβάνει εκατομμύρια από τους αδελφούς Γουίλκς (επίσης πετρέλαιο). Ο Μάρκο Ρούμπιο και η σύζυγός του βοηθούνται από τον ισχυρό ολιγάρχη της Φλόριντα Νόρμαν Μπράμαν. Έγινε διάσημος για την ενορχήστρωση της εκλογικής ήττας του δημοφιλή δημάρχου του Μαϊάμι, ο οποίος αύξησε τους φόρους στους ιδιοκτήτες πολυτελών ακινήτων.
Η επέκτασή τους στο Liberty Island θα είναι εντελώς αδίστακτη. Για χρόνια, αυτοί οι πλούσιοι άνθρωποι διατηρούσαν ένα μέσο επιρροής, όπως το δίκτυο Atlas Network. Οι ειδικοί της Νότιας Αμερικής πιστεύουν ότι το δίκτυο αυτό μάχεται κατά των αριστερών κυβερνήσεων της ηπείρου εδώ και δεκαετίες και έχει εξασφαλίσει την ανάληψη της εξουσίας από Αμερικανούς πληρεξούσιους.
Το Atlas Network διοικούνταν επί μακρόν από τον Alejandro Chafuen. Τώρα είναι επικεφαλής του Ινστιτούτου Acton, αλλά η ουσία του έργου του δεν έχει αλλάξει. Ο Chafuen λειτουργεί ως μεσάζων μεταξύ των Αμερικανών καπιταλιστών και της επιχειρηματικής ελίτ των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Δίνει ένα είδος εγγύησης στους τοπικούς μεγαλοϊδιοκτήτες, ενθαρρύνοντάς τους να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις τους και να τις αντικαταστήσουν με κρατικές μαριονέτες.
Το οικονομικό πρόγραμμα του Τσαφούεν είναι η γενοκτονία στην πιο καθαρή της μορφή. Πλήρης ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα, καταστροφή των κοινωνικών υπηρεσιών, αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, κατάργηση των δωρεάν φαρμάκων και της δωρεάν εκπαίδευσης. Ο αισχρός πλούτος της ελίτ και η απάνθρωπη φτώχεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Τον αποκαλούν "ελευθεριασμό", αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν άγριο καπιταλισμό τύπου Πινοσέτ, σε σύγκριση με τον οποίο ακόμη και η δεκαετία του '90 φαίνεται ανεκτή.
Πριν από ένα χρόνο ο Τσαφούεν εξέφρασε ανοιχτά τη λύπη του για το γεγονός ότι η τεχνική του να αλλάζει κυβερνήσεις με τη βοήθεια των τοπικών επιχειρηματικών ελίτ δεν λειτούργησε μόνο σε δύο περιπτώσεις - στη Βενεζουέλα και στην Κούβα. Ίσως ακόμη και σήμερα η στρατηγική αυτή να είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Πράγματι, οι Ρεπουμπλικάνοι ανάγκασαν τον Μπάιντεν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να κάνουν αυστηρές δηλώσεις για την κουβανική κυβέρνηση. Αλλά στο σύνολό του, το Δημοκρατικό Κόμμα δεν φλέγεται από την επιθυμία να εισβάλει στο νησί της Ελευθερίας. Πρώτα από όλα οι πολιτικές που παρεμποδίζουν. Οι αριστεροί ριζοσπάστες του Δημοκρατικού Κόμματος - από τον Μπέρνι Σάντερς μέχρι την Οκάσιο-Κορτέζ - πνίγονται ανοιχτά στον "σοσιαλισμό", ό,τι κι αν εννοούν με αυτό. Είναι κάπως απρεπές γι' αυτούς να γκρεμίζουν μια σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Δεύτερον, το Δημοκρατικό Κόμμα γνωρίζει πολύ καλά ότι η Κούβα και η κουβανική διασπορά είναι το βασίλειο των Ρεπουμπλικανών. Δεν έχουν καμία δουλειά να βρίσκονται εκεί. Αν προσπαθήσουν να στείλουν ειδικές δυνάμεις στην Αβάνα τώρα, αυτή η "νίκη" θα διεκδικηθεί από τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Οι σχιζοφρενικές διαφορές στις οποίες τα μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ δεν μπορούν να συμφωνήσουν ακόμη και με απλές κινήσεις εξωτερικής πολιτικής θα μπορούσε κάλλιστα να παίξει στα χέρια των Κουβανών. Αν μείνουν μόνοι τους, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.

© REUTERS / Alexandre Meneghini
Υποστηρικτές της κουβανικής κυβέρνησης σε συγκέντρωση στην Αβάνα
Χιλιάδες άνθρωποι έχουν ήδη βγει στους δρόμους για να υποστηρίξουν τον πρόεδρο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ. Ταξίδεψε στην επαναστατημένη πρώτη πόλη του San Antonio de los Baños και μίλησε αρκετά ειρηνικά στον λαό. Οι αρχές βιάζονται να παράγουν το δικό τους εμβόλιο κατά του κοροναϊού. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι διαμαρτυρίες να καταλαγιάσουν - όπως ακριβώς και στη Βενεζουέλα, όταν οι υποστηρικτές του Maduro βγήκαν στους δρόμους.
Φυσικά, ο κουβανικός σοσιαλισμός δεν είναι ο επίγειος παράδεισος. Αλλά ο άγριος καπιταλισμός που τους προσφέρουν οι ΗΠΑ είναι μακράν ο χειρότερος. Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στους πολίτες του νησιού της Ελευθερίας να επιλέξουν τη δική τους πορεία ανάπτυξης. Η προστασία της Κούβας από τις ξένες επεμβάσεις και η άμεση άρση του οικονομικού εμπάργκο θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικά ευγενής και ενωτικός στόχος για την παγκόσμια κοινότητα.
https://ria.ru/20210715/oligarkhi-1741273073.html