© RIA Novosti / Pool/Mikhail Metzel
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στη Villa La Grange στη Γενεύη κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν - RIA Novosti, 1920, 19.06.2021
Οι παγκόσμιες πρωτεύουσες συνεχίζουν να αναζητούν μια απάντηση στο ερώτημα: γιατί ο Μπάιντεν χρειαζόταν τη συνάντηση με τον Πούτιν; Τι ήθελε πραγματικά η Αμερική από τη Ρωσία; Οι άνθρωποι στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, είναι πεπεισμένοι ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ ήθελε πραγματικά να συζητήσει την Κίνα με τον Πούτιν - και αυτός ήταν ο κύριος λόγος της συνάντησης. Και πρέπει να πούμε ότι οι ανατολικοί μας γείτονες είναι κοντά στην αλήθεια.
"Ο Μπάιντεν καλύτερα να μην ανακατεύεται στις σχέσεις Κίνας-Ρωσίας" ήταν ο χθεσινός τίτλος της κύριας κινεζικής εφημερίδας Renmin Jibao: "Ο Μπάιντεν προσπαθεί για άλλη μια φορά να μεταθέσει την ευθύνη για τη ζημιά που προκλήθηκε στη Ρωσία στους ώμους της Κίνας, αυτό είναι μια μεγάλη πολιτική ψευδαίσθηση". Και ο Huanqiu Shibao ήταν ακόμη πιο ωμός: "Ο Μπάιντεν προσπαθεί να διχάσει τη Ρωσία και την Κίνα ταπεινώνοντας τη Ρωσία:
"Σε συνέντευξη Τύπου μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προσπάθησε σκληρά να σπείρει σύγχυση στις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας, λέγοντας ότι "η Ρωσία βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Δέχεται πιέσεις από την Κίνα".
Προφανώς, ο Μπάιντεν ντράπηκε να πει τέτοιες ανοησίες κατά τη διάρκεια μιας κατ' ιδίαν συνάντησης με τον Πούτιν. Αν το είχε κάνει, ο Πούτιν πιθανόν να είχε διαψεύσει άμεσα τα λόγια του. Διότι αυτού του είδους οι αβάσιμες προκλήσεις αποσκοπούν στην υποτίμηση της λογικής κρίσης των Ρώσων και αντιμετωπίζουν μια από τις ισχυρότερες χώρες του κόσμου ως ανόητο κράτος".
Το Πεκίνο δεν υπερβάλλει: ο Μπάιντεν πράγματι προσπάθησε να παίξει το χαρτί της Κίνας. Η Βικτόρια Νούλαντ, αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών, επιβεβαίωσε έμμεσα ότι ο Μπάιντεν αναφέρθηκε στην Κίνα στις συνομιλίες του με τον Πούτιν: "Ο πρόεδρος κατέστησε σαφές ότι η Ρωσία πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά αν θέλει να εξαρτηθεί περισσότερο από την Κίνα, δεδομένων των προσδοκιών του Πεκίνου στην παγκόσμια σκηνή.
Μετά τη σύνοδο κορυφής, ο ίδιος ο Μπάιντεν μίλησε δύο φορές για τη Ρωσία και την Κίνα. Πρώτον, απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με τον Ψυχρό Πόλεμο ΗΠΑ-Ρωσίας:
"Νομίζω ότι το τελευταίο πράγμα που θέλει (ο Πούτιν - σ.σ.) αυτή τη στιγμή είναι ένας ψυχρός πόλεμος. Δεν θα τον παραθέσω εδώ, νομίζω ότι είναι ακατάλληλο, αλλά επιτρέψτε μου να κάνω μια ρητορική ερώτηση: εδώ έχετε σύνορα με την Κίνα πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων. Η Κίνα κινείται προς τα εμπρός, έχοντας εμμονή με τον στόχο να γίνει η ισχυρότερη οικονομία και ο ισχυρότερος στρατός στον κόσμο.
Βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου η οικονομία σας δυσκολεύεται και πρέπει να είστε πιο επιθετικοί για να την κάνετε να αναπτυχθεί. Και εσείς... Σε γενικές γραμμές, δεν νομίζω ότι θέλετε ψυχρό πόλεμο με τις ΗΠΑ.
Δηλαδή, ο Πούτιν να μην ενδιαφέρεται για τις ΗΠΑ - έχει δίπλα του μια αναπτυσσόμενη Κίνα. Αργότερα, όταν ο Μπάιντεν είχε ήδη επιβιβαστεί στο αεροπλάνο του, συνέχισε τη σκέψη του:
"Η Ρωσία βρίσκεται σε μια πολύ, πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή. Βρίσκεται υπό την πίεση της Κίνας. Θέλει απεγνωσμένα να παραμείνει μια παγκόσμια δύναμη. Γράφετε όλοι σας, και σωστά, "ο Μπάιντεν έχει ήδη δώσει στον Πούτιν αυτό που ήθελε: νομιμοποίηση, τη δυνατότητα να σταθεί στην παγκόσμια σκηνή μαζί με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Θέλουν απελπισμένα... να είναι επικαιροι .
© REUTERS / Peter Klaunzer/ Pool
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Γενεύη
Δεν θέλουν να είναι, ξέρετε, όπως είπαν κάποιοι επικριτές, "η Άνω Βόλτα με πυρηνικούς πυραύλους". Αυτό είναι σημαντικό. Όπως καταλαβαίνω, έχει σημασία για όλους τους παγκόσμιους ηγέτες, από όπου κι αν προέρχονται. Έχει σημασία γι' αυτούς το πώς γίνονται αντιληπτοί, ποια είναι η θέση τους στον κόσμο. Είναι επίσης σημαντικό γι' αυτούς όσον αφορά την εσωτερική υποστήριξη".
Εδώ η κατασκευή είναι λίγο πιο περίπλοκη: είναι σημαντικό για τον Πούτιν να είναι ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες, διότι αυτό του παρέχει υποστήριξη στο εσωτερικό της χώρας. Αλλά η Ρωσία πρέπει να κάνει κάτι με την Κίνα - δεν μπορεί να το κάνει χωρίς τη βοήθεια της Δύσης εδώ;
Αυτό είναι ακριβώς το είδος της "ιδιοφυούς" γεωπολιτικής ανάλυσης που έκανε ο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα τη χρονιά που ο Νίξον, με τη βοήθεια του Κίσινγκερ, έκανε το κόλπο με την Κίνα: πέταξε στον Μάο (ο οποίος μάλιστα ξεκίνησε τις επαφές μεταξύ των δύο χωρών) και στη συνέχεια πήγε στον Μπρέζνιεφ, ο οποίος θορυβήθηκε από τους αυξανόμενους κινεζοαμερικανικούς δεσμούς. Και τώρα ο Μπάιντεν θέλει να κάνει το αντίθετο: να μιλήσει στον Πούτιν για την Κίνα, προκειμένου να τρομάξει τον Ξι Τζινπίνγκ. Καταπληκτική αφέλεια.
Και όχι μόνο επειδή η σημερινή κατάσταση (τόσο στην παγκόσμια σκηνή γενικά όσο και στο τρίγωνο Μόσχα-Ουάσινγκτον-Πεκίνο) είναι ριζικά διαφορετική από εκείνη μισό αιώνα πριν, αλλά επειδή ο Πούτιν είπε ευθέως τι σκέφτεται για το θέμα αυτό την παραμονή της συνόδου κορυφής:
"- Θα σας πω ειλικρινά - μπορώ να είμαι ειλικρινής;
- Ναι.
-Βλαντιμίρ Πούτιν: Βλέπουμε προσπάθειες για διάσπαση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, το βλέπουμε αυτό στην πρακτική πολιτική. Και οι ερωτήσεις σας σχετίζονται επίσης με αυτό ... Δεν πιστεύουμε ότι η Κίνα είναι απειλή για εμάς. Είναι μια φιλική χώρα. Δεν μας δηλώνει εχθρός, όπως έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες ".
Αυτό ειπώθηκε σε συνέντευξη στο αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι NBC, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ανταποκριτής Keir Simmons υπέβαλε στον Ρώσο πρόεδρο επτά ερωτήσεις σχετικά με τις ρωσοκινεζικές σχέσεις και την Κίνα. Συμπεριλαμβανομένων των "κινεζικών αεροπλανοφόρων που απειλούν τη Ρωσία". Και μετά από όλα αυτά, ο Μπάιντεν εξακολουθεί να προσπαθεί να παίξει το χαρτί της Κίνας.
Είναι οι Αμερικανοί τόσο ηλίθιοι - ή τόσο αλαζόνες;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η Μόσχα και το Πεκίνο γελούν με τις προσπάθειές τους να δημιουργήσουν σφήνα ή, όπως γράφουν οι Αμερικανοί, να "διευρύνουν τις ρωγμές" στις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας; Δεν καταλαβαίνουν ότι κάθε φορά που οι Αμερικανοί προσπαθούν να τρομάξουν τους Ρώσους με μια "κινεζική απειλή", βλέπουμε για άλλη μια φορά ότι η στρατηγική εταιρική σχέση με την Κίνα είναι η σωστή; Και καταλαβαίνουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν καταφεύγουν σε αυτά τα "έξυπνα κόλπα" από το καλό της ζωής τους: είναι πολύ αφελές να υπολογίζουν σε μια διάσπαση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν πραγματικά σε αυτό. Θα έπρεπε πράγματι, αν η τοπική κοινότητα των εμπειρογνωμόνων προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να πείσει τους δικούς της πολιτικούς (και ολόκληρο τον κόσμο) ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν μπορούν να έχουν τίποτα "σοβαρά και μόνιμα", αφού υπάρχουν πολύ μεγάλες και αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ τους. Τα στοιχεία της κινεζοφοβίας της Ρωσίας αναφέρθηκαν για να αποδείξουν το εξής: η Ρωσία φοβάται πολύ την Κίνα και την οικονομική και δημογραφική της επέκταση. Εν τω μεταξύ, η Κίνα είναι πολύ πρόθυμη να εκδικηθεί τη Ρωσία για τα χρόνια της ταπείνωσης και της απώλειας της Άπω Ανατολής, οπότε μια αρκούδα και ένα πάντα δεν θα γίνουν ποτέ ζευγάρι.
Ναι, τα τελευταία χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν σταδιακά να αφυπνίζονται σχετικά με τη φύση των ρωσοκινεζικών σχέσεων, αν και η κατανόηση της Ρωσίας εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο, αλλά η παλιά σκέψη δεν εγκαταλείπεται στο "βάλτο της Ουάσιγκτον" (που από μόνο του αποτελεί σημαντικό σημάδι της παρακμής του αμερικανικού παγκόσμιου σχεδίου). Αν θέλουμε μόνο - αν όχι να την καταστρέψουμε, τότε τουλάχιστον θα αποδυναμώσουμε τη ρωσοκινεζική συμμαχία. Καταφέραμε να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη που ήταν πολύ άνετη παίζοντας με την Ουράνια Αυτοκρατορία.
Εδώ όλα είναι αφελή: ακόμη και η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να υπογράψει την αντι-κινεζική γραμμή. Ναι, ο κύριος στόχος του ευρωπαϊκού ταξιδιού του Μπάιντεν ήταν η οικοδόμηση μιας αντι-κινεζικής συμμαχίας, αλλά η συμφωνία του ΝΑΤΟ να θεωρήσει την Κίνα "πρόβλημα συστημικής φύσης" δεν σημαίνει ότι οι χώρες της ΕΕ αρνούνται κοινά στρατηγικά σχέδια με το Πεκίνο. Δηλαδή, ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορέσουν να πείσουν τους συμμάχους τους να θυσιάσουν τις σχέσεις τους με την Ουράνια Αυτοκρατορία -πολύ περισσότερο να πούμε για τη Ρωσία, η οποία έχει κοινά σχέδια με την Κίνα σε πραγματικά κοσμική κλίμακα.
Δεν πρόκειται για έναν κοινό σεληνιακό σταθμό (που επίσης θα συμβεί), αλλά για τον μετασχηματισμό της ίδιας της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Ναι, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι δεν συμφωνούν σε τίποτα λιγότερο - γι' αυτό και όλες οι τοπικές διαφωνίες, αντιφάσεις, διαμάχες, τριβές ωχριούν μπροστά σε αυτό που μας ενώνει.
Και δεν θα πετύχει καμία απόπειρα διάσπασης δύο πραγματικά εμπιστευτικών γειτόνων - αντίθετα, θα μας πείσουν μόνο ότι μόνο ένας εχθρός μπορεί να μας τρομάξει. Ο Κοινός μας εχθρός.
https://ria.ru/20210619/diplomatiya-1737620232.html
Comments