"Τα πράγματα έχουν αλλάξει": Σημαντικές στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ κρίνονται ανυπεράσπιστες

© Φωτογραφία: Staff Sgt. Eunique Stevens

Αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό κατά την επιβίβαση σε αεροπλάνο στην αεροπορική βάση του Κιρκούκ, Ιράκ - RIA Novosti, 1920, 01.06.2021

ΜΟΣΧΑ, 1 Ιουνίου - RIA Novosti, Andrei Kots. Οι στρατιώτες των ΗΠΑ που σταθμεύουν σε όλο τον κόσμο δεν αισθάνονται πλέον ασφαλείς. Το Center for Strategic and Budgetary Assessments (CSBA) αναφέρει ότι οι Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό είναι εξαιρετικά ευάλωτες σε επιθέσεις. Η Ρωσία και η Κίνα είναι σε θέση να διεισδύσουν στην άμυνά τους και, ως εκ τούτου, χρειάζονται κάποια θεμελιωδώς νέα οπλικά συστήματα. Τα συμπεράσματα και οι συστάσεις της CSBA περιγράφονται στο άρθρο του RIA Novosti.

Κρίσιμη ευπάθεια

Τώρα οι Αμερικανοί έχουν περισσότερες από 800 στρατιωτικές βάσεις. Από το 1945, οι περισσότερες από αυτές θεωρούνται ασφαλείς και ελάχιστες ευάλωτες. Το Πεντάγωνο έχει συνηθίσει να θεωρεί ως μία από τις κύριες απειλές το περιορισμένο πλήγμα με βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ των "κρατών-απατεώνων", για παράδειγμα, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας και του Ιράν. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες του CSBA αναγκάζονται να δηλώσουν: τα διαθέσιμα αντιαεροπορικά μέσα δεν θα είναι αρκετά για να αποκρούσουν μια επίθεση από την Κίνα ή τη Ρωσία.

"Το αμυντικό σύστημα των υπερπόντιων βάσεών μας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μεγάλο αριθμό πυραύλων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών", αναφέρει στην έκθεσή του το Κέντρο Στρατηγικών και Δημοσιονομικών Εκτιμήσεων. - Σήμερα βασιζόμαστε κυρίως σε συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας που χρονολογούνται από τον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ οι πιθανοί αντίπαλοί μας έχουν σημειώσει σοβαρή πρόοδο στον εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων κρούσης τους".

Αναλυτές έχουν σημειώσει ότι η Κίνα διαθέτει 1.200 βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς και 200 έως 300 πυρομαχικά ικανά να φτάσουν στη δεύτερη νησιωτική αλυσίδα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Επιπλέον, το Πεκίνο διαθέτει χίλιους χερσαίους πυραύλους κρουζ με βεληνεκές τουλάχιστον 1.500 χιλιομέτρων. Τέλος, μια σοβαρή απειλή για τις Αμερικανικές βάσεις αντιπροσωπεύει ένας στόλος κινεζικών στρατηγικών βομβαρδιστικών H-6, και στο μέλλον - αεροσκάφη H-20 stealth που μπορούν να πλήξουν το αμερικανικό έδαφος.

Το βομβαρδιστικό H-6K της Κίνας Xian - RIA Novosti, 1920, 31.05.2021

© AP Photo / Xinhua/ Liu Rui

Η Μόσχα, από την άλλη πλευρά, αποτελεί απειλή για τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Πενταγώνου στην Ευρώπη. Η Ρωσία διαθέτει ένα μεγάλο οπλοστάσιο τακτικών πυρηνικών όπλων, βαλλιστικά συστήματα μικρού βεληνεκούς Iskander-M και ένα ευρύ φάσμα πυραύλων κρουζ χερσαίας, θαλάσσιας και εναέριας εκτόξευσης. Η Ουάσινγκτον ανησυχεί ιδιαίτερα για τα τελευταία συστήματα υπερηχητικής κρούσης της Ρωσίας.

Στοίχημα στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη

Η υπεράσπιση των Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων βασίζεται στα πυραυλικά συστήματα επιφανείας-αέρος Patriot και στα αντιπυραυλικά συστήματα THAAD που προσβάλλουν όλους τους τύπους εναέριων και βαλλιστικών στόχων. Για περιοχή μικρού βεληνεκούς - νορβηγικά SAMs NASAMS και συστήματα πυροβολικού Phalanx. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου συστήματος αεράμυνας/αντιπυραυλικής άμυνας εγείρει αμφιβολίες.

Για παράδειγμα, τα Patriots που εξήχθησαν στη Σαουδική Αραβία έχουν επανειλημμένα επιδείξει πλήρη αδυναμία απέναντι σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Husits της Υεμένης. Επιπλέον, οι Αμερικανοί δεν μπόρεσαν να αποκρούσουν τα ιρανικά πυραυλικά πλήγματα εναντίον μιας βάσης στο Ιράκ τον Ιανουάριο του 2020, μετά τη δολοφονία του στρατηγού Qassim Suleimani.

CC BY 2.0 / U.S. Army photo by Capt. Adan Cazarez / Εκπαίδευση πυραύλων

Αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα THAAD - RIA Novosti, 1920, 31.05.2021

Το συμπέρασμα είναι ότι, προκειμένου να προστατευθούν αξιόπιστα οι στρατιωτικές βάσεις από επιθέσεις αντιπάλων που βρίσκονται κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ισχύ, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί και να εφαρμοστεί η έννοια της πολυεπίπεδης αντιπυραυλικής άμυνας με τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών. Δεκάδες δικτυωμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη με ισχυρούς αισθητήρες θα επιτίθενται αυτόνομα σε πιθανές διαδρομές πυραύλων κρουζ, καθώς και θα παρακολουθούν βαλλιστικούς στόχους και θα μεταδίδουν δεδομένα σε άλλες πλατφόρμες.

Η επόμενη γραμμή άμυνας είναι μαχητικά και μη επανδρωμένα αεροσκάφη με πυραύλους αναχαίτισης αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς. Το καθήκον τους είναι να αναχαιτίζουν βαλλιστικούς στόχους στα ανώτερα τμήματα της τροχιάς και να καταστρέφουν πυραύλους κρουζ στις μακρινές προσεγγίσεις της βάσης. Ορισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα είναι εξοπλισμένα με προηγμένα λέιζερ στερεών καυσίμων με ισχύ από 100 έως 150 κιλοβάτ, τα οποία μπορούν να καταρρίψουν αεροσκάφη και πυρομαχικά που βρίσκονται στο οπτικό πεδίο.

Οικονομικό όφελος

Είναι τα όπλα που βασίζονται σε νέες φυσικές αρχές και αναμένεται να συμβάλουν στην ασφάλεια των αμερικανικών βάσεων, συμπληρώνοντας τα υπάρχοντα συστήματα αεράμυνας/αντιπυραυλικής άμυνας. Μέχρι το 2022, το Πεντάγωνο θα πρέπει να παραλάβει το πρώτο πρωτότυπο επίγειο λέιζερ 300 κιλοβάτ.

Θα είναι αρκετά ισχυρό ώστε να μπορεί εγγυημένα να καταστρέψει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους κρουζ, και στο μέλλον και επανδρωμένα αεροσκάφη. Εκτός αυτού, το σύστημα αυτό είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από ένα σύστημα πυραυλικής άμυνας επιφανείας-αέρος από οικονομικής άποψης. Ο αντιαεροπορικός πύραυλος Patriot κοστίζει περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ενώ μια ομοβροντία λέιζερ κοστίζει ένα γελοίο ποσό: περίπου 100 δολάρια ΗΠΑ.

Μέχρι το 2024, ο αμερικανικός στρατός θα λάβει μικροκυματικά όπλα THOR (Tactical High Power Operational Responder), τα οποία δημιουργούν ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Αυτό το όπλο θα επιτρέψει την αποτελεσματική καταπολέμηση σμηνών μικρών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων κρουζ, απενεργοποιώντας τα πολύπλοκα ηλεκτρονικά τους συστήματα.

Μονάδα αυτοκινούμενου πυροβολικού M109A7 Paladin - RIA Novosti, 1920, 31.05.2021.

© Φωτογραφία : Στρατός των ΗΠΑ

Τέλος, η τελευταία γραμμή άμυνας είναι τα συστήματα πυροβολικού M109, για τα οποία αναπτύσσεται ένα προηγμένο υπερηχητικό βλήμα HVP (Hyper-Velocity Projectile). Αυτό το ευέλικτο πυρομαχικό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εναντίον εναέριων στόχων, δημιουργώντας πυκνά νέφη μεταλλικών θραυσμάτων μπροστά από τους πυραύλους.

Σύμφωνα με τους αναλυτές του CSBA, μια τέτοια διάταξη αεράμυνας/αντιπυραυλικής προστασίας θα κάλυπτε αξιόπιστα τον στρατό με μια προστατευτική ομπρέλα ακτίνας έως και 250 ναυτικά μίλια (περίπου 460 χιλιόμετρα). Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη κανένα σύστημα αεράμυνας που να μην μπορεί να ξεπεραστεί με την ασήμαντη υπερφόρτωσή του με στόχους αναχαίτισης. Το μόνο που χρειάζεται είναι η εκτόξευση περισσότερων πυραύλων από όσους ο εχθρός είναι φυσικά ικανός να καταρρίψει.

Η εξάρτηση των ΗΠΑ από επίγεια συστήματα λέιζερ καθώς και από όπλα μικροκυμάτων φαίνεται λογική. Ωστόσο, τέτοια αμυντικά σύμπλοκα βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη και δεν είναι γνωστό πότε τα πρώτα δείγματα θα δουν το φως της ημέρας.

https://ria.ru/20210601/pentagon-1734982519.html