Η τελική ημερομηνία της επίθεσης ορίστηκε στις 30 Απριλίου 1941 Ίδρυμα Στρατηγικού Πολιτισμού Yury Rubtsov Η οδηγία αριθ. 21 της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ για το σχέδιο "Μπαρμπαρόσα" δόθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1940. Και στις 3 Φεβρουαρίου 1941 ο Χίτλερ ενέκρινε μια οδηγία για την έναρξη της Στρατηγικής ανάπτυξης στρατευμάτων για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου.
Ως αποτέλεσμα, η συγκέντρωση στα δυτικά σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης - από τον Αρκτικό Ωκεανό έως τη Μαύρη Θάλασσα - η ομαδοποίηση των πρωτοφανών στην ιστορία των πολέμων: τρεις ομάδες των Γερμανικών στρατών ("Βόρεια", "Κέντρο", "Νότια"), ένας ξεχωριστός Γερμανικός στρατός ("Νορβηγία"), ο φινλανδικός στρατός, δύο Ρουμανικοί στρατοί και η Ουγγρική ομάδα σωμάτων. Ο Χίτλερ είπε ξεδιάντροπα ψέματα στον "Γερμανικό λαό" σχετικά με αυτόν τον στρατό εισβολής, όταν εξηγούσε στις 22 Ιουνίου 1941 τα κίνητρα της επίθεσης κατά της ΕΣΣΔ: "Η Γερμανική Βέρμαχτ και η Γερμανική πατρίδα γνωρίζουν ότι πριν από μερικές εβδομάδες δεν υπήρχε ούτε ένα Γερμανικό άρμα μάχης ή μηχανοκίνητη μεραρχία στα ανατολικά μας σύνορα. Ούτε ένας... Είναι αδύνατο να μεταφερθεί ή να συγκεντρωθεί μια τέτοια αρμάδα σε διάστημα αρκετών εβδομάδων. Περισσότερες από 30 μεραρχίες μεταφέρθηκαν από τη Δυτική και την Κεντρική Γερμανία στο έδαφος της Πολωνίας και της Ανατολικής Πρωσίας τον Ιούλιο - Οκτώβριο του 1940, προκειμένου να προετοιμάσουν τις ενέργειες του ανατολικού θεάτρου πολέμου. Τον χειμώνα - Άνοιξη του επόμενου έτους τα συνεχή τρένα με τον στρατιωτικό εξοπλισμό και το ανθρώπινο δυναμικό μεταφέρθηκαν στα ανατολικά σύνορα του Ράιχ. Ο συνολικός αριθμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας ανήλθε σε 7,3 εκατομμύρια άτομα, η δομή του ενεργού στρατού περιελάμβανε 208 μεραρχίες και έξι ταξιαρχίες. Στο πρώτο Στρατηγικό κλιμάκιο της Βέρμαχτ ο Χίτλερ συγκέντρωσε το 80 % όλων των δυνάμεων που παρείχαν το ισχυρότερο αρχικό πλήγμα. Υπήρχαν 153 μεραρχίες και 19 ταξιαρχίες, εκ των οποίων οι Γερμανοί είχαν 125 μεραρχίες και δύο ταξιαρχίες. Είχαν πάνω από 4 χιλιάδες άρματα μάχης και επιθετικά πυροβόλα, περίπου 4,4 χιλιάδες πολεμικά αεροπλάνα, σχεδόν 39 χιλιάδες πυροβόλα και όλμους. Ο συνολικός αριθμός αυτών των ομάδων μαζί με τους διατιθέμενους για τον πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ Γερμανικές αεροπορικές δυνάμεις και το Ναυτικό έκαναν 4,4 εκατομμύρια άτομα. Εκτός αυτού υπήρχαν περίπου 500 χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικοί, 8 χιλιάδες πυροβόλα και όλμοι, 350 άρματα μάχης σε εφεδρεία της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ (GKH). Η Γερμανική Ανώτατη Διοίκηση έδωσε μεγάλη προσοχή στη βελτίωση της ποιότητας των Ενόπλων Δυνάμεων, στην αύξηση της μαχητικής τους ικανότητας, στον εξοπλισμό τους με νέα όπλα και τεχνικές, στην επανεκπαίδευση του διοικητικού προσωπικού, στη βελτίωση της οργανωτικής δομής των στρατών. Μέχρι τη στιγμή της επίθεσης στη Σοβιετική Ένωση οι Γερμανοί κατείχαν τους οικονομικούς πόρους σχεδόν ολόκληρης της Ευρώπης. Μέχρι τον Ιούνιο του 1941, η παραγωγική ικανότητα της Γερμανίας σε μέταλλα, ηλεκτρική ενέργεια και άνθρακα ήταν 2-2,5 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Σοβιετικής Ένωσης. Το Τρίτο Ράιχ κατέλαβε τεράστιες ποσότητες μετάλλων, στρατηγικών πρώτων υλών, εξοπλισμού και -το σημαντικότερο- ολόκληρο το οπλοστάσιο των κατεχόμενων χωρών. Τον Σεπτέμβριο του 1940, υιοθετήθηκε το νέο πρόγραμμα παραγωγής οπλισμού και πυρομαχικών, προκειμένου να εξοπλιστούν τα στρατεύματα για την "ανατολική εκστρατεία". Από το δεύτερο εξάμηνο του 1940, η παραγωγή τεθωρακισμένων οχημάτων αποτελούσε το σημαντικότερο τμήμα του προγράμματος. Αν για ολόκληρο το 1940 παρήχθησαν 1643 άρματα μάχης, το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους παρήχθησαν 1621 άρματα μάχης. Η παραγωγή τροχοφόρων και ημιρυμουλκούμενων τεθωρακισμένων οχημάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού αυξήθηκε. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στον εφοδιασμό της Βέρμαχτ με πυροβολικό και φορητά όπλα και το απόθεμα πυρομαχικών αυξήθηκε σημαντικά. Για την ποιοτική βελτίωση της Βέρμαχτ δημιουργήθηκαν νέοι κινητοί σχηματισμοί - τεθωρακισμένες, μηχανοκίνητες και ελαφρές μεραρχίες και ταξιαρχίες. Προορίζονταν για να δημιουργήσουν σφήνες αρμάτων, παρέχοντας βάθος και ταχύτητα μετακίνησης των Γερμανικών στρατευμάτων στο Σοβιετικό έδαφος. Μέχρι τον Ιούνιο του 1941, ο συνολικός αριθμός των σχηματισμών τεθωρακισμένων στη Βέρμαχτ αυξήθηκε σε σύγκριση με τον Μάιο του 1940 από 10 σε 22, ενώ ο αριθμός των μηχανοκίνητων σχηματισμών (συμπεριλαμβανομένων των μεραρχιών και ταξιαρχιών των SS) αυξήθηκε από 9 σε 18. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στη δημιουργία μεγάλων μηχανοκίνητων μονάδων, οι οποίες περιελάμβαναν τεθωρακισμένες, μηχανοκίνητες και πεζές μεραρχίες. Για τον έλεγχό τους στην "ανατολική εκστρατεία" οργάνωσαν τα επιτελεία των τεσσάρων ομάδων αρμάτων, στα οποία ανατέθηκαν τα ίδια καθήκοντα επιχειρησιακής διοίκησης των στρατευμάτων με τα επιτελεία των στρατών. Οι ομάδες τεθωρακισμένων έπρεπε να σπάσουν τις άμυνες του Κόκκινου Στρατού σαν σφήνες και, ακολουθώντας μπροστά από τις στρατιές, να σπεύσουν στα κύρια αντικείμενα της επιχείρησης. Σε αντίθεση με τους στρατούς πεδίου, δεν ήταν επιφορτισμένοι με την κατάληψη και την κατοχή εδαφών. Η έλλειψη δυσκίνητης υλικοτεχνικής υποδομής αύξησε την κινητικότητα των ομάδων αρμάτων μάχης. Η υλική και τεχνική υποστήριξη αυτών των ομάδων ανατέθηκε στους στρατούς πεδίου στη ζώνη των οποίων θα επιχειρούσαν. Για να εξασφαλισθεί υψηλή αποτελεσματικότητα μάχης των νεοσύστατων σχηματισμών, η διοίκηση των χερσαίων δυνάμεων συμπεριέλαβε μονάδες από τις μεραρχίες που είχαν σταθερή εμπειρία μάχης στη Δυτική Ευρώπη. Επανδρώθηκαν κυρίως από άνδρες που γεννήθηκαν το 1919 και το 1920 και είχαν εκπαιδευτεί στον εφεδρικό στρατό. Στην πολεμική αεροπορία η κύρια έμφαση δόθηκε στην επίτευξη ποιοτικής και ποσοτικής υπεροχής έναντι της σοβιετικής αεροπορίας. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στην προετοιμασία της Πολεμικής Αεροπορίας για την επίθεση σε σοβιετικά αεροδρόμια. Οι δυνατότητες της αεροπορικής αναγνώρισης ενισχύθηκαν για το σκοπό αυτό. Ήδη από τις αρχές του 1941 τα αεροπορικά σώματα στα δυτικά είχαν λάβει εντολή να μειώσουν τις επιχειρήσεις τους κατά της Βρετανίας σε σημείο που να μπορούν να αποκαταστήσουν την πλήρη μαχητική τους αποτελεσματικότητα μέχρι την έναρξη της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα. Διεξήχθησαν πολυάριθμες ασκήσεις διοίκησης και επιτελείου. Ο κύριος στόχος τους ήταν να αναπτύξουν την επιχειρησιακή σκέψη των αξιωματικών. Μέχρι την έναρξη της επίθεσης κατά της ΕΣΣΔ οι ηγέτες της Βέρμαχτ είχαν καταφέρει να εφοδιάσουν τα στρατεύματα με τους κατάλληλους διοικητές και να δημιουργήσουν την απαραίτητη εφεδρεία αξιωματικών. Οι πιο καταρτισμένοι διοικητές στάλθηκαν στους σχηματισμούς που προορίζονταν για δράσεις στις κύριες κατευθύνσεις. Στις τεθωρακισμένες, μηχανοκίνητες και ορεινές μεραρχίες πεζικού οι αξιωματικοί στελέχη αποτελούσαν το ήμισυ του συνόλου των αξιωματικών. Από το καλοκαίρι του 1940, η διοίκηση της Βέρμαχτ άρχισε να δίνει αποκλειστική προσοχή στον εξοπλισμό του μελλοντικού θεάτρου στρατιωτικών επιχειρήσεων. Όλη η επικράτεια της Ανατολικής Πρωσίας, της Πολωνίας και αργότερα της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας προετοιμάστηκαν εντατικά για τη στρατηγική ανάπτυξη των χερσαίων δυνάμεων και της αεροπορίας. Το προηγμένο δίκτυο σιδηροδρόμων, αυτοκινητοδρόμων, αεροδρομίων, το διακλαδωμένο δίκτυο επικοινωνιών, τα πεδία εκπαίδευσης, οι στρατώνες, το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας κατασκευάστηκαν για να συγκεντρώσουν μεγάλο αριθμό προσωπικού και στρατιωτικού εξοπλισμού στις περιοχές που συνορεύουν με τη Σοβιετική Ένωση και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες συνθήκες για την επιτυχία των πολεμικών επιχειρήσεων. Μέχρι τη στιγμή της επίθεσης στην ΕΣΣΔ οι στρατοί της ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της είχαν ολοκληρώσει πλήρως τη στρατηγική ανάπτυξη κοντά στα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης. Η τελική ημερομηνία της επίθεσης - 22 Ιουνίου - καθορίστηκε από τον Χίτλερ στις 30 Απριλίου. Στις 14 Ιουνίου στη συνάντηση με τον Φύρερ διευκρινίστηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Ομάδες γερμανικών στρατών, που βρίσκονταν σε πλήρη επιφυλακή, περίμεναν το σήμα για να εισβάλουν βαθιά στη σοβιετική γη. ...Το να ισχυριστεί κανείς, στο πλαίσιο αυτής της εικόνας της μεγάλης κλίμακας, προμελετημένης προετοιμασίας της ναζιστικής Γερμανίας για μια εισβολή στην ΕΣΣΔ, όπως κάνουν οι παραχαράκτες, ότι το Βερολίνο αναγκάστηκε να απαντήσει στα "επιθετικά" σχέδια της Μόσχας, απαιτεί όχι απλώς τύφλωση, αλλά απεριόριστη ξεδιαντροπιά και αμοραλισμό. Χάρτης: σχέδιο Μπαρμπαρόσα, onwar.com
https://www.fondsk.ru/news/2021/05/31/80-let-nazad-vrag-vtorgsja-v-sssr-na-fronte-ot-ledovitogo-okeana-do-chernogo-morja-53686.html
Comments