top of page
Search
  • ILIAS GAROUFALAKIS

Οι αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο τώρα δεν είναι ένας διαγωνισμός αριθμών



Δυτικό αδιέξοδο και η κινεζική έξοδος


Elena Pustovoitova


Οι αποτυχίες της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, που ονομάζονται "συνέπειες της πανδημίας", έδειξαν ότι οι αρχές διακυβέρνησης, που ονομάζονται ελεύθερες και δημοκρατικές, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την ελευθερία και τη δημοκρατία, αλλά και αντιβαίνουν στις προϋποθέσεις της ευημερούσας ύπαρξης των κρατών, καταστρέφοντας τα θεμέλια μιας αρμονικής συνύπαρξης.


 


Στην πραγματικότητα, γινόμαστε μάρτυρες μιας διαδικασίας μη βίαιης καταστροφής της δυτικής δημοκρατίας. Και αν η κατανόηση αυτού του γεγονότος και η αναζήτηση τρόπων για τον επείγοντα μετασχηματισμό της εξουσίας στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει γίνει ακόμη το κύριο θέμα των εργασιών των δυτικών δεξαμενών σκέψης, αυτό σημαίνει μόνο ότι η προσήλωση στην παλιά ιδεολογία στερεί από τις εν λόγω δεξαμενές σκέψης τον ορίζοντα της σκέψης.


Ας πάρουμε μερικούς αριθμούς. Η Κενυατική εφημερίδα The East African αναφέρει ότι το ΔΝΤ ενέκρινε πρόσφατα 142 εκατ. δολάρια για έκτακτη βοήθεια σε 28 χώρες της Ανατολικής Αφρικής, από το Σουδάν έως τη Μαδαγασκάρη. Η μικροσκοπική Ρουάντα θα λάβει τα περισσότερα - 71,23 εκατομμύρια δολάρια. Το γειτονικό της Μπουρούντι - 25,42 εκατομμύρια. Για ποιο λόγο; "Για την ελάφρυνση του χρέους", ίση με 238 εκατομμύρια δολάρια. Χρέος προς ποιον; Στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φυσικά. Δηλαδή, τα εκατομμύρια που θα δοθούν ως φιλανθρωπία δεν θα πάνε στην Αφρική, αλλά απλώς θα μεταφερθούν από τη μία γραμμή του απολογισμού του ΔΝΤ στην άλλη. Αυτό είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της δυτικής "φιλανθρωπίας" ως οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται όλες οι χώρες που χρησιμοποιούν το ΔΝΤ.



Επιπλέον, είναι επίσης ένα πολιτικό αδιέξοδο, αφού η" φιλανθρωπία " του ΔΝΤ επιτρέπει στις ΗΠΑ να διατηρούν τις Αμερικανικές μαριονέτες στην εξουσία σε αυτές τις χώρες της Ανατολικής Αφρικής. Και για να μην έχουν την ευκαιρία, ας πούμε, να στραφούν προς την Κίνα, υπάρχουν Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Κένυα, τη Σομαλία, το Τζιμπουτί. Εδώ λειτουργεί εδώ και είκοσι χρόνια το πρόγραμμα του Πενταγώνου "Στρατηγική για την Υποσαχάρια Αφρική", στο πλαίσιο του οποίου οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν στη διασφάλιση της προμήθειας στρατηγικών ορυκτών από αυτές τις αφρικανικές χώρες - πετρέλαιο, χρυσός, διαμάντια, χαλκός, βωξίτης, ουράνιο, μαγγάνιο και κοβάλτιο. Η Combined Joint Task Force (Κέρας της Αφρικής) δραστηριοποιείται στο Τζιμπουτί, την Ερυθραία, την Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σομαλία και το Σουδάν. Υπάρχει ειδική πρωτοβουλία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην Ανατολική Αφρική (Αντιτρομοκρατική Πρωτοβουλία Ανατολικής Αφρικής), η οποία καλύπτει το Τζιμπουτί, την Ερυθραία, την Κένυα, την Τανζανία και την Ουγκάντα. Ελέγχεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, διαθέτοντας 100 εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για την πρωτοβουλία αυτή. Υπάρχει το πρόγραμμα "Καθαροί ουρανοί πάνω από την Αφρική" (Safe Skies for Africa Initiative), το οποίο ελέγχει την εναέρια κυκλοφορία στην περιοχή. Υπάρχουν προγράμματα στρατιωτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (IMET) και (ACOTA), χρηματοδότησης στρατιωτικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό (FMF)...


Η Ανατολική Αφρική είναι σφιχτά μπλεγμένη στο δίκτυο του Πενταγώνου. Και ως εκ τούτου, η Ουάσιγκτον μπορεί να αλλάζει τους προέδρους εδώ τουλάχιστον κάθε μήνα.


Μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το πρόγραμμα της "νέας δουλείας" σε αυτό το μέρος του κόσμου χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ελβετία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Βουλγαρία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα... Και σπρώχνουν αυτή την περιοχή στο πουθενά. Υπάρχει κάτι στην άλλη πλευρά της κλίμακας;




Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν στενά όλα όσα συμβαίνουν στην Ουράνια Αυτοκρατορία. Και εκεί, για το πρώτο τρίμηνο του 2021, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 18,3% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Πρόκειται για την ταχύτερη τριμηνιαία αύξηση από το 1992, αυξημένη κατά 6,5 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο. Για τη δυτική οικονομία, αυτοί είναι ανέφικτοι δείκτες. Ο προφανής λόγος για την ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας είναι η αναπτυσσόμενη εγχώρια αγορά, η κρατική στήριξη των μικρομεσαίων παραγωγών και η αυξανόμενη ζήτηση κινεζικών προϊόντων σε άλλες χώρες λόγω της έλλειψης δικών τους μετά από όλα τα λουκέτα. Για να παραθέσω ένα απόσπασμα από το ABC: "Η κινεζική άνοδος ήταν συνέπεια της αύξησης των εξαγωγών, καθώς τα εργοστάσια έσπευσαν να εκπληρώσουν τις παραγγελίες του εξωτερικού, και κάπως αργότερα-μια σταθερή αύξηση της εγχώριας κατανάλωσης, καθώς οι αγοραστές επέστρεψαν στα εστιατόρια, τα εμπορικά κέντρα και τα καταστήματα αυτοκινήτων. Οι λιανικές πωλήσεις τον Μάρτιο αυξήθηκαν κατά 34,2% σε ετήσια βάση, ξεπερνώντας το 28% της αύξησης που ανέμεναν οι ειδικοί από 33,8% τους προηγούμενους μήνες".



Βέβαια, οι δυτικοί οικονομολόγοι είναι βέβαιοι ότι μέχρι το τέλος του έτους, η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας θα είναι πολύ πιο μέτρια. Σύμφωνα με το Reuters, η δεύτερη οικονομία του κόσμου αναμένεται να αναπτυχθεί όχι περισσότερο από 8,1% στο τέλος του έτους. Φυσικά, οι Κινέζοι φταίνε για την "πανδημία"- φυσικά, η κομμουνιστική κυβέρνηση στην Κίνα περιορίζει την ελευθερία του λόγου, του Τύπου, των συναθροίσεων και της επιχειρηματικότητας- φυσικά, αν και είναι η δεύτερη οικονομία στον κόσμο, αλλά έχει εξωτερικό χρέος 16,25 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.



Σε όλα αυτά τα "φυσικά" οι Κινέζοι έχουν κάτι να πουν. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η πρώτη οικονομία του κόσμου, έχουν σχεδόν 28 τρισεκατομμύρια δολάρια εξωτερικό χρέος, με σχεδόν το 20% αυτού του χρέους να το οφείλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Κίνα...


Όσο για τις στρατιωτικές βάσεις, η Κίνα προτιμά σε αυτές τη "Ζώνη και Δρόμο", την οποία μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2021 έχουν ήδη ακολουθήσει 171 κράτη, έχουν υπογραφεί 205 συμφωνίες συνεργασίας και ο εμπορικός κύκλος εργασιών της Κίνας με τις χώρες που βρίσκονται κατά μήκος της "Ζώνης και Δρόμου" έχει αυξηθεί κατά 21,4% και έχει φτάσει τα 383,24 δισεκατομμύρια δολάρια (30% του εξωτερικού εμπορίου της Κίνας).


Ωστόσο, οι αλλαγές που συντελούνται αυτή τη στιγμή στον κόσμο δεν είναι ένας διαγωνισμός αριθμών. Και δεν είναι ένα σύνολο από πολιτικά αξιώματα, που συγκεντρώθηκαν για να τσιμπήσουν τον κολοσσό, ο οποίος πλούτισε με τους πολέμους των άλλων και διαχειρίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα την παγκόσμια οικονομία, το δολάριο και τις στρατιωτικές βάσεις. Στην Αμερική δεν έχει δοθεί ακόμη η κατανόηση ότι η Κίνα δεν είναι ανταγωνιστής στο εμπόριο και ούτε καν δυνητικός αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Απλώς αντικαθιστά τις Ηνωμένες Πολιτείες - με τη δική της αντίληψη για την παγκόσμια τάξη, τις ανθρώπινες αξίες και τις διακρατικές σχέσεις.


Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, μιλώντας στην Ανάπολη, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ υστερούν έναντι της Κίνας στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. "Είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κερδίσουν έναν μακροπρόθεσμο στρατηγικό ανταγωνισμό με την Κίνα εάν δεν μπορούμε να ηγηθούμε της επανάστασης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας", ανέφερε ο Μπλίνκεν σύμφωνα με την εφημερίδα People's Daily. - Προς το παρόν υστερούμε... Αν δεν προλάβουμε, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χάσουν την ευκαιρία να διαμορφώσουν το μέλλον... με τρόπο που να αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα και τις αξίες μας".


Δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ότι δεν θα τους προλάβουν.


Φωτογραφία τίτλου: REUTERS/Lintao Zhang Pool


https://www.fondsk.ru/news/2021/04/25/proishodjaschie-sejchas-v-mire-izmenenija-eto-ne-sostjazanie-cifr-53445.html

48 views0 comments
Post: Blog2_Post
bottom of page